กลร้าย...แสนรัก [มี E-book+ติดเหรียญ] - นิยาย กลร้าย...แสนรัก [มี E-book+ติดเหรียญ] : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    กลร้าย...แสนรัก [มี E-book+ติดเหรียญ]

    ผู้เข้าชมรวม

    7,808

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    11

    ผู้เข้าชมรวม


    7.8K

    ความคิดเห็น


    21

    คนติดตาม


    128
    จำนวนตอน :  39 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  4 ต.ค. 66 / 17:31 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    กลร้าย…แสนรักมีในเด็กดีแล้วนะคะ ^^ ราคาน่ารักจุบจิบ
    ใครสายอีบุคห้ามพลาดจ้าาาา


    เรื่องวีนแสนรักถนัด 

    แต่เรื่องหยุดชอบตฤณบอกเลยว่าห่วยบรม!



    'แสนรัก'ตอนอายุสิบห้าเคยทำให้ 'ตฤณ'กลายเป็นตัวตลกในสายตาคนอื่น

    ผ่านไปหลายปีเขากลับมีขอร้องให้เธอช่วยเรื่องสำคัญ

    แถมยังบอกว่าไม่มีใครเหมาะกับงานนี้เท่าเธออีกแล้ว..
     



    - ตัวอย่าง -

    “พี่ตฤณว่า คุณลุงจะเชื่อเรื่องพี่ตฤณพูดไหมคะ” แสนรักถามขึ้นพลางหมุนเก้าอี้ไปมาอยู่หน้าโต๊ะทำงาน

    “เชื่อ”

    ตฤณบอกสั้น ๆ ถอดเสื้อสูทที่เขาใส่คลุมขาเรียว ทำแสนรักค้อมศีรษะเล็กน้อยเชิงขอบคุณ ก่อนมองตามร่างสูงใหญ่ที่เดินกลับมานั่งฝั่งตรงข้าม เขานั่งด้วยท่วงท่าสบาย ๆ และไม่มีความกังวลใดในแววตาแม้แต่น้อย

    เป็นเธอสิที่กังวลกับคำโกหกของเขา

    “ดีนะคะที่คุณลุงไม่เฉลียวใจ เหตุผลพี่ตฤณสั้นยิ่งกว่าชื่อจังหวัดอีก” เธอบ่นหน้าคว่ำ รู้สึกน้อยใจที่เส้นทางรักระหว่างเธอกับตฤณสั้นกุด

    หลงคิดไปว่าตฤณจะเตรียมเรื่องราวสุดแสนประทับใจมาเล่า ที่ไหนได้เป็นความรักแบบแค่เจอหน้าก็รักแล้ว ไม่ใช่ว่ามันจะเกิดขึ้นไม่ได้ในชีวิตจริง แต่เธอคาดหวังเลิฟสตอรี่จากตฤณมากกว่านี้

    “ทำไมล่ะ แสนไม่เชื่อเหรอ” ตฤณละสายตาจากเอกสารขึ้นมองริมฝีปากอิ่มที่แวววาวด้วยลิปกลอสสีชมพู ขมุบขมิบไปมา

    แสนรักส่ายหน้ารัว โน้มตัวเข้าไปใกล้

    “ไม่เชื่อค่ะ แสนว่ามันไม่มีน้ำหนัก” ดวงหน้าหวานทำปากยื่นปากยาว “ถ้าเป็นแสนนะคะ แสนจะบอกคุณลุงว่า แสนมาทวงพี่ตฤณคืน แสนพร้อมจะเป็นภรรยาพี่ตฤณแล้ว”

    พูดจบพลันยักคิ้วข้างเดียวใส่ “เป็นไงคะ น่าเชื่อกว่าไหม”

    ตฤณถอยตัวออกมามอง อิงศีรษะลงบนที่รองศีรษะของเก้าอี้ตัวใหญ่ ดวงหน้าหล่อเหลาเกิดรอยยิ้มขึ้นมาบนใบหน้าอย่างชัดเจน

    “แสนพูดแบบนี้ คิดว่าพี่จะหวั่นไหวบ้างไหม”

    “แล้วหวั่นไหวไหมล่ะคะ”

    “ใจสั่นเหมือนกันนะ” เขาพูดยิ้ม ๆ ขยับตัวเข้ามานั่งชิดกับโต๊ะตามเดิม ก้มหน้าก้มตาเอกสารทั้งที่ไม่มีตัวอักษรสักตัวไหลเข้าสมอง หน้าร้อนผ่าว ริมฝีปากแห้งผากจนต้องเลียซ้ำไปมา

    เกิดมาสามสิบปี เคยรู้สึกอายขนาดนี้อยู่สองครั้ง ครั้งแรกเมื่อเจ็ดปีก่อน ครั้งที่สองคือตอนนี้

    แสนรักใช้เวลาจ้องมองตฤณอยู่ครู่หนึ่งอย่างใช้ความคิด แค่เห็นปลายลิ้นอีกฝ่ายเลียริมฝีปากตัวเอง ทำเธอถอยตัวออกอย่างไวเพราะความคิดสัปดนแล่นเข้าหัว เธอหันหน้ามองกระจกใสบานใหญ่ที่เห็นแสงแดดยามเที่ยงสาดเข้ามาให้ห้องจนแสบตา

    แสงแดดที่แทงตา ยังไม่เท่าสายตาที่แทงใจ โอ้ย...

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น