เอกรีเซ่กับวีรกรรมมันส์ๆที่โรงเรียน

ลำดับตอนที่ #1 : เดินทางไปบ้านคุณป้า

              เอกรีเซ่เป็นลูกสาวของนายแพทย์ลูอังเยอ สตาบีลีเซ แม่ของเอกรีเซ่เสียตั้งแต่เธออายุได้เพียง 8 ขวบเอกรีเซ่มีพี่น้องทั้งหมด 6 คนเธอเป็นคนที่ 3 พี่ชายคนโตของเธอ นอเบลอรับราชการเป็นทหารอยู่ในพระราชวัง  พี่สาวคนรองของเธอ อานาลีเซ่หลังจากเรียนจบเเล้วก็ไปหาคุณย่าที่ฝรั่งเศสพร้อมกับทำงานที่นั่น...........เธอไปเป็นคุณครูสอนเด็กนักเรียนที่ฝรั่งเศส นานๆทีถึงจะกลับมาเยี่ยมบ้านสักครั้ง น้องสาวถัดจากเธอคือ ดาร์ลีอา เธอรักสวยรักงามเป็นชีวิตจิตใจ เอกรีเซ่ไม่เคยเห็นใครรักสวยรักงามได้เท่าเธอคนนี้เลย  น้องสาวอีกคนของเธอเดแอสเซอร์ น้องสาวคนนี้แหล่ะที่เอกรีเซ่รักนักรักหนา ก็เพราะเธอมีนิสัยที่เหมือนกับเอกรีเซ่นั่นเอง ส่วนพ่อน้องชายคนสุดท้าย.........ลูเอร์.............ตอนนี้อายุเพียง 12 เท่านั้นกำลังซนทีเดียว



                                              +-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-  





                        \"ทุกคนฟังพ่อนะ\"นายแพทย์ลูอังเยอคุณหมอผู้ชาญฉลาดเอ่ยกับลูกทั้ง 3  \"บ่ายวันพรุ่งนี้มิสซิสแม็งเตเนอร์จะมารับพวกเธอไปอยู่ด้วยซักอาทิตย์หนึ่ง



ก่อนวันเปิดเทอม\"คุณหมอพูดต่อ  \"เอกรีเซ่ แล้วก็เดแอสเซอร์ถ้าพ่อได้ข่าวว่าลูกไปแกล้งลูกของคุณป้าพวกเธออีกล่ะก็คริสต์มาสปีนี้พ่อจะไม่ไปรับพวกเธอกลับมาฉลอง



ด้วยกัน\"คุณหมอพูดพลางทำหน้าจริงจัง   ลูกๆทุกคน ถึงกับต้องหลบสายตา     เอกรีเซ่รีบขึ้นห้องไปเก็บข้าวของ.........\"เหอะๆ มิสเเม็งเตเนอร์ คุณป้าอิซซี่สุดที่รัก



ของยัยดาร์ลีอา...........แหม.......ก็เล่นมีรสนิยมเรื่องการแต่งตัวเหมือนกันนิ่.........ใครจะไปเหมือนเธอได้\"เอกรีเซ่บ่นพึมพำกับตัวเองขณะที่มือก็เก็บเสื้อผ้าไปด้วย



ก๊อกๆๆๆๆๆๆ...................................... \"อะไรคะ.........เข้ามาได้เลยค่ะ\"เอกรีเซ่ตะโกนตอบ     \"อืม......เอกรีเซ่\"คุณหมอเดินเข้ามาหาลูกสาว  \"คุณพ่อ......มีอะไร



หรือเปล่าคะ\"เอกรีเซ่ถามเมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของคุณหมอ     \"อืม..........มีสิ...........เอกรีเซ่ก็เราน่ะ 17 แล้วเป็นวัยรุ่นเเล้ว\"เมื่อพูดถึงตรงนี้คุณหมอก็เงียบไป



จนเอกรีเซ่สงสัย  \"คะ.......คุณพ่อเอเข้าใจนะคะคุณพ่อ........ว่าคุณพ่อห่วงว่าเอน่ะจะไปตกหลุมรักใครแถวโน้นเข้าให้..........ไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ.....คุณพ่อก็รู้นิสัยเอ



