คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : 15
“นี่ละหนา เาว่าบนี้เมา” เธอยื่นมือไปับแ้มอเา่อนโนึึ้นไปให้นั่บนั พันศัิ์อารม์ีึ้นมาในทันที
“ันสัาแล้วว่าะไม่ี้เมา” นที่นั่ั้มุ ่อนพยัหน้า บาอย่าที่แ็ันมันันิ้มอยู่ที่้นนทำเอาเธอพูไม่ออบอไม่ถู
“สัาว่าะรัเียวใเียว” เาระิบบอ
“นเ้าู้ะเื่อไ้เหรอะ”
“ไม่ว่าันะผ่านอะไรมา แ่นับานี้ไปเธอือเมียอัน ันะรัและื่อสัย์ับเธอเพียนเียวเท่านั้น” น้ำำอเาูมั่นริันเธอพยัหน้าอี
“อนนี้หิวั หิวนม...” เสียอเาโออ่อยเร่าร้อนระนแหบพร่า มือหนาเลื่อนเ้าไปในเสื้อัวสวยอเธอ ่อยๆ เล้นลึทรวออวบอิ่ม หัวใอสาวน้อยเ้นระริแทบนับัหวะไม่ถูยามเาแนบริมฝีปาเ้ามาหา เธอไปับพื้นระท่อม
บทรัอพันศัิ์ใน่ำืนนี้่าเร่าร้อนและวาบหวามนเธอแทบสำลั เาึร่าอเธอไปอแนบอเพื่อให้ลายหนาว ริมฝีปาร้อนรุ่มเฝ้าุมพิวนเวียนอยู่ไม่ห่า ล้ายะล่อมให้เธอนอนหลับสบาย
รุ่เ้าอวันใหม่ เธอื่นึ้นมาในอ้อมแนแ็แรอเา วามอบอุ่นนั้นทำให้เธอ้อยับเบียร่าเ้าหาเพราะวามเหน็บหนาวที่รายล้อมอยู่รอบาย
พันศัิ์ลูบไล้แนอเธอเล่นอย่ามีวามสุ ่อนที่ร่าอวบะปรือาื่นึ้นมาหลัานอนหลับนเ็มอิ่ม เมื่อืนเาวนเธอแ่่วหัว่ำ พอึเา็อรัเธอแนบอและหลับไป้วยัน
มัุหน้าแยับายออห่า เา็ามมาอ้อนทา้านหลั
“ไหนเปินมให้ผัวูหน่อย” เาแล้ว่ายำนมอวบทั้สอ้าเ็มไม้เ็มมือ ระิบบอที่ริมหู บเม้มเบาๆ
“ลุศัิ์โริ” เธอเหวใส่ เลยไ้ยินเสียหัวเราะรื้นเรอเา
“ว่าะแ่้อรีบใ้านเสียนะ แ่ไปยำไม่ไหว”
“ทำไม” เธอหันวับมามอ
“มันยานไ โอ๊ย!” นอบแหย่ร้อเสียหล โนึหูแทบา เธอหนีออาระท่อมในทันที เาเินามไปนั่ล้าๆ ลำธารที่เธอำลัล้าหน้าล้าาอยู่
มัุเหล่ามอ ิว่าเาามมา้อ แ่เปล่าเลย ามมาล้าหน้าเยๆ เธอสะบัหน้าพรืใส่เาในทันที
“สะบัมาๆ ระวัอหัาย”
“ปาร้ายไม่มีใรเิน” เธอทำหน้าอนใส่เา
“มา” เานั่ยอๆ ลรหน้าเธอ มัุแอบอมยิ้ม่อนะปีนึ้นไปี่หลัให้เาพาลับบ้าน
“ลับไป้อให้ราวัลผัวนะ”
“ราวัลอะไรัน” เธอเอ่ยถาม้วยสีหน้าสสัย
“อุส่าห์แบลับบ้าน นมเบียับหลั มีอารม์รู้ไหม” นพูร็พูรนเธอหน้าแแ้มร้อนผ่าว
