คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #47 : กลุ่มหมาป่าเงา ได้เวลาออกล่าเหยื่อแล้ว
สอนใหายวาบ พลันหมอบลับพื้นหิมะาว้วยวามใ ลื่นสีแผ่านหัวไปลิ่นอายน่าเราม ายผมแมวิ้ว้วยวามสสัย
"ลื่นพลัเมื่อี้มันอะไรัน? หาถูมันเ้าายในทีเียว แถมนอเราที่พามา ็ายไปหม แม่เอ้ย"
"เ็นั่นมันเป็นใรันแน่ มันทำไ้อย่าไรัน?" ายถอเสื้อทำหน้าาประหลาใ แม้แ่เาฝึมานาน็ยัมีพลัไม่มาเท่าลื่นเมื่อรู่นี้
"ไอ่เ็นี่.. เหมือนะมีอีอยู่ับัว" ายรารีบลุึ้นมาทำหน้าเร่รึม แววาู่ับ้อมอูอาวุธนาเป็นมัน สิ่นั่นมัน้อเป็นอาวุธเียนแน่ๆ ้า้อไ้มันมา พลันออำสั่น้ำเสียระแทุัน
"พวเ้ารีบไป่ามัน แล้วนำอาวุธมันมาให้้าเี๋ยวนี้"
สอนมวิ้วทำหน้าเร่รึม แววาสอูุ่ร้ายึ้นมาทันา พาันวิ่ออไปในทันที ทว่าสอนับมีวามิเเ่นเียวัน
'เียนเสือาวอยาไ้อาวุธนั่น มันเป็นอีแน่ๆ มัน้อเป็นอ้า'
แววาูู่เยือเย็น เสัน้อมอทั้สอนวิ่มาอย่าไม่ละสายา เพียแ่ล่อ้วยอเล็ๆน้อยๆราาถู พวมันับวิ่เ้ามาหา ราวับหมาโหยหาระู พลันเปล่เสียออำสั่
"ลุ่มหมาป่าเา ไ้เวลาออล่าเหยื่อแล้ว"
"ลุ่มหมาป่าเาำลัเินทัพ" สิ้นเสียุัน
ลุ่มหมาป่าเาแยันสอหน่วย ระโนออล่าทีมละห้าน แววาสิบู่ายแววเ่เียว ท่าทาน่าเราม
"ู่มืออแอยู่ทานี้" ีแลนผมทรแอฟโฟร่ ระโนเ้าไปหารวเร็ว พลันปล่อยหมัวาเทพหมาป่าทำลายล้า ึ!
หนึ่หมัอัระแท ายถอเสื้อระเ็นออไปถึสอเมร
"แม่เอ้ย หมันี่มันอะไรันวะ" สอแนถึับา โีที่ยแนมาันเอาไว้ ายถอเสื้อเริ่มโธาทำหน้าเหี้ยมเรียม
"หมัอแมันยัอ่อนหั เี๋ยวเบโร่ผู้นี้ ะสอนวิธีปล่อยหมัที่แท้ริให้แเอ" เบโร่ระโนเ้าไปหาแววาุร้าย พลันปล่อยหมัวา ลื่นหมาป่าาวโหมระหน่ำ
ทันใเสียหนึ่พลันัึ้นมา.."พวเราไม่ไ้มานเียวสัหน่อย"
แววาู่ห้าวหา หยาระโนเ้าไปหา พลันปล่อยหมัวาหนึ่วิถีเทพอสนีทลายฟ้า มามายเส้นสายฟ้าร้อเสียัำราม อัเ้าร่าายเบโร่อย่าั ึ.. !