ดี\"เอกรีเซ่พูด  คุณหมอยิ้มฝืดๆ \"พ่อรู้ว่าลูกเป็นคนยังไงนะเอกรีเซ่ แต่คราวนี้ ทุกครอบครัวน่ะไปรวมกันเข้าใจมั๊ย เพราะฉนั้นก็จะมีทั้งหนุ่ม-สาวหลายๆคนที่ลูกไม่



รู้จัก...........ครอบครัวเราน่ะ   ไม่ใช่ครอบครัวเล็กๆเข้าใจไหม เอกรีเซ่...........ครอบครัวเราน่ะเป็นครอบครัวใหญ่และมีหน้ามีตาในสังคม......ดังนั้นลูกต้องระวังตัว



ไว้ให้มากๆ อย่าทำให้ครอบครัวเสียชื่อเสียงนะลูก.............เอกรีเซ่\"คุณพูดจบพร้อมกับลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกไปพร้อมกับปิดประตู  



\"เฮ่อ..................คุณพ่อ นะ คุณพ่อทำไมชอบมาห่วงว่าเราจะอะไรเสียชื่อเสียงนะ.........ไม่เข้าใจ\"เอกรีเซ่บ่นกับตัวเอง.....................เมื่อเก็บของเสร็จแล้วเธอจึงเดิน



ลงมาข้างล่างเพื่อรับประทานอาหารมื้อเย็น              \"พี่เอกรีเซ่ ชุดนี้สวยมั๊ย\"ดาร์ลีอา พูดขึ้นพร้อมกับหมุนตัวให้เอกรีเซ่ดู  \"ชุดกระโปรงลูกไม้ก็คงจะเหมาะกับเธออยู่



แล้วล่ะดาร์ลีอา  อย่างเธอน่ะ ใส่อะไรก็ได้ทั้งนั้นแหล่ะ\"เอกรีเซ่พูด        \"นี่แดกดันกันหรือเปล่าคะ\"ดาร์ลีอาพูด  \"เอาล่ะพอๆดาร์ลีอานั่งลงทานเข้าได้แล้ว เอกรีเซ่ด้วย



ลูกช่วยไปดูรถให้พ่อหน่อยนะ  พ่อกับเจมส์แล้วก็อแมนด้าน่ะ ลองซ่อมดูแล้วแต่มันก็ยังสตาร์ทไม่ติด เดี๋ยวลูกไปดูให้พ่อแล้วกัน\"คุณหมอพูด  



\"ได้ค่ะ คุณพ่อ\"เอกรีเซ่ตอบ  คุณหมอแม้จะเป็นหมอแต่ก็ไม่ใช่ช่างเค้าจึงไม่สามารถที่จะซ่อมรถเองได้ เจมส์คนขับรถ และอแมนด้าพี่เลี้ยงของทุกคนก็ไม่สามารถทำ



ได้เช่นกัน    เอกรีเซ่รู้เรื่องนี้ดีเพราะเธอแอบไปเรียนซ่อมรถกับพี่ชายสุดหล่อของเธอ นอเบลอ  เอกรีเซ่ไม่รู้สึกกลุ้มใจเลยที่เธอนั้นเป็นลูกครึ่งอังกฤษ - ฝรั่งเศสคุณหมอ



ลูอังเยอ เป็นคนฝรั่งเศส ซึ่งมีฐานะดีและมีหน้ามีตาในสังคม แต่มาแต่งงานกับสาวสวยแห่งเมืองผู้ดีอังกฤษแคซเเซนดร้า  คุณย่าของเอกรีเซ่โกรธเขาแทบตาย



เมื่อรู้ว่าเขาไปแต่งงานกับคนอังกฤษ  ซึ่งตอนนั้นคนฝรั่งเศสยังไม่ค่อยถูกกับคนอังกฤษเท่าไหร่ เรียกว่าเป็นประเทศที่คอยรบกันและกันตลอด.............หลังจากทาน



อาหารเย็นเสร็จ  เอกรีเซ่จึงรีบเดินออกมาและตรงไปยังโรงรถซึ่งอยู่ท้ายตึก(คฤหาสน์ที่พวกเขาอยู่)    



