คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่ 2 คนนอก 2
บทที่ 2 นนอ 2
ายหนุ่มเลื่อนริมฝีปาูบเล้าไปามวหน้าเธอ ระิบถาม้าหูเสียแหบพร่าแผ่วเบาว่า
“ไม่เ็มใ?”
ถูวาสีรัิาลับ้อนเธอแทบยับัวไม่ไ้ อ้อมแนที่โอบอเธอระับแน่นยาที่ะยอมให้ปิเสธ นริศาไม่พร้อมะบอเรื่อลูับเาอนนี้ แ่ะัืน็ไม่ไ้ เพราะยิ่ทำอธิป็ยิ่เอานะนอาะเผลอรุนแรเป็นอันรายับลุในท้ออเธอไ้ ึทำไ้แ่ประนีประนอม เมื่อเห็นแววรุ่มร้อนอยู่ในวาู่มำมื
“ไม่ใ่่ะ แ่่วยทำเบาๆ หน่อยะไ้มั้ย”
อธิปมวิ้ว ปลายนิ้วเรียวยาวไล้ลีบปาเธอ แนบใบหน้ามเ้มลมาูบเล้าเธออย่าอ่อนโยน สัมผัสเธอแนบิ ลิ้นอุ่น่านรัรึวาลืนวามหวานในโพรปานุ่ม ลิ้มรสและปลุเร้า มอบวามาบ่านูื่ม ทำให้เธอวาบหวามและมึนเมาในราวเียวัน ระุ้นไฟในายให้่อยๆ ุโนไปามารยับอย่า่ำออริมฝีปาร้อนร้าย
“ถ้าลัวเ็บ ั้น็ึ้นเอ”
ถูอธิป้อนรัแร้ยึ้นนั่ทับบนั ะที่เายับึ้นมานั่พิหัวเีย ผ้าเ็ัวที่พันรอบเอวสอบอย่าหมิ่นเหม่็ลายัวหลุออ แ่นายที่โป่พอเหยียยาย็แนบิับส่วนุ่อนเร้นภายใุ้นอนอย่าไร้สิ่ีวา ้วยนริศารู้สึอึอัึไม่ไ้สวมุั้นในนอนเหมือนเย
“ะ ันทำไม่เป็น”
นริศาหน้าร้อนเห่อแ่าน หลุบหลบสายาวามวาวอสามีหนุ่มเป็นพัลวัน ยิ่เาใยับสะโพบเบีย ส่วนอ่อนไหวไวสัมผัสอสอเรา็ยิ่เสียสีันแนบแน่น มือบาะปบยึบ่าว้าเาะเาแน่น เมื่อถูวามเสียว่านโมีนเนื้อัวอ่อนเปลี้ยราวี้ผึ้รนไฟ สายาร้อนแรุมีเปลวไฟลุโนอยู่ในนั้นสบรึับวา่ำปรืออเธอ เปิเผยวาม้อารอย่าโ่แ้นเธออที่ะระาอายไม่ไ้
“หัสิ เี๋ยวผมสอน”
เธอ้อนวั ผลัอเาออ เมื่อในหัวผุภาพที่เาอเริร้อนับอลิสามาหยๆ ่อนะมาหาเธอ่อ วามน้อยใทำใหู้่ๆ ็ไม่อยาให้เามาแะเนื้อ้อัวเธอ
“ะเ่มาสินะ เพิ่ไปใ้ับนอื่นมา เายัป้อนให้อิ่มไม่เ็มราบอีรึไ”
อธิปหัวเราะหึๆ ในลำอ มอภรรยาอย่าล้อเลียนที่เธอแสท่าทีหึหวเา ปา็ยัไม่วายเย้าแหย่
“ถ้าอิ่มแล้วะลับมา่อับุอีเหรอ” เลิิ้ววนๆ รู้ว่านริศาหมายถึอลิสสา แ่เาไม่อยาอธิบาย เพราะมันไม่มีอะไรเลย
