ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คุณน้าจิตป่วนกะคุณหลานจิตแปลก

    ลำดับตอนที่ #1 : รักแรกพบ

    • อัปเดตล่าสุด 2 เม.ย. 49


    "ยัยคอป" เสียง ญ สูงวัยร้องเรียกหลานสาวคนสวยที่อยู่ชั้นบนของบ้าน
    "ขา คุณป้า" หลานสาวขานรับ
    "ลงมาได้แล้วคุณคิมเขามารอแกนานแล้วนะ" คุณป้าเอ่ย
    "ค่ะ ๆๆ " เธอรับคำพร้อมทำปากน้อย ๆ ขมุบขมิบ รอให้ตายไปเลยก็ดีเธอคิดบ่นพึมพำ
     "รอสักแปปนะคิม" ญ สูงวัยหันไปบอกชายร่างสูง หน้าตาคมสันอายุรุ่นราวคราวเดียวกับเธอ
    "ครับ ผมรอได้ครับกานต์" เสียงที่ทุ้มกว่าเอ่ยขึ้น มันช่างเหมาะกับท่าที่ของเขาที่ดูสุขุมเสียนี่กระไร
    "มาแล้วค่ะ ๆ " สาวน้อยวัย 18 ปีรูปร่างสูงโปร่ง ขาว หน้าสวยใส วิ่งลงมาจากชั้นบน
    "เออ สวัสดีคุณคิมเขาซะ" ป้าหล่อนเอ่ย
    "ค่ะ สวัสดีค่ะคุณคิม" เธอเอ่ยพร้อมมองหน้าหล่อนั่น
    ให้ตายเถอะ!!!เธอคิดในใจ...อะไรกันนี่ เขาคนนี้หน่ะหรอที่จะเป็นคนเลี้ยงดูหล่อนนับจากนี้ต่อไป....เพื่อนป้าหล่อนจริงรึ? ทำไมดูอ่อนกว่าป้าหล่อนมาก ป้าของเธอ 40 แล้ว
    เขาคนนี้ยังดูสักประมาณ 26-27 อยู่เลย ภูมิฐานจริง ๆ เธอคิดในใจ
    "ครับ" เขารับไหว้หล่อน พรางดวงตาคมจ้องมองไปที่ดวงหน้าขาวใส  ตาโตกลมดำขรับ จมูกโด่งน้อย ๆ ริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูได้รูป ลำคอระหง สวมใส่เสื้อยืดสีขาวตัวจิ๋ว กับกางเกงสีสนิม 4 ส่วนรัดรูป เธอดูน่ารักมากในสายตาเขา
    "เออ กานต์ว่ารีบไปที่รถดีกว่าไหมคะ เดียวจะถึงบ้านดึก" เสียงป้าของหล่อนดังขึ้นปลุกพะวังของ ทั้งสองคน
    "ครับ" เขาเอ่ย พร้อมเดินออกไปที่รถ
    "ยัยคอป ไปอยู่กะคุณคิมเขาหน่ะทำตัวดี ๆ นะรู้ไหม อย่าดื้อ"
    "ค่า" เธอรับคำ
     
                    .....รถเขาคันออกโต รถสปอต์ทสีดำคันใหญ่ ราคาเหยียบล้านสุดหรูวิ่งออกจากบ้านของสาวน้อยอย่างช้า ๆ
    เธอก็อาลัยอาวรณ์อยากอยู่บ้านเดิม...แต่มีเหตุจำเป็นที่เธอต้องไปอยู่กับเขาเพราะป้าของเธอฝากให้เขาเลี้ยงดูเธอให้หน่อย เขาก็ดันนิสัยดีรับคำอีก เห้อเธอไม่เข้าใจเลยว่าทำไมป้าของเธอจึงได้ไว้ใจเขามากขนาดนี้

    "เธอชื่อคอปใช่ไหม"

    "ค่ะ" เธอตอบ

    "ฉันชื่อคิมวัฒน์ เรียกว่าอาคิมก็ได้"

    "ค่ะ อาคิม"

    "เรียนอยู่ชั้นไหนแล้วเรา" เขาถามพร้อมกับขับรถไปเรื่อย ๆ

    "ปี 3 ค่ะ " เธอตอบพร้อมหันหน้าไปมองเขาน้อย ๆ

    "ห๊า... อายุเท่าไหร่นี่" เขาถาม

    "18 ค่ะ คอปพาสชั้นหน่ะค่ะ"

