ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เรื่องเล่าของชายคนนั้น1
19.00 น. เส้นทาใ้ิน/อันโฮวา
"แร็.....แร็..!!!!!???"
เสียเิน้าๆ เล่นทำเอาผมแทบหยุหายใ ผมระเป๋าเป้ไว้แน่น บวนอเราหยุนิ่ับที่ ผมลอมอนที่อยู่้าๆผมผ่านวามมืที่เียบัน เายระบอปืนลและเล่ไปยัทิศทาอเสีย ทหารทุน็รีบยปืนึ้นเรียมเปิศึทันที
เาพูบ็ไล่ให้ผมไปับนอื่นๆ แ่ทำไมผมรู้สึว่าเาำลัสนุอยู่ หรือผมิไปเอ...
ผมรีบวิ่ามเส้นทาที่พวทหารนำทาพวเราไปยัุนัพบ สถานที่ปลอภัย ระหว่านั้นผม็ไ้ยินเสียปืนัถี่ๆิๆัน บานหล้มนไ้รับบาทเ็บเพราะไมุ่้นินเส้นทา ผมเอ็พยายาม่วยประอให้เรารอออไปให้ไ้
19.00 น. รร.มัธยมปลายเ10 /อันโวอน
"บึ้ม!!!!!"
านลับที่มั่น RK1 ุหลบภัย่ายั่วราว /อันโฮวา
ผมีใที่อย่าน้อยผม็ไ้เอพ่อ ผมไม่ไ้อยู่ลำพัและยัมีโอาสเอนในรอบรัว วามหวัอผมถึแม้มันะริบหรี่็าม
"ไอ้หนุ่มฟัลุีๆ เรื่อราวอพ่อเอ็ ...
หลัาฟัลุรถบรรทุเล่าทุอย่าให้ผมฟั ผมมั่นใว่านั้น้อเป็นพ่ออผมอย่าแน่นอน แ่ทำไมพ่อถึไม่มาพร้อมลุ พ่อถูลุ่มทหารับแยออไปอีที่ ทำไมถึ้อแยพ่อานอื่นๆ ผมเลยเินออไปูรายื่อนอื่นๆ เผื่อผมอาะเอนรู้ัแถวบ้าน
"ำลัามหาใรอยู่ล่ะ ?"
"ผู้อ!!!!"
"นายำลัามหานอยู่เหรอ ?"
"นายำลัามหานในรอบรัว อืมม ันะ่วยเอ "
เวลา 22.00 น ภายในเ้นท์บัาาร RK1
"เราะเ้าไป่วยนัเรียนที่ิอยู่ในอาารเรียน และระเบิอาารทั้หมทิ้่ะ !!"
"แร็.....แร็..!!!!!???"
เสียเิน้าๆ เล่นทำเอาผมแทบหยุหายใ ผมระเป๋าเป้ไว้แน่น บวนอเราหยุนิ่ับที่ ผมลอมอนที่อยู่้าๆผมผ่านวามมืที่เียบัน เายระบอปืนลและเล่ไปยัทิศทาอเสีย ทหารทุน็รีบยปืนึ้นเรียมเปิศึทันที
เสียอมันเริ่มัึ้น มันอยู่ในอุโม์ทาอเสีย และผม้อใเมื่อไ้ยินเสียปืนอทหารนที่เ้าไปสำรว
ทหารนายนั้นรีบรายานสถานาร์
เายวอึ้น เสียปลายสายอบลับมาทันที
เาพูบ็ไล่ให้ผมไปับนอื่นๆ แ่ทำไมผมรู้สึว่าเาำลัสนุอยู่ หรือผมิไปเอ...
ผมรีบวิ่ามเส้นทาที่พวทหารนำทาพวเราไปยัุนัพบ สถานที่ปลอภัย ระหว่านั้นผม็ไ้ยินเสียปืนัถี่ๆิๆัน บานหล้มนไ้รับบาทเ็บเพราะไมุ่้นินเส้นทา ผมเอ็พยายาม่วยประอให้เรารอออไปให้ไ้
19.00 น. รร.มัธยมปลายเ10 /อันโวอน
ห้อนั้นมืสนิท
"แล้วถ้าไม่มีล่ะโวอน!"
เพื่อนอีนพู
โวอนับอเสื้อเพื่อนในห้อแน่น เาเอ็ลัวเหมือนันับทุน นาทีทำไ้แ่นิ่เียบอย่าใใ่อไม่มีใรอยาออาห้อ ไม่มีใรอยาเสียสละ และไม่มีใร..อยาาย....!!
"ปัๆๆๆ!!!! "
อัระเบิ
"บึ้ม!!!!!"
านลับที่มั่น RK1 ุหลบภัย่ายั่วราว /อันโฮวา
ลุไอออมา ผมส่ายหน้า
นั้น ือ พ่ออผม
ผมีใที่อย่าน้อยผม็ไ้เอพ่อ ผมไม่ไ้อยู่ลำพัและยัมีโอาสเอนในรอบรัว วามหวัอผมถึแม้มันะริบหรี่็าม
"ไอ้หนุ่มฟัลุีๆ เรื่อราวอพ่อเอ็ ...
หลัาฟัลุรถบรรทุเล่าทุอย่าให้ผมฟั ผมมั่นใว่านั้น้อเป็นพ่ออผมอย่าแน่นอน แ่ทำไมพ่อถึไม่มาพร้อมลุ พ่อถูลุ่มทหารับแยออไปอีที่ ทำไมถึ้อแยพ่อานอื่นๆ ผมเลยเินออไปูรายื่อนอื่นๆ เผื่อผมอาะเอนรู้ัแถวบ้าน
"ำลัามหาใรอยู่ล่ะ ?"
"ผู้อ!!!!"
"นายำลัามหานอยู่เหรอ ?"
ผมพูไม่พอใ หน้าผมร่าายผมผอมบาเหมือนเ็วัยรุ่นอายุ17-18 ็ไม่แปลหรอที่เาะิว่าผมอายุน้อยนานั้น
"นายำลัามหานในรอบรัว อืมม ันะ่วยเอ "
หานลู่ออมอหน้าผมเหมือนำลัใ้วามิ ผมไ้ยิน็รู้สึีใมามาที่สุ รอ่อนน่ะทุน
เวลา 22.00 น ภายในเ้นท์บัาาร RK1
"เราะเ้าไป่วยนัเรียนที่ิอยู่ในอาารเรียน และระเบิอาารทั้หมทิ้่ะ !!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น