สุนัขที่มีความสุขที่สุดในโลก

" เคยได้ยินเรื่องเล่าจากคนแถวนี้มั้ย ว่ามีคนที่มีความสุขสุดๆอยู่น่ะ "

ใช่แล้ว ที่ซอยแห่งหนึ่งในเมืองโชโฮกิมะซึ่งเต็มไปด้วยย่านร้านค้าเก่าแก่ มีขนมโบราณบ้าง ของเล่นเก่าๆ มากับเสียงทีวีเก่าๆต้องทุบๆมันหน่อยถึงจะดูได้อย่างไม่ขัดสน ย่านแห่งนี้เต็มไปด้วยต้นไม้ทำให้ร่มรื่นผสมกับกลิ่นไอของฝนที่พึ่งตกมาหมาดๆหยาดน้ำค้างก็ทำให้สงบไปอีกแบบ แต่หากเดินไปสุดซอยจะมีบ้านหลังเล็กๆที่ถูกซ่อมแซมจนสวยเป็นบ้านแห่งหนึ่งที่ได้ชื่อว่าบ้านแห่งความสุข จะมีสุนัขตัวหนึ่งออกมาต้อนรับทุกคนอย่างเป็นมิตรก่อนที่มันจะกลับไปนอนเฝ้าบ้านต่อ

" ทาเคะคุง "

เสียงที่ไร้เรี่ยวแรงเรียกชื่อของใครสักคน สุนัขที่กำลังจะนอนก็ลุกขึ้นมาวิ่งวนรอบหญิงชราและชายชราคู่หนึ่ง พวกเขาถือถุงขนมและอาหารสำหรับสุนัขและคนมาด้วย

" หิวไหม ขอโทษที่มาช้านะ "

สุนัขแสนรู้ส่ายหัวราวกับว่าเขารู้วิธีตอบรับและรู้ว่ามนุษย์ชราสองคนนี้พูดอะไรให้เขาฟัง ด้วยความแสนรู้เขาจึงได้รับขนมสุดแสนอร่อยหนึ่งชิ้นเพียวๆ

" เข้าบ้านกันเถอะ เดี๋ยวฝนจะตกแล้วล่ะ "

โฮ่ง! 

ไม่ใช่คนที่มีความสุขที่สุดในโลก แต่เป็นสุดยอดสุนัขที่มีความสุขในโลกต่างหากล่ะ