คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : อบอุ่น
. . . . พักนี้ชั้นกับอินุยาฉะเรื่องสนิทกันแล้ว เค้าชอบนัดชั้นไปเที่ยว ฟรีซะด้วยดังนั้นชั้นไม่พลาด อิอิ . . . จะว่าไปชั้นยังไม่รู้จักเค้าซักเท่าไหร่หรอก ชั้นแค่ไปเที่ยวกับเค้าตามที่เค้าอยากให้ไป อยู่กับเค้าในเวลาที่เค้าอยากให้ชั้นอยู่ด้วย ก็เท่านั้นเอง แต่ชั้นไม่เคยรู้เลยว่าเค้าคิดอะไรอยู่ เค้าไม่เคยพูดอะไรถึงตัวเองซักนิดเลยด้วย . . . เพื่อนเที่ยว . . . หรือว่าชั้นจะเป็นแค่เพื่อนเที่ยวของเค้า แต่เอาเถอะอย่าคิดอะไรมาก ของฟรีๆๆ
. . . สวนสาธารณะ . . .
วันนี้อินุยาฉะนัดชั้นมาเดินเล่น แต่ชั้นมาสายอ่า เลยรีบจ้ำอ้าวมาเลย … นั่นไงๆ อินุยาฉะมาแล้ว ยืนรออยู่นั่น จะด่าชั้นมั้ยเนี้ยมาสาย
"ขอโทษทีที่ให้รอ" ผิดปายแย้ว
"ไม่เป็นไร ป่ะ" อินุยาฉะจับมือฉันแล้วพาชั้นเดินไป ชมนกชมไม้ รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ทั้งๆที่เค้าไม่ได้พูดอะไรกับชั้นซักเท่าไหร่ แต่มือที่จับอยู่มันทำให้อุ่นใจจัง อยากจะอยู่ใกล้ๆเค้าตลอดไปเลย .^____^. ฝันหวานๆ อิอิอิ แต่เอ๋ เท้าชั้นติดอะไรน่ะ ก้าวไม่ออกเลย
"มีไรเหรอ" อินุยาฉะถามชั้นที่หยุดเดินกระทันหัน แต่เค้าคงไม่ต้องรอคำตอบจากชั้นแล้วล่ะ เพราะที่เห็นก็คือรองเท้าส้นสูงชั้น ส้นมันไปติดตรงซี่ๆของท่อระบายน้ำน่ะ .. ชั้นพยายามดึงมันออกเต็มที่
"ถอดออกมาก่อน" อินุยาฉะบอก พอชั้นถอดออกมาเค้าก็เอามือดึงรองเท้าอย่างแรง แรงเยอะแบบนี้หลุดจากซี่ท่อชัวร์ๆ
//ป๊อก!!!!//
เย้ยยยยยยยย รองเท้าใหม่ของชั้น ส้นหัก รองเท้ามันหลุดจากซี่ท่อจริงๆนั่นแหละ แต่ส้นมันไม่หลุดออกมาด้วยอ่ะสิ >_< ดวงเสียทรัพย์จริงๆเลย
"โทษที เอางี้เดี๋ยวชั้นซื้อให้ใหม่คู่นึง" อินุยาฉะบอกกับชั้นที่ตอนนี้มีรองเท้าใส่แค่ข้างเดียว
"ขอบใจนะ ไม่เป็นไรหรอก มันไม่ใช่ความผิดของนาย ชั้นเดินซุ่มซ่ามไม่ดูทางเอง" เราผิดเองนี่เนอะ
อินุยาฉะนั่งลงข้างหน้าชั้น แล้วบอกเชิงสั่ง "ขึ้นมาสิ"
หวายยยย!! เค้าจะให้ชั้นขี่หลังเค้าเหรอเนี้ย ไม่ไหวมั้ง ชั้นหนักนา
"ไม่ต้อง ไม่เป็นไรหรอก" ชั้นพูดกลัวเค้ารู้ความจริงว่าชั้นรุ่นHeavy weight
"นี่เธอจะเดินยังไง รองเท้ามีส้นข้างไม่มีส้นข้างน่ะ อายชาวบ้านเค้ามั่งสิ" อินุยาฉะยังยืนยันจะให้ชั้นขี่หลัง .. แต่ชั้นก็อายนี่ ขี่หลังน่ะ
"ขึ้นมา! ยัยเป๋อ" อินุยาฉะทำเสียงดุ .. เอาวะ แล้วจะรู้สึกว่าHeavy weightมันเป็นยังไง
. . . ตอนนี้ชั้นขี่หลังอินุยาฉะอยู่ ท่าทางเค้าจะไม่หนักเอาซะเลย เดินตัวปลิว แรงเยอะชะมัด เค้าบอกว่าจะพาไปร้านรองเท้าแถวๆเนี้ย ... ที่จริงชั้นไม่อยากจะให้มันถึงร้านรองเท้าเลย อยากอยู่แบบนี้ตลอดไป รู้สึกอบอุ่นใจ …. วันนี้ชั้นฝันหวานหลายรอบแล้วนะเนี้ย สงสัยว่าเราจะปิ๊งอินุยาฉะเข้าแล้วรึเปล่านะ ไม่แน่ใจอ่ะ รู้แค่ว่าอยากอยู่ใกล้ๆ
"เธอน่ะ ระวังตัวหน่อยนะ ซุ่มซ่าม เป๋อแบบนี้น่ะ ถ้ามีชั้นอยู่ด้วยก็ไม่เป็นไรหรอก แต่ถ้าอยู่คนเดียวจะทำยังไง" อินุยาฉะถามฟังดูคล้ายๆจะเป็นห่วง
"ก็ไม่อยากเป็นแบบนี้หรอก แต่ก็ซุ่มซ่ามแบบนี้ทุกทีเลย" จริงๆนะ ชั้นยังเบื่อตัวเองเลย
"มีสติกับสิ่งที่ทำสิ อย่าใจลอย ท่องไว้" เค้าพูดแล้วหันมามองหน้าชั้นซึ่งมันก็จะติดกับหน้าเค้าอยู่แล้ว
"อะ อืม" ชั้นตอบแล้วหันหน้าไปทางอื่น ก็มันเขิลนี่หน่า
. . . ร้านรองเท้า . . .
"ถึงซักที หนักเป็นบ้า" อินุยาฉะบอกแล้วก็ปล่อยชั้นลง .. อะไรกันเดินออกจะตัวปลิวขนาดนั้น หนักด้วยเหรอเนี้ย
"ขอบใจมากนะ" ซึ้งน่ะ
"อืม ไปเลือกรองเท้าสิ ชั้นนั่งรอนี่แหละ" พูดแบบหันหน้าไปทางอื่นอีกแล้ว นี่สรุปว่าอินุยาฉะนี่แคร์ชั้นหรือรำคาญชั้นกันแน่เนี้ย เข้าใจยากจริงๆ
วันนี้ชั้นเลยได้รองเท้าใหม่แล้วก็ฟรีด้วย อินุยาฉะซื้อให้ ส่วนชั้นจะเถียงจ่ายเองยังไงหมอนั่นก็ไม่ฟังอ่ะ เง้อ ...
จะว่าไปชั้นยังไม่เข้าใจตัวตนที่แท้จริงของเค้าเลยซักนิด..
ความคิดเห็น