คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Heart................... To.................... Heart
[Chanyeol Talk]
เมื่อืนผมนอนอร่าเล็ทั้ืน
เหมือนฝันเลย ผมโรีใอ่ะที่ไ้นอนอบยอนอผม ผมันัวเอให้ลุึ้นาที่นอนและำลัะเินไปห้อน้ำ็ะัับมือเล็ๆที่ับเสื้อผม
ผมหันมาไ้ยินเสีย ร้อเหมือนหมาัวน้อยๆ ผมเลยอ บยอนและหอมแ้ม เหมือนบยอนะรู้สึัวนินึแ่็ปล่อยมือาเสื้อผมทันที “ว้าแอบเสียายถ้าิ้นอีนิสนะ
ผมไม่อทนะูบบยอนทันที แถมยัมาทำัวน่ารัอี มันน่าแล้ไหม ใระทนไหว”
พูถึูบเมื่อวานผมแ้นและโรธไอ้ลู่หานมาที่มันเล่นสปรับบยอนอผม มันับมัมือไว้ับห้อน้ำพร้อมับูบ่อหน้า่อาผม ถ้าบยอนไม่ห้าม่อนสสัยผม่อยมันไปแล้ว
แ่ถึอย่านั้นมัน็ัผม้วยมัอมัน ผมใ้มือับปามันยัมีเลือึมๆอยู่เลย (โอ้ๆ
มายอลลี่เาะรัษาให้ #โนแบผลัT^T)
“ื่นแล้วเหรอ”ผมหันไปามเสียเล็ที่ื่นอย่าัวเีย
ผมพยัหน้าและลุึ้นไปอาบน้ำปล่อยให้นร่าเล็นอน่ออี 10
นาที่อยมาปลุให้ไปอาบน้ำ
[Chanyeol Talk end]
ผมื่นึ้นมาไม่พบานยอล
ผมหัน้ายหันวาและไ้ยินเสียเปิน้ำเลยรู้ว่า านยอลอาบน้ำอยู่ผมเลยลไป้าล่า
เอไอ้ัวแสบนั่ินนมปัับาแฟอยู่ (ไอ้เ็แ่แ)
“ไฮุนนี่”ผมเ้าไปทัไอ้เ็แสบ
พอเฮุนไ้ยิน็เยหน้าและยิ้มทัทาย พร้อมับี้ไปยัู้เย็นว่ามีอาหารที่เรียมไว้
ผมเินไปยัู้เย็นเปิและเห็น พวไ่าว นมปั และนมส ผมเลือหยิบ
นมปัับนมสออมานั่ทานที่โ๊ะับเฮุน ระหว่ารอานยอล ไม่นานผม็ไ้ยินเสียเินล้วยวามรีบร้อน
“อ้าวันนึว่านายะเินลับบ้าน”
ผมเห็นหน้าานยอลแล้วำออมา ็หน้าเาื่นๆๆและใมา
นาเฮุนเห็นยัอหัวเราะไม่ไ้ ปิเฮุนไม่่อยยิ้มเท่าไหร่มันเป็นพว
“เสือยิ้มยา” ถึเฮุนะไม่่อยอบยิ้มแ่็มีสาวๆิมันเยอะมา ผมลืมบอ
เฮุนอยู่ม.้น ปี 3 ำลัะบ อยู่โรเรียนเียวับพวผมและรับ แ่นละึ
ึม.ปลาย ับ ึ ม.้นแยออาันเพื่อวามสะว
“ำอะไรันนัหนาว่ะ
ไปบยอนไปอาบน้ำ”ลมาถึ็ไล่นอื่นเลย ผมทำหน้าอลๆใส่
ผมรีบื่มนมให้หมและวิ่ึ้นไปอาบน้ำทันที เพราะผมเหลือบไปมอนาฬิา มัน 6:50 แล้ว
เี๋ยวไปสายเพราะวันนี้มีเทสารร้อเพล ึ้ผมไม่เยพลาสัรั้
โรเรียน
“บยอนรอ้วยะรีบไปไหน”
