เพื่อนซี้สี่ขา กับ ระบบสุ่มกาชาสุดเจ๋ง

ลำดับตอนที่ #5 : ขอบคุณ​ดาวหาง

"โมจิเป็นยังไงบ้าง ​ลองแปลงร่างดูหน่อย" โทมัส​กำหมัดรอลุ้นละทึก ว่ามันจะเป็นแบบไหนกันแน่ 

ทันใดโมจิเปล่งเสียง​ตอบกลับหนึ่งครั้ง แล้วเปลี่ยน​ร่างใหม่ตัวใหญ่สีทอง พลันเปล่งเสียง​คำรามเสียงดังกังวาน​ด้วยความชอบใจ

"โอ้วมายก้อด สิ่งโตของจริงนี่หว่า โมจิเดินสองขาให้ดูหน่อยสิ"

 โทมัส​ยิ้มแย้ม​ด้วยความตื่นเต้น​ แม้ภายนอกจะเป็นสิงโต แต่ภายในก็เป็นโมจิอยู่​ดี กำลังเดินสองขาไปมาราวกับหมาตัวหนึ่งอย่างเชื่อฟัง เพียง​ชั่วครู่... 

 โทมัส​บอกกล่าวให้โมจิคืนร่างเดิม แล้วเข้าในบ้านไปกินข้าวเที่ยง​พร้อมกัน

"ยังเหลือ​กาชาฟรี​อีกหนึ่งใบ สุ่มตอนนี้เลยดีกว่า" โทมัส​พึมพำ​นั่งกินข้าวบนพื้นไปพลาง กดสุ่มของไปพลาง

[แต่นแต้น]​ คุณ​โชค​ดีได้รับโคล่า​ 3 ขวด (เปิดดูในคลัง)​

"แบบนี้เกลือสินะ" โทมัส​หลับตาลงทำใจยอมรับ จะให้ได้ของดีติดต่อกัน​มันคงเป็นเรื่องที่​ยาก 

พอกินข้าวเสร็จ​โทมัส​ก็ไปแกะข้าวของเครื่องใช้​ ที่ทิ้งเอาไว้ในห้องเมื่อคืนนี้ มากมายหลายสิ่งอย่าง มีทั้งเครื่อง​ปั่นไฟและอุปกรณ์​ช่าง

 จนกระทั้ง​อุปกรณ์​ต่อเติมบ้านหรือทำสวน เพื่อที่จะหยิบจับใช้ง่ายอย่างสะดวก​ จึงทำการจัดเรียง​ไว้อย่าง​เป็นระเบียบ​เรียบร้อย​

"ตอนนี้ตังค์​ยังเหลือ​อีกสี่หมื่น​กว่า น้ำมัน​ก็ยังไม่มีสักแกลลอน​ "

 โทมัส​หลับตาครุ่นคิดในสิ่งที่จำเป็นต้องใช้ ที่ยังขาดไปในตอนนี้ ก่อนที่จะถึงวันนั้น ต้องทำในสิ่งที่ทำได้เพื่อความปลอดภัย​ 

พอคิดได้แบบนั้น โทมัส​รีบเดินออกไปบอกโมจิให้เฝ้าบ้านเอาไว้ แล้วไปหาซื้อข้าวของที่ยังขาดเหลือเท่าที่คิดขึ้นมาได้ 

ส่วนน้ำมันก็ซื้อในสองส่วนสี่ ของจำนวนเงินที่หลงเหลืออยู่​ สิ่งที่ถือกลับไม่ได้ก็ให้พวกเขาเอาไปส่งที่บ้าน

"เห้อ ตังค์​ก็หมดแล้ว นั่งพักสักหน่อยค่อยกลับบ้านแล้วกัน" 

โทมัส​ถอนหายใจเบา ๆรีบนั่งพักให้หายเหนื่อย​ที่สวนสาธารณะ​ก่อน สองวันมานี้รู้สึก​เหนื่อยล้ามากๆ เพราะทำหลายสิ่งมากมายจนเกินไป พรุ่งนี้​จะนอนอยู่​เฉยๆให้เต็มอิ่มสักวัน​หนึ่ง 

เมื่อมองดูโดยรอบ ผู้คนก็ยังใช้ชีวิต​กันแบบไม่ทุกร้อน เดินเพ่นพ่าน​ไปมาสนุกสนาน​เฮฮา​ มันรู้สึก​สงสาร​พวกเขาเล็กน้อย ที่ไม่รู้​เรื่อง​ราวอะไรเลย 

พวกเขาในอีกสองวันข้างหน้า​จะมีสีหน้าแบบไหนกันนะ ในฐานะ​มนุษย์​ด้วยกันเอง เขาคงทำได้เพียงแค่ แบ่ง​ปันข้อมูล​โพสต์​ลงโซเชียลเท่านั้น​

"ใครเชื่อก็รอดใครไม่เชื่อก็คงตาย เราทำดีที่สุดแล้วโทมัส​"

