คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 >>> สงครามศึกสายเลือด
บรื้นน!! เสียงรถมอร์เตอร์ไซด์ออกตัวอย่างรวดเร็ว โดยที่คนนั่งซ้อนท้ายยังนั่งท่าไม่ดี
“กรี๊ดด ไอ้พี่คัพจะรีบไปตายหรือไงห๊ะ” ฉันตะโกนด่าพี่คัพพี่ชายของฉัน ในขณะที่มือก็ยังกอดเอวพี่คัพแน่น ก็ฉันกลัวกลิ้งตกไปนอนเล่นบนพื้นถนนนี่นา
“เออ ฉันจะพาแกไปตายด้วย ไอ้คีย์” พี่คัพหันมาทำหน้ากวนใส่ฉันทีนึง ก่อนจะหันกลับไปดูทางต่อ
“ไม่เอาน้าาพี่คัพ อย่าเพิ่มภาระให้ท่านยมบาลเลยนะ แค่นี้ท่านก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว” ฉันทำเสียงอ้อน แต่พี่คัพกลับไม่ฟังและยังคงแกล้งขับรถเร็ว แซงรถคันโน้นคันนี้ต่อไป ว้ากก!! ฉันเสียวนะไอ้พี่บ้า ถ้าฉันตายไปนะพี่คนแรกเลยที่ฉันจะมาหลอก T^T แงงๆๆๆ
เอี๊ยดด!! ไม่นานนัก รถมอร์เตอร์ไซด์ของพี่คัพก็มาจอดอยู่หน้าบ้าน ฉันรีบกระโดดลงจากรถทันทีก่อนที่ไอ้พี่คัพมันจะเกิดคลุ้มคลั่งขึ้นมาอีก
“พี่คัพ เห็นมั้ยหัวฉันฟูหมดเลยเนี่ย” ฉันตัดพ้อพี่ชายตัวเอง มือก็ยังง่วนอยู่กับการจัดแต่งทรงผม ที่จัดเท่าไหร่มันก็ยังฟูเหมือนเดิม ไม่ใช่สิ...ต้องบอกว่าฟูมากกว่าเดิมต่างหาก
“ไอ้คีย์ แกไม่ต้องมาโทษฉันเลยนะ หัวแกหน่ะมันฟูฟ่องมาตั้งแต่เกิดแล้ว ยัยต๊องเอ๊ย” อ้าว!! เกิดมาหัวฟูมันเกี่ยวอะไรกับต๊องฟะ
“ไม่ต้องมาพูดเลยพี่อ่ะแหละ ทำผมคีย์ พี่ต้องรับผิดชอบ” ฉันยังว่าพี่คัพต่อไปอย่างไม่ลดละ
“ฉันไม่ได้ทำโว้ยย ยัยต๊อง” พี่คัพพูดเสร็จ แล้วก็เดินลากรถไปจอดข้างในบ้าน ทำไมต้องมียัยต๊อง ต่อท้ายด้วยอ่ะ ฉันไม่ได้ต๊องสักหน่อย ป้าบบ!! ฉันวิ่งไปเตะข้อพับพี่คัพจนทรุดลงไปกองกับพื้น โฮะๆๆ ถือเป็นการขอโทษที่ทำให้ฉันหัวฟูละกันนะพี่นะ จากนั้นฉันก็ใส่เกียร์ไอตูบวิ่งไปหลบหลังแม่ที่กำลังตั้งหม้ออยู่ในครัวทันที เพราะไอ้พี่คัพมันวิ่งตามมาหมายจะฆ่าน้องสาวแสนจะน่ารักอย่างฉัน
