คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : EP.20 The end
หลัานั่น 1 ปีอนนี้ผมับุนบันมาะเ้า 1 ปีแล้วรับทุน ุนเป็นแฟนนแรที่ผมมีวามสัมพันธ์ยาวนานที่สุอนนี้ผมอยู่ปี 3 แล้วส่วนุนเาเรียนบแล้ว แล้วเา็บอผมว่าถ้าผมเรียนบเาะอผมแ่านแบบริๆัๆสัทีและุน็ิผมมานาามไปูแลถึะผม
ุนเลิอผมไ้แล้วนในะผมมอันหมแล้วเนี่ย พอๆเลย
ไม่เอารับผมะออยู่อย่าี้แหละรับผมหวนะรู้ไหม
ปล่อยผมเถอะ ผมหายใไม่ออแล้วเนี่ย
็ไ้ๆรับ ให้ผม่วยทำรายานไหมรับ?
ี.............
อย่าทำให้มันนะะุุนเพราะอาารย์บอว่าห้ามให้ใร่วยไม่ั้นปรับนะอาารย์บอแล้วนะมึ
มึนิ อบ็อฟิวูัเลย
มึอะ นิสัยเสียมีแฟนแล้วใ้แฟนทำานให้นะมึ มึปี 3 แล้วยัให้แฟนทำานให้อี
ทำไม็แฟนูใีอ่ะ มึอิาูล่ะสิ
โถ่ๆๆ ใระไปอิามึะ ูมีแล้ว่ะแฟนนะูไม่อิามึ่ะ
เรื่ออมึรับ แล้วมึมาทำไหมเนี่ย?
ูะมาบอว่าไอ้โน่ฝามาบอว่าะวนพวแสอนไปื่มไปไหม?
ไปไหมรับุน เราไม่ไ้ื่มันมานานแล้วนะรับเนอะ
ไปรับ ถ้าหมิไปผม็ไปรับ
ลมึฝาบอไอ้โน่้วยนะ
อืม~ไ้ๆ อย่าสายนะพวแสอน
เอันที่ร้านนะ
เอันมึ
หมิรับ!!! ผมมีอะไระบอหมิ้วยแหละ
อะไรรับุน?
ุ็บ~ ุ็บ~
ุนนเยอะแยะ ุนิอบวยโอาสริๆเลยนะรับ
แล้วทำไหมล่ะรับนเป็นแฟนัน็้อุ็บแ้มันเป็นธรรมาไม่ใ่เหรอรับ
็ใ่แหละรับ แ่นี้มันที่สาธาระนะเรา้อนินึนะ
ผมไม่แร์รับ
ุนนไร้ยาอาย!!!
[ พับหลัมหาวิทยาลัย ]
ถึแล้วรับหมิ
เวลาะผ่านไปนานแ่ร้าน็เหมือนเิมเลยนะรับุน ผมยัำไ้อนที่เราเอันรั้แรไ้
อยู่เลยรับ
ผม็ิถึเหมือนันรับหมิ
ไปเถอะรับเี๋ยวทุนรอนาน
เินเ้าร้านไป~
มาแล้วเหรอพวแสอน มาๆ
พี่หมิ!!! ผมิว่าพี่ะไม่มาสะแล้วเนี่ย~
พี่หมิรับน่อนเมาแล้วรับ เี๋ยวผมพาลับบ้าน่อนนะรับพี่ สวัสีรับ โน่ลับบ้านเร็ว
เราไม่ลับ เราะื่ม่อ แฮ่~
มึรีบพามันลับเลยนะ ริๆเลยไอ้น้อนนี้
เหมือนหมิอนเมาเลยนะรับ
เหมือนผมรไหนผมอแ็ะาย
เหรอะ นอแ็เหรอ แ่สามสีแ้วมึ็ิแล้วะ อย่ามาพูะ
เียบๆไปเลยมึอ่ะ
[ 22.35 น. ]
ูบอมึแล้วไมาูอแ็ะายไป~
หมิรับลับเถอพรับึมาแล้วนะ
ผมไม่ลับ ผมยัไม่เมา
ุเมาแล้วลับเถอะ ัว่อนนะรับทุน
สวัสีรับพีุ่น/สวัสี่ะพีุ่นลับีๆนะะ
สวัสีรับ ไปรับหมิ
ผมยัไม่เมาเลยรับ~
พาลับไปที่รถ~
นั่ลีๆรับหมิ
ผมไม่เมา ุนผมไม่เมานะ~
(นาอนเมายัโรน่ารัเลยไม่ไหวแล้ว)
ำลัับรถอยู่~
อืม~อยู่ไหนเนี่ย?
นอน่อสิรับหมิ
ผมไม่่วรับ ุุนผมออุหน่อยไ้ไหมรับ
(นี้ือนิสัยอนหมิเมา หมิเมาแล้วะอ้อนเ่ึ้นร้อยเท่ารับ)
นั่ีๆรับ ะถึบบ้านแล้วรับ
ออแ่นินึไม่ไ้เหรอรับ(อ้อนั้นสุ)
(อใไวนะเรา)
อผม่อนนะ นะรับุน นะรับ
เอีย~(อรถ)
็ไ้ๆ รับแ่รั้เียวนะรับ
อืม~ผมสัารับ มามะ
อเพราะโนอ้อน~
พอใยัรับ
พอใแล้วผมนอน็ไ้รับ
น่ารัมาแม้ะอนไหนๆ ็น่ารัลอ
แม้ระทั่อนเมายัน่ารัเหมือนเิมผมิไม่ผิริๆที่อบหมิ นี้อาะไม่รู้นะรับ ผมอบหมิมาั้แ่อนุ้ามาแล้วแ่ผมแ่ไม่ล้าบอนอนนั่นที่เราเอันในร้านผม็รู้ไ้ทันทีเลยว่านนี้แหละู่ีวิที่ผมะอยู่้วยไปลอีวิผมรัหมินะรับ
หลับอยู่ไม่รู้เรื่อ~
หลับแล้วสินะะไม่ไ้ยินอะไรหรอมั้
ระิบ้าหู~
ผมรัหมินะรับ และรัมินเียวเท่านั้น
หันลับไปับรถ่อ~
ผม็รัุนเหมือนันรัั้แ่ืนนั่นแล้วแ่ผมทำเป็นไม่อบ็เท่านั่นเอ ผมรัุนนะรัมาๆ
แล้วผมะรัุนนเียวลอไปเลยรับ รันะ
นอนหลับ่อ~
ลับบ้านันรับหมิฮ่าวอผม
บบริบูร์
ความคิดเห็น