คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ตอนที่ 6 We are in love like the first day we knew เราจะรักกันเหมือนวันแรกที่เรารู้จัก พาทจบ
1เือน่อมา
Incheon
Airport เวลา 05:45 am
[Chanyeol Talk]
ในที่สุผม็ไ้ลับมาเาหลีสัที
1 เือนที่โน่นมันเป็นวามทรำที่แสนะมี่ามา
ผมไ้ประสบาร์ในารแ่เพลและไ้อะไรอีหลายๆอย่า
ผมับอินเินไปยัาอออสนามบินและรอนบานมารีบ
ผมื่นเ้นที่ะไ้เห็นหน้าบยอนัวเล็อผม
ปราว่านที่มารับลับเป็นพี่ริสและพ่ออบยอนแทน
ผมเลยเิอาารเ็แ่็ทำหน้านิ่ๆ แ่มีหรือรับพี่ริสะมอไม่ออ
พี่เาเลยหันมาระิบว่า
“หมาน้อย้อมร้อเพลอยู่เพราะวันนี้ะมีารแสเลยไปไหนไม่ไ้”
ผมพยัหน้าและถามึ้น
“แล้วแสี่โมเหรอรับ” พี่ริสำผมแ่็อบ
“ทำไมไม่เหนื่อยรึไ 10 โมแสับพวพี่ๆโยอิแ”
ผมส่ายหน้าว่าไม่เหนื่อยเลยเพราะถ้าไ้ลับมาเอหน้าบยอนอผม ผม็หายเหนื่อยแล้ว
บ้านบยอน
“ยินี้อนรับ้าานยอล
สูึ้นและูเท่ึ้นนะเนี้ย”
แม่อผมและแม่อบยอนออมายืน้อนรับผมับอินลับพร้อมับัารสัมภาระนไว้บ้านอผม่อนะลาผมและอินไปนั่ห้อรับแ
ผมมอบ้านอบยอนแล้วแปลา เพราะมันสวยึ้น้วยรูปอบยอนอผมทั้ราวัลที่เรียบนั้น
และรูปรับราวัล ผมเห็นแล้วยิ้มออมาอย่าเผลอลืมัว นแม่อผมเ้ามาบบ่าผม
“ไเราเป็นไบ้า”
ผมเ้าไปอแม่
และเหลือบเห็นน้อายัวแสบเินเ้ามาพร้อมับยื่นี้าร์ัวใหม่ให้ผม
ผมแปลใว่าน้อายัวแสบทำไมถึื้อมาให้
มัน้อหวัอะไรแน่(ปิมันทำอะไรมัน้อไ้ผลประโยน์ลับมา)
ผมเห็นรอยยิ้มปีศานิๆ ผมเลยระิบับมัน
“้อารอะไรว่ะ” มันยิ้มแบบเิน ผมเห็นแล้วอยา่อยมันริๆ
“นที่ทำร้ายแบฮยอนฮยออ่ะ ใ่นนี้ป่ะ” มันยื่นรูปให้ผมู
ผมใว่ามันไปเอารูปไอ้ลู่หานมาาไหน
แ่็ไม่ไ้ถามเพราะผมรู้ว่าเรื่อแ่นี้ไม่ยาเินไปสำหรับ เฮุนหรอ ผมพยัหน้า
มันเลยบอว่า
“ั้นผมอนะ ผมถูใ”
พอมันพูบผม็นลุึ้นมา ถ้ามันเิถูใใร นนนั้นเือร้อนแน่นอน
ผมไม่อยาะิเลยว่าถ้ามันเอลู่หาน ลู่หานะรอไหม มันึ้นื่อ
“วามเ้าู้ที่หนึ่เลยนะ” ผมส่ายหน้าับวามอยาเอานะอมันริๆ
แล้วผม็เินลับบ้านไปนอนเอาแร่อนที่ะไปูารแสอบยอนอผม
[Chanyeol Talk end]
SM
TOWN Time 09:20 am
ผมื่นเ้นมาอ่ะ
วันนี้เป็นรั้แรที่ผมะไ้แสร่วมับพวนู่น่าโยอิแและเลี้ยลอที่พวผมฝึานเสร็
ผม้มมอนาฬิาทันที ผมเาว่าอนนี้านยอละนอนอยู่ที่บ้านอเา และแล้วโทรศัพท์อผม็ัึ้น