    "อ๋อ" เขาหายงง

    "บ้านที่เราจะไปอยู่กันนี่เป็นบ้านแถว ๆชานเมืองนะอากาศดีหน่อย" เขาพูด

    "ค่ะ" เธอตอบ

    "จะไม่พูดอะไรหน่อยหรอ นอกจากคำว่า ค่ะ" เขาแซวพร้อม ๆยิ้ม ๆ

    เธอหัวเราะก่อนที่จะมองถนนที่ลาดยาวไปตามแถบทาง

    "เอาหล่ะ ถึงแล้ว" เขาเอ่ยขึ้น เมื่อรถเข้ามาจอดที่คฤหาส์หลังโตดูสวยหรู
    "อ่าค่ะ เมื่อยจัง" เธอเอ่ย
    "เดี๋ยวให้เด็กมายกกระเป๋าไปให้ ตามผมมา" เขาพูด
    "ค๊า...." เธออยากจะสำรวจบ้านหลังโตนี้ซะแล้ว มันเหมือนบ้านในฝันเลย มีสวนกว้าง มีสระว่ายน้ำ บ้านนี้ดูจะเป็นสไตโมเดิร์น เธอชักชอบที่นี่แล้วสิ
    เขาเดินมาหยุดที่ประตูบานใหญ่สีขาว พร้อมเปิดมันเข้าไป
    "นี่ห้องนอนของเธอ ลองดูนะถูกใจไหม" เขาพูดพร้อมพาเธอเดินเข้าไป
    "โห สวยจังค่ะ " เธอพูดพร้อมมองไปรอบ ๆ
    "อืมชอบก็ดี" เขาพอใจ
    "ค่ะ" เธอเดินไปสำรวจห้องกว้าง เธอพบประตูที่เปิดถึงกันของห้องข้าง ๆ
    "นั่นประตูติดกับห้องฉัน" เขาพูด
    อะไรนะงั้นก็แสดงว่าหมอนี่ก็เข้ามาห้องฉันได้สบาย ๆ เลยสิ ให้ตาย เธอจะปลอดภัยไหมนี่ เธอคิดในใจ
    "ไม่ต้องกลัวหรอกนะฉันไม่หน้ามืดมาพังประตูปล้ำเธอหรอก" เขาพูดติดตลกเหมือนจะเดาใจเธอออก
    แต่เธอสิไม่ตลกเลย เธอหน่ะมีแต่เสียกับเสีย เห้อ เธอชักเริ่มหนักใจซะแล้ว
    "เออ ผมมีประชุม เดี๋ยวไปไม่ทัน เดี๋ยวให้เด็กพาไปเดินดูรอบ ๆ บ้านแล้วกันขาดเหลืออะไรก็บอก เย็น ๆ ฉันจะกลับมาทานข้าวด้วย" เขาพูดแล้วยิ้มเก๋ให้เธอและเดินออกไป
    เห้ออย่างน้อยนายก็ดูสนใจฉันดีนะเธอคิด....จากนั้นเธก็เดินลงไปข้างล่างทำความรู้จักกับคนในบ้านมีทั้งคนใช้คนสวนคนขับรถคนดูแลบ้านรวม ๆ แล้วก็ 6-7 คน
    ป้าอิ่ม หัวหน้าคนดูแลบ้านเป็น ญ แก่วัย 50 กว่าที่คุณคิมเจ้าบ้านดูจะเคารพเพราะเป็นคนเก่าคนแก่ ทิป ลูกสาวป้าอิ่ม แล้วก็มีน้าแหวงคนสวน ลุงเจิดคนรถ น้าพันคนกวาดเก็บบ้าน กิ๊ก กับกิ่งเป็นพี่น้องกันดูแลความสะอาดภานในบ้าน เธอเข้ากัยทุกคนได้ดี และทุกคนเรียกเธอว่านาย ญ
     เธอชอบบ้านหลังนี้ เพราะดูอบอุ่นดี แต่เธอก็ไม่รุ้ชะตากรรมของเธอเองดีสักเท่าไหร่หรอก เห้อ คิดแล้วก็ปวดหัวเธอจึงขึ้นห้องไปนอน เดี๋ยวเย็น ๆ คงมีคนมาปลุกไปกินข้าว....

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×