ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    "=กู้ภัย กะ วัยร้าย="

    ลำดับตอนที่ #1 : ยัยบ้า เจ๊อะ ไอ้หื่น

    • อัปเดตล่าสุด 22 ต.ค. 49


    "=กู้ภัย-วัยร้าย="

    เย้! ในที่สุดก็ได้กลับบ้านซักที ช่างเป็นอะไรที่สุขี อี๋ อี๋ ~ วันนี้เป็นอีกวันที่ฉัน "เบบี้" ได้กลับมาเหยียบที่นี่อีกครั้ง เมืองไทย! เมื่อ 2 ปีที่แล้วฉันย้ายตามพ่อกับแม่ของฉันไปเรียนที่ญี่ปุ่นค่ะ ^ ^ ตอนนี้ฉันโตเป็นสาวอายุ 16 และจะกลับมายู่เมื่อไทยอย่างถาวรค่ะ ^ ^

    " ฮัลโหล… ห๋า ว่าไงน๊ะ เฮียจายร้ายที่สุดอ่ะ TT " วันแรกของฉันก็โชคร้ายแล้วหลอเนี่ย ก็พี่ชายตัวดีของฉัน บอกว่าติดธุระ มารับไปได้ แล้วก็ตัดสายไปเลยเงี๊ยะ! ถึงแม้พี่ชายฉันจะหน้าตาดีก็เหอะ ฉันก็ไม่ให้อภัยหรอกย่ะกลับไปจะงอน ตุ๊บ ป่องๆ ให้ดูเลยเอ้า!

    ในที่สุดฉันก็กลับมาถึงบ้าน ไม่ได้กลับมาที่นี่นานรู้สึกเหมือนบ้านมันเล็กลงยังก็ไม่รู้ ( จะมีผีมั้ยเนี่ย - - )อาจเป็นเพราะว่าบ้านของฉันที่ญี่ปุ่นมันใหญ่กว่าบ้านหลังนี้มั้ง ฉันเดินตามทางเดินไปเรื่อยๆ มองไปรอบๆ ที่นี่เปลี่ยนไปจาก 2 ปีก่อนมาก ดูสวยแล้วก็แปลกตาขึ้น…

    " ว๊ายยยยยยยย คุณหนู! คุณหนูของป้าๆ จริงๆด้วย " ก็ใช่น่ะสิคะ หนูเบบี้ ตัวเป็นๆ เลยก๊ะ ของจริง เสียงจริง จดลิขสิทธิ์เรียนร้อย ไม่มีก็อปปี้จ้า ^ ^

    " ปะ – ป้า – ลิน - ค๊า อยู่จะตายแล้วคะ > < " ป้าลินวิ่งเข้ามากอดฉันซะแน่น สงสัยป้าลินคงคิดถึงฉันมากอ่ะแหละ ฉันก็คิดถึงป้าลินมากเหมือนกัน ป้าลินเป็นแม่บ้านของตระกูลฉัน เป็นคนเลี้ยงฉันกับพี่มาตั้งแต่เด็กๆ จนถึงตอนนี้ป้าลินก็ยังดูแข็งแรง…

    " ป้าจะกอดหนูอีกนานมั้ยค๊า หนูหนักจะตายอยู่แล้ว TT "

    " อุ๊ย! ป้าขอโทษ เด็กๆ รีบมารับของคุณหนูไปสิ " ป้าลินขอโทษขอโพยฉัน แล้วยังสั่งให้คนรับใช้ตนอื่นๆมาจัดแจงเก็บกระเป๋าฉันขึ้นห้อง

    " ป้าคะ แล้วเฮีย กับเจ๊ ละคะ? "

    " อ๋อ คุณหนูทั้งสองออกตั้งแต่เช้าแล้วล่ะค่ะ " โหยหน้าน้อยใจนะเนี่ย ลืมน้องเฉยเลย น้องอุตส่าห์กลับมาทั้งที

    " แล้วคุณหนูจะรับอะไรมั้ยคะ " ป้าลินทำท่าจะเอาใจฉันน่าดูเลย สุขีจังเลย > <

    " ไม่ดีกว่าค่ะ เดี๋ยวหนูออกไปเดินดูอะไรในเมืองดีกว่าค่ะ ไม่ได้กลับมานานแล้ว "

    " ค่ะ งั้นเดี๋ยวเย็นนี้ ป้าจะทำของโปรดของคุณหนูให้ทานนะคะ " เย้! รักป้าลินที่ซู๊ดดดด

    " หนูรักป้าที่สุดเลยค่ะ " พูดแล้วฉันก็หอมแก้มป้าลินฟอดนึง แล้วก็วิ่งออกไป

    ++++++++++

    ฉันเดินโต๋เต๋ๆๆ ไปเรื่อยๆ ดูนั่นดูนี่ มีของสวยๆเต็มเลย แต่ฉันไม่เอาหรอกฉันจนอ่ะ (จน หรือ งก ย่ะ - - )

    ว้าว! นั่นไอศกรีม ของโปรดฉานนน ฉันรีบวิ่งเข้าไปซื้อ ฝ่าฝูงชนกระบือทั้งหลาย กว่าจะได้ซื้อมัน

    ในที่สุดสวรรค์ของฉันก็มาถึง ขณะที่ฉันกำลังจะ " อ๊าม! "

    "ตุบ!" อ๊าวไอ่ถึกที่ไหนมาชนฉันเนี๋ย

    " เดี๋ยวแม่จับเจื๋อนเลย! " พูดแค่เนี่ย! มันหน้าแดงแล้ว วิ่งหาวจุกตูดไปเลย อะไรวะอ่อนชะมัด