า็ยาวยัะ้าอี หรือเาะแล้ให้ผมไปสอบ้านะ ผมหยุและหันมามอหน้าเาทันที
“แล้เราให้ไปสอบ้าเหรอ รู้อยู่นิว่า
เราไม่เยพลาอ่ะ อนไปและเอัน” ผมเินไปทันทีที่พูบ วันนี้ผมมีสอบเี่ยวร้อเพล
แถมเมื่อวานผมยัทิ้ยอูน้อยอี ไม่รู้อนนี้เป็นไบ้า ผมลืมยอูไปไ้ไนะ
แ่แล้วผม็ะัเมื่อเอนที่ทำร้ายผมเมื่อวาน
ผมถอยหลัทันทีนนานยอลที่เินามผมมา ผมรู้สึโล่ใที่ านยอลเินมาทัน
ลู่หานยิ้มแบบนาฟ้าให้ผมและานยอล ถ้าเป็น่อนที่ลู่หานะทำร้ายผม
ผมหลรอยยิ้มนั่นไปและ แ่อนนี้มันไม่ใ่อ่ะ านยอลันผมให้อยู่้านหลัเา
ผมอบอุ่นมาเลย
“มีอะไรว่ะ
เมื่อวานยัไม่ไ้เลียร์นะ” านยอลพู้วยเสียเย็นาเท่าที่ผมเยไ้ยิน
ผมยัรู้สึว่าหลัอเาเริ่มสั่น้วยวามโรธอีรั้
“เปล่ารับ ุานยอล
ผมแ่ะมารับัวรอหัวหน้าห้อไปประุมรับ” ผมสะุ้ เออ
ผมลืมเลยว่าวันนี้ทั้สอบร้อเพลและประุม
ผมเลยรีบเินออมาาหลัอานยอล(เสียายิมิ)
“เราไป่อนนะเอันอนเย็น”
แล้วผม็เินไปยัห้อเรียนทันทีโยที่ไม่ไ้หันหลัลับไปมอานยอลและลู่หานอี
ห้อเรียน
“บยอนๆๆๆ นายทิ้เราฮือๆๆ”
พอผมเินเ้ามาในห้อไม่ถึ 5
นาทียอูัวน้อย็โผล่อผมท่ามลาเพื่อนๆในห้อที่ทำหน้าใว่ายอูเป็นอะไร
“เราอโทษ
เราลืมเมื่อวานนี้มันเิเรื่อยุ่ๆมามาย
เราอโทแล้วเมื่อวานนายไปอยู่ไหนมา”ผมถามยอููเหมือนเาะสะุ้เล้น้อยและ้มหน้าบอเบาๆ
“เรา เรา เรา เรา
ปะ......ไปอยู่ับ.............”แล้วยอู็ร้ออีรั้ ผมเลยใมา ผมเ้าไปอและบอว่า
ัมันเถอะ ถ้ามันลำบามาไม่้อพู เอาไว้ให้สบายใแล้ว่อยมาเล่าให้ฟั
ยอูเยหน้าและยิ้มให้ผม
“อ้าวะออีนานไหมแบฮยอนะเริ่มประุมแล้ว”
หัวหน้าห้อือเทาะโนบอ ผมับยอูเลยสะุ้และเินไปนั่เพื่อประุม
ผมเป็นรอหัวหน้า ส่วนยอูเป็นเลา ารประุมวันนี้หัว้อ “ ารัานแสวามยินีให้ับัวแทนอโรเรียนอย่าานยอลและอินที่ไ้เป็นัวแทนอโรเรียนไปประเทศเยอรมัน
เพื่อไปเรียนรู้และฝึทัษะารแ่เพล” ผมนึถึเรื่อเมื่อเ้าแล้วหน้าผมแึ้นนร่าเล็อย่ายอูสัเและระิบว่าเป็นอะไร
ไม่สบายรึเปล่า ผมส่ายหน้า และทำัวให้เย็นลเพื่อไม่ใ่ยอูสสัย
“เป็นอันสรุปว่า พวเราห้อ บี
ะทำอาหารไปแสวามยินีนะ” หัวหน้าือเทาสรุปและแยย้ายันนั่ที่อัวเอ