"อ๊าา.. " เบโร่ถึับร้อเสียหล้วยวามเ็บปว ถูอัร่าระเ็นออไปถึสามเมร มันเ็บแสบปวร้าว เมื่อสายฟ้าแผ่่านไปทั่วร่าาย วหน้าัวลนีหมอ มอูสอมือนที่สั่นเทา
'พวมันไปเอาวามสามารถพวนี้มาาไหนัน? '
"อย่าพึ่ทำหน้าเศร้าสิ่ะ หนูยัไม่ทันไ้ปล่อยอเลยนะ" หส์เฟยยิ้มแป้น ท่าทาเร้าร้อน พลันระโนึ้นฟ้า เทพหส์สาเหยียบโลา
เปลวเพลิสีทอหลอมรวมท่วมร่าายมามาย พุ่รลพื้นราวับาว ูมม.. !
ท่ามลาเสียัหนัแน่นยิ่ว่าละเบิัมปนาท นปราเปลวเพลิวูบวาบึ้นมานาให่ ีออทำลายล้าเป็นลื่นวว้า นอัร่าเบโร่ระเ็นลอยไปว่าสิบเมร ุบ
"โอ้ยย..แม่เอ้ย.ร่าาย้า"
เบโร่ลุึ้นนั่ พลันลูบร่าายอัวเอไปมา ้วยวามเ็บปวรวร้าว เ็บแสบไปทั่วร่าายนัวสั่นเทา
ผิวหนัร่าายถูแผเผาไปหลายส่วน แววาายแววอาาแ้น ้อมอทั้ห้าน้วยวามโรธแ้นเป็นฟืนเป็นไฟ
'วามสามารถพวนี้มันอะไรัน พวมันเป็นลูศิษย์อเทพเียนที่ไหน สามนนั้นะมี้วยหรือเปล่า' เบ่โร่ทำหน้าัวลปนวามแ้น
ในเวลาเียวันอี้านหนึ่...
"แะมอฝั่นั้นไปอีนานแ่ไหน ถึเวลาอเราบ้าแล้ว ไฟอแะร้อนริหรือเปล่า"
้าเฟยระโนเ้าไปหาายผมแ พลันปล่อยหมัวาเทพอัีทลายพิภพ ูมม.. !
ราวับระเบิัมปนาทนาย่อม เปลวเพลิวาบึ้นมา อัร่าายผมแรุนแรนระเ็นออไปถึสามเมร
"แม่เอ้ย หมัไฟนั่นมันอะไรันวะ พวมันไปเอาวามสามารถแบบนี้มาาไหนันนัหนา"
ายผมแบ่นเสียั้วยอารม์ุนเียว ทำหน้าายับยู่ยี่ มอูแนนถูเผาไหม้นเ็บแสบปวร้อน แววาูุ่ร้ายเรี้ยวราึ้นมาทันา
"ทำเอาไว้เ็บแสบนันะแ ้าะอเอาืนบ้าแล้วัน"
ายผมแระโนเ้าไปหา ้วยวามเรี้ยวโรธ พลันู่โม้วยมือวาห่อหุ้มไป้วยเปลวไฟสีแ หมัปีศาเพลินร
ทันใเสียหนึ่พลันัึ้นมา.. "ไฟระ้อยร่อยอย่าปล่อยออมาีว่า"
ถิถิพูาูถููแลน หน้าาเย็นาราวับนั่าเลือเย็น พลันสบัมือวาเรียวามสามวิถีเทพีหิมะราวับ พายุหิมะโหมระหน่ำ
ทันใเิลื่นลมระโรุนแร นเิลื่นพายุหิมะาวหมุนวนรอบ้าน ธรรมาิโอบล้อมอารี สถานที่ินแนหิมะาว เสริมสร้าำลัเพิ่มพูนวามรุนแร นเิเป็นลื่นลูให่ ราวับพายุเทอร์นาโเรี้ยวรา
"นะนี่มันอะไรันอีวะเนี่ย"
ายผมแสีหน้ามัวหมอ ้วยวามัวนใ ยืน้านพายุหิมะรุนแรนไฟับไป ลื่นลมราวับมาบ ัเ้าร่าเนื้อนเ็บแสบไปทั่ว
"อ๊า.. " ายผมแถึับร้อออมาเสียหล ถูอัร่าายระเ็นออไปในอาาศว่าสามสิบเมร..
ความคิดเห็น