เกิดเป็นหมาป่าก็ว่าแย่แล้ว! แต่ดันตัวเล็กด้วย!! (Yaoi)

ลำดับตอนที่ #11 : อาบน้ำ

กลับมาแล้วขอรับ!! แอ๊ก!//เกิบผู้ใดลอยมา? 

ขออภัยที่หายไปนาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาน

ตอนนี้เจฟได้ตั้งชื่อให้ผม 

ชื่อว่า"ไวท์"

ถ้าจะเรียกแบบบ้านๆ ก็เจ้าขาวอ่ะนะ

ใน2สัปดาห์ที่ผ่านมา ผมก็นอนกับเจฟตลอด

แต่ยังไม่ได้ทำอะไรเฟ้ย! เลิกคิดๆ!

ตอนนี้ผมอยู่ในร่างของหมาป่าเหมันต์

เพราะมันพริ้วดีอ่ะนะ เหมาะแก่การพกพา

ผมกำลังเดินไปหาเจฟที่สวนหน้าบ้านด้วยขาป้อมๆ

"บ๊อกๆ!(หิว!)"

"หิวแล้วเหรอครับ? เดี๋ยวผมไปหามาให้นะ"เจฟวิ่งตาหยีเข้าไปในบ้าน

ระหว่างรอ ก็กลิ้งเล่นกับพื้นหญ้า

ด้วยความลืมตัว หรือความขี้อ่อย(?) ทำให้เผลอเปลี่ยนร่างขึ้นมา

...แต่มีเสื้อผ้านะเออ...

พวกพี่ทหารที่อยู่ลานฝึกฝั่งตรงข้ามกลืนน้ำลายอึกเลยทีเดียว

การที่มีเด็กหูแมวหางแมว มากลิ้งเล่นก็ทำให้พวกเขากระชุ่มกระชวยใจแล้ว

แต่ขาขาวๆ กับใบหน้าใสซื่อที่สนุกสนานนั้นกำลังทำให้พวกเขาตบะจะแตก!

"มาแล้ววคร้าาาบ"เจฟวิ่งยิ้มจนตาหยีมา

แต่ความไม่ระวัง ทำให้สะดุดยอดหญ้าล้ม

อาหารที่น่ากินในมือค่อยๆละเลงลงบนร่างของไวท์...

"นี่เจ้า!---"

ก่อนที่ผมจะได้พูดอะไร

"ฮะ ฮึก! ขะ ขอโทษฮะ...."

เจฟน้ำตาเอ่อล้นออกมาที่หางตา

"มะ ไม่เป็นอะไรนะ!"

ผมรีบวิ่งไปปลอบเจฟ

ไม่ได้เป็นห่วงนะ! แค่ต้องใช้ชีวิตร่วมกันไปตลอดแค่นั้นเอง!

และก็ไม่ได้ซึนด้วย!!!

"ผมขอโทษฮะ...."

ภาพที่เด็กสองคนกำลังปลอบกัน ทำให้ทหารกำลังมองด้วยความหมีที่ถูกปลุก

นี่มันจะล่อแหลมเกินไปแล้ว!!

"อ้าว มาทำอะไรที่นี่ล่ะ....  แล้วเอาอาหารมาราดหัวทำไมเนี่ย"

ไอ้โอมาร์พูดขึ้น เพราะลูกเอ็งอ่ะแหล่ะ!!!

ผมได้มาอยู่ในห้องอาบน้ำแล้ว อยู่ในร่างมนุษย์ เพราะจะขยับได้ง่ายกว่า

แอ๊ดดด~

"เฮ้ย! เจ้าเข้ามาทำไมเจฟ!!"

เจฟเข้ามาพร้อมกับผ้าขนหนูบางๆ

"ข ข้ามาชดใช้ให้... ที่ทำให้เจ้าสกปรก..."

ผมมองหน้าเจฟที่กำลังเขินอาย อย่างตกใจ

"ข้าจะถูหลังให้นะ.."

ไม่พูดพร่ำ เจฟมาอยู่ด้านหลังพร้อมกำลังจะถู

"ด เดี๋ยวเซ่!!"

เจฟช้อนตามองด้วยสายตาอ้อนวอน

"ให้ข้าได้ชดใช้เถอน้าาาา~"

อึ๊ก!

"ข ข้าไม่ได้ใจอ่อนหรอกนะ! ข้าแค่สงสาร!!! ใช่! แค่สงสาร!!!"

และวันนั้น ผมกับเจฟก็ล่วยกันอาบน้ำจนเสร็จ...