นริศาเม้มริมฝีปา ผลัเาออเ็มแรหมายะผละหนี แ่ถูมือแร่โอบอใ้ท่อนแนล่ำสันวัรัเหนียวแน่น ันร่าบาิแผอบเบียับทรวอหยุ่นนุ่มเ็มวัยสาว ยิ่เธอิ้นเายิ่น้ำหนัทาบทับนนริศาแทบะมหายลไปในัวเา โบใบหน้าแนบูบลุเล้าับปาอิ่มพลายมือประอท้ายทอยรึให้ยอมรับุมพิเา ยับล้อยูื่มูลืนลมหายใ
อธิปรุเร้านนในอ้อมอสะท้านเปลี้ยไปทั้ัว ึสอมือลูบโลมเนื้อัวใุ้นอนส่ายเี่ยวสีมพูเรปับผิวสัมผัสวามนวลเนียนนุ่มิมือ ลาปลายนิ้วลูบไล้ึ้นมาามสี้า แผ่นหลั แล้ววลับมาลึเล้าสอเ้าลมลึ ปาหยัร้อนที่พรมูบลมาามลำอระห รูไรฟันมาวลาไปามระูไหปลาร้า ูบหัวไหล่มนหนัๆ แล้วเี่ยวสายุนอนรูหล่นเปิเปลือยทรวออิ่ม ุไ้ฝัปลายมูโ่ลาร่ออเลื่อนไปามวป้านสีน้ำาลอ่อน แลบลิ้นวัเลียบับเมล็ทับทิมที่่อู่
“อะ อืม...อื้อ...”
นริศาัริมฝีปาอย่า่านสยิวสลับับไล้เลีย แปลใที่มันแห้ผาเหลือเิน พอๆ ับวามใที่เธอยินีรับารโลมเล้าอสามีอย่าเ็มอเ็มใ สิเพรินแทบลืมหายใ เนื้อัวสั่นระริเปี่ยมไป้วยวามวาบหวามที่าหวัปรารถนาให้เาเ้ามาเิมเ็มในายเธอ เมื่อริมฝีปาร้อนื้นูบเล้าทรวอ ูลืนรอบรอมันอย่าลึึ้เท่าเทียมันทั้สอเ้า เธอึแอ่นอให้เาูื่มอย่าพอใ นิ้วเรียวสอเรือนผมำแนบใบหน้าแน่นแฟ้นิโนมเนื้อ เาวัลิ้นปาเลียยออถี่ระรัวเป็นารอบโ้ ทำเอาเธอแทบิ้นพล่านาใาย
***************************************************************************
ปล่อยให้อิผัวมันหลระเริไป่อน ิว่าุมเมียไ้ เอาเมียอยู่ เ่วะรู้สึ!!
สามารถิามผลานออุษิภาไ้ามลิิ้าล่านี้เลย่ะ อบเล่มไหน อยาอ่านเรื่ออะไร้ิ้มไ้เลย
อ่านแล้วอบหรือไม่อบ หรืออยาเมาท์อยาบ่นอะไร บอันบ้านะะ ถือเป็นำลัใเล็ๆ ให้นเียน ะิะมไร์็อยาฟั่ะ
อบุสำหรับาริาม และฝาผลานอฝันไว้้วยนะะ รันะุ๊บๆๆๆ
ไม่รััน ันะลาอุษิภาwww.mebmarket.com
นริศา เยเื่อว่า่อให้ อธิป เอามีมา่อหรือเอาปืนมาู่ เธอะไม่มีวันยอมหย่าับเาเป็นอันา วามรัทำให้เธอเห็นแ่ัว รู้ทั้รู้ว่าเามีใรอีนอ...
ร้ายำนนรัอุษิภาwww.mebmarket.com
เธอหนีเพราะเา 'ร้าย' เาร้าย แ่สุท้ายำนน 'รั' เพราะแฝพี่หนีานแ่ โปรปรีาึำใสวมรอยเป็นเ้าสาวอนุวัศแทน อุบัิเ...
ความคิดเห็น