ยัยตัวแสบ!!..ตามหารัก

ลำดับตอนที่ #2 : คนสวยแย่แร้ว

พักเที่ยง



ฉันกะกี๊เดินไปกินข้าวที่โรงอาหาร  คนเยอะเปนบ้าเรย ไอกี๊กะช้านไปเข้าแถวซื้อข้าว



\" คนเยอะเปนบ้าเรยแก  ปวดฉี่อะ \" ฉันพูดพลางกระโดดเบา ๆ



\" เก๊าะไปเด่ะ  เด๋วฉันซื้อข้าวให้แกเองก้อได้ \"  กี๊พูด



\" อ๊ายยย กี๊เพื่อนเลิฟฟฟฟฟฟ \" ฉันพูดพลางหยิกแก้มมัน แร้วก็วิ่งไปห้องน้ำอย่างรวดเรว  และแร้ว โครมมมมมม !!!!!!!!



ฉันเดินไปชนอะรัยเข้าอย่างจัง ขอบอกนะว่าอย่างจัง เจ็บอย่างแรง



\" โอ๊ยไรฟะเนี่ย \" อะรัยซักอย่างที่ฉันชนพูดขึ้น  ฉันหันไปมองหน้าคนพูด



\" เดินยังงัยหาา ไม่เหนรึงัยว่ามีคนน่ะ  เดินมาชนซะได้ไม่มีตารึงัย \" ฉันพูด



\" นี่เธอ พูดให้มันดี ๆ หน่อย ไม่เหนรึงัยว่าฉันก้อเจ็บน่ะ โอ๊ย ถ้าเหนฉันจะชนเธอเรอะ ถามโง่ ๆ \" ตานั่นพูด ( ลืมบอกไปค่ะว่าผู้ชาย )



\" เอ๊ะ  พูดงี้หมายความว่างัยยะ  แค่ตาถั่วไม่พอ  ยังเปิดฟาร์มสุนัขที่ปากอีกนะ  เลี้ยงพันธุ์รัยหรอ บอกมั่งดิ ** \" ฉันตอกกลับ



\" เธอนี่ตัวเองทำฉันเจ็บ แท้ ๆ นะ ยังจะมีหน้ามาพูดแบบนี้อีกเรอะ -*- \" นายนั่นพูดต่อ



\" นายนี่ไม่เป็นสุภาพบุรุษเรยนะ  ทำผู้หญิงเจ็บแล้วยังไม่ขอโทดอีกอะ น่าเกียจชะมัด  แย่ที่สุด\" ฉันตอกซะนายนั่นหงายเลย หึหึ



ไม่รุซะมั่งไผเปนไผ



\" เหอะ เธอนี่มัน.....เหนมั้ยว่าฉันเจ็บน่ะ ยัยโง่\" นายนั่นพูด



\" เรื่องของนายดิทำตัวเอง ตาบ้า \" พูดจบฉันก้อวิ่งหนีมันซะเรย เหอะ ๆ ปกติฉันเปนคนที่รับผิดชอบต่อการกระทำนะค่ะ



แค่เกียจขี้หน้ามันน่ะ ก้อเรยชนแล้วหนี หุหุ ปล่อยให้นายนั่นนั่งร้อยครวญครางอยู่อย่างนั้น





ฉันเดินกลับไปที่โต๊ะ



\" แกไปสร้างส้วมมาหรอฟะ ไปเปนชาติ \" ไอกี๊ว่าช้าน



\" บ้านแกสิ  โค-ตะ-ระ ซวยเรยว่ะ  เจอคนเฮงซวย \"ฉันพูดกึ่งตะโกน



\" อ้าวทำไมล่ะ  แกไปก่อเรื่องรัยมาฟะ \" ไอกี๊ถามฉัน



\" ไม่รุไอบ้าที่หนัยอะดิเดินมาชนฉัน  แค่นั้นยังไม่พอยังมาด่าฉันอีกอะแก \" ฉันว่าอย่างโมโห แล้วก้อเล่าเหตุการ์ณให้มันฟัง



\" แล้วตกลงแกได้ไปห้องน้ำแระหรอ \" กี๊ถาม  



เออจิงดิลืมไปเรยว่าปวดฉี่ เหอะ ๆ แล้วฉันก็วิ่งจู๊ดไปห้องน้ำ   แล้วก็ต้องกลับมาสวาปามข้าวอีก  เพราะใกล้จะหมดคาบพักแระ