ผมสะุ้และรีบรับโทรศัพท์ทันทีพร้อมับเินออมา้านอ
“สวัสีรับแบฮยอนพูรับ” ผมรีบรับเลยไม่ทันมอว่าใรโทรมาหาผม
“บยอนัวเล็อเรา
เราลับมาแล้วนะ อนนี้อยู่หน้าเวทีที่นายะแส” ผมร้อไห้เลยรับ
ผมีใมาที่ไ้ยินเสียอนที่ผมิถึแทบาใ ผมยิ้มทั้ร้อไห้
นแทยอนนู่น่าเินมาหาผม มอผม้วยวามใว่าใรทำอะไร
ผมส่ายหน้าและบอว่าอเวลาไปล้าหน้า่อนนะรับ
แทยอนนู่น่าพยัหน้าแ่็ไม่ลืมเือนว่าให้เร็วเพราะอี 15 นาที้อึ้นแสแล้ว
ผมรีบวิ่ไปยัห้อน้ำทันที
าราารแส
|
10 : 00 – 10 : 30 |
Wolfgang Amadeus
Mozart - Piano Concerto No. 21 |
By SNSD feat.Baekhyun and D.O |
|
11 : 00 – 11: 30 |
Antonio Vivaldi - Winter - The Four Seasons
|
By SJ Feat. Luhan |
|
11 : 35 – 12: 30 |
SM : Song is Hope |
Everybody |
เวลา 10:00 am ารแสเริ่มึ้น
ผมประำที่อผมในอนนี้
ยอูเินไปยัทิฟฟานี่นู่น่าับอฮยอนนู่น่า ส่วนผมวันนี้ผมเล่นเปียโนรับ พอม่านเปิทุนในห้อประุม็ปรบมือ
ผมเห็นานยอลยิ้มให้ผม่อนผมะเินไปยัเปียโนและเริ่มเล่น
พอผมเล่นบ ผมลุึ้นและับมือับแทยอนนู่น่าและโ้ให้ับผู้ม
ผู้มะโน
“ Bravo!!!!!!” ผมยิ้มีใมาๆที่ารแสในวันนี้ประสบวามสำเร็ ผมเินลาเวที
พวนู่น่าเ้ามาอผมและยอู มพวผมว่าเ่มา
ผมยิ้มรับและหันไปเอนที่ผมเฝ้ารออย ผมวิ่แบบไม่ิีวิเลย นผมสะุเือบล้ม
แ่โีที่ร่าสูรับไ้ทันเวลา
“เินระวัๆสิบยอน ไม่้อรีบนานั้น็ไ้ เราไม่ไ้หายไปไหนนะ”
ผมอเาและร้อไห้อีรั้ท่ามลา พวนู่น่าโยอิแ
านยอลเห็นพวนู่น่ายิ้มและำผม
ึเินเ้าไปโ้เารพพวนู่น่าและพาผมออไปา้านหลัเวที
“ระ......เรา ะ......ิถึ นายมาเลย”
ผมพูทั้ๆที่ยัร้อไห้ไม่หยุ
านยอลเ้ามาอผมและับมือผมเินไปยัทีที่ไม่มีน มีเพียเรา 2 น
“รู้แล้ว เรา็ิถึบยอนัวเล็อเรา”
แล้วเา็ูบผม้วยวามอ่อนโยน นานแ่ไหนแล้วนะที่ผมไม่ไ้อและูบอนร่าสู
ผมูบอบและอเาแน่นว่าเิม เาอผมอบและระิบว่า
“ืนนี้ไปนอน้วยนะ” ผมพยัหน้าและ้มล้วยวามเินอาย
นานยอลับาผมให้เยหน้าึ้น ผมิ้นเพราะผมไม่อยาให้เาเห็นหน้าอนเิน >//< ผมเินับมือับานยอลนถึานเลี้ยอำลา
เาเลยปล่อยมือผมและบอว่าะรอผมที่บ้านไม่อยาเ้าไป
ผมพยัหน้าและโทรไปหาพี่ริสให้มารับอนานเลิ
บ้านบยอน
“ลับมาแล้วรับ” ผมมึนๆเล็น้อยเพราะื่มเหล้าไปนิสนึ
ปิผมเป็นนไม่อบื่มแอลฮอร์เท่าไหร่เพราะรู้ัวีว่าออ่อน