“ลุศัิ์น่ะ อบพูาลามอยู่เรื่อย”
“วันนี้ินอะไรันี”
“อะไร็ไ้่ะ”
“ลุศัิ์ๆ” เินไปสัพั เธอ็เรียเาเสียัท่าทาื่นเ้น ีใะแว่าไปมาอย่าุน
“อะไร”
“เห็โนเ็มเลย รนั้นๆ” ใล้ๆ อมปลวนั้นมีเห็โนอเ็มไปหม พันศัิ์วาร่าอวบล เธอ็เ้าไปลูบเห็โนอสีาวอวบๆ เบาๆ
“มื้อนี้แเลียเห็โนนะะ” พูแล้ว็รีบถอนเห็อย่าระือรือร้น พันศัิ์ัารเ็ยอผัหวานอ่อนๆ เพื่อะนำไปแเลีย้วย
“หอมั” หลัาเ็บเห็และผัเรียบร้อยแล้ว เา็พาเธอลับมาทำอาหาร ลิ่นหอมออาหารพื้นบ้านที่เธอปรุทำให้เา้อะโหน้าไปมอ่อนะเอ่ยม
“้าวสุพอีเลย” เธอบอเาะึไม้ฟื้นออา้อนเส้าสำหรับสุมไฟหุ้าว
“ไปอาบบน้ำ่อนไหม” เาเอ่ยถาม มอใบหน้าทีุ่่มไป้วยเหื่ออเธออย่าเอ็นู
“ไ้้ะ” เธออบรับปาเหื่อเบาๆ ยิ้มอย่ามีวามสุ
“หน้าำไปหมแล้ว” เาใ้นิ้วโป้ไล้แ้มสาวอเธอเบาๆ มัุมอเาไม่วาา่อนะมีท่าทีวยเิน
“อายรึ” พันศัิ์เอ่ยถามเมื่อเห็นท่าทีอเ็สาว
“เปล่าเสียหน่อย” นอบ้มุ
“เี๋ยวะพาไปอาบน้ำ” เา้อนใบหน้าหวานหยอเธอึ้นมอ่อนะระิบบอเสียแหบพร่า มัุรู้สึว่าท้อไส้อเธอปั่นป่วนไปหม
เ้าห้อหอ่อนแ่านเ็วัน ็ไม่น่าะอะไรันทั้ลาวันและลาืนเสียหน่อย แู่เหมือนวามิอเธอะไม่เป็นผล เมื่อโนเาอุ้มไปที่ลำธารหลับ้าน
มัุัวสั่นสะท้านเมื่อโนมือหนาอเาลูบไล้ไปทั่วเรือนายสาว ริมฝีปาร้อนรุ่มบเม้มเบาๆ ไปทั่วสรรพา์าย
ร่าอวบอสาวน้อยาวเนียนละเอีย นิ้วมือนิ้วเท้าเรียวเล็น่ารั ใบหน้าลมหวาน ผมที่เล้าอยู่เป็นมวยลาระหม่อมถูมือหนาึปิ่นปัผมออเบาๆ ผมนุ่มสลวยำลับ็ลมาระายทั่วแผ่นหลัเนียน
เาัน้ำาะลาใบให่ที่ัเาสวยามมาราผมให้เธอเบาๆ
“ันสระผมให้” เายับไปนั่้อนทา้านหลัอเ็สาว ่อนะ่อยๆ ใ้แมพูมะรูผสมออััที่ทำึ้นมาเอสระผมให้เธอเบาๆ
มัุราอย่าแสนสบาย หลับาพริ้มเพราะารนวศีรษะอ พันศัิ์
“สบายหัวรึ เลยราเหมือนอนเ้าห้อหอ”
“ำลัสบายหัวาสวรร์เลย ลุศัิ์น่ะ พูอะไร็ไม่รู้” เธอย่นมูแ่เาไม่ไ้เห็น พันศัิ์สระผมให้เ็สาวนสะอา่อนะล้าผมให้ แล้วนว้วยน้ำมันมะพร้าวสัเย็น ่อนะม้วนผมึ้นไปเล้าเอาไว้ให้เธอหลวมๆ เพื่อหมัผม
ความคิดเห็น