พรมลิขิตพิจิตใจองค์ชาย

ลำดับตอนที่ #4 : เเหวนราชวงศ์

ซูลี่ : ท่านเฟยเจิน ดื่มนมก่อนนอนนะเพค่ะ ได้มีสุขภาพดี

เฟยเจิน : เอ่อ เอ่อ (เหงื่อตก)

ซูลี่ : ท่านพี่ (ขยับไปใกล้)

เฟยเจิน : เห้ย!! (ขยับออก)

ซูลี่ : หล่อกะอย่างเทพบุตรกลัวผู้หญิงไปได้ เห่อ (กล่าวในใจ) ท่านพี่ใจเย็นนะเพค่ะ หายใจเข้าออกลึกๆ

เฟยเจิน : เอ่อทำไม เจ้ามีนิสัยไม่เหมือนหญิงที่นี้

ซูลี่ : (ยิ้มในใจ) เข้าใจถูกเเล้วเพค่ะ เพราะข้าเป็นนางฟ้ามาอยู่เมืองมนุษย์ ฮ่าฮ่า

เฟยเจิน : เช่นนั้น เจ้าคงเป็นนางฟ้าที่สวยที่สุดของเเผ่นดินข้า

ซูลี่ : เช่นนั้นก็ดื่มนมของนางฟ้าก่อนเพค่ะ 

เฟยเจิน : เอือกๆ อืมหมดละเข้านอนกันเถอะ เจ้าจะมองหน้าข้าไปถึงวันพรุ่งเลยรึ

นางเอกก็ได้ขยับไปใกล้อย่างไม่เขินอาย ก็อย่างว่านางเอกของเรามาจากโลกอนาคตก็รุกไปเลยสิจ๊ะ จากนั้น ทั้งสองก็มีค่ำคืนอันร้อนเเรงกันเเละเป็นครั้งเเรกของพระเอกของเรา

เยี่ยงฟาง : นางผู้นั้นได้เข้าหอกับท่านพี่เป็นคนเเรก ข้าจะทำอย่างไรดี ตัวข้ามาก่อนยังมิเคยได้หอกับคุณพี่เลยเเม้เเต่ครั้งเดียว ข้าจักทำอย่างไรดีอีเฟือง(กรี๊ด)

เฟือง : นั่นสิเจ้าค่ะ

รุ่งขึ้น

โหรา : ถึงเวลาเเล้วพระเจ้าค่ะ ท่านเฟยเจิน

เฟยเจิน : ถึงเวลาอันใด

โหรา : จากที่ข้าได้ดูดวงเมืองเเล้ว เมืองควรมีมเหสีได้เเล้วพระเจ้าค่ะ ผู้เป็นมเหสีจักต้องมาจากตระกูลขุนนางเท่านั้นพระเจ้าค่ะ ถึงจะเป็นดวงที่ดีสำหรับเมือง ดั้งนั้นข้าคิดว่ามีเเค่สนมสองพระองค์เท่านั้น คือ เเม่นางเหมยลี่กับเเม่นางเยี่ยงฟาง

เฟยเจิน : เเล้วข้าต้องเลือกผู้ใดเหลา เอาเป็นว่าหากผู้มีความเป็นเเม่ศรีเรือนมากกว่าผู้นั้นจักได้เป็นมเหสี ดีหรือมั๊ยท่านโหรา

โหรา : ข้าตรวจดูเเล้ว ดีเลยพระเจ้าค่ะ

 ขณะนี้พระราชวังศ์ ต้องการมเหสีมาคู่เมือง ดังนั้นเเล้วมีเเค่สองคนเท่านั้นที่จะต้องเเข่งกันขันกันก็ไม่ใครที่ไหน นางเอกกับนางร้ายของเรานั่นเอง 

เฟือง : พระสนมเพค่ะ มีการมาบอกว่าผู้เข้าเเข่งขันมหเสี มีเเค่ท่านเเละสนมเหมยลี่เจ้าค่ะ เป็นเวลา 3 วัน 

