คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : 5
“ะเอาเหรอ” เาเอ่ยถาม เธอสะบัหน้าหนี ัวสั่นระริ เม้มปา เ้าหาัน เลียที่ัวเอพ่ายแพ้่อเาทุรั้ที่เาแนบิ
“เล่นัวะ้วย” เาึเสื้อและาเออาัว ร่าายแ็แรเปลือยเปล่า น้ำเพรหน้าร้อน ไม่ใ่ไม่เยเห็น เธอเห็นเาเปลือยเปล่า ออบ่อย แ่แ่นายให่โอเาทำให้เธอ่ำเยิ้ม ้อลอบลืนน้ำลาย ลอ
ถึะเถียันอย่าับนเลียัน แ่น้ำเพรยอมรับว่าไม่เยเลียเาริๆ ัๆ แ่เาุร่าเ้ามาในายสาว เธอ็เสียวับิับใ
“อยาหายทรมานไหมล่ะ” เธอเบือนหน้าหนี เม้มปาแน่น ท่าทา ื้อรั้น ปรา์แยาอเธอออาัน ใ้ส่วนปลายอวามแ็แร่เสียสีับวามเป็นสาว เธอหยัสะโพหาเา ให้ปุ่มระสันเสียสีันและัน แ่เาถอยหนีอย่ามีั้นเิ ยั่วเธอให้ทรมานแทบแิ้น
“ะเอาอะไร”
“อาปรา์อย่าแล้”
“พูีๆ ับอา่อน”
“อาปรา์า เ้ามาสิะ เพร้อาร”
“ออาเ็ว่าอนอื่นหรือเปล่า”
“ไม่รู้สิะ ไม่เยลออนอื่น”
“อบไ้น่ารัมา” เายื่นแ่นายให้เธอไล้เลีย ปาอิ่มสวยัารรวบูอย่าหิวระหาย
วามุ่ม่ำาปาอเธอลามเลียไปทั่ววามเป็นายให่โ แ็ืน เาลาสัส่วนนั้นไปามเรือนร่าเปลือยเปล่า
“อยาไ้ไหม”
“อยาไ้่ะ” เธอบอปาอสั่น ในะที่เา่อยๆ ลาวาม เป็นายลไปยัเนินสาว
“อ๊า...” น้ำเพรราเสียยาวเมื่อเาายเ้าในอ่ำหวาน ่อนะระแทมุเ้าไปนสุเส้นทารั
เธอสะุ้รับแรรัาเา้วยวามเสียว่านสุิสุใ
“ถึใไหม”
“อาปรา์ี้โม้”
“หือ... เ็แ่แ”
“ใรทำให้เพรแ่แล่ะะ” เธอหยัายรับเา อรัท่อนาย ทุทิศทา
“เราอยาให้เป็นแบบนี้ไม่ใ่เหรอ” เาเริ่มยับ เธอนิ่วหน้ารา้วยวามเสียเสียว
“อาปรา์่าหาอยาให้เป็นแบบนี้”
“ปาี” เธอิ้นพล่าน อยาเอานะเาแ่มือโนมัเอาไว้ เาไม่เยยอมให้เธอนะ น้ำเพรเยิว่าอสัรั้ ที่เาะยอมเธอบ้า เธอะรู้สึภาภูมิใมาๆ
“อื้อ...” เธอราไม่เป็นส่ำเมื่อเาระแทนร่าน้อยแสน อวบอิ่มมหายไปับเียนอนว้า เรือนายยาวเหยียแ็แร่ไม่เยทำให้เธอผิหวั มัน่อเิวามเสียว่านับั้วหัวใ พร้อมๆ ับเนื้อายที่เสียสีันและันให้วามรู้สึระสัน่านอย่าที่สุ
“ถ้าเพรหนีเที่ยวอี ะโนอาทำโทษแบบนี้เหรอะ” เธอเอ่ยถาม เสียสั่นพร่า ลูบไล้ใบหน้าอเาอย่ายั่วเย้า เาอยาย้าล หรี่ามอ นใ้ร่า