เขาพูดบอกกับตัวเอง จะได้ไม่ต้องรู้สึก​ผิดเสีย​ใจในภายหลัง​ อย่างน้อยก็คงจะมีสักคนหนึ่ง ที่จะหลงเชื่อข้อมูล​นี้ก่อนวันนั้นจะมาถึง 

โทมัส​หลับตาลงทำจิตใจ​ให้สงบ แล้วเดินกลับบ้านไปอย่างช้าๆ พร้อมกับ​กาลเวลา เพียง​ไม่นานตะวัน​ก็ลาจาก เขาก็กับมาถึงบ้านพอดี

"โฮ่งๆ"โมจิกระโดด​ไปหาเจ้าบ้านด้วยความสดใสร่าเริง​"

เรากลับมาแล้วสหาย " รอยยิ้มน้อยๆปรากฏ​ขึ้นมาบนใบหน้า 

โทมัส​ลูบ​หัวโมจิไปมาด้วยความอ่อนโยน​ แล้วเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกัน เย็นนี้เป็นข้าวขาหมูแบบพิเศษ​ใส่ไข่ต้มสามฟอง ของชอบของโมจิ

 รีบจัดใส่ถ้วยชามมานั่งกินกันบนพื้น พร้อมกับเปิดเพลงเบาๆสบายๆผ่อนคลาย​อารมณ์​ โมจิก็โยกหัวไปมาตามจังหวะ​ดนตรี

​ไม่นาน​นักกิน​ข้าวอิ่มอาบน้ำเสร็จ​ ก็มานอนดูดาวพร้อมกับโมจิบนด่านฟ้า บนที่นอนชายหาดนุ่มๆและจิบวายเบาๆ ด้วยความสุขสันต์​ ค่ำคืน​นี้มีดวงดาวนับหมึ่นแสน แสงดาวหางสีฟ้าพุ่งผ่านหน้างดงาม

"สุ่มสักทีสองทีก็คงจะดีไม่ใช้น้อย" รอยยิ้มแห่งความตื่นเต้น​ปรากฏ​ขึ้นมาบนใบหน้า

 โทมัส​แลกทองเข้าระบบหนึ่งแท่ง ได้มาหนึ่งหมึ่นแต้มสุ่มได้สิบครั้ง อย่างจะลองแบบคูณสิบ ดูสักครั้ง หลับตาจิ้มไปรวดเดียว​จนหัวใจเต้นตึกตัก

[แต่นแต้น]​ คุณ​ได้รับหน้าไม้ล่าสัตว์​ระดับหนึ่ง 1 ชุด 30 สิบดอก

คุณ​ได้รับยาต้านไวรัส​ 2 ชิ้น

คุณ​ได้รับ​เนื้อกระป๋องแพ็คสาม 3 ชุด

คุณ​ได้รับน้ำยาฟื้นฟู​ระดับหนึ่ง 2 ชิ้น

คุณ​ได้รับมีดสั้นหันเนื้อระดับหนึ่ง 1 ชิ้น

คุณ​ได้รับน้ำยาปลุกพลังระดับหนึ่ง 1 ชิ้น

(เปิดดูในช่องเก็บของ)​

---------

"ขอบคุณ​ดาวหาง ที่มอบโชค​ให้แก่เรา"

โทมัส​ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อารมณ์​ดี คืนนี้มีโชค​ได้แต่ของดีๆทั้งนั้น วันพรุ่งนี้​ค่อยไปลองหน้าไม้ดู พอลองหยิบน้ำยาปลุกพลังออกมาดู มันก็สวยงามจนหน้าหลงไหล อยู่ในหลอดแก้วใส่ๆเปล่งแสงสีฟ้าหน้าตื่นตาตื่นใจ​

เมื่อลองดื่มดูมันมีรส​หวานเล็กน้อย รู้สึก​เย็นขึ้นมาวูบหนึ่ง หลังจากนั้นก็ไม่ได้รู้สึก​อะไรอีกแล้ว มันอาจจะใช้เวลาหรืออะไรก็ไม่รู้​ ค่อยไปลองดูในวันรุ่งขึ้น​ ว่ามันจะเป็นอย่างไร

"ไปนอนกันเถอะโมจิ คือนี้พวกเราคงจะฝันดีเพราะมีโชค"

โทมัส​ยิ้มระรื่น​อิ่มอกอิ่มใจ แล้วเดินลงด่านฟ้าไปในห้องพร้อมกับโมจิอย่างช้าๆ พลางเปิดเพลงมือถือ​ทิ้งไว้เบาๆ หนุนหมอนนุ่มๆห่มผ้าอุ่นๆ หลับไหลไปพร้อมกับโมจิ

"ฝันดีโมจิ"

"โฮ่งๆ" โมจิ​ตอบกลับแล้วนอนหลับไหล​ใต้ของอุ่นๆอย่าง​สบาย​ใจ