คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : 10
เธอมีผิวพรรผุผ่อ และสะอาสะอ้านนเานึม แ้มเนียนใสที่เามอเห็นนั้นทำให้อยาะ้มลไปหอมสัฟอสอฟอหลัาเธอล้าหน้าแปรฟันเสร็เรียบร้อยแล้ว
“ไปอาบน้ำันเถอะ่ะ” เธอูมือเาไปที่อ่าอาบน้ำใบโ ่อนะอาบน้ำับเา พัน์ึร่าเธอมาอ เธอ็ยอมให้อ ใิว่าเ้าสาวอเาะมาไม้ไหน
“ทำไมลุพัน์ทำหน้าแบบนั้นล่ะะ” เธอเอ่ยถาม้วยรอยยิ้มสใส
“ทำหน้ายัไ”
“็ไม่ไว้ใหนูาวไ เหมือนระแว”
“รั้่อนเธอหลอันแ้ผ้าถ่ายลิป แถมยัแอบับหนอนยัษ์อันอี”
“หนอนยัษ์ ิๆ” เธอหัวเราะนท้อแ็
“หัวเราะอะไร”
“ล้าพูนะะ อวอ้าอัวเอ”
“ืนนี้ะไ้ราทั้ืน”
“ลุพัน์น่ะ ไม่เหนื่อยบ้าเหรอะ” ่อนานแ่เธอับเา็้อเรียมัวอะไรันหลายอย่า ว่าทุอย่าะเสร็สมบูร์เ่นนี้
“เหนื่อย แ่็ไม่เี่ยวับารเ้าห้อหอับเมีย”
“็ไม่ไ้ว่าอะไรนี่ะ” เธอลูบไล้แผอว้าอเา ้อนสายาึ้นมอ เาึะรุบมืออเธอเอาไว้
“เอาไว้เราไปทำันบนเียีว่านะะ ะไ้นอนสบาย” เธอรีบเบี่ยหลบ่อรอเมื่อเา้มใบหน้าลมาหา
“็ไ้” เาผ่อนลายมาึ้นเมื่อไม่เห็นว่าเธอหวเนื้อหวัวอี อาบน้ำ้วยัน ไ้สัมผัสร่าายอเธอ็ทำให้เารู้ว่าเธอยินยอมพร้อมใไปับเาเพราะแ่านันแล้ว
หลัาอาบน้ำเสร็สิ้น ู่บ่าวสาวทั้สอ็พาันึ้นเีย เธออัวไปหยิบน้ำมาื่ม้วยวามระหาย เาเอ็มอนิ่
“ลุพัน์ื่มน้ำไหมะ เี๋ยวหนูาวรินให้”
“็ีเหมือนัน ำลัอแห้อยู่พอีเลย” เาเห็นว่าเธอื่มน้ำ้วยวามระหาย เา็ระหายน้ำ้วย ึรับน้ำอเธอมาื่มนหมแ้ว
พอื่มน้ำเสร็ เธอ็ลานึ้นมานอนเีย้าเา ุหน้าลูบไล้แผอ เาลูบแนเล็ๆ อเธอเล่น เธอทำัวเหมือนภรรยาที่น่ารัอเา พัน์ุมพิเธออย่าูื่ม ยับายไปึ้นร่อมทับ สัมผัสอริมฝีปาทำให้เารู้สึอบอุ่นอ่อนหวานไม่น้อย
ทัาวเหลือบมอร่าที่หลับไปาอเธอ้วยสายาเ้าเล่ห์ เธอันร่าอเาออห่า ่อนะห่มผ้าให้เา
“ลุพัน์วรนอนหลับให้สบายนะะ รู้ไหมว่าหนูาว่วมาเลย่ะอนนี้” เธอวายานอนหลับเาเอ นเ้าเล่ห์ิ้วยรอยยิ้ม่อนะหลับามเาไป
ทัาวรู้สึว่าร่าายอเธอำลัถูสิ่ใรบวนอยู่ เธอราเบาๆ เพราะรู้สึว่าวามเปียร้อนนั้นำลัลามเลียายสาวไม่ว่าเว้น อยาลืมาื่นแ่สมอบอว่าให้นอน่อ เพราะมัน่วเหลือเิน นมีเสียระิบพร้อมับลมหายใร้อนๆ ที่ัอยู่้าหูนั่นแหละ ทำให้เธอ้อปรือามอ