เลิกเรียน



\" เฮ้อ...เลิกเรียนซักทีน่าเบื่อจิง ๆ วันแรกเท้ ๆ ยังต้องเรียนหนักขนาดนี้ \" ไอกี๊บ่นอย่างเบื่อหน่าย



\" ที่เซงกว่านั้นก็คือ แกกะฉัน ต้องไปประชุมนี่ดิ เหอะ ๆๆๆๆๆๆ \"



\" เออจิงดิ  รีบไปกันเถอะเด๋วสาย \" พูดจบไอกี๊ก็ลากฉันไปเลย





ห้องประชุมกรรมการนักเรียน



ตอนนี้ฉันกะกี๊นั่งอยู่ในห้อง  ตรงเก้าอี้ที่เค้าจัดไว้หั้ยนั่งตามลำดับชั้นแล้วก้อลำดับห้อง



\" ไอแจ็ส เอ๊ย ตื่นเต้นว่ะ \" ไอกี๊พูด



\" ตื่นเต้นรัยแกวะ หน้าเบื่อจะตาย \" ฉันแย้ง



\" ไม่รุดิ มันบอกไม่ถูกว่ะ \" ไอกี๊พูดพลางทำท่าขนลุก เหอะ ๆ ยัยนี่ถ้าจะบ้า



\" ประธานนักเรียน กะ รองประธานมาแร้ววว \" เหอะ เสียงกรรมการคนนึงพูด  ทำยังกะขึ้นศาลไคฟง เหอ ๆ O_O เฮ้ยยยยย!!!! นั่นมันไอเวนที่



เดินชนฉันนี่หว่าา ไหงมากะประธานวะ เอ๊ะแล้วที่ข้อมือมันทำไมมีเฝือกวะ หรือว่า... ตัยหองแล้วตรู



\" ไอกี๊ ๆๆๆ \" ฉันกระซิบเรียกไอกี๊  แร้วทำไมยัยนี่มันไม่ตอบซักที  พอหันหน้าไปมอง  ไอกี๊กะลังทำตาเคลิบเคลิ้มไปทางประธานนักเรียน



\" ไอกี๊ ๆๆๆๆ ฟังฉันหน่อยดิ \"  ฉันเรียกมันอีกที



\" รัยแกวะ \" ไอกี๊พูด



\" นั่งส่งสายตาไปหนัยน่ะแก  อย่าบอกนะว่าแกชอบประธานนักเรียนน่ะ \" ฉันพูด



\" บ้าแกสิ รู้จนได้ หุหุ กะจะไม่บอกครัยนะเนี่ย ก้อนะแกมันเพื่อนฉันนี่นา เเสนรู้ไปซะทุกเรื่อง  แต่แกห้ามบอกครัยนะเว่ย \" ไอกี๊พูดแกมขู่



\" เออน่ารู้แร้ว เออๆ แกเหนไอตัวที่มันนั่งข้างประธานป่ะ ไอเวนนี่แหละที่มันเดินชนฉันอะ \" ฉันพูดพลางเหล่สายตาไปทางนายนั่น



\" เอ๋. แกไม่รู้จักหรอวะ  นั่นน่ะรองประธานนักเรียนนะเว่ย ชื่อ พี่เคน งัย ไปอยู่เขาหนัยมาเนี่ย พี่เค้าดังจาตายป๊อบมาก ๆ เรย



ป๊อบกว่าประธานอีก\" ไอกี๊พูดพลางทำตาดูหมิ่นฉัน  หนอย ๆ เด๊ย ปั๊ด นั่นแค่เสียงในใจเท่านั้นแหละค่ะ



แบบว่าทำไม่ได้งัยอยู่ในห้องประชุม ฉันไม่ได้กลัวนังกี๊มันหรอกนะค่ะ อย่าเข้าใจผิด แหะ ๆ  และแล้วสายตาฉันก้อไปสบเข้ากะสายตาของตา



