คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : รักแท้
อินุยาฉะหายไปพักนึง เค้าไม่โทรหาชั้นเลย แต่แล้ววันนี้เค้าก็โทรมา
//ซะกะโซ ยูเมโน คะเครา ฮิโรอิอาซึเม// (เสียงมือถือดัง เพลง iam – soundtrack INUYASHA)
"ฮัลโหล... ว่าไงอินุยาฉะ" โทรมาแต่เช้าเลย ชั้นดีใจมากๆที่ได้ยินเสียงเค้า
"วันนี้วันเกิดชั้นนะ ไปไหนกันดีล่ะ" อินุยาฉะชวน
"ทำไมเพิ่งบอกละ ชั้นยังไม่มีของขวัญอะไรจะให้นายเลย" ชั้นรู้สึกผิด (คราวที่แล้วยังไม่หายรู้สึกผิดเลย)
"ไม่ต้องหรอก แค่เธอมาก็พอ.. แล้วตกลงจะไปไหน" อินุยาฉะพูดเสียงเรียบ ซึ่งมันน่าจะซึ้งกว่านี้ถ้าเป็นเสียงนุ่มๆ - - แต่เอาเถอะแค่เค้าโทรมาชั้นก็ดีใจมากแล้วล่ะ เค้าคงไม่เป็นอะไรแล้ว
"วันนี้วันเกิดนายนะ นายอยากไปไหนก็ไปนั่นแหละ มาให้ชั้นเลือกทำไมล่ะ" ชั้นปัด ไม่อยากใช้ความคิดงะ อิอิ
"ก็ชั้นอยากให้เธอพาไปนี่" อินุยาฉะบอก ชั้นเริ่มเข้าใจแล้ว ก็จิงอ่ะเนอะวันเกิดมีคนพาไปก็คงรู้สึกดีกว่าพาคนอื่นไป
"'งั้นไปทำบุญแล้วกัน" วันเกิดทั้งทีไปทำบุญคงจะดีนะชั้นว่า
"อืม โอเค" เค้าตอบตกลง งั้นก็ดีไปกันเยยยย
. . . วัดแถวๆบ้านชั้นแห่งหนึ่ง . . .
เอ่อ คือว่ามันดูเรียบๆไปมั้ยอ่ะ แต่ทำบุญที่ไหนก็เหมือนกันแหละนะ มันอยู่ที่ใจ จิงป่าว (แก้ตัวน่ะที่จริงชั้นมาที่นี่บ่อย ที่อื่นไปไม่ค่อยเป็นอ่า แง้ว)
//แฮ่กๆๆ//
สำลักควันธูปเทียนน่ะ ไมวันนี้คนเยอะแบบนี้น๊า ทำไมต้องจุดกันด้วย ไหว้มือกันไม่ได้เหรอ .. แต่ชั้นก็จุดอ่ะ อิอิ
ชั้นกำลังจะอธิษฐานขอพร อินุยาฉะหันมามองชั้นนิดนึง
"อยากได้อะไรก็ขอเลยนะ จะได้หรือไม่ไม่เป็นไรหรอกอย่างน้อยก็ให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ท่านช่วยเป็นกำลังใจให้น่ะ" ชั้นบอกอินุยาฉะแล้วหันไปหลับตาอธิษฐาน พอลืมตามาอินุยาฉะยังหลับตาอธิษฐานอยู่เลย ชั้นว่าชั้นนานแล้วนะ เค้านานกว่าอีกเหรอ ขออะไรมากมายเนี้ยอยากรู้จัง
วันนี้เค้าทำบุญไปหลายตังเลยอ่ะ ใจบุญเหมือนกันนะเนี้ย ชั้นยังงกกว่าอีกอ่า
. . . ทางเดินออกจากวัด . . .
