S.U.N.(รับสมัครตัวละคร)

ลำดับตอนที่ #1 : sunshine

ติ๊ด-------
เริ่มเล่นวีดีโอของศาสตราจารย์ไมเคิล โอปาเจโร ในอีก5วินาที
4
3
2
1
.....
30 ธันวาคม 2099 REC

     "ไมเคิล ตื่นได้แล้ว วันนี้คุณต้องรับไปแต่งตัวนะที่รัก คนทั้งโลกกะลังรอคุณอยู่นะ"
     "อา~ นิกี่โมงแล้วเนี่ย"หยิบแว่นตาคู่กายขึ้นมา แล้วรอฟังคำตอบที่เค้าก็รู้อยู่แก่ใจ
     "8 โมงของเช้าวันพุธ แต่ถ้าคุณยังไม่ยอมตื่น การ์ดข้างนอกจะมาพาตัวคุณไปนะ เลือกเอาละกัน"
     "เด๋วผมไป ขอบันทึกสุดท้ายก่อนจากโลกหน่อย"
ภรรยาของเค้าก็เดินออกไปจากห้อง ในความคิดของไมเคิลเค้าคิดไม่ผิดเลยที่แต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ ถึงแม้เธอจะรู้ว่านี่เป็นวันสุดท้ายที่จะได้เจอกัน ก็ไม่เคยหยุดรัก ทั้งๆที่ไมเคิลก็ขอเลิกไปตั้ง3ครั้งแล้วตั้งแต่เข้าร่วมโปรเจค
    
     "รูมเมด ขอกล้องบันทึกวีดีโอมาตรงหน้าผมที"
     "รับทราบคำสั่ง ศาสตราจารย์ กล้องวีดีโอพร้อมบันทึกแล้วค่ะ"
     "เริ่มเลย"
     ..นิคงเป็นการบันทึกคลิปครั้งสุดท้ายของผมบนโลก ผม ไมเคิล โอปาเจโร อเมริกันแมกซิกัน เป็นครูสอนฟิสิกส์ที่มหาวิทยาลัยฮาวาร์ด
เอิ่ม.. ผมถูกรัฐบาลเรียกตัวเมื่อปีที่แล้ว  ไปในฐานทัพอากาศแห่งหนึ่งซึ่งที่อยู่เป็นความลับ NASAฝึกผมอย่างหนักในการใช้ชีวิตในอวกาศ เพราะโครงการนี้ถ้าล้มเหลวจะเท่ากับจุดจบของNASA เนื่องจากประชาชนเริ่มประท้วงที่NASAได้รับงบประมาณจากรัฐบาลเป็นจำนวนมากแต่ไม่มีผลงานเป็นชิ้นเป็นอันเลยนับตั้งแต่เราคนพบการเคลื่อนย้ายมวลสาร และ..วันนี้ ผมรับตำแหน่งหัวหน้าทีมยาน ฟิวเจอร์ I พร้อมทั้งลูกเรืออีก9คน ผู้โชคดีการเดินทางออกนอกกาแล๊กซี่ทางช้างเผือกเป็นพวกแรกของโลก เราจะไปพบประธานาธิปดีต่อหน้าสื่อมวลชนในอีก.. 2 นาที ผมจะไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง ...เอ่อ..รูมเมด ปิดกล้องแล้วเปิดเครื่องเคลื่อนย้ายมวลลสารด้วย ผมจาไปทำเนียบขาวแล้ว
      "รับทราบ ศาสตราจารย์ ขอให้คุณโชคดี"
ติ๊ด-------


"คุณเรียกคอมพิวเตอร์เมนเฟรมประจำบ้านว่ารูมเมดหรอ ฮ้าฮ้า"
"แล้วนายเรียกว่าอะไรล่ะที่บ้านนายอ่ะห๊ะ จอร์จ"
"ผมเรียกว่า'ที่รัก'อ่ะ ฮ้าฮ้า เมียที่บ้านยังเคืองไม่หายเลยก่อนเราจากมา"
...
"ว่าแต่...นี่ก็ปีกว่าแล้วนะนับตั้งแต่เราจากโลกมา เราจะได้กลับไปที่นั่นอีกไหม?"
"ซาร่า อย่าห่วงไปเลย ลูกคุณตอนนี้ก็..22แล้วซินะ เค้าดูแลตัวเองได้น่า"ไมเคิลตอบทันทีที่เห็นสีหน้าเป็นกังวลอย่างยิ่ง
ของซาร่าที่ต้องจากลูกชายที่เพิ่งเลิกยาได้หมาดๆตอนที่เธอเข้าร่วมโปรเจค
"ฉันรู้ว่าเค้าดูแลตัวเองได้ไมเคิล แต่.. ถ้าเกิดว่าเราไม่ได้กลับไปล่ะ"
จอร์จยิ้มระรื่นเหมือนกำลังรอประโยคนี้อยู่"ซาร่า..แค่มีไมเคิล และวิศวกรสุภาพบุรุษน่ารักๆอย่างผมเนี่ย เราพาคุณกลับบ้านได้แน่นอน ^ ^ "
....เงียบ..อุทิศให้กับมุขแป๊กๆของจอร์จ
ตึ๊กๆๆๆ
"เอ่อ..ทุกคน ขอโทษที่ขัดจังหวะนะ มีอะไรจาให้ดูที่ห้องสังเกตการณ์ เดี๋ยวนี้" สตรีร่างเล็กรับผิดชอบการสื่อสารของยานมาด้วยสีหน้าสบายๆ ต่างจากคำพูดของเธอที่มักจะดูเคร่งเครียดอยู่เสมอ
"มีเรื่องอะไรหรอมิเกล"
"เด๋วก็รู้ อิอิ"
????
"อิอิหรอ มิเกลเนี่ยนะ"จอร์จอุทานด้วยความประหลาดใจ

ณ ห้องสังเกตการณ์

ห้องสังเกตการณ์เป็นห้องที่ทุกคนต่างเปรียบเปรยว่าเป็นโรงภาพยนต์บนยานลำนี้ โดยรอบของห้องจะติดแผ่นกระจกหนาพิเศษสำหรับกันรังสี และมีระะบบแผงป้องกันความร้อนสีดำสนิทที่สามารถปรับความเข้มของแผงป้องกันได้ ทำให้ห้องนี้เป็นห้องเดียวบนยานที่คุณสามารถมองดวงอาทิตย์และอวกาศรอบๆแบบ360องศาได้โดยไม่ต้องใส่เครื่องป้องกันใดๆ เศรษฐีระดับโลกหลายคนยอมจ่ายไม่อั้นเพื่อเข้ามาอยู่ในห้องนี้เพียงแค่ 5 นาที แต่สำหรับลูกเรือลำนี้ มีเวลาให้อยู่3ปีเต็มแบบไม่เสียค่าใช้จ่าย

"ฟิวเจอร์ แสดงทัศนียภาพ ปรับความเข้มของแสงอยู่ที่ 13%"
รับทราบคำสั่ง
ฟิ๊ด......... จากห้องดำสนิทเริ่มมีแสงเล็ดลอดเข้ามาเป็นรูปวงกลมสีส้มขนาดยักษ์

"โอ้พระเจ้า"
"สุภาพบุรุษและสุภาพสตรี ขอต้อนรับสู่ดวงอาทิตย์ประจำกาแลกซี่แอนโดรเมดา "