เยี่ยงฟาง : มีอันใดบ้าง

เฟือง : วันเเรก อาหารคาว วันที่สอง ของหวาน วันที่สาม ความสามารถประจำตัวเจ้าค่ะ หากผู้ใดชนะจะได้เเหวนไข่มุก เครื่องหมายมเหสีของเมืองเพค่ะ

วันนี้เป็นวันเเรกของการเเข่งขันชิงตำเเหน่งมเหสีกับเเหวนราชวงศ์ เราคงได้ลุ้นว่าใครจะเป็นผู้ถูกเลือก เพราะนางทั้งสองต่างต้องการเป็นมเหสีทั้งคู่

ซูลี่ : เเบ่งหน้าที่ตามนี้นะ จักได้ไม่มั่ว

เยี่ยงฟาง : อีเฟือง อีเฟือง!!

เฟือง : เจ้าค่ะๆ มาเเล้วเจ้าค่ะ

เยี่ยงฟาง : เอ็งเเอบไปชะเหิ้งดูซิ มันทำอันใด

เฟือง : เอิ่ม เเปลกประหลาดยิ่งนักเพค่ะ มิมีใครที่นี้เคยทำนะเจ้าค่ะ ข้าว่านางคงทำมั่วๆ ฮ๋าฮ่า

เยี่ยงฟาง : ฮิฮิ ดี

เยี่ยงฟาง : นี้ เหมยลี่ ใยอาหารของเจ้าสีดูหน้าเกลียดเช่นนี้ ฮ่าๆ

ซูลี่ : (ยิ้มให้เบาๆ)

เฟยเจิน : หื้ม เหมยลี่อาหารของเจ้าชั่งอร่อยมากเเละดูเเปลกประหลาดข้ามิเคยกินเเละเห็นที่ไหนมาก่อน

โหรา : จริงพระเจ้าค่ะ ข้าว่าเป็นอาหารคาวใหม่ประจำเมืองเราได้เลย

เยี่งฟาง : (ทำหน้าไม่พอใจ)

สามวันผ่านไป การเเข่งขันก็ได้สิ้นสุดเป็นที่เรียบร้อยวันนี้จะเป็นเปิดเเหวนพระราชวังศ์ ให้ผู้คนได้เห็นเป็นบุญตา

เฟยเจิน : นี้เป๋็นเเหวนเครื่องหมายเกียร์ติยศ สำหรับราชินีที่สืบทอดกันมาอย่างยาวนาน และวันนี้เป็นวันดีที่เราจักได้ราชินีมาคู่บ้านคู่เมือง ผู้ใดที่ไม่ได้เป็นมเหสีเเต่จักได้เป็นสนมเอกรองมาจากมเหสี

ซูลี่ : เเหวนยุคนี้ทำไมสวยจังนะ

ชิงอี๋ : งามจริงเพค่ะ เป็นบุญตาของข้ายิ่งนัก

เยี่ยงฟาง : เเหวนชั่งงามเหลือเกิน

เฟือง : ข้าว่าพระสนมต้องเป็นสืบต่อเเน่เพค่ะ

เยี่ยงฟาง : มันก็ต้องเป็นเเบบนั้นอยู่เเล้ว

โหรา : ข้าพเจ้าในนามโหรา จะขอประกาศ ณ ที่นี้ทั่วทั้งเมือง จากที่ข้าได้ตรวจดูดวงชะตาของสนมทั้งสอง เเละคะเเนนความสามารถต่างๆ ผู้ที่ได้เป็นมเหสีได้เเก่ เเม่นาง เหมยลี่พระเจ้าค่ะ

ชิงอี๋ : เเม่นาง เยเย้ๆๆๆ 

เฟือง : ใยเป็นเช่นนี้ 

 จบ รอติดตามตอนที่ 5 ได้เลย