[ Fic Alien Stage ] Twisted Melody – ท่วงทำนองที่บิดเบี้ยว
"ในเวทีแห่งนี้ พวกเขาเต้นไปตามท่วงทำนองที่บิดเบี้ยว.. แต่ใครกันจะเป็นผู้บรรเลงบทสุดท้าย?" ในขณะที่เสียงเพลงดังกระหึ่ม ความจริงและการทรยศเริ่มทับซ้อน สุดท้ายแล้ว ใครกันแน่ที่กำลังเล่นเกมนี้?
ผู้เข้าชมรวม
75
ผู้เข้าชมเดือนนี้
15
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เสียงเครื่องกระจายเสียงประกาศเป็นภาษาที่เด็กส่วนใหญ่ฟังไม่ออก แต่นั่นไม่ใช่สิ่งสำคัญ เพราะพวกเขาสัมผัสได้ถึงความหมายจากสายตาหลากสีของพวกเอเลี่ยนที่จ้องมองมา—สายตาของผู้ซื้อที่กำลังเลือกสินค้า
อากาศเย็นเฉียบ บรรยากาศหนักอึ้ง เด็ก ๆ หลายสิบคนยืนเรียงกันอยู่บนพื้นเหล็กเย็นเยียบ บางคนตัวสั่นสะท้านเพราะความหวาดกลัว บางคนสะอื้นเงียบ ๆ ขณะที่บางคนพยายามซ่อนตัวเองหลังคนอื่นอย่างไร้ประโยชน์
พวกเขาเป็น “สินค้า” ในค่ำคืนนี้
พรสวรรค์ รูปร่างหน้าตา และยีนเด่นของแต่ละคนจะเป็นตัวกำหนดราคาของพวกเขา
เอเรียสยืนอยู่ท่ามกลางเด็กเหล่านั้น เสื้อผ้าเก่า ๆ ของเขามีแต่ฝุ่นเปื้อน และแม้จะไม่ได้สะอาดสะอ้านเหมือนบางคนที่ถูกจับมาใหม่ ๆ แต่สิ่งที่ทำให้เขาแตกต่างคือ แววตาที่ไม่หวาดกลัว
เขาไม่ร้องไห้ ไม่ดิ้นรน มีเพียงมือที่กำแน่นและดวงตาที่จ้องพวกมันกลับไป
“อย่าทำตัวให้มีค่าเกินไป... มันจะยิ่งทำให้พวกมันสนใจ”
เขาเคยเห็นเด็กบางคนพยายามแสดงให้เห็นว่าตัวเองเก่งแค่ไหน หวังจะรอดพ้นจากการถูกเลือกไปอย่างไร้ค่า แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นเป้าหมายของคนที่อยากฉีกพวกเขาออกเป็นชิ้น ๆ เพื่อความบันเทิง
ดังนั้น เขาต้องเงียบและไม่โดดเด่นเกินไป
แต่ก็ไม่อ่อนแอเกินไปเช่นกัน
สายตาของเขากวาดมองไปรอบ ๆ ส่วนใหญ่พวกเด็ก ๆ มักจะหลบตาเมื่อเขามองไปทางพวกเขา แต่มีคนหนึ่งที่ไม่ได้เป็นแบบนั้น
เด็กชายที่สูงกว่าเขานิดหน่อย ผมสีดำสนิทยุ่งเล็กน้อย ดวงตาสีเดียวกันลึกและเย็นชา แต่แฝงไปด้วยบางสิ่งที่แตกต่าง—ไม่ใช่ความหวาดกลัว ไม่ใช่ความสิ้นหวัง
แต่มันคือ “ความสนใจ”
เอเรียสขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเด็กคนนั้นยิ้มออกมา
รอยยิ้มที่ไม่ใช่มิตรภาพ ไม่ใช่การเยาะเย้ย แต่เป็นรอยยิ้มที่อ่านไม่ออก
และมันทำให้เขาไม่ชอบใจนัก
“เฮ้ นายชื่ออะไร?”
เสียงของเด็กชายคนนั้นดังขึ้นเบา ๆ ขณะที่เหล่าเอเลี่ยนยังคงเลือกของเล่นของพวกมัน เสียงทะเลาะกันและเสียงทรงอำนาจตีกันมั่วซั่วแม้จะเป็นภาษาที่พวกเขาฟังไม่เข้าใจ
เอเรียสไม่ตอบ เขาไม่รู้จักอีกฝ่าย และไม่มีเหตุผลที่เขาจะต้องพูดคุย
“...ไม่อยากตอบเหรอ?”
เด็กชายหัวเราะเบา ๆ แต่ไม่มีวี่แววของการเยาะเย้ย เอเรียสรู้สึกถึงสายตาของเขาที่ยังคงจับจ้องมาเหมือนกำลังประเมินบางอย่าง
ก่อนที่เอเรียสจะทันได้พูดอะไรออกไป เสียงกระจายเสียงก็ดังขึ้นอีกครั้ง—
เย็นชาและไร้หัวใจ
ประกาศถึงค่ำคืนที่กำลังจะกลืนกินพวกเขา
การประมูล กำลังจะเริ่มขึ้น
และโชคชะตาของพวกเขา กำลังจะเปลี่ยนไปตลอดกาล
ไรท์โกโก้คาราเมล
มาต่อกับเรื่องใหม่ล่าสุดดด
ผลงานอื่นๆ ของ Azyuuuu17 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Azyuuuu17
ความคิดเห็น