คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : รอเก้อ
อนที่ 13 รอเ้อ
สัพัหนึ่รถยน์อโวหนิอันเลื่อนัวเ้ามาอยัุ้มเสาโรมันหน้าประูทาเ้าฤหาสน์หรูหลัาม หิสาวรีบลารถเ้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้อแ่ัว โยเลือุธรรมาที่สุในบรราเสื้อผ้าหรูหราแน่นนัอยู่ในู้เสื้อผ้าทันสมัย พลาิว่าอยู่บ้านทำอาหารรอสามีึไม่ำเป็น้อแ่ายสวยามเินไป
นายหิแห่ฤหาสน์รุ่อรุเ้าับแม่บ้าน นรับใ้ และบอี้าร์ทั้หลายไ้อย่า่ายาย ้วยวามเป็นนมีอัธยาศัยีและสุภาพอ่อนน้อมั้แ่เ็ เธอึไ้รับวามเารพาทุนโยไม่้อบัับหรือฝืนใ
เย็นนี้โวหนิอันเลือทำรายารอาหารที่นื่นอบและเยอยารับประทานมา่อน ้วย้อารให้สามีทลอิมฝีมืออนบ้า ะไ้รู้ว่าเาื่นอบรสาิแบบใ ทั้อยาให้เาเปลี่ยนรสาิอาหาราหรูหราเป็นอาหารธรรมาูบ้า
พอทำรายารอาหารสามอย่า มีหมูทออสเปรี้ยวหวาน มะเือเทศผัไ่ และไ่ผัถั่วลิสเสร็เรียบร้อย โยให้แม่รัว่วยันัโ๊ะรับประทานอาหารไว้รอสามี พลาอยิ้มแล้วิ้วยวามพึพอใไม่ไ้ว่า
ไม่รู้ว่าสามีะอบอาหารฝีมือันหรือเปล่า ันอุส่าห์ทำสุฝีมือเลยนะนี่ บนโ๊ะนี่มีแ่มะเือเทศผัไ่เท่านั้นแหละที่ันินเป็นประำ อย่าอื่นน่ะเหรอ ันไม่มีปัหาื้อวัถุิบมาทำินหรอ
โวหนิอันลอบยิ้มมื่นเมื่อนึถึอีนเอ พลาเหลือบเห็นแม่รัวนำอาหารมาวาเพิ่มอีสอรายาร โยไ้รับำอธิบายว่าปิเ้านายหนุ่มะรับประทานอาหารในอนเย็นทั้หมห้ารายาร ึพยัหน้าเ้าใโยไม่ไ้ว่าล่าวอะไรอี
อย่าไร็ีหัวหน้าแม่รัวหิวัยลานถามเ้านายสาว้วยวามัวลใ ่อนะลับไปัารห้อรัวว่า
“ุผู้หิะ ะให้ันเอาฝารอบมาปิอาหารให้มันอุ่นอยู่ไหมะ”
“็ีเหมือนัน ปิสามีลับบ้าน่ำมาไหม”
สะใภ้รอระูลหลพยัหน้ารับพร้อมถามถึเวลาสามีลับบ้าน เธอทอาเห็นเลานุาร้ายำลัวุ่นวายอยู่ับารโทรหาใรสัน ึไม่้อารรบวนเาแ่ถามหัวหน้าแม่รัวแทน
“เอาแน่ไม่่อยไ้่ะ” หัวหน้าแม่รัวยิ้มแห้พลาอบเ้านายสาวามริ
“..........”
