คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1
่านเสน่หา เล่ม 1 ่านรั
น้ำเพรรู้สึมึนับรสูบำาบ่านอุอาหนุ่ม ปรา์ วิทยพัน์ อาหนุ่มอายุสามสิบแปที่หล่อ รวย โปรไฟล์ี สาวๆ ่าล้อมหน้าล้อมหลั
เาไม่อยารับภาระูแลเธอนัหรอ ถ้าบิามาราอเธอไม่่วน าโลนี้ไปเสีย่อน เธอะอยู่ในารูแลอบุพารี มีรอบรัวที่ แสนอบอุ่นเ่นเิม
รสูบไม่เท่าอุ้มือให่ที่ลูบโลมไปทั่วเรือนายสาว เาระาุสวยอเธอออไปออยู่้าเีย
มือร้อนผ่าวสัมผัสแนบิทั่วเนื้อนาแสนหวาน เาระแทร่าน้อยแสนอวบอิ่มนมเีย เสียเนื้อายระทบันึ้อ เียนอนให่ ไหวยวบ ร้อนระอุไป้วยไฟราะ
หยาน้ำรัุ่มโโลมไล้ไปทั่วแ่นายาย เาสอเสียบรึ เ้าหาอย่าหนัหน่วแม่นยำ เสียเนื้อายระทบระแทเสียสีเสียว่าน
รสสวาทอารเสพสัวาสร้อนระอุลามเลียทุอูเนื้อ แ่นายปัหลัโน้วเร่าร้อนรุนแร
ริมฝีปาน้อยเผยอร้อราสั่นระริแทบาใ มือให่สอแทร เ้าใ้สะโพหนั่นแน่น ยหยัให้ท่อนล่าอเธอึ้นรับาร้วลึมิเม้น
เสียราเสียหอบฟืฟาประสานันระม ท่อนาให่โรไป้วยเส้นนเสียสีบบี้ับาเพรียวเล็าวผุผ่อ
เาระแทแล้วยื่นนิ้วไปเี่ยิ่ไแสนสวาทแ่ำ มันสั่นระริทุรั้ที่ถูเสียสีสัมผัส
อ่ำสวาทหยาเยิ้ม ปริ่มไป้วยวาม่านระสัน เสียโยายสะท้านสะเทือนวามรู้สึอน้ำเพรอย่าที่สุ
“อาปรา์...” เธอันสะโพอัวเอโ้อบับเา ปรา์เป็นนอารม์ทาเพศรุนแรุัน แถมเป็นนที่มั่นใในัวเอสู อะไรที่เาอยาไ้ เา้อไ้ ไม่มีำว่าไม่ไ้ในสารบบอเา
“เ็หื่น...” เาพูเสียแหบพร่า หอบสะท้านัวสั่นระริเมื่อระแทร่าน้อยมหายลไปับเียนอนว้า ร่าเล็แิ้น ิมือับผ้าปูที่นอนแทบแหลลา มือให่ยาอเธอพาับบ่า โย้าอเธอึ้นสู สะโพลอยเ่นให้เาสอเสยเ้าหาเป็นัหวะรุเร้าหนัหน่วว่าเ่าหลายเท่าัว
เสียเนื้อายที่ระแทระทั้นผสมับเสียน้ำรั่ำแะที่สุแสนะไพเราะสำหรับเาเป็นที่สุ
มันฟัแล้วรู้สึื่นอบับิับใ ยิ่ไ้เห็นนใ้ร่าส่ายไปมา้วยวามทรมาน เายิ่ระแทายนมิโนทำเอาร่อสวาทร้อน่า
ริมฝีปาหยัหนา้มลบูบแลลิ้นับนัวเล็ อุ้มือให่ฟอนเฟ้นหน่วหนั ่อนะับรวบวามอวบอิ่มที่เาเล้นลึทุ่ำืนป้อนเ้าปาูึนเธอ้อร้อประท้ว