“อ๊ายย!! แม่จ๋าช่วยคีย์ด้วย ไอ้พี่คัพมันจะฆ่าคีย์” ฉันหันไปฟ้องแม่ทันที แม่ก็ได้แต่ทำหน้างงเป็นไก่ตาแตก โหย...แม่จ๋าอย่าเพิ่งมาแตกตอนนี้เลยนะ ช่วยปกป้องสาวน้อยผู้น่ารักจากไอ้หมาบ้านี่ก่อน
“อย่าไปเชื่อมันแม่ ไอ้คีย์มันเตะข้อพับผมก่อน ผมเป็นพี่มันนะแม่” พี่คัพพูดอย่างเอาเรื่อง ตายๆๆ วันนี่ไอคีย์ตายแน่
“ไม่จริงค่ะแม่ ไอ้พี่คัพมันโกหก คีย์จะไปทำอย่างนั้นได้ยังไงอะ คีย์ออกจะเรียบร้อย” ฉันเกาะอยู่ข้างหลังแม่ แต่ปากก็ยังเถียงกับพี่คัพไม่หยุด ส่วนแม่ก็ได้แต่มองหน้าฉันกับพี่คัพสลับกันไปมา ก่อนที่จะดุออกมาในที่สุด
“เล่นเป็นเด็กๆ ไปได้ยัยคีย์ ลูกก็อายุ 17 แล้วนะ โตสักทีสิลูก” อะไรอ่ะ….แม่อย่าว่าหนูคนเดียวเซ่ ไอ้พี่คัพมันก็ผิดเหมือนกันอ่ะ ในขณะที่ฉันกำลังโดนแม่สวดยับ ไอ้พี่คัพก็กอดอกปลิ้นหน้าปลิ้นตาเยาะเย้ยฉันตลอดเวลา
“ช่ายเลยครับแม่ โตไม่รู้จักโต โตแต่หู ดูหูสิกางจะเท่ากับหน้าแล้ว ฮะฮาฮ่า” อ๊าย!! ไอ้พี่บ้าว่าฉันหูกาง ฉันก็อายเป็นนะยะ แล้วทีพี่หล่ะ....พี่ยัง....ฉันจะเอาข้อด้อยตรงไหนมาพูดดีฟะ เห้อ…ไม่มีที่ติก็ไอ้พี่คัพมันเป็นผู้ชายเพอร์เฟคหมดนี่นา รูปร่างสูงเฉียดฟ้าที่ได้มาจากพ่อ ผมดำไฮไลท์สีสีน้ำตาลเข้ม ตาคมโต นัยน์ตาสีเขียวมรกต ใครเห็นต่างก็พากันรักกันหลงต่างกับฉันลิบลับที่มีหูเหมือนเอลฟ์!! ฉันพูดไม่ออกได้แต่ยืนหน้าม่อยอยู่ข้างหลังแม่
“แกก็เหมือนกัน คัพ เป็นพี่วิ่งไล่เตะน้องได้ยังไง น้องเขาเป็นผู้หญิงนะ ถ้าเป็นผู้ชายก็ว่าไปอย่าง” แม่เอ็ดไอ้พี่คัพ ฮะฮาฮ่า สมน้ำหน้าอยากมาว่าฉันดีนัก
“นั่นดิ ฉันเป็นผู้หญิงนะ ทำอย่างนี้ได้ไง” ฉันรีบสมทบทันที
“หึ!! ถ้าแบบแกเรียกว่าผู้หญิงนะ ผู้หญิงทั้งโลกมันก็แปลงเพศหมดแล้ว” ก่อนที่ฉันจะออกปากเถียงไอ้พี่คัพต่อ แม่ก็ขัดขึ้นมาซะงั้น
“หยุดเลย!! ทั้งคู่นั่นแหละ” พอแม่ตวาดขึ้น ฉันกับพี่คัพต่างก็พากันสงบปากสงบคำทันที แต่ไม่วายส่งสายตาอาฆาตให้กัน
“……….”
“……….”