"นี่ นายขออะไรบ้างเหรอ" พูดไปเดินไป ชั้นอยากรู้งะ
"ทั่วๆไปน่ะ" อินุยาฉะตอบได้แบบว่าไม่ได้รู้ไรเพิ่มเล้ย
"แล้วเธอล่ะ ขออะไร" อินุยาฉะถาม นี่อยากรู้เหมือนกันเหรอเนี้ย
"หลายอย่างนะขอให้ครอบครัวชั้น แล้วที่สำคัญขอให้นายเจอแต่เรื่องดีๆ มีความสุขมากๆ วันนี้วันเกิดนายนี่หน่า" ชั้นพูดจากใจเลยล่ะ อินุยาฉะยิ้มใหญ่เลย น่ารักชะมัด
"ขอบใจมากนะ" อินุยาฉะพูดแต่ยังยิ้มไม่หุบ แต่ก็ยิ้มไปทางอื่นอ่านะ
"อินุยาฉะ" ชั้นเรียกเค้า อยากจะพูดเรื่องของขวัญวันเกิดน่ะ ชั้นไม่มีอะไรมาให้เค้าเลยรู้สึกผิดจริงๆ
"อะไรเหรอ" เค้าหันมารอฟัง
//กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด//
"อย่าโดดนะ!!! ลงมาเถอะ !!!" เสียงคนร้องโวยวายเต็มไปหมด ก็มีหนุ่มคนนึงน่ะสิขึ้นไปอยู่บนขอบดาดฟ้าของอาพาร์ทเม้นข้างๆวัด สูงมากๆเลยล่ะตกลงมาต้องตายแน่ๆเลย โอ๊ยยยย!! ชั้นหัวใจจะวาย ทำไมคนเราสมัยนี้คิดสั้นกันจังเลยนะ ทุกปัญหามีทางออกนะ ถ้าหาทางออกไม่ได้ก็ออกทางเข้าก็ได้นี่
"อย่าโดดนะครับ คุณมีอะไรลงมาพูดกันก่อน ทุกอย่างแก้ไขได้" คุณตำรวจใช้โทรโข่งพูด
"ไม่มีใครช่วยผมได้หรอก ..."หนุ่มคนนั้นตะโกนตอบ
"เค้ามีปัญหาอะไรมีใครทราบมั่งมั้ยครับเนี้ย" คุณตำรวจถามคนที่กำลังมุงกันอยู่ รวมทั้งชั้นกับอินุยาฉะด้วย แต่เราสองคนไม่รู้อะไรหรอกนะ พอดีผ่านมา
"ชั้นค่ะ ชั้นเป็นแม่เค้าเอง" คุณป้าคนนึงตอบเสียงสะอื้น
"เค้าถูกคู่หมั่นที่คบกันมา 10 ปีบอกเลิกแล้วก็ถอนหมั่นด้วย เค้ามีแฟนใหม่ ลูกชายชั้นซึมมาหลายวันแล้วค่ะแต่ชั้นไม่นึกว่าเค้าจะทำถึงขนาดนี้" คุณป้าพูดจบก็ปล่อยโฮอีก น่าสงสารจังเลย T T
"ใจเย็นๆนะ ผม..." คุณตำรวจพูดใส่โทรโข่งอีก แต่ยังไม่ทันจบก็โดนแย่งโทรโข่ง ใครบ้าแย่งไปนะ ... เย้ยยย อินุยาฉะนี่
"โดดลงมาเลย ถ้าอยากจะตายเพราะผู้หญิงที่นายไม่ได้รักน่ะ" อินุยาฉะตะโกนใส่โทรโข่งที่เพิ่งแย่งมา
"นายจะรู้อะไร ถ้าไม่รัก จะเสียใจขนาดนี้หรือไง ... เสียใจมาก ไม่ไหวแล้วจริงๆ ชั้นคงอยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว" หนุ่มคนนั้นตะโกนเถียงอินุยาฉะ พร้อมกันปล่อยโฮออกมาอีก
"นี่คุณ! ส่งโทรโข่งมาให้ผม" คุณตำรวจว่าอินุยาฉะ แต่อินุยาฉะยังไม่ยอมคืนแถมพูดต่ออีก
"ถ้านายรักเค้าจริง นายต้องมีความสุขเมื่อเห็นเค้ามีความสุขสิ ... ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ได้อยู่กับนายก็ตาม ... ถ้านายเสียใจเพราะไม่ได้เป็นเจ้าของเธอล่ะก็ นายไม่ได้รักเธอจริงหรอก … คนที่ยังไม่รู้จักความรักอย่างนายน่ะ ยิ่งต้องมีชีวิตต่อไปเพื่อเรียนรู้ที่จะรัก" อินุยาฉะพูดแบบเอาจริงเอาจังมากๆ ทุกคนตอนนี้อึ้งกันไปหมด
"นายยังไม่เจอรักแท้ นายก็ยอมแพ้จะตายแล้วใช่มั้ย งั้นโดดลงมาเลย!! มาตายเพื่อผู้หญิงที่นายไม่ได้รักแล้วเค้าก็ไม่รักนายด้วย ส่วนคนที่รักนายอย่างแม่นายก็ปล่อยให้เสียใจไปเถอะ!!"