่อนที่ผมะลุไป หัวหน้าห้อ็เรียผมและยอู
“เี๋ยวแบฮยอน
ยอูเรามีเรื่อะุย้วย” ูยอูสะุ้และลัวอะไรบ้าอย่า
เมื่อวานมีอะไรเิึ้นันแน่ผมอยารู้มา
แ่เพราะเ้าัวไม่พูผม็ไม่รู้ะถามใร
“ว่าไหัวหน้ามีอะไรเหรอ” ผมถามึ้น
ือเทาทำหน้าเรียึ้นมาและบอ
“เมื่อวานมีนเห็นนายโนลู่หานับัวไปริเหรอ”
ผมใและหันไปมอ้าหลัว่า ลู่หานอยู่รึเปล่าปราว่าไม่อยู่ไม่รู้ว่าไปไหน
ผมเลยพยัหน้าแทนารอบทำให้ยอูทำาเหลือและใมา
“เิอะไรึ้นอ่ะบยอน
ละ...แล้วนายเป็นอะไรมาไหม” ผมบอใเย็นๆ ไม่ไ้เป็นเป็นอะไรมา
านยอลมา่วยไว้ทัน หน้าอยอูเลยหายใลับมาเป็นปิอีรั้
“แล้วนายละยอู เมื่อวานไปไหนมา”
ือเทาถามทำให้ยอูหน้าีึ้นมาอีรั้และเริ่มร้อไห้
“หัวหน้าผมว่าอย่าพึ่ถามยอูเลย
ูสิรับหน้าเาีมา”
เมื่อือเทาเห็นว่าหน้ายอูีมาริๆเลยบอให้ผมูแลเาีๆ
ถ้าพร้อมะอบเมื่อไหร่่อยมาหา
“อย่า-ิ+มาน้ายอู”ผมปลอบและลูบหัวให้ยอูเลิสั่น
แล้วพอยอูเลิสั่นผมเลยบอให้เา้อมร้อเพลเพราะอี 2 าบะถึเวลาสอบแล้ว ยอูบอให้ผมไปห้อน้ำเป็นเพื่อนผมึพาเาไปห้อน้ำ
เพื่อให้เาทำใเย็นๆ
ล้าหน้าล้าาแล้วฝึในห้อน้ำ็ไ้เพราะาบนี้รูโฮรินปล่อยเนื่อามีประุม
“วันนี้เราไปนอนบ้านบยอนน้า
อย่าทิ้เราอีน้า” ผมรับปาและะไม่ทิ้เาให้อยู่นเี่ยวอี
และผม็หันไปเออินที่เินเ้ามาในห้อน้ำ อาารบ่บอว่าโนไล่ให้มาล้าหน้า
แ่เพราะนิสัยเื่อยๆออินเนี้ยและถึมีสาวๆบานอบผม็ไม่เ้าในะว่าอบนเื่อยๆอย่าหมอนี้ไ้ยัไ
“ไบยอน ไยอู”
ผมยิ้มให้ผมแอบนึไปเอรึเปล่าว่าเห็นรอยยิ้มปีศาที่อินส่ให้ยอู ผมาฝาไปเอและ ยอูทำหน้าใใส่อินและหลบหลัผมทันที
ผมเลย
“เป็นอะไรยอู หือลัวอะไรอิน
มันไม่ทำอะไรหรอ”
ผมเริ่มสสัยว่าอินแอบทำอะไรยอูนนัวเล็้านหลัผมสั่นึ้นมาอีรั้
อินเินมายัที่ล้าหน้าและส่ายหน้าเบาๆ
“เปล่าเราไม่ไ้ทำอะไรนะ”อินเหมือนะร้อนัวเลยรีบแ้ัวทันที
ผม็ไม่ไ้ิใอะไรหานร่าเล็ที่อยู่้านหลัผมสั่นหนัว่าเิม
เวลาที่อินเินเ้ามาใล้ับเา
“อิน เราอัว่อนนะ
เรามีสอบอ่ะ”ผมับท่อนที่นร่าเล็ะร้อ
ผมำลัเินออาห้อน้ำโยนร่าเล็อย่ายอูเินามมาิๆนิับเสื้อผมแน่นมา
แ่แล้ว
“เรามีเรื่อะุยับน้านหลันายอ่ะบยอนสั
