ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : Chapter 18
"มึทำเหี้ยอะไรอมึไอเฮุน!!!" เสียอานยอลัไปทั่วบริเว
"ูบันอยู่ไไม่เห็นหรอ" เฮุนพูเหมือนั้ใให้านยอลโมโหยิ่ว่าเิม
"มึ!!" านยอลทำท่าะเ้าไป่อยเฮุนอีรั้แ่ัน็ับเเนอเาไว้่อน
"ปล่อย!!" านยอลที่อนนี้ำลัโรธมา เาผลัันออนันล้มลับพื้น
"านยอลหยุบ้าไ้แล้ว!!!" ันะโนออไปสุเสีย ไ้ผลานยอลหยุารระทำนั้นแล้ว
"ูยอน เธอเ็บมามั๊ย" พอานยอลหยุ เฮุน็เ้ามาูอาารันทันที
"ันไม่เป็นไรมาหรอ ห่วัวนายเอเถอะ" เฮุนมีใบหน้าที่ฟ้ำ าฝีมือานยอล
"หัวเ่าเธอมีเลือออ้วย" เฮุน
มอสำรวร่าายันแล้วพูึ้น
"นายออไป่อน ันะุยับานยอล" ันพูับเฮุน
เฮุนเินออไปโยไม่พูอะไร านยอลมอัน ใบหน้าอเาเ็มไป้วยวามรู้สึผิ แ่็ยัมีวามไม่อบใอยู่้วย ันไม่เ้าใว่าทำไมานยอล้อทำแบบนี้ เาโมโหนทำร้ายเพื่อนัวเอ นี่มันเินไป
"มีอะไระพูมั๊ย" ันมอหน้าานยอลนิ่ๆ
"เหอะ! ะให้เราพูอะไรล่ะ อนนี้เรา็ูเป็นนเลวในสายาูแล้วนี่" าน
ยอลหันหน้าหนีัน
"านยอล่อยเฮุนทำไม"
"็มันูบู"
"แ่นั่นเพื่อนานยอลนะ"
"ปป้อมันนานี้อบมันแล้วสิ" ันรู้ว่าอนนี้านยอลำลัประันอยู่
"อบหรือไม่อบมัน็เรื่ออเรา" านยอลมอหน้าัน้วยสายาไม่พอใเป็นอย่ามา
"็มันูบู! ูบเลยนะเว้ย! นาอนที่เราเป็นเเฟนันเรายัไม่เยูบับูเลย ทำไมเรา้อเป็นนผิ้วย ูปล่อยให้มันูบแบบนั้นไ้ยัไ ไม่มีใรอยาเห็นนที่ัวเอรัูบับผู้ายนอื่นหรอ"
"......" ันเียบไม่ไ้อบอะไร ันใอนที่ที่านยอลบอว่า 'ไม่มีใรอยาเห็นนที่ัวเอรัูบับนผู้ายนอื่นหรอ'
"เรารัู..." านยอลพู้วยน้ำเสียแผ่วเบา
วามรู้สึอันอนนี้เหมือนมีอะไรมาุอยู่ที่อ ันพูอะไรไม่ออันไม่รู้ว่าะ้อทำยัไ ันรู้สึผิที่ทำให้เพื่อนที่บันมานาน้อทะเลาะันเพราะัน ันไม่ไ้อยาให้มันเป็นแบบนี้เลย
"านยอล" ันเอื้อมมือเล็ๆไปับอยู่ที่ไหล่ออานยอล
านยอลึันเ้าไปอ ใบหน้าอันุอยู่อเา มันเป็นอที่อบอุ่น ันรู้ว่าานยอล็ไม่อยาให้เิเรื่อแบบนี้ านยอลอันเเน่นราวับลัวว่าันะหายไป
"เรื่อูบเมื่อี้ มันเป็นแ่อารม์ั่ววูบ" ันพูอยู่ในอ้อมอานยอล
"เราอโทษนะ ที่ทำใหู้ไม่สบายใ" านยอลพูเสียสั่นๆ
