ใครว่าภรรยาผมเฉิ่ม ?

กริมม์ มองหน้าเจ้าสาวตัวเองภายในห้องหอนิ่ง ๆ แต่คิ้วโค้งขมวดหาความเฉิ่มเฉย ๆ ของสาวเจ้าที่นั่งยิ้มแฉ่งในชุดเจ้าสาวตรงหน้า

"พี่....’’

‘’...’’

‘’เฮีย’’

‘’...’’

‘’เอ่...’’ ดวงยี่หวาขมวดคิ้วตามเจ้าบ่าวของตัวเองบ้าง เพราะไม่ว่าจะพูดยังไง คนตรงหน้าเธอก็ไม่มีปฏิกิริยากลับ มือเรียวสวยจึงค่อย ๆ เอื้อมไปเพื่อสัมผัสแขนแกร่ง แต่ต้องหน้าเหวอเมื่อคนอายุมากกว่า’ร่างนี้’ เกือบสิบปีสะดุ้งเบา ๆ พร้อมกับขยับตัวห่าง

‘’อะไร ?’’

เอ้าา ก็ตัวเองไม่พูดสักที แตะนิดแตะหน่อยก็ไม่ได้ โมโหเว้ย จะทำไรก็ไม่ทำ !

‘’เอ่อ...สามี คืนเข้าหอครั้งแรกของเราพี่จะแค่มานั่งมองหน้าหนูไม่ได้นะคะ’’ 

จะทำอะไรก็ทำซะสิ ! 

เรื่องแค่นี้ต้องให้สอนหรือไง!

____

ฝากติดตามด้วยนะ ลองอ่านดูสักตอนสองตอนก่อนก็ได้ ไม่ชอบไม่ว่ากันค่าาา

เรื่องนี้นางเอกตายแล้วทาเกิดในร่างใหม่นะคะ