เพื่อนซี้สี่ขา กับ ระบบสุ่มกาชาสุดเจ๋ง

ลำดับตอนที่ #3 : ก่อนจะถึงวันนั้น

เพียง​ไม่นานนภาเปลี่ยน​ผัน สลับตะวัน​เป็นจันทราสิบแปดนาฬิกา​เวลาโลก แสงสีนีออนรอบบ้านกลุ่มช่างทำงานกันไม่หยุดหย่อน​

"พวกเขาช่างขยัน​กันจริงๆเลย"

โทมัส​พึมพำ​ชื่นชม​เล็กน้อย เปิดประตู​น้อยเข้าบ้านไปอย่างช้าๆ พลางกวาดสายตา​ประเมิน​หน้างาน ก็เสร็จ​ไปกว่าเจ็ดสิบเปอร์เซ็นแล้ว​ พวกเขาช่างเป็นมืออาชีพ​กันจริงๆ พรุ่งนี้​ก็คงจะเสร็จ​สมบูรณ์​

"เป็นไงบ้าง​โมจิ เฝ้าบ้านเหนื่อย​ไหม" โทมัส​ลูบหัวโมจิไปมาคลี่ยิ้มน้อยๆ มอบของดียาต้าน​ไวรัส​ให้โมจิลองชิมดู

"โฮ่งๆ" โมจิแลบลิ้นราวกับอยากได้เพิ่ม

"น้องชายมาก็ดีแล้วละ วันนี้คงจะได้เท่านี้แหละ​น้องชาย วันนี้พวกพี่คงต้องกลับบ้านไปก่อน" ชายร่างใหญ่​บอกกล่าว ขณะเดินเข้าไปหาเจ้าของบ้านพร้อมกับลูกทีม

"โอเคครับ นี่ครับเครื่อง​ดื่ม"

โทมัส​แจกจ่าย​เครื่องดื่ม​ให้กับพี่ๆช่างด้วยรอยยิ้ม​มีเลศนัย พวกเขาจะได้มีกำลังใจ​ในการทำงานในวันพรุ่งนี้​

"ขอบคุณ​น้องชาย"ขอบคุณ​น้องชาย"

เหล่าช่างยิ้มแย้ม​รับของด้วยความยินดี พลางเดินออกไปพร้อมกับกระดกเครื่อง​ดื่มเย็นๆให้หายเหนื่อย​ 

"โฮ่งๆ" โมจิจ้องมองหน้าราวกับอยากได้

"นายก็อยากกินเหมือนกัน​งั้นเหรอโมจิ เดี๋ยว​เราปิดประตู​ก่อน พวกเราค่อยไปกินพร้อมกันในบ้าน"สิ้นเสียง​ชั่วครู่.

โทมัส​ปิดประตู​รั้วเสร็จ​ แล้วเดินเข้าไปในบ้านพร้อมกับโมจิ ต้องใช้เวลานิดหน่อย​ ในการจัดเตรียม​ถ้วยชาม​และข้าวหน้าเนื้อสองที่ พร้อม​กับเครื่อง​ดื่มคนละขวด เอาแยกใส่หนึ่งชามให้โมจิบนพื้น

"วันละขวดก็พอแล้วเดี๋ยวนายนอนไม่หลับ มากินข้าวกันดีกว่า" โทมัส​ลูบหัวโมจิด้วยรอยยิ้ม​เล็กๆ แล้วนั่งลงบนพื้นกินข้าวพร้อม​กัน ในตอนดูโทรทัศน์​

พอเลื่อน​ดูหลายๆช่อง ก็ไม่เห็นมีช่องไหนเลย ที่จะแจ้งข่าวเกี่ยวกับ​สภาพ​อากาศ​แปรปรวน ​เหมือน​ดั่งข้อมูล​ในระบบบอกเลยสักช่อง

"ระบบนี้เอาข้อมูล​มาจากไหนกันแน่นะ"

โทมัส​พึมพำ​หลับตาลงสงบความคิด ถึงจะคิดไปก็ไม่รู้​อยู่​ดี รีบเอาถ้วยชามไปล้างก่อน ตอนนี้โมจิก็อิ่มจนนอนเป็นงูแล้วด้วย 

หลังจากนั้นไม่นาน โทมัสก็​อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ​ ค่อยๆเดินขึ้นไปเที่ยว​ชมบนด่านฟ้าของชั้นสอง ที่พึ่งต่อเติม​ใส่รั้วเหล็ก​กันตกขึ้นมาใหม่ ความจริงบ้านหลังนี้ ด้านบนหลังคาเป็นทรงสี่เหลี่ยม​เสมอ

​ ที่ทำขึ้นมาไว้สำหรับ​ระวัง​ภัย​ มันสามารถ​มองเห็นรอบด้านของบ้านหลังนี้ และยังมองเห็นรอบนอกของบ้านได้อย่างชัดเจน​ ซึ่งหมู่บ้านแห่งนี้เป็นบ้านเดี่ยว​ที่ห่างไกลกันกว่าสิบเมตร จึงเป็นการดีหากมีที่สูงให้มองดู

"มาแล้วสินะ" โทมัส​รีบลงไปด้านล่างอย่างช้าๆ ตอนนี้รถบรรทุกได้​มาส่งของแล้ว

เมื่อลงมาถึงหน้าบ้าน ก็เห็นพวกเขาเปิดประตู​หลัง มีของเต็มคันรถมากมายหลายสิ่ง จนอัดแน่นอยู่ภายในนั้น