"นที่านยอล้อไปอโทษือเฮุน่าหาเล่า" ันพูแล้วผละออมาาอ้อมออานยอล
"ถ้าเราอโทษเฮุนแล้วทำใหู้สบายใเรา็ะทำ"
"ทำเพื่อมิรภาพวามเป็นเพื่อนอพวนายเถอะ อย่าทะเลาะันเพราะเราเลย"
านยอลพยัหน้าเ้าใ เาอารม์เย็นลมาแล้ว านยอลพาันเินมาที่ห้อเรียนเพื่อเ้าเรียนาบบ่าย ันเห็นเฮุนนั่อยู่ในห้อ ัน็เินไปหาเฮุน
"มานั่เรียนทำไม ไปอยู่ห้อพยาบาลนู้น" ันบอับเฮุน
"เป็นห่วหรอ"
อาารย์ยัไม่เ้าสอนนัเรียนในห้อยัเสียั แ่พอสิ้นเสียอเฮุนทั้ห้อ็เียบริบเหมือน้อารฟัำอบาัน
นในห้อมอมาที่ันับเฮุน ันหันไปมอานยอล ึ่านยอล็มอันอยู่แล้ว านยอลมอ้วยสายาไม่่าานอื่นในห้อนั่น็ือวามอยารู้
"ว่าไ" เฮุนถามย้ำอีรอบ
"อืมใ่เป็นห่ว ทีนี้ะไปนอนห้อพยาบาลไ้หรือยั"
"เธอ็ไปูแลัน้วยสิ" เฮุนลุึ้นมาับมือันแล้วพาเินรไปยัห้อพยาบาล
อาารย์ห้อพยาบาลบอว่าะทำแผลให้แ่เฮุน็ไม่ยอม เพราะเาะให้ันทำให้ เอาแ่ใริๆเลย ัน็ไม่อยาะัเพราะเาเ็บัวอยู่
"ันไปเรียนแล้วนะ" เฮุนับ้อมือันไว้ ันเลยหันไปมอ
"เธอ็มีแผล ไม่เ็บหรือไ" เฮุนไล่สายาลมาที่หัวเ่าัน ันเอ็มอาม อนนี้แผลอันมันเริ่มะแห้แล้ว
"นายะทำอะไร" ันเห็นเฮุนหยิบอุปร์ทำแผลึ้นมาเลยเอ่ยถาม
"ทำแผลให้เธอไ" เฮุนพู้วยหน้าานิ่ๆ ูไร้วามรู้สึ
"นายทำเป็น้วยหรอ"
"ลุ่มันมีเรื่อ่อยบ่อยะายไป เวลามีแผล็ทำแผลันเอนี่แหละ"
"ทำไมไม่ไปโรพยาบาลันล่ะ"
"ูบันอยู่ไไม่เห็นหรอ" เฮุนพูเหมือนั้ใให้านยอลโมโหยิ่ว่าเิม
"มึ!!" านยอลทำท่าะเ้าไป่อยเฮุนอีรั้แ่ัน็ับเเนอเาไว้่อน
"ปล่อย!!" านยอลที่อนนี้ำลัโรธมา เาผลัันออนันล้มลับพื้น
"านยอลหยุบ้าไ้แล้ว!!!" ันะโนออไปสุเสีย ไ้ผลานยอลหยุารระทำนั้นแล้ว
"ูยอน เธอเ็บมามั๊ย" พอานยอลหยุ เฮุน็เ้ามาูอาารันทันที
"ันไม่เป็นไรมาหรอ ห่วัวนายเอเถอะ" เฮุนมีใบหน้าที่ฟ้ำ าฝีมือานยอล
"หัวเ่าเธอมีเลือออ้วย" เฮุน
มอสำรวร่าายันแล้วพูึ้น
"นายออไป่อน ันะุยับานยอล" ันพูับเฮุน
เฮุนเินออไปโยไม่พูอะไร านยอลมอัน ใบหน้าอเาเ็มไป้วยวามรู้สึผิ แ่็ยัมีวามไม่อบใอยู่้วย ันไม่เ้าใว่าทำไมานยอล้อทำแบบนี้ เาโมโหนทำร้ายเพื่อนัวเอ นี่มันเินไป