โวหนิอันพยัหน้าเ้าใพลาโบมือไล่หัวหน้าแม่รัวให้ลับไปทำานอื่น่อ านั้นทรุนั่เท้าาบนเ้าอี้ำแหน่ประธานโ๊ะอาหาร แล้ว้อมออาหารทั้ห้ารายารที่มีแม่รัวนำฝารอบมาปิไว้เพื่ออุหภูมิให้อุ่นอยู่นานที่สุ
“สามี.....ุะลับมาอนไหนะเนี่ย โทรศัพท์็ิ่อไม่ไ้ ุปู่อุอาารหนัมาเลยเหรอะ”
หิสาวพึมพำพลาหยิบโทรศัพท์ึ้นมา้อมอแล้วพยายามเบอร์โทรสามีหลายรั้ ทว่าทุรั้ปลายสายมีเสียอบรับอัโนมัิ ึไม่แน่ใว่าแบเอรี่โทรศัพท์หมหรือว่าเาปิเรื่อ้วยเหุผลใ
โวหนิอันนั่รอสามีสลับ้วยารเินวนไปมาอยู่ในห้อรับประทานอาหารหรูหรา พลาหยิบโบราวัถุที่มีรัศมีสีเหลือและเียวึ้นมามทีละิ้นเป็นาร่าเวลา แล้วพึมพำ้วยรู้สึทึ่ในานะอันร่ำรวยอสามีว่า
“อื้อฮือ แ่อแ่ในห้อรับประทานอาหารนี่็ปาเ้าไปั้หลายสิบล้านหยวน แล้วทั้ฤหาสน์นี่ะมีมูล่าเท่าไหร่ัน”
หิสาววาามอรอบัว้วยวามประหลาใ เธอสามารถวิเราะห์ราาไ้่ายายาทัษะลับเพิ่ไ้รับมาใหม่อย่าไม่รู้ัว ึำนวไ้ทันทีว่าแ่ละิ้นมีมูล่าเท่าใารัศมีเปล่ประายสีออมา
สุท้ายโวหนิอันลับมานั่เท้าารอสามีในำแหน่เิม พลาเอามือแะฝารอบอาหารใล้ัว พอเห็นว่ายัอุ่นอยู่ึยิ้มพอใ
“่วัเลย เมื่อไหร่สามีะลับบ้านล่ะเนี่ย”
อีหิัววยปิปาหาวรู้สึหนัาหนัผิปินไม่สามารถฝืนั้ารอสามีลับบ้านไ้ แ่เธอไม่อยาลับห้อไปอาบน้ำในอนนี้เพราะลัวไม่ไ้เอเา พลาเหลือบมอนาฬิาิผนัห้อ พอเห็นว่าเป็นเวลายี่สิบสี่นาฬิาแล้ว ึเผลอฟุบหลับไปโยไม่รู้ัว
อย่าไร็ีหลัาโวหนิอันฟุบหลับไปไม่นานนั พลันปราร่าสูในเรื่อแบบทหารเินเ้ามา้อนัวภรรยาแล้วอุ้มไปนอนยัโฟา้านหนึ่อห้อรับประทานอาหาร พร้อมฟัเสียรายานสถานาร์อภรรยาาเลานุาร้ายอย่าใส่ใว่า
“วันนีุ้ผู้หิไปื้ออที่ห้าิวัน ่วเธอำลัเลือื้อโทรศัพท์ ผมแวะไปรวสอบบัีอทาห้าพอี มันเป็นวามผิอผมเอรับบอส ไม่นึเลยว่าทายาทระูลไ่ะรัแุผู้หิ แถมรนั้นยัมีทายาทระูลัวอยู่้วย แ่เาไม่ไ้่วยเหลืออะไรุผู้หิเลย พวมัน-”
หลุนรีบรายานสถานาร์อันเลวร้ายอนายหิให้เ้านายหนุ่มรับรู้ พลาเ่นเี้ยวเี้ยวฟัน้วยวามโมโหเพราะพลาโอาสเอาืนแทนนายหิ ทว่าเา้อะัำพูที่เหลือทันทีเมื่อไ้ยินำสั่าเ้านายว่า
“ยเลิสัาร่วมทุนับสอระูลนั่นะ พวมัน้อใ้ที่ทำับภรรยาัน! แล้วโทรศัพท์ที่ภรรยาันอยาไ้ล่ะ”
หลุนียิ้มว้าพอใเพราะิะเสนอให้เ้านายลโทษสอระูลนั่นอยู่พอี พลาานรับำสั่อย่าระือรือร้น แล้วบอถึารัารฝั่นว่า
“รับบอส! เรื่อโทรศัพท์ทีุ่ผู้หิอยาไ้ ผมให้นอเราผลิใหม่แ่เรื่อเียวในโล รับรอว่าเหนือว่าเรื่อในร้านอระูลู้แน่นอนรับ”
“..........” หลวินพยัหน้าพอใโยไม่ไ้ว่าล่าวอะไรอี
ับพลันหัวหน้าแม่รัวและแม่รัวอีนพาันระวีระวาเ้ามาในห้อรับประทานอาหาร แล้วถามเ้านายหนุ่ม้วยวามห่วใย พลาี้นิ้วสาธยายถึารทำอาหารอนายหิ้วยน้ำเสียื่นมว่า
“นายท่านมาพอี ะให้ันไปอุ่นอาหารใหม่ีไหมะ วันนีุ้ผู้หิลมือทำเอั้สามอย่าเียว ูสิะ นถึอนนี้พวมันยัส่ลิ่นหอมน่าทานมาเลย่ะ”