5 นาทีไ้ไหม” อินพูึ้นทำเอาทั้ผมและยอูะั อนนีู้เหมือน ยอูะส่ายหน้าเบาๆให้เินออาห้อน้ำ
ผมเลยบอว่า
“ไม่ีว่านะอิน
ยอูเหมือนะไม่สบายโทษทีน้า” ผมพูเสร็็โนน้าหลัลาออไป
ทิ้ให้อินยืนอึ้ๆ
“เป็นอะไรยอู ลัวอะไรมัน”
ผมถามึ้น้วยวามสสัย ยอูลับส่ายหน้าแรๆและอผม
ผมเลยถอนหายใและบอให้เินลับห้อเรียนัน
าบสอบร้อเพล
และแล้ว็ถึเวลาสอบ
ผมื่นเ้นมาอ่ะไม่้อถามน้าๆอาารหนัว่าผมเยอะ
ยอูัวสั่นมานผมับมือและบอไม่้อลัว ้อผ่านไปไ้
รูแฮยอนเินเ้ามาพร้อมับนแปลหน้าอี 2 ท่านที่ผมไม่รู้ัและูเหมือน รูแฮยอนไม่รอให้พวผมถาม
“ 2 ท่านนี้ือรรมารอวีนี้ที่ะมาัสิน
ท่านแร ุเฮาวูเปอร์ูเนียร์ที่อนนี้ำลััในประเทศี่ปุ่น ส่วนท่านที่
2 ุแทยอนาวโยอิแ เ็ๆน่าะุ้นเยนะ่ะ”
พอนื่อแทยอนถอหมอออ็เรียเสียเพื่อนในห้อเพราะมีใระไม่รู้ัวโยอิแที่ำลััมาอยู่ในะนี้
แถมผม็เป็น 1 ในนั้นที่อบแทยอนนู่น่ามา
เพราะแทยอนนู่น่านเนี้ยและรับที่ผมอย่าะเป็นนัร้อ
เสียอแทยอนนู่น่าไพเราะมา ผมเลิ้มทุรั้ที่ไ้ฟั
“เอาล่ะ นแรที่ะสอบร้อเพล ือ
นายลู่หานออมา” ผมสะุ้ื่อนั้นทันทีและหันไปมอลู่หานที่เินออมายัห้อเรียน
“สวัสีรับ ผมลู่หานวันนี้ผมะมาร้อเพล
baby- justin bieber รับ
ผมอแบฮยอนให้มาเล่นเปียโนให้ไ้ไหมรับ”
ผมสะุ้เมื่อลู่หานมาอผมให้เล่นเปียโนให้เา รูแฮยอนพยัหน้าและึผมออมา ผมถามว่าะเอาเวอร์ั่นไหน
ลู่หานบอ อะูสิ ผม็เริ่มเล่นทันที
You know you love
me, I know you care
เธอรััน เธอห่วใยัน
Just shout whenever, and I'll be there
แ่ะโนาที่ไหน
ัน็ะไปหาเธอที่นั่นทันที
You want my love, you want my heart (*)
เธอ้อารวามรั และหัวใอัน
And we will never ever ever be apart
และเราไม่มีวันะแยาัน
Are we an item? Girl quit playing
แล้วเห็นวามรัอเราเป็นอะไร
เลิเล่นะที
We're just friends, what are you saying
เป็นแ่เพื่อนันเถอะนะ
นี่เธอำลัพูอะไร
Say there's another and look right in my eyes
บอันว่า เธอมีนอื่นแล้ว อนสบาัน
My first love broke my heart for the first time
ัน้อประเิมวาม้ำใ้วยรัรั้แร
And I was like...
และเหมือนัน...