\"เจมส์  ทำอย่างนี้มันไม่ดีรู้ไหม  ถ้านายท่านมาเห็นเข้าพวกเราจะต้องแย่แน่ๆเลย\"เอกรีเซ่ได้ยินเสียงของอแมนด้า   \"พี่อแมนด้า  พี่เจมส์มาทำอะไรกันสองคนในนี้คะ\"



เอกรีเซ่เดินเข้าไปถาม   \"เอ่อ.......คุณหนูอย่าไปบอกนายท่านนะคะ คือเราสองคนรักกันค่ะ  แต่กลัวนายท่านไม่อนุญาติเราจึงมาพลอดรักกันที่นี่\"อแมนด้าตอบเสียงสั่น



\"งั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ แต่พี่ๆควรจะกล้าๆหน่อยนะคะ  ถ้ารักกันมาหลบๆซ่อนๆแบบนี้มันไม่ดีหรอดค่ะ รู้ไหม\"เอกรีเซ่พูดพร้อมกับเดินไปหยิบอุปกรณ์มาซ่อมรถ เธอลง



มือซ่อมด้วยความชำนาญ   ............................... และแล้วเธอก็ทำสำเร็จ เอกรีเซ่รีบเดินขึ้นตึก



                      เมื่อมาถึงที่ห้องเธอก็สั่งให้อแมนด้าไปเตีรยมน้ำไว้ให้     เอกรีเซ่เดินไปเช๊คของในกระเป๋า เพื่อความเรียบร้อย แล้วเดินสำรวจห้องของตัวเอง



\"เสร็จแล้วค่ะ คุณหนู\"อแมนด้าพูดพร้อมกับเดินออกจากห้องไป       เอกรีเซ่ลงไปแช่ในอ่างเพื่อคลายความอ่อนล้า......................เธอนั่งคิดถึงแต่แม่ของเธอ



\"แม่............เอจำแทบไม่ได้ว่าครั้งสุดท้ายที่แม่เข้ามาอาบน้ำให้เอมันคือเมื่อไหร่\"เอกรีเซ่พึมพำกับตัวเอง        เมื่อเสร็จแล้วเธอจึงรีบล้มตัวลงนอน เพราะพรุ่งนี้



คุณป้าอิซซี่ แม็งเตเนอร์จะมารับพวกเธอ



                                                                     -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-



                      \"โอ้โห   ดาร์ลีอาหลานรัก ชุดของหลานเนี่ยสวยมากเลย ป้ารับรองว่าจะต้องมีเด็กหนุ่มหลายๆคนมาจีบแน่ๆ\"ป้าอิซซี่พูดพร้อมกับกอดดาร์ลีอา



\"เอ่อ................พี่อิซซี่ครับ คือดาร์ลีอาแกอายุแค่ 14 นะครับ คุณพี่อย่าทำลูกสาวผมใจแตกได้ไหมครับ\"คุณหมอขัดคอขึ้นมา เอกรีเซ่กับเดแอสเซอร์หัวเราะ



\"อุ๊ย!เอกรีเซ่จริงๆหรือนี่ สวยเหมือนแม่จริงๆนะเราเนี่ยผิวขาวราวกับไข่มุข  ปากชมพู ผมสีน้ำตาลอ่อน ตาสีฟ้าใส รูปร่างสูงเพรียวดีจริงๆ คุณหมอเลี้ยงลูกเก่งนะคะ\"



ป้าอิซซี่กล่าวชมคุณพ่อ เอกรีเซ่ยิ้มรับคำชมตามมารยาท       \"คุณป้าอิซซี่ขา สร้อยเส้นเนี่ยสวยไม่คะ พี่อานาลีเซ่ส่งมาให้จากฝรั่งเศสค่ะ\"ดาร์ลีอาหยิบสร้อยเพชร



ให้มิสซิสแม็งเตเนอร์ดู เป็นการเรียกร้องความสนใจ   \"โอ้........โห........สวยจังนะจ้ะ\"ป้าอิซซี่พูด \"แต่ป้าดูแล้วนะป้าว่ามันเหมาะกับเอกรีเซ่มากๆเลย\"ป้าอิซซี่พูดกับ