"มีอะไระพูมั๊ย" ันมอหน้าานยอลนิ่ๆ
"เหอะ! ะให้เราพูอะไรล่ะ อนนี้เรา็ูเป็นนเลวในสายาูแล้วนี่" าน
ยอลหันหน้าหนีัน
"านยอล่อยเฮุนทำไม"
"็มันูบู"
"แ่นั่นเพื่อนานยอลนะ"
"ปป้อมันนานี้อบมันแล้วสิ" ันรู้ว่าอนนี้านยอลำลัประันอยู่
"อบหรือไม่อบมัน็เรื่ออเรา" านยอลมอหน้าัน้วยสายาไม่พอใเป็นอย่ามา
"็มันูบู! ูบเลยนะเว้ย! นาอนที่เราเป็นเเฟนันเรายัไม่เยูบับูเลย ทำไมเรา้อเป็นนผิ้วย ูปล่อยให้มันูบแบบนั้นไ้ยัไ ไม่มีใรอยาเห็นนที่ัวเอรัูบับผู้ายนอื่นหรอ"
"......" ันเียบไม่ไ้อบอะไร ันใอนที่ที่านยอลบอว่า 'ไม่มีใรอยาเห็นนที่ัวเอรัูบับนผู้ายนอื่นหรอ'
"เรารัู..." านยอลพู้วยน้ำเสียแผ่วเบา
วามรู้สึอันอนนี้เหมือนมีอะไรมาุอยู่ที่อ ันพูอะไรไม่ออันไม่รู้ว่าะ้อทำยัไ ันรู้สึผิที่ทำให้เพื่อนที่บันมานาน้อทะเลาะันเพราะัน ันไม่ไ้อยาให้มันเป็นแบบนี้เลย
"านยอล" ันเอื้อมมือเล็ๆไปับอยู่ที่ไหล่ออานยอล
านยอลึันเ้าไปอ ใบหน้าอันุอยู่อเา มันเป็นอที่อบอุ่น ันรู้ว่าานยอล็ไม่อยาให้เิเรื่อแบบนี้ านยอลอันเเน่นราวับลัวว่าันะหายไป
"เรื่อูบเมื่อี้ มันเป็นแ่อารม์ั่ววูบ" ันพูอยู่ในอ้อมอานยอล
"เราอโทษนะ ที่ทำใหู้ไม่สบายใ" านยอลพูเสียสั่นๆ
"นที่านยอล้อไปอโทษือเฮุน่าหาเล่า" ันพูแล้วผละออมาาอ้อมออานยอล
"ถ้าเราอโทษเฮุนแล้วทำใหู้สบายใเรา็ะทำ"
"ทำเพื่อมิรภาพวามเป็นเพื่อนอพวนายเถอะ อย่าทะเลาะันเพราะเราเลย"
านยอลพยัหน้าเ้าใ เาอารม์เย็นลมาแล้ว านยอลพาันเินมาที่ห้อเรียนเพื่อเ้าเรียนาบบ่าย ันเห็นเฮุนนั่อยู่ในห้อ ัน็เินไปหาเฮุน
"มานั่เรียนทำไม ไปอยู่ห้อพยาบาลนู้น" ันบอับเฮุน
"เป็นห่วหรอ"
อาารย์ยัไม่เ้าสอนนัเรียนในห้อยัเสียั แ่พอสิ้นเสียอเฮุนทั้ห้อ็เียบริบเหมือน้อารฟัำอบาัน
นในห้อมอมาที่ันับเฮุน ันหันไปมอานยอล ึ่านยอล็มอันอยู่แล้ว านยอลมอ้วยสายาไม่่าานอื่นในห้อนั่น็ือวามอยารู้
"ว่าไ" เฮุนถามย้ำอีรอบ
"อืมใ่เป็นห่ว ทีนี้ะไปนอนห้อพยาบาลไ้หรือยั"
"เธอ็ไปูแลัน้วยสิ" เฮุนลุึ้นมาับมือันแล้วพาเินรไปยัห้อพยาบาล
