พลอยตะวัน ชลากูล (พลอย)
เพราะคิดว่าคือความรัก สาวน้อยไร้เดียงสาอย่าง พลอยตะวัน จึงมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้กับเขา แม้กระทั่ง 'พรหมจรรย์' แต่สิ่งที่เธอได้รับกลับคืนมาคือการปฏิเสธความรับผิดชอบ อีกทั้งยังผลักไส เธอจึงหอบความเจ็บปวดชอกช้ำจากไป
"เธอจะยอมโง่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น"
กันณภัทร บริรักษ์ธนากูล (ภัทร)
ในอดีตเขาเคยทำผิดพลาดมาแล้วครั้งหนึ่ง แต่ตอนนี้เขาตามหาเธอจนเจอแล้วพร้อมกับลูกสาวตัวน้อย ลูกที่เขาไม่รู้ว่าเคยมีอยู่บนโลกนี้ แม้จะต้องบังคับหรือต้องใช้เล่ห์กลต่างๆ เขาก็จะทำเพื่อที่จะทำให้ได้ดวงใจทั้งสองดวงกลับคืนมา
"ผมสัญญาว่าต่อจากนี้ไป ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้คุณกับลูกมีความสุข ให้โอกาสผมได้แก้ตัวสักครั้งนะ"
เด็กหญิงพลอยอันดา ชลากูล (น้องอันดา)
กามเทพตัวน้อยที่หอบเอาความน่ารักมาป่วน เป็นโซ่ทองคล้องใจที่จะทำให้พ่อภัทรกับแม่พลอยกลับมาคืนดีกัน
"แม่พลอยจ๋า อันดาอยากมีน้องค่า ทำน้องให้อันดาหน่อยนะคะ"
โปรยปราย...
"ขอโทษค่ะ ท่านประธานเรียกดิฉันมาพบเรื่องอะไรคะ" พลอยตะวันถามทั้งๆ ที่รู้อยู่แล้วว่าชายหนุ่มเรียกมาพบว่าด้วยเรื่องอะไร
กันณภัทรรู้ว่าหญิงสาวเข้ามาข้างในห้องนานแล้ว แต่เขาก็แกล้งทำเป็นยุ่งกับเอกสารที่อยู่ตรงหน้า ทั้งที่ความจริงแล้วเขาไม่ได้อ่านมันหรอก แต่แอบดูหญิงสาวที่เห็นเอาแต่ยืนก้มหน้าตั้งแต่ที่เธอเดินเข้ามาในห้อง จนเธอเองคงจะทนเมื่อยขาไม่ไหวเลยต้องเป็นฝ่ายพูดขึ้นมาก่อน
"ที่ผมเรียกคุณมาพบที่นี่คงจะทราบนะว่าเรื่องอะไร"
"ทราบค่ะ แต่เรื่องที่ดิฉันทำงานที่ไนต์คลับมันก็ไม่ได้มีผลกระทบต่อการทำงานของดิฉันที่นี่ หรือว่าทำให้โรงแรมที่นี่เสียหายไม่ใช่เหรอคะ"
"ใช่ มันไม่ได้ทำให้โรงแรมของผมเสียหาย แต่ที่ผมเรียกคุณมาเพื่อจะเตือนให้คุณรู้ว่าอย่าคิดทำงานที่นี่บังหน้าแล้วเอาอาชีพอย่างว่ามาใช้กับแขกของที่นี่ ถ้ารู้ผมไม่เอาคุณไว้แน่"
"เผียะ!"
"คุณจะดูถูกฉันมากเกินไปแล้วนะ ฉันไม่ใช่คนแบบนั้น ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว!"
"มันจะมากไปแล้วนะ เธอกล้าดียังไงมาตบหน้าฉันอีก"
ใบหน้าของกันณภัทรตอนนี้แสดงออกถึงความฉุนเฉียวด้วยอารมณ์โกรธอย่างน่ากลัว พร้อมกับลุกขึ้นมาหาพลอยตะวัน ก่อนจะกระชากร่างบอบบางเดินตรงไปยังโซฟาสำหรับรับรองแขกที่สามารถปรับเป็นเตียงนอนได้ จากนั้นก็ผลักให้หญิงสาวลงไปบนโซฟาตัวใหญ่ทันที พลอยตะวันพยายามที่จะลุกขึ้นแต่ก็ช้ากว่าชายหนุ่ม ร่างกายสูงใหญ่พุ่งตรงเข้ามากดทับเธอเอาไว้ นัยน์ตาสีเข้มฉายประกายโกรธเกี้ยวอย่างน่ากลัว
ริมฝีปากเล็กสั่นระริก ใบหน้าที่สวยงามบัดนี้แสดงความหวาดกลัวออกมาอย่างเห็นได้ชัด ภายในใจโกรธเกรี้ยวอยากจะยกมือขึ้นมาตบอีกสักฉาดแต่ก็ทำไม่ได้ เพราะร่างกายถูกชายหนุ่มคุมเข้มอย่างแน่นหนา
"อย่าทำเป็นเหมือนไม่เคยไปหน่อยเลยน่า เธอเองก็ผ่านผู้ขายมาเยอะแล้ว รับฉันเพิ่มเข้าไปเป็นผัวอีกสักคน มันคงจะไม่สึกหรอไปมากกว่านี้หรอกน่า"
"ปล่อยฉันนะไอ้บ้า ไอ้คนลามก ไอ้.." เสียงหวานที่ด่าออกมาเป็นชุดหยุดลงทันที เมื่อเรียวปากหนาแต่ได้รูปประกบปากอุ่นๆ ลงไปประทับกับเรียวปากบาง
เรื่องนี้เป็นผลงานเรื่องแรก สร้างจากจินตนาการของผู้เขียนเอง ห้ามมิให้ผู้กระทำการคัดลอก ดัดแปลงทำซ้ำ หรือนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาต ตัวละครและสถานที่เป็นสิ่งที่สมมุติขึ้นมา ถ้าเกิดไปตรงกับตัวละครของท่านใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย
พรรณกาญจน์ / นักเขียน
ขอบคุณแฟนคลับที่น่ารักทุกคนนะคะ ที่ทำให้นิยายของพรรณกาญจน์มาถึงจุดนี้ได้ ปลื้มใจมากเลยค่ะ^^
ความคิดเห็น