แค่มองก็สุขใจแล้วเว้ย

เคยแอบรักใครไหมครับตอนนั้นคุณจัดการกับความรู้สึกของตัวเองยังไงกันครับ....

ตอนนี้ผมไม่รู้จะจัดการมันยังไงผมเลยได้แค่เก็บมันไว้ในใจ

"เห้ยทางนี้เว้ยมึง" ผมเดินไปตามเสียงเรียกที่ได้ยิน

"มาช้าจังวะซัน" ครับนั้นชื่อผมเองครับผมชื่อซันเดย์ครับ

แต่เพื่อนเรียกซันมีแค่คนในครอบครัวครับที่เรียกผมว่าซันเดย์ "โทษทีวะมึงพอดีรถติดอะ "รถติดหรือมึงติดอะไร?"

คนนี้เพื่อนผมเองครับชื่อคิงครับ

"แล้วคนอื่นละ"ผมถามออกไปเพราะไม่เห็นใครเลยนอกจากมัน "ไปซื้อน้ำเดี๋ยวมา เออว่าแต่มึงเหอะแดกไรมายัง"

ผมไม่ได้สนใจในสิ่งที่คิงพูดหรือถามเลยเพราะสายตาของผมถูกจับไปวางไว้กับคนเล็กน่ารักของผมตั้งแต่ที่เขาเดินผ่าน"เห้ยไอ้เชี้ยซันมึงได้ยินกูไหมเนี้ย" ห๊ะ!ว่าไงนะ เสียงดังทำไมเนี้ย"ผมหันไปพูดกับคิงพอดีกับที่พวกเพื่อนผมมาถึงโต๊ะ กลุ่มมีทั้งหมดสี่คนรวมผมด้วย ที่เหลืออีกสองคนชื่อเต้กับเคครับ "มาพอดีเลยพวกมึงช้ากันจังวะ"ไอ้คิงพูดขึ้นพร้อมกับทำหน้าจะแดกหัวเพื่อนผมมองและคิดว่ามันคงไม่อะไรกับผมแล้วแต่..ไม่ครับเรื่องเสือกต้องไว้ใจมันครับ

"เออไอ้ซันกูยังถามไม่จบเมื่อกี้เหม่อมองอะไรหรือมองใครวะ

มีอะไรที่พวกกูไม่รู้ไหม?" เสือก!"ผมตอบมันแค่นั้นครับเพราะถ้ามันรู้โลกรู้ครับ "มึงจะอยากรู้เรื่องมันทำไมไอ้คิง"

คนที่ไม่ค่อยพูดที่สุดก็เอ่ยปากออกมา" ไอ้เคเป็นคนไม่ค่อยพูดครับถ้าไม่รำคาญหรือไม่จำเป็นจริงๆมันจะชอบอยู่เงียบๆ

"ไปกันเหอะได้เวลาแล้วเดี๋ยวสาย"เต้พูดขัดขึ้นพวกผมทั้งสี่คนเลยเดินออกไปจากตรงนั้นผมมองไปรอบๆเพื่อมองหาคนร่างเล็กแต่ไม่เห็นเสียแล้วเฮ่อเพราะไอ้คิงคนเดียวเลยครับ.