"….." หนุ่มคนนั้นอึ้ง เงียบเถียงไม่ออกอยู่พักนึง ทุกคนก็เงียบรอลุ้นว่าเค้าจะทำอะไร
"โดดลงมาเซ๊ะ!!!! " อินุยาฉะท้าอีก อีตาบ้า ถ้าหมอนั่นโดดลงมาจริงๆนายจะซวยเอานะ
"….." หนุ่มคนนั้นนั่งลง เขาทำท่าจะไม่โดดแล้ว ตำรวจที่ซุ่มอยู่ข้างบนรีบจับตัวไว้กันใหญ่ กลัวจะโดดอีก .. ซักพักตำรวจก็พาตัวหนุ่มคนนั้นลงมา
"ขอบใจมากนะที่เตือนสติ ผมจะอยู่ต่อไปเพื่อตามหารักแท้ และเพื่อแม่ของผม" หนุ่มคนนั้นพูดกับอินุยาฉะ แล้วคุณป้าก็รีบไปกอดลูกชายทันที ... ซึ้งมากๆเลยล่ะชั้นถึงกับร้องไห้ตามทั้งคู่เลย
คุณตำรวจออกปากชมอินุยาฉะใหญ่เลย เค้าก็แค่ยิ้มๆแล้วรีบพาชั้นไปที่อื่น บอกคุณตำรวจว่าผมต้องรีบไปอะไรของเค้าไม่รู้ .. แต่ชั้นรู้สึกปลื้มในตัวเค้ามากๆเลย "รักแท้" หรอ
"เออนี่ ก่อนเกิดเรื่องนี่เธอมีอะไรจะพูดกับชั้นล่ะ" อินุยาฉะถาม
"อะ อืม อ๋อ ... คือว่าชั้นจะพูดเรื่องของขวัญวันเกิดนายน่ะ ชั้นไม่มีอะไรให้นายวันนี้เลย แต่ชั้นอยากจะให้จริงๆนะ แต่ต้องให้หลังวันนี้ นายอยากได้อะไรเป็นพิเศษมั้ย" ชั้นถาม
"… ไม่ต้องหรอก ชั้นบอกแล้วไง" อินุยาฉะพูดเหมือนไม่สนใจชั้นอีกแล้ว
"ชั้นอยากให้จริงๆ ..." ชั้นพูดแล้วส่งแววตาจริงจังให้อินุยาฉะ
"อืม งั้น ... ผ้าพันคอที่เธอถักแล้วกัน"เค้าบอก เอ๋ เค้าชอบอะไรแบบนี้ด้วยเหรอเนี้ย แต่ชั้นถักไม่เป็นนี่หน่า
"อะ อืม งั้นขอเวลาชั้นทำหน่อยแล้วกันนะ" ขอเวลาฝึกเลยล่ะชั้นไม่เคยทำมาก่อนจริงๆ
"อือ" อินุยาฉะพยักหน้า สงสัยจะคิดว่าชั้นถักเป็นรึไงนะ อย่างว่าดูสาวอ่อนหวาน(ตรงไหน)อย่างชั้นน่าจะถักเป็นอยู่แล้วล่ะสิ
เอาเถอะ! ชั้นจะพยายามเพื่อเค้า .. แต่มันจะไหวมั้ยเนี้ย เง้อออ ....
ความคิดเห็น