[YAOI]ขอแค่ช่วงเวลานั้นอีกครั้ง....

ในวันที่แสนจะธรรมดาของผมวันหนึ่ง ผมก็ได้ไปเจอเขาคนนั้น...เขาคือคนที่ทำให้ผม ต้อง'ตาย'

เมื่อ 2 ปีก่อน

"นี่ๆ ฉันได้ข่าวมาว่าไอนั่นเห็นผีด้วยแหละ"
"ห๊ะ?ผีเนี่ยนะ??"
"ใช่ๆ แต่ฉันคิดว่าไอนั่นมันบ้ามากกว่านะ"
"ฉันก็คิดอย่างนั่นเหมือนกันแหละ แต่ว่า..."

[ผีเนี่ย มันมีอยู่จริงหรอ]

อ่า...นั่นสิ ผีมันมีอยู่จริงหรอ แต่ผมคิดว่ามีจริงนะ เพราะผมก็เห็นมันทุกๆวัน ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็เจอแต่สิ่งที่เรียกว่า 'ผี' ตลอด

"เอ่อ... คือว่า...นายชื่อเคใช่มั้ย?"
"หืม?"
"ต้องใช่สิ..."
"อ่า...นี่คุณคุยกับผมอยู่หรอครับ?"
"ก...ก..ก็ต้องใช่สิ!"
"งั้นก็ ใช่ครับ ผมชื่อ 'เค' ครับ"
"อ่า ผมชื่อ 'อารุ' นะ ต่อจากนี้เราคงต้องทำงานด้วยกันแล้วสินะ"
"ห๊ะ? เมื่อกี้คุณว่าไงนะครับ!?"
"อ่าว หัวหน้ายังไม่บอกนายหรอ? ว่าผมกับนายต้องทำงานด้วยกัน 3 ปีน่ะ"
"3 ปี!!!?"
"แสดงว่าหัวหน้ายังไม่บอกจริงๆสินะ ฮ่ะๆ หัวหน้านี่ก็นะ"
"เห้อ งั้นก็ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ คุณอารุ"
"ไม่ๆ อย่าเป็นทางการกับผมมากได้มั้ย เดี๋ยวผมจะคิดงานไม่ออกเอา"

"อ่า...อย่างงั้นก็ไม่อยู่หรอก แต่.."
"ไม่ๆๆ ไม่มีแต่ นะๆ ขอร้องนะะะะะะะะะะะะะะ นะๆๆ 'เคคุง'"
"ย..อย่าเรียกผมอย่างนั้นสิ!!"
"ม่ายยยยยยยยย"
"ถ้าอย่างงั้นก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะ อารุ"
"อื้ม! ยินดีเช่นกัน"
"งั้นก็ มาเริ่มงานกันเถอะนะ"
"อื้ม!"

ในตอนนั้นคุณอาจจะรักเขานะ แต่ถ้าคุณเป็นผมล่ะก็...หึ เขาน่ะนะเป็นคนที่โกหกเก่งนะ แต่แค่ไม่ค่อยจะโกหกสักเท่าไหร่ นิสัยก็ไม่แย่ขนาดนั้นหรอก แต่สุดท้าย คนที่อยู่ด้วยกันมาอย่างยาวนานนั้น สักวันก็ต้องรู้สิ่งที่เขาปิดบัง...

ในวันที่ 31 ธันวาคม ที่ถัดจากเหตุการณ์นั้น 2 ปี เขาก็ได้ทำการฆาตกรรมผม ด้วยมีดของเขา หลังจากที่ผมถูกฆ่าเสร็จนั้น ผมก็เห็นเขาทรุดตัวลงแล้วก็ร้องไห้..ผมมองเขาจากวิญญาณของผม...จากสิ่งที่ถูเรียกว่า 'ผี' จากสิ่งที่ทุกคนกลัว...และหลังจากนั้นไม่นาน หัวหน้าของผมก็เดินเข้ามาหาเอรุ และพูดกับเขาว่า

"ยินดีด้วยนะ 'ทาคุ' นายทำสำเร็จแล้ว"

ผมไม่เข้าใจ...ไม่เข้าใจเลย..มันหมายความว่ายังไงกันแน่... หลังจากนั้นไม่นานหัวหน้าก็เดินจากไปด้วยรอยยิ้ม

"ผมขอโทษนะเค ผมขอโทษ...ฮึก...ผมขอโทษ"

'จะขอโทษทำไม...ถ้ามันจำเป็นผมก็ไม่เป็นไรหรอกนะ ผมไม่โกรธหรอก เพราะว่า...ผมก็อยากตายมานานแล้วเหมือนกันน่ะนะ...'

ผมพูดออกไป ทั้งๆที่ก็รู้ว่าเอรุ ไม่สิ ทารุไม่มีทางได้ยิน...น้ำตาของผมก็ลังไหลออกมาจากดวงตาของผม น้ำตา..? น้ำตาของผมที่หยดลงไป แต่มันก็ไม่มีวันถึงพื้น เพราะมันจะสลายไปก่อน..

"..ค...เค....?"

ทารุหันมาทางที่วิญญาณของผมอยู่ เหมือนเขารับรู้ว่าผมยืนอยู่ตรงนี้...

[คุณเค คุณจะต้องไปแล้ว...]

'คุณ...คือยมฑูตอย่างงั้นสินะ..'

[ใช่แล้วล่ะ และตอนนี้ ก็ถึงเวลาที่คุณจะต้องไปที่อีกโลก เพื่อที่จะรอการพิพากษาแล้ว..]

'ครับ...'

แล้วเอาไว้เจอกันใหม่นะทารุ...

ติดตามตอนต่อไปค้าบบบบบบบบบบ