นั่นค่ะ มันยิ้มอย่างมีเลศนัย อ๊ะ ๆ อย่าบอกนะว่าจะเอาคืนน่ะ และแร้ว



\" สองคนนั่นคุยอะรัยกันน่ะ  ที่ประชุมนะไม่มีมารยาทเลย เด๋วเลิกประชุมแล้วอย่าเพิ่งไปหนัยล่ะ รออยู่ก่อน พวกเทอต้องโดนลงโทษ



น้อง ๆ ที่เหลือไปได้\" นี่คือเสียงของตาบ้านั่นอะ



นี่ฉันกะกี๊นั่งพูดกันจนจบประชุมเรยหรอเนี่ย  แล้วทุกคนในห้องก้อส่งสายตาประนามมาที่ฉันกะไอกี๊  เหอ ๆ ซวยแล้วตู แล้วทุกคนก้อลุกไป



จากห้อง รวมทั้งแม็คสุดหลอดินระเบิดของฉันด้วย  เหลือแต่ประธานนักเรียน อ่อลืมบอกไปรุสึกว่าพี่ประธานนักเรียนจะชื่อพี่อ๊อฟ นะ



แล้วก้อตาบ้านั่น ยัยกี๊แล้วก้อสาวน้อยน่ารักคนนี้ T-T



\" เคน  แกออกไปตรวจดูความเรียบร้อยของห้องเรียนหน่อยดิ \" ประธานสั่ง



\" เออได้  งั้นฉันเอายัยทอมนี่ไปด้วยนะ \" ตาบ้านั่นพูดเส็ดก้อลากฉันออกไป  เหอะ ๆ ขอบอกนะว่าลากกกกกก อะ เอ๊ะๆๆ  



แบบนี้ยัยกี๊ก้ออยู่กับประธานสองต่อสองในห้องอะดิ  สมใจแร้วเพื่อนช้าน



แต่ทำไมฉันต้องมาอยู่กะไอบ้านี่ด้วยนะ  เราสองคนเดินกันไปเงียบ ๆ จนกระทั่งนายนั่นเป็นคนเริ่มปริปาก



\" ยัยทอมเทอชื่อรัยนะ \" นายนั่นถามฉัน



\" ชื่อแจ๊สค่ะแล้วฉันก้อไม่ใช่ทอมนะค่ะ  เลิกเรียกแบบนั้นเถอะค่ะ -*-\" ฉันตอกกลับ



\" เหอะ ๆ ยังงัยก้อทอมวันยังค่ำแหละ หน้าแบบนี้ยังไม่มีแฟนชัวร์ \" โอ๊ย ๆๆ มันจี๊ดค่ะ โดนกลางใจเต็ม ๆ



\" เหอะ ๆ มันไม่เหนเกี่ยวอะรัยกะรุ่นพี่เรยนี่ ฉันกลับล่ะ \" ฉันพูดพลางหันหลังกลับ และแล้วก็มีมือมารมาดึงขอเสื้อฉันไว้



พระเจ้าจอร์จช่วยลูกช้างด้วย T-T จะหนีได้แล้วเชียว



\" จะไปหนัยห๊ะ มานี่เรย ฉันยังไม่ได้ชำระหนี้แค้นกะเทอเรยนะ เห็นมั้ยแขนฉันเนี่ย เหนมั้ย ๆ \" ตานั่นพูดพลางยกแขนที่พันเฝือก



ไว้มาให้ฉันดู เออ ๆตูเหนแร้วตาไม่ถั่วซักหน่อยไอบ้า



\" แล้วจะให้ฉันทำยังงัยห๊ะ ว่ามาสิ\" ฉันพูดอย่างรำคาญ บ้านฉันก้อไม่ได้จรซักหน่อยเด๋วจ่ายค่ารักษาให้ก้อได้วะ



\" หึหึ \" นายนั่นหัวเราะในลำคออีกแร้ว  เกียจเปนบ้าเรย หัวเราะแบบผู้ชนะ เอ๊ะ ๆๆๆๆ แบบนี้..ความซวยต้องมาเยือนฉันแหง



\" เทอต้องเปนคนรับใช้ส่วนตัวของฉัน  3 อาทิตย์ เข้าใจ๊\" ง่ะ  บ้าป่าววะ



\" จะบ้าหรอ แค่ข้อมือซ้นแค่นี้  ทำไมฉันจะต้องไปเปนคนรับใช้ของรุ่นพี่ด้วยห๊ะ \" ฉันพูดอย่างเหลือทน



