คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เกด
หลัาที่ยี่หวา สิน และแฟนหนุ่มอพวเธอไ้ี่รถออาานวัไปแล้ว เ็ยัยืนอยู่รนั้นเพียลำพั สายลมเย็น พัผ่าน ทำให้ผิวายอเธอรู้สึหนาวเล็น้อย วามเียบันเ้ามาแทนที่เสียนรีาเวทีหมอลำที่่อย ๆ าหายไปในวามมื
เยืนออ ถอนหายใเบา ๆ ่อนะมอไปรอบ ๆ านที่่อย ๆ เียบล
“อีเพื่อนพวนี้ ทิู้ไปับผู้ายอีละ แทนที่ะรอันบ้า”
เธอบ่นับัวเอ เสียอเธอัแผ่วเบาแฝไป้วยวามน้อยใ แววาอเธอเ็มไป้วยวามเหาและวามรู้สึโเี่ยวที่เธอไม่เยแสออให้ใรเห็น
เธอ้อมอถนนที่ว่าเปล่า รถมอเอร์ไ์อเธอออยู่ใ้้นไม้ให่ ะที่แสไฟาถนนเริ่มหรี่ล เถอนหายใอีรั้่อนะเินไปที่รถ สาร์รถและเรียมับลับบ้าน เธอพยายามไม่ให้วามรู้สึเหาเ้ามารอบำ
ะที่ี่มอเอร์ไ์ผ่านถนนเล็ ๆ ที่ทอยาวออไปสู่ทุ่นา วามมื่อย ๆ ลืนินทุสิ่รอบัว เสียลมหายใอเธอับเสียเรื่อยน์อมอเอร์ไ์เป็นเสียเียวที่ัอยู่ในวามเียบ บรรยาาศรอบ้ามีเพียเา้น้าวที่พลิ้วไหวไปามลมและท้อฟ้าที่ไร้แสาว
ทันในั้น สายาอเ็เหลือบไปเห็นแสไฟระยิบระยับอยู่ลาทุ่นา มันเลื่อนที่อย่า้า ๆ ไม่พลิ้วไหวมานัแสนั้นเป็นสีส้มสลัว ๆ ล้ายับแสาไฟายที่เลื่อนไหวไปมาในทุ่้าว แสนั้นูเหมือนะลอยึ้นล ราวับมีบาสิ่ที่ไม่ธรรมาำลัยับอยู่ในวามมื
เ้อมอแสไฟนั้น้วยวามใ หัวใอเธอเริ่มเ้นเร็วึ้น วาอเธอเบิว้า้วยวามสสัยและหวาลัว “แสอะไรวะเลื่อนที่แปล ๆ” เธอพูับัวเอเบา ๆ เสียอเธอสั่นเล็น้อย วามเย็นยะเยือเริ่มแทรึมเ้ามาในร่าายอเธอ
เธอั้ใะี่มอเอร์ไ์หนีาแสนั้น แ่ไม่ทันไ้ั้สิ แสไฟนั้นลับยับเ้ามาใล้ึ้นเรื่อย ๆ นเธอรู้สึว่ามันำลัเลื่อนเ้ามาหาเธอ เรู้สึเหมือนเวลา้าลทุรั้ที่แสไฟนั้นยับเ้ามาใล้ ราวับว่าวามมืและแสประหลานี้ำลัลืนินิใอเธอ
เธอึัสินใรีบหันหน้าลับไปยัเส้นทารหน้าและเร่เรื่อมอเอร์ไ์เพื่อหนีาวามหลอนนี้ แ่ไม่ทันไร เธอลับรู้สึถึารระแทที่รุนแรที่หน้ารถอเธอ เสียั “โรม!” ้อึ้นในยาม่ำืน ร่าอเถูระแทเ้าอย่าัับท้ายรถไถที่อนิ่อยู่ริมถนน
เธอไม่ทันไ้สัเว่ามีรถไถออยู่รถนนเพราะถูแสไฟนั้นไล่เล่นานอย่าหลอนหัว นนั่นทำให้ร่าอเธอถูเหวี่ยึ้นไประแทเ้าับพานไถนาแหลมมที่ยื่นออมาาท้ายรถไถ ร่าอเระเ็นลอยึ้นไปในอาาศ่อนะระแทพื้น เสียร่าายอเธอระแทับโลหะและพื้นินัสนั่นในวามมื
ร่าอเนอนนิ่อยู่บนพื้น วามเียบันเ้ารอบำรอบ้า วามเ็บปวที่รุนแรและแสบาแทรเ้ามาในร่าายอเธอ แ่เธอไม่สามารถยับัวหรือร้ออวาม่วยเหลือไ้ ร่าายอเธอเละเป็นิ้น ลำไส้ไหลทะลัาารถูพานมีมปาบาท้อน้อยอเธอ สายเลือแานสาระายไปทั่ว เสียรวราที่แผ่วเบาอเธอ่อย ๆ าหายไปในวามมื
ใบหน้าอเธอีเียว แววาที่เยมีวามหวัลับเ็มไป้วยวามเ็บปวและวามลัว เธอรู้สึเหมือนถูวามายย่ำยี วามเียบริมทุ่นานี้ลายเป็นสิ่สุท้ายที่เธอะไ้ยิน เสียลมหายใสุท้ายอเธอเลือนหายไปพร้อมับแสไฟที่ยัระยิบระยับอยู่ไล ๆ
ใน่ำืนนั้น ไม่มีใรรู้ว่าเไ้พบุบที่น่าสยสยอเ่นนี้ วามสบและวามหวาลัวที่อยู่ในบรรยาาศนั้นทำให้ทุ่นานี้ลายเป็นสุสานที่เียบันสำหรับเธอ ่อนะมีเสียบ เสียเีย ร้อัึ้นเป็นเพียเสียเียวที่อยู่เีย้าเธอในืนสุท้ายอีวิอย่าน่าอนาถใ
ความคิดเห็น