"หากทำได้ช่วยแยกให้ผมเป็นสามส่วนด้วยนะครับ" โทมัส​บอกกล่าว​ แล้วเปิดประตู​รั้วให้พวกเขาขนของเข้ามาได้สะดวก​ยิ่งขึ้น​

"สามส่วนหมายถึงว่า อาหาร​ส่วนหนึ่ง อุปกรณ์​เครื่องใช้ส่วนหนึ่ง และเครื่อง​นุ่งห่ม​ส่วนหนึ่ง ใช่หรือเปล่าน้องชาย" ชายชุดเทาส่วมหมวกแก๊ป​เอ่ยถามเพื่อความแน่ใจ​

"ใช่แล้วครับแบบนั้นแหละ นี่ครับเครื่อง​ดื่ม" โทมัส​แจกจ่ายเครื่องดื่ม​ด้วยรอยยิ้มเจ้าเลห์​ พวกเขาจะได้มีไฟในการทำงาน

"ขอบคุณ​น้องชาย"ขอบคุณ​น้องชาย"

"น้องชายอุสามีน้ำใจ​มอบของขวัญ​มาให้แล้ว เอาละพวกเรามาทำงานกันให้เต็มที่กันเถอะ"ืชายหมวกแก๊ปเปล่งเสียง​ที่ดังด้วยความฮึกเหิม​

"ได้เลยลูกพี่.. " เหล่าชายชุดเทาต่างมีแรงฮึดสู้ พากันขนข้าวของลงจากรถครึกครื้น

"คืนนี้คงจะดึกดื่น​น่าดู"

โทมัส​พึมพำ​หลับตาคลี่ยิ้ม ไปเอาเก้าอี้​มานั่งดูพวกเขาให้กำลังใจเล็กน้อย​ ระหว่าง​รอคอยก็เปิดระบบสุ่มกาชาฟรีใบที่สองก่อน จะได้ไม่ต้องเสียเวลา

[แต่นแต้น]​ คุณ​โชค​ดีได้รับแผ่นสกิลอาชีพ​ระดับ1 *ครอบครอง​อาณา​เขต* 1ใบ (เมื่อฉีกแผ่นสกิลออก จะได้รับความสามารถ****)​

"แบบนี้เขาเรียกว่า​ของแรร์​หรือเปล่านะ"

 โทมัส​จ้องมองแผ่นกระดาษ​ขาวรูปดาว ด้วยความประหลาดใจ​ มันไม่มีตัวอักษร​อื่นเลยนอกจากดาวสีทองดวงเดียวบนกระดาษ​แผ่นนี้ ไม่รู้​มันเป็นแบบไหน

 แต่ลองตอนนี้มันคงไม่เหมาะเท่าไหร่นัก มีคนอยู่มากมาย ค่อยเอาไปลองในวันพรุ่งนี้​แทนแล้วกัน เก็บใส่คลัง​เอาไว้ก่อน

"อีกสักขวดก็คงดี ราตรีนี้คงยาวนาน" โทมัส​กระดกเครื่อง​ดื่มไปอีกหนึ่งขวด เพื่อ​ไม่ให้ง่วงนอน​ ต้องเฝ้าดูพวกเขาอีกนานพอสมควร​

"โฮ่งๆ" โมจิอ้าปากค้าง​ราวกับอยากได้อย่างไรอย่างนั้น​

"ช่วยไม่ได้​ล่ะนะ เราสองคนมาตาค้างไปด้วยกันดีกว่า" โทมัส​ป้อนเครื่อง​ดื่มให้โมจิไปอีกหนึ่งขวด  จะได้ช่วยกันเฝ้ายาม​ในคืนนี้

ราตรียื่ดยาว​นาน เมฆขาวหม่นหมอง​ แสงของจันทรา​เจิดจ้า​ ดวงตาสองคู่หลี่ลงๆทุกที

"นี่น้องชายเสร็จ​แล้วล่ะ เซ็นรับของหน่อย" ชายหมวหแก๊ปเขย่าร่างกายน้องชาย​ปลุก​เบาๆ

โทมัส​พยายาม​เบิกดวงตาให้กว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วเซ็นรับของน้ำเสียง​แผว "สะเสร็จ​แล้วครับ นี่ครับเอกสาร​"

"ขอบคุณ​น้องชาย ไปพวกเรากลับบ้านไปนอนกันเถอะ" ชายหมวกแก๊ป​เปล่งเสียง​ที่ดัง รีบวิ่งขึ้นรถบรรทุก​ไปพร้อมกับพนักงาน​คนอื่นอย่างรวดเร็ว

​"ตีสามแล้วงั้นเหรอ เห้อ"

โทมัส​ถอนใจเบาๆ เก็บมือถือ​เข้ากระเป๋า​ด้วยความอ่อนเพลีย​ พลันดูดของเครื่อง​ใช้กองหนึ่งเข้าคลัง แล้วเอาไปเททิ้งในห้องเก็บของในบ้าน ส่วนอาหาร​และเสื้อผ้าเป็นสิ่งสำคัญ​ ดูดเก็บเอาไว้ในคลังทั้งหมด

"พรุ่งนี้​ต้อง​ตื่นเช้า รีบไปนอนดีกว่า"

โทมัส​พึมพำ​ด้วยความอ่อนล้า​ รีบปิดประตู​รั้ว แล้วกลับขึ้นด้านบนบ้านไปนอนพร้อม​กับโมจิ ค่อยมาจัดแจงของใช้ในวันพรุ่งนี้.