\" แล้วที่ฉันเป็นแบบนี้มันเพราะใครกันล่ะ  แล้วก้อเปนมือข้างถนัดของฉันด้วย  กินข้าวก้อคงลำบาก  เขียนหนังสือก้อคงไม่ไหว



แล้วแบบนี้คะแนนฉันก้อไม่ได้แร้วถ้าฉันต้องเรียนซ่อมเพราะสอบตกเทอคิดว่ามันเปนความผิดของครัยกัน \" ตานั่นว่ามาเปนชุดเรย  



เล่นเอาฉันอ้าปากค้าง พูดไม่ออก พอตานั่นเหนหน้าฉัน  ก้อยิ้มอย่างมีชัย หนอย เกียจจิงจิ๊ง ไอรอยยิ้มแบบนี้



\" เธอต้องมารอรับฉันหน้าบ้าน7.00 น  แล้วหลังเลิกเรียนก้อต้องมาอยู่จดบันทึกให้ฉัน แล้วก็ต้องถือกระเป๋าไปส่งฉันที่บ้าน



แล้วเรื่องนี้ก็รู้แค่เราสองคนเท่านั้น เข้าใจมะ \" ตานั่นสั่งฉัน  ไอบ้าเอ๊ย กล้าดียังงัยวะมาสั่งให้ฉันทำแบบนั้นน่ะ  



กร๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด  ได้แต่กรี๊ดในใจค่ะ  ฮ๊ายยยยยยยยยยย จะบ้าตาย  พูดเส็ดตานั่นก้อเดินกลับเฉยเรย



ปล่อยให้ยืนฉันกร๊ดในใจบ้าอยู่คนเดียว  ฉันเดินกลับไปหายัยกี๊  เพื่อที่จะเอากระเป๋า พอไปก็เจอแต่กระเป๋ากะตาบ้านั่น  



แร้วยัยกี๊ไปหนัยเนี่ย



\"เพื่อนเทอกลับไปกะเพื่อนฉันเเล้วล่ะ  เธอเริ่มงานวันนี้เรยละกัน\" พูดจบตานั่นก้อโยนกระเป๋าของตัวเองกับของฉันมา แล้วก้อเดินนำไปเรย



มันน่าถืบให้ตกบันไดนัก เนี่ยถ้าไม่ถือว่ามันจะบาปนะ ฉันทำไปแล้ว  ไม่ได้กลัวมันหรอกนะค่ะ อย่าเข้าใจผิด หุหุ  อย่ามองด้วยสายตา



แบบนั้นสิค่ะคุณผู้อ่านแหม ๆ  ตาบ้านั่นเดินนำหน้าไป  เดินเร็วเปนบ้าเรย ไม่คิดจะรอกันเรยรึงัยนะ



\" นี่รุ่นพี่ เดินช้า ๆ หน่อยไม่ได้หรอ \" ฉันพูด



\" เทอเปนแค่เบ๊นะ ไม่มีสิทธิ์ออกคำสั่งกับเจ้านาย \"  หนอยไอเลววใช้งานผู้หญิง  ไอหน้าตัวเมีย ได้แต่คิดน่ะค่ะพูดไปไม่ได้  เหอะ ๆ ไม่ได้



กลัวนะค่ะ



และแล้วก้อถึงบ้านนายนั่นซักทีแมร่งบ้านใหญ่โครต  สงสัยจะเปนพวกคุนหนูเอาแต่ใจ เชอะ  แล้วฉันก้อตั้งประเป๋าไว้ที่พื้นหน้าบ้านมันแร้วก้อ



เดินกลับ อย่าหวังเรยว่าพรุ่งนี้ฉันจะมารับแก



\" นี่เทออย่าลืมล่ะพุ่งนี้ 7.00 น. เข้าจายมะ  อย่าคิดหนีซะให้ยาก \"  ดันรู้ทันอีก  ชีวิตช้านนนน เปิดเทอมวันแรกก้อซวยซะแระ





++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

มาอัพตอน 2 แระ แหะ ๆ หายไปนานแบบว่า หัวมันไม่ไบรท์น่ะ แล้วก้อเรียนหนักด้วย  ยังงัยก้อฝากด้วยนะค่ะ