พอเล่นบ ผม็โ้ให้ับรุแฮยอน
ุแุ และ แทยอนนู่น่า ผมรู้สึีใมาที่ไ้เล่นเปียโน่อหน้า แทยอนนู่น่า บอรๆว่าผม โรื่นเ้นเลย
“่อไป โ ยอู
แบฮยอนอย่าพึ่ไปมาเล่นเปียโนให้เพื่อนสนิทเธอ่อน”
ผมะัและพยัหน้าเินลับไปนั่และพร้อมเล่นเปียโนหันไปถามยอูว่าเล่นเพลอะไร
ยอูบอผม
“Open arms แบบ อะูสินะบยอนพอไ้ใ้ป่ะ” ผมพยัหน้าและเริ่มเล่น
Lying beside you Here in the dark
Feeling your heartbeat with mine
Softly you whisper You’re so
sincere
How could our love be so blind
We sailed on together We drifted
apart
And here you are By my side
So now I come to you With open
arms
Nothing to hide Believe what I say
**So here I am With open arms
Hoping you’ll see What your love
means to me
Open arms
พอยอูร้อบ
ผมับยอูับมือและโ้ให้ับรู รรมาร ท่ามลาวามะลึ่อเพื่อนๆในห้อ
และผม็เหลือบไปเห็นนนหนึ่มอมาที่ผมนเี่ยวั้แ่เริ่มเล่นให้ยอู ะใรสะอีถ้าไม่ใ่นที่ทำร้ายผมเมื่อวานนี้
ผมไม่สนใและไม่แม้แ่หันไปมอลู่หานเลย
และ รูแฮยอน็ให้ลู่หานออมาเล่นเปียโนให้ผม ผมบอยอู็ไ้รับ
รูแฮยอนส่ายหน้าและบัับให้ลู่หาน(ที่เ็มใ)ะเล่นให้ผมอยู่แล้ว ยิ้มบับนาฟ้าับผมและเพื่อนๆ เพื่อนๆถึับเลิ้ม
“ถึาหนุ่มน้อยร่าเล็ บยอน
แบฮยอนวันนี้ะเล่นเพลอะไร” รูแฮยอนถาม ผมเลยบอว่า
“ Just The Way You Are รับ“ รูแฮยอนพยัหน้าและรรมาร็ยิ้มๆไม่ิว่าะมีนเล่น **Style
Bossa Bossa
** Bossa เป็นแนวเพลล้ายๆอะูสิแ่ะฟั่ายและอารม์ิวว่า
ลู่หานเริ่มบรรเล
ผม็เรียมร้อพอลู่หานหันมามอว่าพร้อมยั ผมพยัหน้า
Oh, her eyes, her eyes, make the stars look like
they're not shining
โอ้ สายาู่นั้นอเธอ
่าามยิ่ว่าวาวบนท้อฟ้า
Her hair, her hair, falls perfectly without her trying
เส้นผมอเธอ ่าปลิวสลวย โยที่เธอไม่้อทำอะไรเลย
She's so beautiful, and I tell her every day
เธอสวยที่สุเลย
ันพร่ำบอับเธอทุวัน
Yeah, I know, I know, when I compliment her she won't
believe me
ันรู้
เมื่อันื่นมไป เธอมัะไม่เื่อในสิ่ที่ันบอ
And it's so, it's so, sad to think that she don't see
what I see
และมัน่าน่าเศร้า
ที่เธอไม่เห็น(ัวเธอเอ)ในแบบที่ันเห็น