ดาร์ลีอา  \"เอ.........แล้วหลานสาวหลานชายป้า  หายไปไหน 2 คนนะ \"อยู่นี่ครับ\"ลูเอร์เดินมา เขาเป็นคนที่เนี้ยบตั้งแต่หัวจรดเท้า \"โอ้....โหพ่อลูเอร์ยิ่งโตยิ่งหล่อ



เหมือนพ่อนะเนี่ย\"มิสซิสแม็งเตเนอร์กล่าวชม  เอกรีเซ่แอบเห็นว่าคุณพ่ออมยิ้ม     \"เดแอสเซอร์มานี่สิจ้ะ แม่นางฟ้าตัวน้อย\"ป้าอิซซี่เรียก...........ในสายตาทุกคนเธอ



คือนางฟ้าแสนสวยตัวน้อย แต่ในสายตาเอกรีเซ่เธอคือเพื่อนแท้ชั้นดี   \"ค่ะ...........สวัสดีค่ะคุณป้าอิซซี่ เดบาร่า แม็งเตเนอร์\"เดแอสเซอร์กล่าว \"เอาล่ะ เด็กๆไปขึ้นรถได้



แล้ว.........เดี๋ยวจะไปถึงค่ำ\"คุณหมอบอก  แล้วพวกเขาก็เดินขึ้นรถ  เอกรีเซ่แอบสังเกตแววตาเหงาของคุณพ่อครู่หนึ่ง ที่จะต้องไม่มีเด็กๆมาคอยเล่น คอยกวนจนถึง



คริสต์มาส



                                                              - + - + -+ - +-+-+-+-+-+-+-+-+ - + - + -



              การเดินทางดำเนินไปด้วยดี  เว้นแต่ว่าดาร์ลีอาคอยแต่พูดถึงเรื่องเสื้อผ้าของเธอ  แทบจะตลอดเวลา  ในระหว่งทางนั้นทั้งสี่ได้ผ่านป่าละเมาะที่อุดมสมบูรณ์



บรรยากาศร่มรื่นและอบอวลด้วยกลิ่นของพรรณไม้ต่างๆ เอกรีเซ่รู้สึกว่าเวลาแห่งความสวยงามใกล้จะมาถึงแล้ว  และรถของทั้ง4ก็ได้หยุดลงหน้าคฤหาสน์หลังงาม



ที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติแวดล้อม  \"มันสวยจริงๆเลยนะคะเนี่ย\"เอกรีเซ่พูดขึ้นมา  \"ป้าคิดอยู่แล้วว่าหนูจะต้องชอบจ้ะ\"ป้าอิซซี่ยิ้ม



\"เอาล่ะพวกเราขนของไปไว้ที่ห้องกันก่อนเถอะจ้ะ\"ป้าอิซซี่บอกหลานๆทั้งสี่คน   เอกรีเซ่และน้องๆเดินตามป้าอิซซี่เข้ามาในบ้าน  มันช่างสวยงาม อะไรเช่นนี้



ห้องโถงกลางที่ไว้รับแขกห้องเดียว ก็ประดับประดาไปด้วยม่านสีสันสวยงาม ที่มาจากฝรั่งเศส โคมไฟที่ห้อยระโยงระยางบนเพดาน นั่นก็มาจากคุณย่าของเอกรีเซ่



และแล้วพวกเขาก็มาถึงที่ห้องพักผ่อนซึ่งอยู่ถัดออกมาจากห้องโถงใหญ่   \"ทุกคนรออยู่ตรงนี้นะจ้ะ\"ป้าอิซซี่บอกพร้อมกับสั่งให้คนรับใช้มาขนของของพวกเธอไปไว้ที่



ห้องแล้วเธอก็นำพวกเขาเข้ามาที่ห้องพักผ่อน  ห้องนี้ตกแต่งโดยใช้ผ้าม่านผืนบางสีขาว   พร้อมกับมีเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำติดอยู่ที่ฝาผนัง   นอกจากนี้ชั้นหนังสือ



สีขาวก็ดูกลมกลืนกับห้องเป็นอย่างดี  \"เอาล่ะทุกคนนี่คือ ทายาทของตระกูลสตาบีลีเซ คนซ้ายสุดเอกรีเซ่อายุ 16ปีจ้ะ\"ป้าอิซซี่แนะนำเอกรีเซ่เป็นคนแรก เอกรีเซ่ยิ้ม