“ื่นไ้แล้ว ื่นสิ ไม่ั้นะโนโยนเียพัแน่”
“ลุพัน์” ทำไมเธอรู้สึว่าร่าายอ่อนแรแบบนี้ ่วุนเป็นที่สุ
“ื่นแล้วเหรอ” เาระิบถาม หอมแ้มสาวแรๆ
“ลุพัน์ทำไมถึไ้ื่นเร็วั่ะ” เธอิว่าะื่น่อนเา และหนีเาลาเีย แ่ทำไมเาื่นเร็วแบบนี้นะ แล้วร่าายอเธอ็อ่อนแรเินทน
“ิว่าะวายานอนหลับันเหรอ” เาระิบถามอี ถ้าไม่เพราะเาแอบเห็น่อนหน้านี้ะโนเธอัารไปอีรอบ เา็เลย้อนแผนให้เธอินยานอนหลับเ้าไปแทน
เมื่อืนเาแล้หลับาอเธอ พอฤทธิ์ยานอนหลับที่เธอื่มเ้าไปแสผล เา็ยับมานอนมอร่าน้อยน่ารัที่ิว่าัวเอลาล้ำว่าใร
“ลุพัน์ พูอะไระ หนูาวเปล่าเสียหน่อย”
“นปาแ็ ้อทำโทษยัไีนะ” เาหอมแ้มเธอแรๆ ลูบไล้ร่าายเปลือยเปล่าอเธอ้วยรอยยิ้มที่เป็น่อ
“ลุพัน์ทำอะไรหนูาวะ”
“ับเธอแ้ผ้าไ”
“หนูาว อืม... อย่าูสิะ” เธอร้อราแ่ไม่มีแรผลัเา เมื่อเา้มลไปับยอออเธอและูเม้มแรๆ ทำให้เธอเสียว่านไปหมทั้ยอถัน
“ลุพัน์ อ๊า... รนั้นไม่ไ้นะะ”
“ทำไมะไม่ไ้ล่ะ เราแ่านันแล้ว หรือเธอะัืน ุยายบอว่าอยาอุ้มเหลนไม่ไ้ยินหรือไ” เาแล้ว่า ยับใบหน้าลไปยัหน้าท้อแบนราบอเธอ วัลิ้นลามเลียนเธอรู้สึเสียว่านเินทน
“ุยายทวพูอนไหนะ ไม่เห็นะรู้เลย” เธอพูอย่าอายๆ พลาหอบหายใไปพร้อมๆ ันับเา ในะที่พัน์เลื่อนใบหน้าลไปยัหว่าาเรียวสวยอเธอ
ท่วท่านั้นทำให้เธอรู้สึเสียวสยิวเป็นอันมา ลมหายใอเาับเรียวลิ้นสาร้อนที่ลามเลียไปามอา้านในทำให้เธอร้อราไม่เป็นส่ำ
วามร้อนและวามเสียว่านทวีึ้นอย่ารุนแรเมื่อเาเลื่อนใบหน้าึ้นมารร่ออวบอูมที่ไม่เยมีายใไ้ล่วล้ำมา่อน เาำลัุปาเ้าหา
เม้มยอเม็ทับทิมสีสเสียว่านอเธอแรๆ ทำให้เธอ้อร้อราออมาอย่าสุลั้น
“ิว่ายัไเหรอ ะนะันหรือไ รั้เียว็เินพอแล้วที่ันะโนเธอหลอ”
“ลุพัน์” เสียเธอสั่นๆ รู้สึวาบหวามแ่ิ้นหนีไม่ไ้ ปล่อยให้เาุปาเ้าหาถ้ำน้ำหวานอยู่แบบนั้น แถมเายัสอแทรลิ้นหนาเ้ามายับเ้าออในอทารัเสียอี นั่นยิ่ทำให้เธอร้อรา้วยวามทรมาน
ความคิดเห็น