“ไหนหล่ะ ของที่แม่ให้ซื้อมา” อ๋อช่าย แม่ให้ฉันไปซื้อบร็อกโคลี่ กุ้ง แล้วก็ไข่ที่ตลาดมา แม่กะว่าจะมาทำข้าวเย็นวันนี้ เพราะว่าพ่อกลับบ้านเร็วผิดปกติ
“นี่ค่ะแม่ คีย์ซื้อเองคนเดียวเลยนะคะเนี่ย คนอื่นมันไร้น้ำใจ” ประโยคสุดท้ายฉันพูดเน้น และแอบเหล่ไปทางพี่คัพ
“อะไรไอ้คีย์ ฉันอุตส่าห์ขี่รถไปส่งแกก็เหนื่อยจะแย่อยู่แล้ว ยังจะมาหาว่าฉันไม่ได้ช่วยอีกหรอห๊ะ เดี๋ยวปั๊ดเตะหูหุบเลย” เหอๆๆ ไอ้พี่คัพบ้าด่าอะไรฉันทำไมต้องมาลงที่หูฉันทุกทีเลยอะ ถ้าเตะแล้วหูหุบฉันยอมให้พี่เตะฟรีๆเลย เอ้า...ไอ้พี่คัพบ้า
“อะไรเล่า ฉันไม่ได้ว่าพี่สักหน่อย กินขี้ร้อนท้องจริงๆ”
“ฉันไม่ใช่หมานะเว้ย ไอ้คีย์” พี่คัพพูดอย่างเอาเรื่อง
“หรอ ไม่บอกไม่รู้นะเนี่ย เห็นเห่าอยู่ได้ตั้งนาน”
“นี่แก! ตายซะเถอะ” ไอ้พี่คัพพูดจบก็วิ่งไปหยิบหมอนบนโซฟาไล่ตีฉัน อ๊ายย!! ฉันเจ็บนะไอ้พี่บ้า คอยดูเถอะ ฉันจะกระชากหน้ากากพี่ต่อหน้าพี่เพ้นท์เลยคอยดู ฉันวิ่งรอบบ้านและสบโอกาสที่ไอ้พี่คัพวิ่งชนโซฟา ฉันก็รีบวิ่งขึ้นห้องนอนทันที โหย…กว่าจะหนีมาได้ก็โดนหมอนฟาดหัวไปตั้ง 2 ที เจ็บชิบเป๋งเลย คอยดูนะ ฉันจะเอาคืนไอ้พี่คัพบ้าทั้งต้นทั้งดอกเลย ฉันจะแถมโบนัสความเป็นพี่เป็นน้องให้อีกด้วย ชิห์
ฉันหยิบผ้าขนหนูเดินเข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัว แล้วก็มานอนแช่อยู่บนเตียง สายตาก็เหลือบไปมองดวงอาทิตย์ที่กำลังจะลาลับขอบฟ้า เห้อ…ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ พรุ่งนี้แล้วสินะที่ฉันจะต้องไปโรงเรียน ทำไมวันปิดเทอมวันสุดท้ายมันช่างน่าเศร้าแบบนี้เนี่ย T^Tฮือๆๆ ฉันไม่อยากไปโรงเรียนเลยอ่ะ ฉันได้แต่นั่งคร่ำครวญจนผลอยหลับไป
ตึงๆๆ เสียงเคาะประตูดังแรงขึ้น ตามอารมณ์ของคนเคาะ ถ้าฉันคาดไม่ผิดต้องเป็นฝีมือไอพี่คัพแน่นอน ชิห์ เป็นหมาที่มือหนักเท้าหนักจริงๆ
“ไอ้คีย์ ลงไปกินข้าวโว้ย ฉันคลุกข้าวไว้ให้แกเรียบร้อยแล้ว” ง่ะ...ฉันไม่ใช่หมานะไอ้พี่คัพบ้า ฉันเป็นกระต่ายน้อยน่ารักต่างหากเล่า ก็หูฉันกางขนาดนี้เปรียบกับกระต่ายนี่แหละเหมาะที่สุดแล้ว
“รู้แล้วน่า ลงไปก่อนเลยไป๊”
“เออ” จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงพี่คัพเดินลงบันไดไป เสียงดังชิบ