ทักทายทุกคน  ทุกคนยิ้มทักทายบางคนก็เรียกเธอว่า \"แซซิสซัง\"ที่ในภาษาฝรั่งเศสแปลว่า สวย สดุดตา   \"เอ่อฟังก่อนนะจ้ะ.......คนถัดมาดาร์ลีอา สตาบีลีเซ\"ป้าอิซซี่



พูดต่อ ดาร์ลีอา เดินออกไปหมุนตัวโชว์ชุดให้ทุกคนดู เอกรีเซ่และลูเอร์พร้อมด้วยเดแอสเซอร์ถึงกับส่ายหน้า  \"อายุ 14 แล้วก็คนถัดมาเดแอสเซอร์และหนุ่มน้อยคนนี้ก็



คือ ลูเอร์ สตาบีลีเซจ้ะ\"มิสซิสแม็งเตเนอร์กล่าวแล้วเดินออกไป   เอกรีเซ่เดินไปหาที่ว่างๆนั่ง \"เอ่อ.......เธอชื่อเอกรีเซ่ใช่ไหม ฉันชื่อเฟลอรีร์นะเรียกว่าเฟลอก็ได้จ้ะ\"



เด็กผู้หญิงผมสีน้ำตาล ตาสีเขียวเหมือนมรกตกล่าวแนะนำตนเอง  \"อืม....จ้ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะ\"เอกรีเซ่ยิ้มรับ  \"เช่นกันจ้ะ\"เฟลอรีร์ตอบ



\"อุ๊ย!ยัยเฟลอรีร์    แกนี่หน้าด้านจังนะมาทำตัวตีสนิทกับเอกรีเซ่ เธอรู้มั๊ยว่าเธอกับเขาน่ะมันคนละระดับกัน\"เด็กสาวคนหนึ่งเดินมาพูด เธอดูท่าทางเป็นสาวคอร์เคเชี่ยน



ที่หัวสูงมากซะทีเดียวเอกรีเซ่เห็นว่าเด็กผู้หญิงสองคนที่ตามเธอมานั้นก็ไม่ต่างอะไรกันมากมาย  \"เธอชื่ออะไรล่ะ\"เอกรีเซ่ถามพยายามยิ้มให้อย่างเป็นมิตร



\"ฉันชื่อฟลอร่า  เซเล่เบร่ร์แล้วนี่ก็เจสสิก้ากับเอลิซ่า  วาลีดีเต\"แม่สาวคอร์เคเชี่ยนพูด \"ยินดีที่ได้รู้จักนะ เอกรีเซ่ ฉันขอพูดอะไรอย่างหนึ่งนะ ไม่ว่ายังไงก็ตามอย่ายุ่งกับ



อาร์ดีแอสซ์ของฉัน\"ฟลอร่าเอ่ย  \"นี่ยัยฟลอร่า  อาร์ดีแอสเขาไม่ใช่ของเธอซักหน่อย เขาไม่ได้คิดจะชอบเธอด้วย\"เฟลอรีร์กล่าว ฟลอร่ามีอาการเสียหน้าเมื่อทุกคนหัน



มามอง  \"อุ๊ย!อาร์ดีแอสซ์ลูกชายคนเดียวของท่านดยุค ไวยามัง เอรออิสเมอ แอ็งเตรปีเดอมังต์น่ะเหรอ เป็นชายหนุ่มที่สาวๆหลายคนฝันถึง แต่อาร์ดีแอสซ์ไม่เคยสนใจ



เรื่องพวกนี้นิ่   ฉันจะต้องเป็นคนทำให้เขาสนใจให้ได้\"ดาร์ลีอาพูดขึ้น  \"หน้าอย่างเธอน่ะเหรอ  เด็กๆอย่างเธอน่ะรอไปก่อนเถอะ อายุแค่14 ฝันไปได้เลย\"ฟลอร่าพูดขึ้น