อาารย์ห้อพยาบาลบอว่าะทำแผลให้แ่เฮุน็ไม่ยอม เพราะเาะให้ันทำให้ เอาแ่ใริๆเลย ัน็ไม่อยาะัเพราะเาเ็บัวอยู่
"ันไปเรียนแล้วนะ" เฮุนับ้อมือันไว้ ันเลยหันไปมอ
"เธอ็มีแผล ไม่เ็บหรือไ" เฮุนไล่สายาลมาที่หัวเ่าัน ันเอ็มอาม อนนี้แผลอันมันเริ่มะแห้แล้ว
"นายะทำอะไร" ันเห็นเฮุนหยิบอุปร์ทำแผลึ้นมาเลยเอ่ยถาม
"ทำแผลให้เธอไ" เฮุนพู้วยหน้าานิ่ๆ ูไร้วามรู้สึ
"นายทำเป็น้วยหรอ"
"ลุ่มันมีเรื่อ่อยบ่อยะายไป เวลามีแผล็ทำแผลันเอนี่แหละ"
"ทำไมไม่ไปโรพยาบาลันล่ะ"
"เธอนี่ถามมาริๆ เป็นแฟนันหรือไ"
"....." ันเียบหลัาที่เฮุนพูแบบนั้น
"ไว้เป็นแฟนแล้ว ันะให้เธอถามเท่าที่อยาถามเลย" เาพูแล้วยิบา้าเียวใส่ัน ทำไมัน้อมาเินอะไรแบบนี้้วย
"ใรบอว่าันะเป็นแฟนนาย"
"เสียหัวใมันบอ" ั้แ่เฮุน
บออบันเา็พูาเลี่ยนๆออมานับรั้ไม่ถ้วน
"บอว่าันเลียมุีบสาวอนายล่ะสิ"
"ันใ้มุีบสาวับเธอเเ่นเียวละัน" ยั ยั ยัไม่หยุอี
"พอเถอะ"
"เิน็บอ"
"ย่าห์! โอเฮุนหยุไ้แล้ว"
"รับๆ หยุแล้วรับ"
"ันะไปเรียนแล้วนาย็นอนพัผ่อนในนี้ไปละัน"
"เธอ็เ็บอยู่นะ"
"เ็บน้อยว่านายแล้วัน"
ันเินออมาโยไม่ฟัเสียเรียอเฮุน ถ้าให้อยู่ับเานานๆ ัน้อเป็นโรประสาทแน่ๆ หน้านิ่ๆับารเล่นมุีบสาว มันไม่เ้าันเอาะเลย
________________________
"....." ันเียบหลัาที่เฮุนพูแบบนั้น
"ไว้เป็นแฟนแล้ว ันะให้เธอถามเท่าที่อยาถามเลย" เาพูแล้วยิบา้าเียวใส่ัน ทำไมัน้อมาเินอะไรแบบนี้้วย
"ใรบอว่าันะเป็นแฟนนาย"
"เสียหัวใมันบอ" ั้แ่เฮุน
บออบันเา็พูาเลี่ยนๆออมานับรั้ไม่ถ้วน
"บอว่าันเลียมุีบสาวอนายล่ะสิ"
"ันใ้มุีบสาวับเธอเเ่นเียวละัน" ยั ยั ยัไม่หยุอี
"พอเถอะ"
"เิน็บอ"
"ย่าห์! โอเฮุนหยุไ้แล้ว"
"รับๆ หยุแล้วรับ"
"ันะไปเรียนแล้วนาย็นอนพัผ่อนในนี้ไปละัน"
"เธอ็เ็บอยู่นะ"
"เ็บน้อยว่านายแล้วัน"
ันเินออมาโยไม่ฟัเสียเรียอเฮุน ถ้าให้อยู่ับเานานๆ ัน้อเป็นโรประสาทแน่ๆ หน้านิ่ๆับารเล่นมุีบสาว มันไม่เ้าันเอาะเลย
________________________
เินเฮุนัเลย่ะ >////<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น