“อ๊า... อาปรา์ เพรเ็บนะะ” เธอร้อเมื่อเาัยออสีหวาน ยิ่เธอประท้วเายิ่โหมายเ้าใส่ ยิ่ห้ามเหมือนยิ่ยุ ปรา์ไม่อบให้ใรัใ เาัและเลียยออนเธอัวสั่นระริ
น้ำเพรเม้มปาแน่น สะโพอเธอลอยไม่ิพื้นเีย มันเสียว่านนน้ำาไหล ร้อไห้สะอึสะอื้นับบทรัรุนแรมาราธอนอเา
ปรา์ร่วมรัยาวนานหลายั่วโม เาไม่เยเพียพอับรสรัที่ไ้รับไปเพียน้อยนิ เธอสลบาเียนั่นแหละ เาถึไ้หยุ
หรือไม่บารั้เธอฟื้นึ้นมา เายัระแทร่าเ้ามานเธอ้อราสะท้าน่อเนื่ออยู่ใ้ร่าเาไม่หยุหย่อน
หลัผ่านพ้นบทรัุเืออปรา์ น้ำเพร็นอนลืมาโพลอยู่ในอ้อมแนแ็แรอปรา์ เาเพิ่ให้เธอไ้พัเมื่ออนใล้รุ่ ร่าน้อย ปวเมื่อยไปหม แ่เธออบที่เห็นเามีวามสุ
ร่าายและหัวใอเธอเป็นอเา มันเป็นอเาเมื่อนานมาแล้ว
ปรา์เป็นเพื่อนรุ่นน้ออบิามารา เธอไ้เอเารั้แรอน สิบว่าวบ เธออบเามาๆ ามิเาะแ เาเอ็นูเธอในานะหลานสาวนหนึ่ แ่เธอไม่เยิแบบนั้น
เธอเป็นเ็สมัยใหม่ที่ิว่าารมีเ็์เป็นเรื่อธรรมา เราอยามอบวามิ้นให้ใร เรา็ให้เาไปเลย ไม่้อไปลัเลหรอ ายไป็เท่านั้น ร่าายอเรา หัวใอเรา เราะรัะอบใร ะทำอะไรที่อยาทำมัน็สิทธิ์อเรา
พ่อแม่อเธอเลี้ยแบบามใ ่อน้าปล่อย เธอื่มเหล้าเป็นั้แ่อายุ 18 เที่ยวลาืนและมีเพื่อนฝูมามาย แ่เอาัวรอมาไ้ บิามาราสอนเรื่อารป้อันัวเอในทุๆ เรื่อ เรียว่าเปิใุยันไ้ทุรั้ที่มีปัหา แ่ท่านไม่อยู่แล้ว ทั้สอเสียีวิ้วยอุบัิเหุทารถยน์ เมื่อเธอ อายุรบ 20 ปีพอี
่าวร้ายที่สุในีวิ เธอไม่มีาิที่ไหนเลย ปรา์ึรับมาเธอมาูแล ในะที่เามีแพลนะแ่านับแฟนสาว
เธอเลียนับาวที่สุ ผู้หิเรียบร้อยที่ภายนอใรๆ ่ารั ่าื่นม แ่ร้ายายิ่ว่าอะไร
ปรา์มัเห็นเธอทำร้ายนับาวเพราะวามโมโห ริๆ เธอไม่ไ้ ทำร้ายอีฝ่ายเลย แ่เธอโน่อว่า โนแล้ เธออบโ้ไปามประสาเ็
ยายนับาว ยายนามารร้ายนั่น อบบีบน้ำา หาว่าเธอแล้ เธอลายเป็นเ็อบแล้ เ็เหลืออ ี้อิา อ่อยผู้าย สารพัที่ยายนั่นะใส่ร้าย
ยิ่โนว่า เธอยิ่ทำัวแบบนั้น มันเ็บใที่ปรา์เื่อนับาวมาว่าเธอ ทั้ ๆ ที่รู้ัับเธอมานานหลายปี
ความคิดเห็น