คุณน้าจิตป่วนกะคุณหลานจิตแปลก

ลำดับตอนที่ #2 : เข๊มเข้มนะพ่อคุณ

"ก๊อก ๆ ๆ "
"หืมมมม....ค๊า ๆ" เธอลุกจากที่นอนด้วยความงัวเงีย    สายตาคู่หวานมองไปยังหน้าปัดนาฬิกาบอกเวลา 6 โมงเย็นแล้ว....
"แกร๊ก" เสียงเปิดประตู
"ขี้เซาจัง ไปกินข้าวได้แล้ว" คนพูดทำเสียงแข็ง หน้าตาดุดัน แต่ยังคงความหล่อเหล่าไว้ทุกกระเบียดนิ้ว
"ค้า..." สาวน้อยลากเสียง  พลางคิดในใจ ดีนะที่เขายังมีมารยาทมาเคาะประตู ไม่พรวดพราดเข้ามาปลุกเธอบนเตียง 555+ นึกแล้วขนลุก เธอเดินตามเข้าต้อย ๆ ลงไปทานข้าว

พอถึงโต๊ะสวยที่มีอาหารหน้าตาน่ากินวางเรียงรายละลานตาไปหมด
แหม๋น่ากินจริง ๆ เธอคิดในใจ
"โห กับข้าวเยอะขนาดนี้ จะเรียกมากินกันทั้งหมู่บ้านเลยหรอคะ" เธอพูดแกมประชด
ว่าแล้วคุณอาสุดหล่อก็ปรายตามามองหน้าสาวสวยด้วยสายตาที่แปลกใจ
"ทำไมหรอ...นึกเสียว่าฉันเอาหมูมาเลี้ยงตัวนึง แค่เนี้ยไม่รู้จะอิ่มหรือป่าว" เขาพูดเสียงกวน โธ่....น้ำเสียงไม่เหมาะกะหน้าเข้มเล้ยยย หล่อขาดใจ
กร๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ เธออาละวาดในใจ ตาบ้ามาว่าฉันเป็นหมู อย่างน้อยฉันก็ไม่ขี้เก็กหล่ะหว้า เธอนึกพลางเชิดหน้าเล็กน้อยพองาม แล้วหยิบช้อนส้อมมาตักอาหารเข้าปากเคี้ยวตุ้ย ๆ
เขามองภาพนั้นแล้วยิ้มมุมปากนิด ๆ ก่อนจะลงมือจัดการกะอาหารตรงหน้า
....
..
. 30 .12  นาที ผ่านไปไวเหมือนก็หก นักแข่งกินทั้งสองพุงกางด้วยความอิ่ม คงจะเป็นเพราะความหิวโหยที่เดินทางกันมานานไม่ได้กินอะไร ส่วนเขาก็ไปทำงานเลยไม่ได้กินอะไรเหมือนกัน กลับมาเลยซัดซะหมดเกลี้ยง
แต่สาวน้อยหน้าแช่มที่นั่งแก้มแดงอยู่นี่สิ จะลุกเดินไม่ไหวอยู่แล้ว
คุณอาหน้าหล่อมองอาการก็รู้แล้ว....จึงนึกขันอยู่นิด ๆ สาวเจ้าตัวเล็กนิดเดียวกินจุเป็นบ้า
"อิ่มหรือยัง" เขาถาม แถมทำหน้าตาล้อเลียน
ห๊า.....นี่ตานี่ดูไม่ออกจริง ๆ หรอว่าฉันพุงจะแตกอยู่แล้ว ยังมีหน้ามาถาม เชอะ
"อิ่มแล้วค่ะ ขอตัวนะคะ"
เธอรีบกล่าวลา  เพราะไม่งั้นของที่กินเข้าไปคงจะพุ่งออกมาแน่ถ้าขืนยังมามัวนั่งเจรจาต่อปากต่อคำกะตานี่
"หลับฝันดีหล่ะ หมูน้อย มีไรเรียกอาได้นะ" เขาพูดอมยิ้ม อยากจะอุ้มเธอขึ้นไปส่งถึงเตียงจังเลย....แต่....เหอะ ๆ ไม่ดี ๆ
"you too" หล่อนพูด อ่า....รู้สึกดีแปลก ๆ แฮะ

.......................
...................
.................
.............
........
.... เ ช้ า แ ล้ ว ก๊ า บ เ อ๊ ก อี้ เ อ๊ ก เ อ๋ ก เสียงไก่ขันมาแต่ไกล
6.00 น.
"แง่ม ๆ เช้าแล้วหรอนี่" หล่อนพูดเสียงงัวเงีย ขยี้ตาโตกลมสวย ริมฝีปากบางสีชมพูบ่นงึมงำ ๆ   แต่แล้วสายตาก็ไปจับต้องที่วัตถุอะไรชิ้นหนึ่ง เหมือนผู้ชายเลย แง่ม ๆ
"ตื่นแล้วหรอพิกิ...นั่งรอตั้งนาน" เสียงของใบหน้าหล่อเอ่ยขึ้น
"เฮ๊ย!!!!!!!!!!" ว๊ายยยยยยยย ตานี่มานั่งบนเตียงฉันได้ไงอ่า...เธอคิดพลางดีดตัวลุกขึ้นนั่งอย่างรวดเร็ว ผ้าห่มก็ร่วงรุยลงมากองกะพื้น ทำให้เห็นชุดนอนรัดติ้วของเธอ (555+ คนแต่งช๊อบชอบ) เสื้อกล้ามสีขาวตัวเล็ก กับกางเกงสีน้ำตาลขาสั้นจู๋ อวดเรียวขางามอมชมพู น่าแตะต้องเสียนี่กะไร

คุณอาหน้าหล่อจ้องมองตาไม่กระพริบใจไม่อยู่กะเนื้อกะตัว รีบสลัดความคิดส่อ ๆ ทิ้งไป แล้วลุกขึ้นยืนทำหน้าเข้มเสียงดุ
"รีบอาบน้ำแต่งตัวซะ เดี๋ยววันนี้จะพาไปบริษัท" สิ้นเสียงเข้ม เขาก็หมุนตัวกลับไปยังประตูแล้ว หันกลับมาพูด
"เออ....คราวหน้าแต่งตัวดี ๆ หน่อยเดี๋ยวใครหน้ามืดเข้ามาจะแย่" แล้วเขาก็ปิดประตูลงอย่างแรง
สาวน้อยหน้าหวานก็รีบจัดแจงเก็บที่นอน แล้วเดินเข้าห้องน้ำด้วยใจหวิว ๆ อีตานี่จะบ้ามานั่งมองฉันอย่างนี้ทุกวันรึเปล่าเนี้ย  แล้วยังมีหน้ามาว่าฉันอีกว่าแต่งตัวโป๊ ก็นี่มันห้องนอนฉันนี่ย่ะ ใครจะเข้ามาได้หล่ะ นอกจากนายนั่นแหละจะเข้ามา.......หึยยยย  เธอรีบหยุดความคิดแล้วรีบไปอาบน้ำ.......







จะกลับมาอีกครั้งน้าสำหรับนิยายเรื่องนี้ จะขยันอัพแล้วจ้า ให้อภัยหน่อย ๆ