“นี่เป็นแผนารเหรอ”
“ใ้ไ้ผลเสีย้วยสิะ สสัยผู้หิพวนั้นไม่มีน้ำยา ทำอาปรา์หมแรไม่ไ้”
“แล้วเราล่ะ เยทำอาหมแรเหรอ”
“เย่ะ ทำอาปรา์แทบลุไม่ึ้นมาแล้ว” เธอพูอย่าท้าทาย วาแพรวพราวสใสเปล่ปลั่
“ใรันแน่ที่ลุไม่ึ้น”
“บาทีอาปรา์็ี้โม้”
“อย่านั้นเหรอ” เายาอเธอึ้นพาบ่า น้ำเพรราลั่นเมื่อเา รัวสะโพลมาหาารท้าทายเาไม่ใ่เรื่อี มีแ่เรื่อ... เสียวล้วนๆ
เธอ็รู้ แ่ารมีเ็์มัน้อสุๆ ันไปเลย ะอารม์้าๆ าๆ ไ้อย่าไรัน
เธอไม่ไ้ิว่าเสียเปรียบับารเรียร้อให้ัวเอ้นพบุหมายปลายทาที่สุ่านและสุเสียว น้ำเพรหอบหายใัวสั่นระริเมื่อเาระแทายเ้ามาหาเป็นลำนำสุท้าย ่อนะปลปล่อยในายเธอนหมสิ้น ปรา์พลิายลาร่าอน้ำเพร เาหอบเล็น้อย่อนเินไปหยิบน้ำมาื่ม มอนบนเียที่สิ้นฤทธิ์ไม่วาา เธอำลัมอเาาปรือปรอย
“อาปรา์ปล่อยเพร่อน” เธอร้ออ เาส่ายหน้าไปมา ื่มน้ำนหมว เธอลืนน้ำลาย้วยวามระหาย ลำอแห้ผาเิาารรา ที่่อเนื่อ ายเปลือยเปล่าที่บิส่ายไปมาทำให้ปรา์มอไม่วา
“เพรหิวน้ำ เมื่อย้วย”
“เมื่อี้ไม่เห็นบอว่าเมื่อยอนโน...” เาหัวเราะอย่าอบใที่เธอ แพ้ราบาบ พูไม่บประโยให้เธอิเอาเอ
“หิวน้ำ” น้ำเพรทำเสียอ่อน เธอเยแ็้อับเามาแล้ว ปราว่านอาะไม่นะแล้ว เธอยัเหมือนนโ่้วย
ปรา์เป็นนไม่เยยอมใร เามีลูน้อเยอะ ่อน้าะเ็า อาะยเว้นเรื่ออเธอที่เาพูอีอย่าทำอีอย่าในบารั้ แ่เา็ ไม่เยอ่อนให้เธอามที่เรียร้อ เาอบให้เธอยอมเา ทำามวาม้อารอเา นั่นแหละเาถึะพึพอใ
“พูเพราะๆ หน่อยสิ อาฟัแล้วัหู” เานั่ลที่อบเีย มอร่าเปลือย้วยสายาเป็นประาย วามอแบบลูบโลม นถูมอหน้าร้อน ไม่ใ่อาย แ่มันทำให้ท้อไส้ปั่นป่วนไปหมสายาอปรา์ร้อนแร แทบแผเผา ให้วามรู้สึล้ำลึรุนแรทาเพศ
“อาปรา์ะ เพรหิวน้ำ” เสียเธออ่อนล อยูเถอะ เธอะเอานะเาให้ไ้ สัวันเาะ้อบอว่า “ยอม” เธอ
ปรา์เินไปหยิบน้ำอีวมาถือเอาไว้ ่อนเปิฝา แล้วมอเธอ ไม่วาา น้ำเพรลืนน้ำลาย้วยวามหิว เธอะินน้ำ็้อเอ่ยอ
ูสิ... เป็นเบี้ยล่าเานาไหน
“ปล่อยเพร่อนนะะ ะินน้ำไ้ยัไ โนมัเอาไว้แบบนี้”
ความคิดเห็น