หลวินยิ้มมุมปามีวามสุ พลาเหลือบมอภรรยานอนอยู่บนโฟา แล้วยมือห้ามแม่รัวไว้อย่าเ้าใว่า
“ไม่้อ! ันะินอาหารฝีมือภรรยาัน ั้าวให้ันเลย”
เมื่อหัวหน้าแม่รัวและแม่รัวไ้ยินำสั่เ้านายหนุ่ม ่าระวีระวา่วยันยฝารอบอาหารออ พร้อมั้าวสวยร้อน ๆ ใส่ถ้วยไว้ให้เ้านายอย่ารู้หน้าที่
หลวินหมุนัวเินไปนั่ในำแหน่ที่สามารถเยหน้ามอร่าภรรยานอนบนโฟาไ้ถนัาึ่ไม่ใ่ำแหน่ประธานเหมือนเิม พลาหยิบะเียบีบมะเือเทศผัไ่ึ้นมาิม่อน แล้วยิ้มมุมปาพึมพำอย่าพอใว่า
“รสาิอร่อยทีเียว.....ถูปาันมาที่สุ ถ้าภรรยาทำให้ันินทุวัน ัน้ออ้วนแน่ ๆ”
ายหนุ่มเยหน้ามอร่าภรรยานอนหลับาพริ้ม้วยวามอบอุ่นหัวใ พลาอยาหยุเวลาให้มีเพียนและเธอใ้ีวิเรียบ่ายอยู่้วยันันท์สามีภรรยานแ่เ่า พลาใ้ะเียบืบอาหารอีสอรายารอฝีมือภรรยาึ้นมาิม้วยวามื้นันใ
ทันในั้นหลเอในุทหารวิ่ผลุนผลันเ้ามาระิบบอ้อมูลบาอย่าให้เ้านายรับรู้ พลาเหลือบมอเพื่อนบอี้าร์ึ่เป็นเลานุารู่ัน ่อนส่ายหน้าแสวามหนัใออมา
เมื่อหลวินรับฟัรายานสถานาร์บาอย่าาเลานุารวา พลันำะเียบแน่นว่าเิม แล้วอบอย่าไม่แยแสว่า
“ให้พวเารอันไป่อน ันำลัิน้าวฝีมือภรรยาันอยู่ นว่าันะพาเธอเ้านอนโน่นแหละถึะไป ถ้าพวเารอไม่ไ้็ให้หานอื่นไปทำานแทนันแล้วัน”
รั้นหลเอไ้ยินำสั่อันหนัแน่นอเ้านาย พลาเหลือบมอหลุนแล้วูำปั้นระับเอวแสวามยินีให้ัน ่อนอบรับำสั่้วยน้ำเสียเบิบานว่า
“รับบอส เี๋ยวผมะแ้พวเาามนั้น”
านั้นหลเอหมุนัวออไปาห้อรับประทานอาหารเพื่อทำามำสั่เ้านายอย่าไม่รีรอ
้านหลวินทาน้าวหนึ่ำสลับ้วยารมอร่าภรรยานอนหลับอย่ามีวามสุแว่บหนึ่ โยมีสายา้อมอ้วยรอยยิ้มแห่วามสุอหลุนับหัวหน้าแม่รัว
นระทั่เ้าอฤหาสน์รุ่อรุรับประทานอาหารทั้สามรายารอภรรยาหมสิ้น พลาบอเลานุาร้ายเสียเร่เรียะหยิบผ้าึ้นมาเ็มุมปาว่า
“่อไปูแลภรรยาันให้ี อย่าให้ลาสายาล่ะ เรื่อธุริปล่อยให้ผู้ัารแ่ละที่ทำไป่อน ่อยไปรวสอบทีหลัเอา อย่าให้พลาแบบวันนี้อี เ้าใไหม?!”
“เ้าใแล้วรับบอส!” หลุนานรับำสั่ทันที
่อานั้นหลวินเินไปอุ้มร่าภรรยาบนโฟาแล้วเินึ้นบันไลับห้อนอน โยมีหลุน่วยอำนวยวามสะวเปิประูห้อนอนให้ ่อนลไปรออยู่ั้นล่าอย่ารู้หน้าที่
ทายาทรอแห่ระูลหลวาร่าภรรยาลบนเียนอนอย่านุ่มนวล พลาหยิบผ้าห่มมาลุมปิหน้าอเธอไว้ แล้วทรุนัุ่เ่าอยู่้าเีย ่อนใ้ปลายนิ้วมือเลี่ยผมให้เปิเผยใบหน้าามออแล้วมอื่นมอยู่รู่หนึ่
“ผมอโทษนะรับภรรยา พวเราเพิ่แ่านันแท้ ๆ แ่ผมยัไม่มีโอาสูแลุให้เ็มที่เลย ไว้ผมเสร็านแล้วะรีบลับมาเยให้นะรับ อย่าโรธผมเลยนะ ผมำเป็น้อไปทำานริ ๆ ถ้าถึเวลาเหมาะสมแล้วผมะบอุทุอย่าเอ แ่ผมยับอุอนนี้ไม่ไ้ มันะทำใหุ้เสี่ยมาว่าเิม หวัว่าะใ้ีวิให้มีวามสุในทุวันนะรับ”
หลวินโน้มัวไปุมพิหน้าผานูนสวยอภรรยา้วยวามรัสุหัวใ พลาใ้ปลายนิ้วไล้ใบหน้าามเ็บภาพวามประทับใไว้ ่อนัใลุึ้นเินออไปาในห้อทันที
ความคิดเห็น