But every time she asks me do I look ok, I say
แ่ทุรั้ที่เธอถามว่า "ั้นูีรึยัะ"
ันบอเธอไ้เลย
When I see your face, there's not a thing that I would
change
ทุรั้ที่ันเห็นใบหน้าอเธอ
ันไม่เย้อารให้เธอเปลี่ยน
Because you're amazing, just the way you are
นั่นเพราะว่าเธอูีที่สุอยู่แล้ว
ในแบบที่เธอเป็น
พอผมร้อบผมโ้ให้รูแฮยอน
รรมารทั้ 2น แทยอนนู่น่ายนิ้วโป้ให้ผมบอว่า”เยี่ยมมา”
ผมยิ้มอย่ามีวามสุมามาย และเพื่อนๆในห้อ่า็ปรบมือให้ผมและลู่หานที่เ้าันไ้ี
ะีว่านี้ถ้านบานมาีี้าร์ให้ เฮ้อ
T^T แ่มันเป็นไปไม่ไ้เพราะวันนี้มีสอบพร้อมันหมผมเลย้อทำใ และแล้วรรมารทัุ้เฮ
ับ
แทยอนนู่น่า็ออไป้านอพร้อมับรูแฮยอนเพื่อปรึษาว่า”ใระไ้ะแนนสูสุพร้อมับสิทธิพิเศษไ้ไปฝึร้อเพลับพวนู่น่าและฮยอในึเอสเอ็ม
ผมับยอูับมือันแน่นมานหัวหน้าห้ออย่าือเทาหัวเราะและบอผ่อนลายบ้า
“เอาละ้ะทุน รูและรรมารไ้ผมสรุปเรียบร้อยแล้วว่า
ใระไ้ไปฝึร้อเพลปีนี้พิเศษสุๆ
เพราะุแทยอนบอว่าห้อเรามีเสียทีุ่ภาพมาๆ เลยให้สิทธิ 3 นไปฝึาน” พอผมไ้ยิน ผมอึ้รับเพราะทุปีะมีัวแทนห้อห้อละ 1
นเท่านั้นที่ะไ้ไปรวม 5 ห้อ 5 น แ่ปีนี้ห้อละ 3 น โอ้ยผมมีสิทธิลุ้นไหมอ่ะ
ผมไม่เยหวัเลยนะ
“นแร ือ โ ยอู ยินี้วยน้า” ผมเ้าไปอยอูทันที ร่าเล็เไปนินึและปล่อยน้ำาออมา้วยวามีใพร้อมับเินไปยัรรมารเพื่อรออี
2 น
“นที่ 2 ือ ลู่หาน ยินี้วย้า” ลู่หานวิ่มาอผม
ผมะัไปเล็น้อย่อนะันลู่หานออ ทำให้ลู่หานระิบว่า “เินเหรอ”
ผมส่ายหน้าและออห่าาลู่หานทันที ผมลัวนะยัมีวามรู้สึไปปลอภัยมา
“และนสุท้ายที่ไ้ไปฝึานแถมยัไ้ะแนนสูสุ
ือ บยอน แบฮยอน เ่มา้า”
ผมอึ้รับไม่ิว่าะเป็นัวเอแถมยัทำะแนนสูสุ้วย
่อนที่ผมะเินไปหายอู แทยอนนู่น่าเินมาับมือแสวามยินีับผมเป็นนแร ผมลืมบออีอย่าแหะๆ
ผมับแทยอนนู่น่าเยร้อเพล้วยันอนสมัยม.้นนะรับอนนั้นแทยอนนู่น่ายัไม่เบิวส์เลย
“เป็นอันว่า 3 นนี้ะเป็นัวแทนอห้อเราไปฝึร้อเพล
มีใรั้านไหม”เพื่อนๆในห้อ่ายิ้มรับำัสิน พอรูแฮยอนเห็น็เรีย ผม
ยอู และ ลู่หานเินามรรมารทั้ 2 นไปยัห้อผอ.ทันที ผมเินผ่านห้อ เอ
เห็นานยอลหันมาทานี้พอี เายิ้มให้ผมและบอ”เอันอนเย็นะ”
ผมพยัหน้ารับและยิ้มหวานๆให้เา
ห้อ ผอ.