    " อ๊ะ อ่าว ไอติม หาย - - " โถ่ ลูกแม่ อยู่หน่าย~ ลูกทิ้งแม่ แง้ๆ TT

    " นี่เธอ! " อะไรของมันวะ คนกำลังตามหาลูก

    " o_O " โอ้ม๊าย! พระเจ้าช่วยกล้วยแขก นั่นลูกฉาน ไอศกรีมฉาน มานอยู่บนหัวไอนายหน้าหล่อ

    " อร่อยมั้ยอ่ะ ^ ^ อะ เอ่อ ขอโทษค่ะ " ซวยแน่ตรู หมอนั่นมองหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง

    " อร่อย อ่า เอ้ย! เธอจะบ้ารึไง จะทำอะไรหัดดูคนอื่นเค้ามั่งเซ่! " เอ่อ บ้าก็บ้าสิ แต่ยังบ้าน้อยกว่านายที่เอาหัวไปรับไอศกรีมทำไม

    " ก็บอกแล้วไงว่าขอโทษ! หูนายแตกรึไงไม่ได้ยินหน่ะ แคะขี้หูมาบ้างรึย๊าง แล้วนายเป็นฝ่ายมาชนชั้นเองนะย๊ะ "

    " ยัยบ้า! ปากดีนักนะเธอหน่ะ เธอไม่รู้รึไงว่าชั้นเป็นใคร "

    " นายยังไม่รู้ตัวนายเอง แล้วชั้นจะรู้ได้ไงละย๊ะ นายว่าชั้นบ้า นายก็บ้าพอๆกันนั้นแหละ คนอาร๊าย! ชนคนอื่นแล้วยังไม่ขอโทษ ดั๊น! เอาหัวมารับไอศกรีม " นายบ้านั้นมันเหวอไปนิดๆ

    " คนหล่อไง ^ ^ " หึ๋ย! ตอบมาหน้าตากวนตีนมั๊กก๊ะ!!

    " แหวะ! หล่อตายแหละนาย ดูปากชั้นให้ดีนะ ไอ่ – พวก – หลง – ตัว – เอง นายหน่ะไม่เห็นจะหล่อซักกะติ๊ด! " โกหกจะตกนรกมั้ยเนี๊ยตรู - -

    " ปากงี้น่าจับตบจูบ ซะให้เข็ด " อี๋!! หมอนั้นก้มหน้าเข้ามาหาชั้นเรื่อยๆ ใครว่าชันจะยอมล่ะย๊ะ พลั๊วะ!!!

    " โอ๊ย!! ยัยบ้าหมัดหนักชะมัด " แน่นอนค๊า นู๋เบบี้คนนี้ต่อยมันเข้าเต็มเบ้าลูกกะตาเลย หุหุ MY WIN ( มันบร้าตัดสินเอง - -) ยังดีน๊าที่ไม่จับเจื๋อน ( ไอ่นู๋เบบี้ ไอ่นู๋โหด )

    " ชั้นยัยบ้า นายก็ไอ่หื่นละย่ะ "

    " อะไรวะ กะอีแค่ชั้นบอกว่าจะจูบเนี่ยนะ ทำเป็นไม่เคยไปได้ " โอ่ยๆ โดนๆ แทงใจดำเล้ยก๊ะ

    " แน่นอนล่ะใครจะบ้า เที่ยวไล่จูบคนโน่นคนนี้เหมือนนายล่ะ ไอ่หื่น!!!! " หุหุ สะใจๆ

    " O_O " หน้าไอ่หื่นตอนนี้

    " ^ ^ " หน้านู๋เบบี้เอง

    " เธอชื่ออะไร? " เอ๋??? มาถามชื่อชั้นง่ายๆเนี่ยนะ ไม่บอกหรอกย่ะ

    " ไม่จำเป็นต้องรู้หรอก เพราะคงไม่ได้เจอกันเป็นครั้งที่ 2 รู้ไปก็เท่านั้น "

    " กลัวรึไง ^ ^ " อย่ายิ้มสิน๊า เดี๋ยวจับทำพันธุ์น๊ะ เอ้ย!! ม่ายช่าย

    " คนอย่างเบบี้ นี่น๊ะจะกลัว " - -

    " ^ ^ "

    " T T " อ่าวกาม (กรรม) เฮ้ย!!! ผะ เผลอบอกไปได้ง๊าย!!! ยัยบ้า - -

    " งั้นไปนะ เบบี๋ของฉัน " อ๊าย!! หมอนั้นเข้ามาพูดข้างๆหูฉัน แล้วก็… หอมแก้มฉันด้วย ( ////// ) ไอ้หื่นฉันจะฆ่านาย!! ตอนนี้หน้าฉันแดงกว่าลูกมะเขือเทศเพราะทั้งเชิล ทั้งโกรธ ทั้งอาย มัน ไอบ้านั้น ไอ้หื่นนั้น มันหอมแก้มฉันต่อหน้าประชาชี > < รับไม่ด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย แล้วยังมาเรียกฉันว่าเบบี๋อีก

    +++++++++++++++++++++++++++++++
    ฝากเรื่องนี้ไว้ด้วยนะค้า ผิดตรงไหนก็ช่วยคอเม้นท์ให้ด้วนะคะจาได้ปรับปรุง
    พึ่งเป็นมือใหม่ค่ะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×