                                                                                 -+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-



              \"เอาล่ะทุกคน ช่วยอยู่ในความสงบจะได้ไหม อย่ามาทะเลาะกันเพราะผู้ชายแค่คนเดียวได้ไหม\"เอกรีเซ่หมดความอดทน   ก๊อกๆๆๆๆ \"ไปเปิดประตูหน่อยสิ\"



ฟลอร่าสั่ง   เมื่อไม่มีใครลุกเอกรีเซ่จึงเดินไปเปิด  \"มีอะไรคะป้าอิซซี่\"เอกรีเซ่ถาม    \"อ้อ..............เป็นหนูก็ดีแล้วตามป้ามาหน่อยสิ\"ป้าอิซซี่พูด  เอกรีเซ่เดินตามป้าอิซซี่



มาจนถึงสวนหลังบ้านที่มีรถคันหนึ่งจอดอยู่  มีผู้ชายสองคนเดินลงมาจากรถพร้อมกับเด็กหนุ่มอีกหนึ่งคนทั้งสามเดินเข้ามาหาป้าอิซซี่ \"สวัสดีค่ะที่รักเหนื่อยไหมคะ\"



ป้าอิซซี่ถามชายคนหนึ่งซึ่งหัวเริ่มล้านแล้ว เธอจุมพิตที่แก้มเขาเบาๆ สวัสดีค่ะท่านดยุคไวยามัง สวัสดีจ้ะอาร์ดีแอสซ์\"ป้าอิซซี่จับมือทักทายกับชายวัยกลางคนและ



ดึงตัวชายหนุ่มอีกคนเข้ามากอด \"เป็นยังไงบ้างหลานรัก!ไปเรียนที่สวีเดนมาเหนื่อยไหมจ้ะ\"ป้าอิซซี่ถาม  \"ไม่ล่ะครับ  แล้วนั่น.......เอ่อ\"เขาหันมามองเอกรีเซ่



\"อุ๊ย!เอกรีเซ๋จ๋า ป้าขอโทษจ้ะ  นี่คือเอกรีเซ่  แคซแซนดร้า สตาบีลีเซจ้ะ\"ป้าอิซซี่แนะนำเอกรีเซ่กับเด็กหนุ่มและท่านดยุค  \"สวยเหมือนแม่เลยนะเราน่ะ\"ท่านดยุคเอ่ยปาก



ชมเอกรีเซ่   \"ขอบคุณค่ะ\"เอกรีเซ่รับคำชมพร้อมกับยิ้มให้  \"ยังยิ้มเก่งเหมือนเดิมนะ หลานรักตัวแสบ\"ลุงแซร์มองยังคงล้อเอกรีเซ่เหมือนเดิม  \"อ้อ!นี่รู้จักกันไว้ซะนะ



นี่คืออาร์ดีแอ็สซ์\"ลุงแซร์มองบอก  \"ยินดีที่ได้รู้จักนะ\"อาร์ดีแอสซ์พูดพร้อมกับยื่นมือมา  เอกรีเซ่ส่งมือไปเช๊คแฮนด์ตามมารยาท \"เช่นกัน\"เธอตอบและยิ้มให้



\"เอาล่ะ เอกรีเซ่ เธอเที่ยวที่นี่ครบหรือยัง\"อาร์ดีแอสซ์ถาม     \"ยัง ทำไมเหรอ ฉันเพิ่งมาถึงน่ะ\"เอกรีเซ่ตอบ  \"งั้นเดี๋ยวฉันพาไป\"อาร์ดีแอสซ์บอก \"แต่ว่า................\"



เอกรีเซ่หันไปมองทั้งลุงและป้าเพื่อขอความช่วยเหลือ  แต่ทั้งสองก็ เพียงอมยิ้มให้ แล้วป้าอิซซี่ก็พูดว่า \"อย่ากลับมาค่ำนักนะ เดี๋ยวคนอื่นจะรอทานมื้อค่ำนาน



\"ครับ\"อาร์ดีแอสซ์รับคำ  



                                                                            - + - + -+ - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + - + -



             อาร์ดีแอสซ์พาเอกรีเซ่เดินลัดเลาะมาตามป่า จนมาถึงกระท่อมหลังหนึ่ง  มองดูแล้วมันช่างสวยงามเหลือเกิน กระท่อมนี้ตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงาม



ทั้งน้ำตก ลำธารและต้นไม้นานาชนิด  รวมถึงยังมีนกหลากหลายสีสันอาศัยอยู่อีกด้วย  เอกรีเซ่ยืนตกตลึงกับความงามของภาพเบื้องหน้านั้นอยู่ครู่ใหญ่



อาร์ดีแอสซ์เห็นภาพนั้นก็อมยิ้ม   \"ชอบไหม.............\"เขาถามเอกรีเซ่         \"อืม.....สวยดีนะ   นายสร้างมันเหรอ\"เอกรีเซ่ถาม       \"ใช่.......เรากับพ่อมาสร้างไว้เพื่อมา



พักผ่อนกัน    เลี้ยงรับญาติทีไรก็ต้องมีแต่เสียงเอะอะโวยวายทุกที  ฉันไม่ชอบน่ะ\"อาร์ดีแอสซ์บอก        \"เหรอ...........ฉันไม่ค่อยรู้สิฉันมาครั้งสุดท้ายก็ก่อที่เเม่ฉัน



จะเสียได้เดือนเดียว\"เอกรีเซ่พูด  น้ำตาเริ่มเอ่อท่วมเบ้าตาเธอ และไหลเป็นทางลงมาที่แก้มของเธอ   เธอยังจำได้ดี ก่อนที่แม่เธอจะเสียนั้น \"แม่รักลูกนะเอกรีเซ่\"



ประโยคเดียวที่แม่ของเธอพูด  แต่เธอก็มีความสุขเมื่อนึกถึงมัน    อาร์ดีแอสซ์เชยคางเธอขึ้นแล้วปาดน้ำตาเธอเบาๆ    \"แม่เธอน่ะไปดีนะ  ไม่ได้ไปร้ายถึงยังไงเขาก็ยัง



อยู่ในใจเธอเสมอแหล่ะ\"อาร์ดีแอสซ์พูด        เอกรีเซ่ยิ้มให้เขาพร้อมกับเช็ดน้ำตา  \"ฉันไม่น่าร้องไห้เลย   เสียภาพพจน์หมดเลยเนอะ\"เอกรีเซ่พูด



อาร์ดีแอสซ์ยิ้ม  \"ในความห้าว แก่นแก้วของเธอ ก็มีความน่ารักอยู่เยอะ เธอรู้ไหม\"อาร์ดีแอสซ์บอก  \"เข้าไปคุยกันในกระท่อมดีกว่านะ\"อาร์ดีแอสซ์บอกแล้วนำทาง

เอกรีเซ่เข้าไป



                      เมื่อเข้ามาถึงในกระท่อมเอกรีเซ่ก็ต้องตกตะลึงยิ่งกว่า  เพราะภายในกระท่อมนั้นถูกจัดสรรเป็นส่วนๆมีทั้งห้องนอน  ห้องน้ำ ห้องครัว และห้องรับแขกครบครัน   “สวยจังเลย  นายเก่งจังนะ”เอกรีเซ่พูด

“อยากอยู่ไหมล่ะ  มาอยู่กับฉันที่นี่คืนนี้ก็ได้”อาร์ดีแอสซ์ถามพร้อมกับขำๆเมื่อเห็นสีหน้าโมโหของเอกรีเซ่

“ฉันก็อยากมานะ  แต่ว่า..............นายจะบ้าหรือไง ให้ฉันมาอยู่กับนายสองคน\"ประโยคหลังเอกรีเซ่เน้นอย่าชัดถ้อยชัดคำ

อาร์ดีแอสซ์ขำกับท่าทางของเอกรีเซ่ ที่หวงตัวสมกับเป็นลูกผู้ดีมีสกุล  \"ขำอะไรของนาย\"เอกรีเซ่ถาม     \"เปล่า!ก็แค่ขำความเป็นผู้ดีของเธอน่ะ\"อาร์ดีแอสซ์ตอบ

\"อ๋อ.......เออ...........กลับเถอะนี่มันก็เย็นมากแล้ว\"เอกรีเซ่   \"อืม..........กลับกันเถอะ\"อาร์ดีแอสซ์บอกแล้วทั้งคู่ก็เดินกลับมาที่บ้านมิสซิสแม็งเตเนอร์