อยาบอว่าผมื่นเ้นมาเลยไม่เยเป็นัวทัวแทนอะไรอย่านี้มา่อนแ่ผม็ยัสามารถเ็บอารไ้ีว่านร่าเล็้าๆที่อนนี้สั่นมาๆ
“ยอูยืนนิ่ๆ”ผมระิบบอให้ยอูเ็บอาารวามลัวและื่นเ้น
ร้ามับอีนที่ยืนนิ่มาว่าพวผมสะอี
“มอนานๆอย่านี้ผม็เินนะรับ
แบฮยอน”ผมสะุ้ับารระิบ้าๆหูอผม ผมหันมาเอหน้าลู่หานไม่ถึนิ้วใล้มานยอูผลัลู่หานออเบาๆ
สร้าวามไม่พอใให้ับลู่หาน
แ่เา็ยัสามารถเ็บอาารไม่พอใแปลเปลี่ยนเป็นยิ้มหวานๆเลือบยาพิษและหันไปหารูแฮยอนไ้อย่าปิ
“นนนี้น่าลัวว่าที่ิ”ผมิในใ
“เอาล่ะ้านัเรียนที่น่ารัอรู พอรูเปิประูเ้าไปะเห็นผอ.อพวเธอ
และรรมารทั้ 2 ท่านพร้อมัวแทนห้ออื่นๆอี 4 ห้อ”
รูแฮยอนบอและเปิประูเ้าไป ผมรีบมอหานบานทันทีแ่็ไม่เห็นนึสสัยว่า
านยอละเล่นนรีไม่ผ่านเหรอเป็นไปไม่ไ้หรอ
ผมหันไปมอเพื่อนาห้อสาานรีและารแส ผมเห็นเพีย
ฮโฮและฮวันที่เป็นฝาแฝัน สสัยะไ้เป็นัวแทนอห้อA ทั้ 2
หนุ่มหันมามอหน้าผมและยิ้มพร้อมับเินมาบอว่า
“านยอลสละสิทธิ์เพราะวันที่ไปฝึานรับวันที่านยอลและอินไปเยอรมัน”
ผม็อรับ แล้วผมะไปส่านยอลยัไ T^T
[Chanyeol Talk]
ผมเสียใที่้อสละสิทธิ์แ่ทำไไ้
เยอรมันเป็นประเทศที่ผมฝันว่าะ้อไปให้ไ้แล้วผม็ไ้ไปริๆ
เรื่อน่าเศร้าที่สุือ “บยอนัวเล็อผมไม่สามารถมาส่ผมไ้เพราะอะไรนะเหรอ
บยอนอผมสอบร้อเพลผ่านและสามารถเ้าไปฝึานที่ SM TOWN
ไ้เป็นระยะเวลาเท่าับผมไปเยอรมันพอี” T^T ทำไไ้ อาทิย์นี้เป็นอาทิย์สุท้ายที่เราไ้เอัน
หลัเลิเรียน
ผมเินไปยัห้ออบยอนอผมทันที
และรอที่เิม เวลาเิม บยอนเินออมาและทำหน้าาใสๆ ล้ายหมาน้อย โอ้ยอย่าทำอย่านี้
เี๋ยวผมะอใไม่ไหว ผมเลยเินนำหน้า่อนที่บยอนัวเล็ะเห็นหน้าแ มันอายนะ
“เป็นอะไรานยอล อนเหรอ เราอโทษ”
ผมส่ายหน้าและแอบับมือบยอนอผมทันที ูเหมือนนร่าเล็ะสะุ้เล็น้อยแ่็ไม่ัืน
ผมับบยอนเรา2 นเินับมือันนถึบ้านอบยอน
“วันนี้เราอมา้าไ้ไหม”
ผมพูออไปนไ้ ูนร่าเล็ะะัไปเล็น้อยพอไ้สิ ผม็ลุ้นแทบาว่า
“บยอนอผมะผลัและไล่ผมลับบ้าน” ผิา บยอนร่าเล็ลับพยัหน้า
ผมเป็นฝ่ายอึ้แทนไปเลย
“ไ้เหรอ รินะ”ผมยิ้มและอบยอน
ราวนี้ร่าเล็ในอ้อมอผลัผมเพราะอายนที่เินผ่านไปผ่านมามอผมับบยอน้วยวามเอ็นูปนอึ้ๆ
ผมึปล่อยบยอน้วยวามเสียาย “ไม่เป็นไรืนนี้ะอไม่ปล่อยเลย”
[Chanyeol Talk end]
“ลับมาแล้วรับ
วันนี้านยอละมานอน้านะรับ” แม่ผมหันมายิ้มๆและบอว่าเี๋ยวะโทรไปหาแม่อานยอลให้