แ่วันนี้โนพวพี่ๆโยอิแบัับให้ื่ม ผมเลยำเป็น้อื่ม
ผมเินเ้ามาเห็นพ่อและแม่เินออมา้อนรับผมพร้อมับอวัให้ับผม
ผมยิ้มและเินไปยัานยอลที่นัู่ทีวี
“านยอล เรามีอะให้ รอแปปหนึ่นะ”
ผมเินึ้นไปเอาอวัที่อุส่านั่ถัไว้รอเพื่อนำมามอบให้เา
มันเป็นเสื้อไหมพรมสีฟ้ารามสลับับสีาวที่านยอลอบรับ ผมั้ใถัมา
“เอาสุสัน์วันเิย้อนหลันะานยอล” ผมยื่นล่ออวัวันเิให้เา
เาูแปลใแ่็ยิ้มแล้วแะอวัทันที ผมเห็นหน้าเาแล้วอำไม่ไ้
เาูมีวามสุ หน้าแ หูแ ้วยวามเิน
“อบุน้าบยอน”เาพูึ้นและอไปลอในห้อน้ำ
ผมเินามไปิๆเพราะไม่รู้ว่าเาะใส่ไ้พอีรึเปล่า ผมยืนรอหน้าห้อน้ำ ไม่ถึ 5 นาที
านยอลเินออมาพร้อมับารใส่เสื้อไหมพรมที่ผมถั มันพอีัวเามา
แม่ผมเห็น็เลยแวึ้น
“พอีเลย านยอล หมาน้อยอเราำนวเ่นะเนี้ย”
ผม้มหน้า้วยวามเิน >///< แล้วผม็รีบวิ่ึ้นไป้าบนห้อทันที
[Chanyeol Talk]
ผมีใมาเลย นี่เป็นอวัิ้นแรในปีนี้และีที่สุ
ผมไม่นึว่าบยอนอผมะถัเอ มันประีมา ผมอบมาเลยทั้ลวลายและสี
ผมรีบเินึ้นไปยัห้ออบยอนอผมทันทีที่แม่อบยอนแวบ
“บยอนเปิ” ผมเาะประูให้นร่าเล็มาเปิประู พอนร่าเล็มาเปิผม็ันัวผมและบยอนเ้าไปในห้อพร้อมับLock ประูเพื่อไม่ให้ใรเ้ามา
“บยอน ิถึัเลย” ผมเ้าไปอนร่าเล็ที่นั่บนเียอเา
เาสะุ้และหันมาทำให้เาับผมูบัน
ผมูบอย่าอ่อนโยนและเริ่มแรึ้นพร้อมับทำให้ปาอร่าเล็เปิออมา
ผมึสอลิ้นเพื่อเ็บเี่ยววามหวานอนในอ้อมอ นในอ้อมอูบผมอบ
ผมึเลื่อนมาไ้อาวๆอเามวามหอมอัวเล็ที่ผมไม่ไ้สัมผัสมา 1 เือนเ็ม
“รันายนะบยอนอเรา” ผมไม่เปิโอาสให้นร่าเล็พูอี่อไป
ผม้มล่อยๆถอเสื้อผ้าอนร่าเล็นร่าเล็สะุ้และิ้นเพื่อไม่ให้ผมทำเินเลย
แ่มีรึผมะหยุ ผมูบปานร่าเล็ที่เริ่มะร้อออมาอีรั้
และเลื่อนมาทำสัลัษ์ไว้รอาวๆอนร่าเล็ที่อนนี้อ่อนละทวยและัวนิ่มนผมอยาฟั
แ่็หยุระทำ รอให้บยอนพร้อม่อนผมถึะทำ้วยวามเ็มใ
“บยอนเป็นอใรหืออบสิ”
ผมแล้ถามนร่าเล็ที่อนนี้แทบะไม่มีแรพู
“ะ........อานยอล” ผมระมูบและอร่าเล็ไว้ทั้ืน
พร้อมับบอว่า
“เราะรัันลอไป มีารลอไป บยอนัวเล็อเรา”
นร่าเล็ในอ้อมอผมพยัหน้าและหลับไป ผมมอ้วยวามสุและหลับไป้วยัน
[Chanyeol Talk end]
THE END
***** บไปแล้วสำหรับฟิหวานๆ รั้หน้ามีภาพิเศษ่ว "วันแห่วามรั" มาฝา่า //แล้วพบันใหม่
ความคิดเห็น