ฉันดีดตัวเองออกจากที่นอนก่อนจะลงไปทานข้าวข้างล่าง เมื่อลงไปถึงฉันก็เห็นอะไรใสๆคุ้นๆ ลอยไปลอยมา อ้าว!! นั่นหัวของพ่อฉันนี่ แหะๆๆ พ่อฉันหัวล้านแหละ คิคิ
“ดีค่ะ คุณพ่อวันนี้กลับเช้าจังเลยนะคะ” ฉันถาม เพราะร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นพ่อกลับเร็วขนาดนี้
“ก็คิดถึงคีย์หน่ะสิลูก” คุณพ่อพูดพร้อมทั้งส่งยิ้มที่อบอุ่นมาให้
“อะไรอ่ะครับพ่อ คิดถึงแต่ยัยคีย์คนเดียวเลย ผมชักจะน้อยใจแล้วนะ” พี่คัพพูดขึ้นบ้างหลังจากนั่งง่วนอยู่กับการตักข้าวด้วยความน้อยใจ
“สมน้ำหน้า ลูกที่ถูกลืม” ฉันเยาะกลับไป ทำให้พี่คัพสีหน้าเจื่อนลงไปอย่างเห็นได้ชัด อุ๊ยย!!ปากหนอปาก ฉันขอโทษนะพี่คัพ ฉันแค่ล้อเล่นเท่านั้นเอง
“พ่อก็คิดถึงคัพเหมือนกันลูก ยิ่งโตยิ่งน้อยใจนะเรา” พอพ่อพูดขึ้นทำให้สีหน้าพี่คัพดีขึ้น แหม...พี่คัพนี่ก็ขี้น้อยใจเหมือนกันนะเนี่ย ไม่นานนักแม่ก็ยกกับข้าวมาเสริฟบนโต๊ะอาหาร หูย!! บร็อกโคลี่ผัดกุ้ง ไข่น้ำ ของโปรดฉันทั้งนั้นเลย เสร็จฉันหล่ะ ฉันไม่พูดพร่ำทำเพลง หยิบช้อนตะบี้ตะบันกินเต็มที่ ก็มันอร่อยนี่นา ฝีมือแม่ฉันสุดยอดเลย
“พี่คัพอ่ะ กุ้งตัวนี้ของคีย์นะ” ฉันว่าพี่คัพ ก็พี่คัพจิ้มกุ้งตัวเดียวกับฉันแต่พี่คัพก็แย่งเอาไปกินจนได้
“งั้นหรอ อ่ะคืน” จากนั้นพี่คัพก็ทำท่าจะผุยเศษกุ้งที่เคี้ยวเสร็จออกมาให้ฉัน
“อี๋!! ทุเรศที่สุดเลย ไม่เอาแล้ว กินเข้าไปเลยไอ้พี่คัพบ้า” พี่คัพยิ้มเยาะก่อนจะกินต่อไปอย่างไม่รู้สึกรู้สา หืม...ขอให้ติดคอตายเลย โอมเพี้ยง!!
“ค่อก แค่ก ไอ้คีย์แกแช่งฉันใช่ไหมห๊ะ” ไอ้พี่คัพหันมาด่าฉัน มันมีตาทิพย์หูทิพย์รึไงฟ่ะ รู้ทุกเรื่อง ก็งี้แหละนะมันเป็นหมานี่เนาะ หูเลยดี แหะๆๆ
“อะไร อย่ามากล่าวหาฉันนะ ฉันก็กินของฉันอยู่ดีๆอ่ะ” ฉันแก้ตัวกลับไป พี่คัพมองฉันอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อ ฉันไม่กลัวหรอกย่ะ วันนี้ฉันโดนพี่มาทั้งวันแล้ว จะโดนอีกจะเป็นไรเล่า เมื่อกินข้าวกันเสร็จ ฉันกับไอ้พี่คัพก็เถียงกันว่าใครจะเป็นคนล้างจาน สุดท้ายก็เป็นไอ้พี่คัพล้างจาน ฮะฮาฮ่า แต่ฉันต้องไปขัดส้วม T^Tฮือๆๆ แม่ใจร้ายที่สุดเลยอ่ะ แงงๆๆๆ