ผมเินึ้นไป้าบนพร้อมวาระเป๋า พอเินเ้าไปไม่ถึ 5 นาทีร่าสูที่เินามมา็เ้ามาอผมไม่ให้ผมั้ัวแถมLockประู้วย เอาแล้วไ T^T
“บยอน
เราิถึนายมาเลย”ร่าสูเริ่มอและระิบรอที่เป็นุอ่อนอผม
มีไม่ี่หรอรับที่รู้ว่า “ุอ่อนอผมอยู่ที่อ” ผมอลับทำเอาานยอลอึ้ๆ
เพราะผมไม่เยอเาลับเลยมีแ่เาอบเ้ามาอ้านหลัผมเสมอ
ผมอบอุ่นทุรั้ที่เาอ ผมอบ และ ไม่อยาให้ใรไ้อ้อมออันแสนอบอุ่นไป
“เรามาให้ำอบอ่ะานยอล”ผมรวบรวมวามล้าทั้หมเพื่อ
“สารภาพรัับานยอล” ผมเยหน้ามอร่าสู
ร่าสู็มอหน้าผมลับพร้อมับหอมแ้มผมเบาๆและปล่อยัวผมเพื่อให้ผมพูไ้สะวมาึ้น
“ระ...............................เราอบนาย
านยอลอเรา”ผมหน้าแและ้มหน้าทันทีที่สารภาพ
บอรๆว่าอนนี้อยาวิ่เ้าห้อน้ำมา แ่ินร่าสูเ้ามาอผมแน่นึ้น
“เรา็อบนาย บยอนอเรา”
และานยอล็้มมาูบผม้วยวามอ่อนโยน ผมับานยอละัเมื่อมีเสียเาะประู
ทำเอาานยอลอารม์เสีย ผม็หัวเราะ
ผมเินไปเปิประูพบร่าสูยืนเท่ๆพร้อมอารม์ีเป็นพิเศษ
“มะ....มีอะไรอ่ะเฮีย
ลับมา็ไม่บอ”ผมใและผลัานยอลออ
พี่ริสเินเ้ามาและหันไปำานยอลที่อนนี้หน้าไปนอนับห้อน้ำเรียบร้อยแล้ว
“อยานอนห้อน้ำ็ไม่บอพี่
เี๋ยวพี่พาไปนอน”
ผมรีบหันไปและใมาไม่ิว่าะผลัแรนานี้(แพึ่รู้เหรอหมาน้อย #โนแบบ)
“แม่ให้เรียลไปิน้าวไม่หิวันรึไ”แล้วพี่ริส็เินออไปพร้อมับปิประู
ผมรีบเินไปหาานยอลทันทีและเห็นานยอลสลบ(แทำร้ายสามีนานานี้ ใร้าย)
“านยอล เราอโทษ”ผมพยายามประอานยอลึ้นมา
และแล้วานยอล็เ้ามาูบผมและพยายามะสอลิ้นเ้ามาผมเผลอเลยทำให้านยอลไ้โอาสอผมและูบผมอย่ารวเร็ว
ผมิ้นนเริ่มาอาาศหายใ
“อือออออออ อะ(ไม่ไหวแล้วนะ ปล่อย)”
ผมิ้นแรึ้น ร่าสู็ไม่ยอมแพ้ลับเพิ่มแรูบเ้าไปนผมอ่อนละทวย านยอลเห็นึอุ้มผมไปที่เียทันที
พร้อมับไ้ออและทำ สัลัษ์เ้าเป็นอเ้า
“ไปิน้าวันบยอนัวเล็”
ผมสะุ้เพราะารระิบอานยอลที่อ่อนโยนผมิถึเามาเลยอ่ะ ิเรื่อที่้อแยาันแล้วเศร้า
ูเหมือนเาะเห็นว่าผม้มหน้า เาบอ
“อย่าเศร้าไปสิ
ิถึ็ุยทาโทรศัพท์ไ้ ไม่ไ้หายไปไหนันนะ ระยะทาไม่ใ่อุปสรรอเรา 2 นนิ” ผมร้อไห้ออมา
านยอลใเลยเ้ามาอผม อ่า อ้อมอนี้ ะไ้ออีไหมนะ
*****ใล้ะบแล้วอิอิ เอาเพลที่นู๋บยอนัวเล็เท่าลูหมามาให้ฟััน่า //อน่อไปเป็นอนสุท้ายแล้ว แบ่เปน 2 ส่วน่า เอันเือนหน้า่าาาาาา
ความคิดเห็น