หย่าร้างไกล

​

หย่าร้างไกล

“นี่เป็นเอกสารมอบทรัพย์สินครึ่งหนึ่งของผมให้กับคุณ”

แสนคะนึงจ้องหน้าเขาอย่างเหลือเชื่อ ทว่าภายในใจยิ่งเย็นยะเยือกลงเรื่อยๆ เธอกลืนน้ำลายที่มีรสฝาดขมลงคอ เอ่ยถามเสียงสั่น

“คุณให้ฉันทำไม”

“แลกกับเงื่อนไขข้อเดียว”

“เงื่อนไข...อะไร?” หญิงสาวกลั้นใจถามแทบไม่พ้นลำคอ

“เอาออกซะ”

แสนคะนึงจ้องเข้าไปในดวงตาคู่นั้น แล้วก็ต้องพบกับความผิดหวังครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อมองไม่เห็นสิ่งอื่นเลยนอกจากความเลือดเย็นเด็ดเดี่ยว

เธอกัดมุมปากจนเลือดซิบ สองมือกำผ้าห่มแน่น ข่มความเจ็บปวดที่ตีตื้นขึ้นมาจนกระบอกตาปวดร้อนไปหมด รู้อยู่แล้วว่าถ้าหากเขารู้เรื่องลูกจุดจบจะต้องเป็นแบบนี้ แต่คิดไม่ถึงว่าจะเจ็บมากกว่าที่คิด เจ็บเหมือนถูกยิงด้วยห่าธนูจนพรุนไปทั้งตัว เลือดทะลักไหลนองตายต่อหน้าเขา

เธอเจ็บจนหายใจไม่ออก!

แสนคะนึงกระตุกยิ้มหยัน ยิ่งปวดใจมากเท่าไร รอยยิ้มยิ่งกว้างดูอ่อนหวานแฝงความส่อเสียดมากขึ้นเท่านั้น

“เพื่อเด็กที่คุณไม่ต้องการ คุณกล้าลงทุนขนาดนี้เลยเหรอคะ”

“ไม่ต้องสนใจผม แค่คุณได้กำไรก็พอแล้ว” แทนชนม์พูดหน้านิ่ง

ใช่...แค่เซ็นชื่อคลิกเดียว กำไรมหาศาลก็จะวางกองอยู่แทบเท้า เธอจะกลายเป็นเศรษฐีนีคนใหม่ มีกินมีใช้อยู่อย่างสุขสบายไปทั้งชาติ

“แล้วถ้า...ฉันไม่เซ็นล่ะคะ”

เธอสบตาเขาอย่างเด็ดเดี่ยว แต่แทนชนม์ก็ยังเป็นแทนชนม์ เป็นคนที่ใจดำอำมหิตและเลือดเย็นไม่แปรเปลี่ยน สีหน้าเขาราบเรียบไม่มีความรู้สึกรู้สมกับสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในท้องเธอเลยสักนิด ราวกับเขาไม่ได้ร่วมก่อร่างสร้างเลือดสร้างเนื้อของเด็กคนนี้ขึ้นมาพร้อมๆ กับเธอ

“คุณไม่จำเป็นต้องเก็บเขาเอาไว้ให้เป็นภาระ”

***********************************************

เรื่องนี้เป็นแนว Bitter Sweet ค่ะสาวๆ เป็นความรักที่ขมอมหวาน 

พระเอกเหมือนจะร้าย แต่ก็ร้ายไม่สุด เขามีปม มีสาเหตุให้ต้องร้าย

ไม่ถึงกับงี่เง่า ไม่เชิงเป็นหลัวชั่ว แค่ปากหนักปากหมา ปากไม่ตรงกับใจ แค่นั้นเอง

ส่วนนางเอกก็กัดฟันสู้ชีวิต แต่ชีวิตสู้กลับเหมือนเดิม เธอมีความใจเด็ด ตัดฉับฟันฉับอยู่จ้ะ

ทำให้พระเอกหอนยาวอยุ่เหมือนกัน ง้อเมียไม่สำเร็จสักที

คำเตือน : เนื้อหาบางช่วงอาจจะมีความไม่เหมาะสมทั้งการกระทำ ความคิดและคำพูด

ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการเสพ นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับคนที่มีอายุ 13 ปีขึ้นไปจร้า

จะเริ่มอัปให้อ่านเร็วๆ นี้ค่ะ