สุดท้ายฉันก็ขัดห้องน้ำจนเสร็จ เห้อ…เหนื่อยเป็นบ้าเลย เหม็นก็เหม็น ฉันทิ้งตัวลงบนเตียงด้วยความเหนื่อย ฟื้ดๆๆ....กลิ่นไรอ่ะ เหม็นตุๆ ฉันดมตามกลิ่นไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็รู้ว่ากลิ่นมันมาจากตัวฉันเอง เพราะฉันขัดห้องน้ำแหงๆ เลยอ่ะ เพราะฉะนั้นฉันจึงต้องเข้าไปอาบน้ำใหม่อีกรอบตามระเบียบ
“อย่าทำให้รัก เดี๋ยวมันหลง เดี๋ยวมันรัก ฉันตั้งหลักไม่ทัน เดี๋ยวจะรั้งไว้ไม่ไหว” อย่าแปลกใจว่าเสียงอะไร เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ของฉันเองแหละ แหะๆๆ ฉันกดรับโทรศัพท์อย่างรวดเร็ว
“ฮัลหลี คีย์พูดค่ะ” ฉันกรอกเสียงไปตามสาย
“ดีย่ะ ยัยคีย์ ฉันเองมดเพื่อนที่น่ารักของแกไงหล่ะ จำได้มั้ยจ๊ะ” ยัยนี่หลงตัวเองจริงๆ จะกลับบ้านถูกมั้ยเนี่ย
“เออว่าไง”
“นี่!! แกไม่ดีใจเลยหรือไงห๊ะที่ฉันโทรมาหาเนี่ย” ยัยมดตวาดฉันกลับมา แล้วแกจะตวาดฉันทำไมเนี่ย ขี้หูฉันยิ่งไม่ได้แคะอยู่ เดี๋ยวมันก็ลุกขึ้นมาเต้นอะโลฮ่าหรอก ยัยบ้า
“ฉันจะดีใจมากเลย ถ้าแกไม่โทรมาตอนที่ฉันจะเข้านอน” พรุ่งนี้ก็จะเจอกันแล้วยังจะโทรมาอีก บ้านรวยนักรึไงห๊ะ แต่อันที่จริงบ้านมันก็รวยจริงๆ อ่ะ
“จำไว้เลยนะแก ยัยคีย์”
“ว่าแต่แกมีไรอ่ะ” เข้าเรื่องสักที ฉันหล่ะเซ็งจริงๆ คุยกับยัยนี่ทีไร กว่าจะเข้าเนื้อได้สำลักน้ำตายพอดี
“ฉันแค่จะมาถามแกว่าพรุ่งนี้ไปกี่โมง”
“ห๊ะ!! โทรมาเพื่อเรื่องแค่เนี้ยะ”
“เออ กี่โมงหล่ะ” ยัยมดตอบกลับมา
“7 โมงละกัน อย่าตื่นสายหล่ะยัยมด ฉันขี้เกียจรอ”
“ย่ะ พรุ่งนี้เจอกัน ฝันดีนะจ๊ะ คีย์เพื่อนรัก”
“เออ เช่นกัน” จากนั้นฉันก็กดตัดสายแล้วรีบนอนทันที –O- ห้าววว...ง่วงชิบเป๋งเลย ก็เพราะไอ้ขัดห้องน้ำบ้าๆ เนี่ยแหละ ทำให้ฉันเสียพลังงานไปซะเยอะ
+O+O+O+O+O+O+O+O+O+
หวัดดีค่ะ ผู้อ่านที่น่าร๊ากกทุกคน
ปลาการ์ตูนเพิ่งอัพเป็นเรื่องแรกนะคะ
(อันที่จริงก็เคยแต่งมาเรื่องนึงแระ “หนุ่มสุดเฟี้ยวขอเกี่ยวใจยัยตัวแสบ”)
แต่ลบไปแล้ว จะว่าไปก็เสียดายเหมือนกัน
แต่ไม่เป็นไรมีเรื่องใหม่แล้ว เดี๋ยวจะทุ่มเทกับเรื่องนี่ให้จบละกัน
ถ้ายังไงก็ช่วยติชมด้วยนะคะ เม้นท์เยอะๆนะคะถ้าชอบ ^^
ไม่ชอบก็เม้นด้วยก็ได้ แหะๆๆ ปลาการ์ตูนจะได้มีกำลังใจอัพต่อ
+O+O+O+O+O+O+O+O+O+
ความคิดเห็น