เพื่อนซี้สี่ขา กับ ระบบสุ่มกาชาสุดเจ๋ง

ลำดับตอนที่ #16 : เริ่มสร้างฐาน

"พี่ชายไปเอารถเก่าที่ไหนมางั้นเหรอครับ" อาเธอร์​เดินออกมาดูด้วยความสงสัย​ สภาพ​รถคันนี้มันดูเละเทะ​ราวกับถูกชนมา

"พี่ไปเอามาแถวนี้แหละ น้องช่วยปิดประตู​ใหญ่ล็อกให้พี่ด้วย เดี๋ยว​พี่จะเอาศพพวกนี้ไปทิ้งก่อน" 

โทมัส​รีบขึ้นรถทันทีหลังจากที่บอกน้องอาเธอร์​ เขารีบขับออกไปด้วยความเร็ว​ พอจะถึงหน้ากำแพง เขาก็จินตนาการ​ว่าด้านหน้าเปิดออกเป็นประตู​

ชั่วครู่กำแพงส่วนหนึ่งด้านหน้าลดลงเป็นทางออก เขาก็ขับรถออกไปด้านนอกอย่างรวดเร็ว แล้วจอดรถในที่ห่างไกล และเขาลงจากรถวิ่งเข้าไปด้านในกำแพงอย่างเร่งรีบ​ ก่อนที่พวกซอมบี้จะวิ่งเข้ามากัน 

โทมัส​สั่ง​ให้กำแพงมันปิดตัวลงอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งเข้าออกด้วยวิธี​นี้บ่อยๆ มันคงไม่ปลอดภัย​เท่าไหร่นัก พวกซอมบี้มันอาจจะ​เข้ามาได้

"กลับบ้านไปอาบน้ำก่อนดีกว่า ค่อยว่ากันทีหลัง" 

โทมัส​พึมพำ​เบาๆรีบวิ่งกับบ้านไปอย่างช้าๆ หลังจากนี้ยังมีอีกหลายสิ่งที่จำเป็น ต้องคิดต้องทำอีกมากมาย พอมาถึงบ้านเขาก็ไปอาบน้ำล้างตัวให้สะอาด​ 

เพราะเลือดที่ติดตัวมามันอาจจะมีเชื้อ​ไวรัส หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จ​ เขาก็ลงไปด้านล่างในตอนนี้จะเที่ยง​วันแล้ว แต่ละคนก็นั่งเล่นกันอยู่ด้านล่าง

"มากินข้าวกันเถอะ ตอนนี้ก็เที่ยง​แล้ว"

โทมัส​นั่งลงบนพื้น แล้วนำอาหารออกจากคลังออกมาหลากหลาย​อย่าง​ จะได้นั่งกินกันอย่างสะดวกสบาย​ และจัดให้โมจิแบบจัดเต็ม วันนี้เขาทำงานเหน็ดเหนื่อย​

"นายจะให้คนมาอยู่ในกำแพงงั้นเหรอโทมัส​" คาร่าจ้องหน้าโทมัส​ด้วยความสงสัย​ขณะ​กินข้าวไปพลาง

โทมัส​ทำหน้าจริงจัง​ "อืมม...เป็นอย่างที่เธอคิดนั่นแหละ หากปล่อย​เอาไว้นานวัน ผู้คนจะกลายเป็นซอมบี้กันไปหมด แต่ก็ต้องคิดหาวิธีการ​เพื่อความปลอดภัย​หลังจากนี้ด้วย"

 ยิ่งมีคนมากเท่าไหร่​ก็ยิ่งปวดหัว แถมไม่รู้​ว่ามีใครติดเชื้อ​กันบ้าง แต่หากปล่อยพวกเขาเอาไว้ โดยไม่แยแส​อะไรเลยก็ไม่ได้ เพราะ​เขายังเป็นมนุษย์​ไม่ใช่ปีศาจ​ร้าย

"ทั้งสองคนจะพักผ่อนหรือจะทำอะไรก็ตามใจเลยนะ หาก​มีอะไรให้ช่วยเดี๋ยว​เราจะเรียกเอง"

​โทมัสพูดบอกทั้งสองคนและเดินย่อยอาหาร​ไปบนด่านฟ้าอย่างช้าๆ เขากินมากไปหน่อยรู้สึก​ว่าท้องกำลังจะแตก เมื่อมาถึงด้านบนก็นอนพักเล็กน้อย เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลัง

ระหว่าง​นั้นก็เปิดดูข้าวของในระบบที่สุ่มมาได้ก่อนหน้านี้ ซึ่งมันมีมากมาย​หลายอย่าง เท่าที่เขาเห็นผ่านตามาในตอนสุ่ม เหมือน​ว่ามันจะมีประตู​เหล็ก​ด้วย และมันก็มีประตู​เหล็ก​ขนาดใหญ่อยู่​ห้าบาน

"น่าจะใช้ได้ละมั้ง"

โทมัส​พึมพำ​พลางลุกขึ้น นำป้อมปืน​ทั้งสองออกมาวางเอาไว้ด้านบนที่เดิมก่อน แล้วเติมกระสุน​ใส่ทั้งสองกระบอกให้เสร็จ​เรียบร้อย​ หลังจาก​นั้นเขาก็กระโดด​ลงไปด้านล่างทันที​ ตุบ.

"นายจะไปไหนงั้นเหรอ​โทมัส" คาร่าเดินออกจากบ้านมาเอ่ยถามด้วยความสงสัย​ เห็นเขากระโดด​ลงมาพอดี

"เดี๋ยว​เราจะไปติดตั้งประตู​กำแพง ​หากทำคนเดียว​มันลำบาก​เล็กน้อย เธอไปด้วยกันหน่อยสิ"

"เราก็เบื่อๆอยู่​พอดี งั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ" พอสิ้น​เสียง​คาร่า

ทั้งสองคนก็พากันวิ่งไปทางทิศตะวันออก​ในทันที ซึ่งมันเป็นจุดแรกที่ต้องติดตั้ง​ประตูเหล็ก​ พอมาถึงกำแพง โทมัส​ได้เอาประตู​เหล็ก​ขนาด​ใหญ่ แบบพับเข้าหากันออกจากระบบมา พิงกำแพงไว้สองอัน

แล้วเขาพลันกระโดด​ขึ้นกำแพงตรวจสอบ​ดูด้านนอก​ เพื่อความปลอดภัย​ ซึ่งมีพวกซอมบี้เดินเพ่นพ่าน​อยู่หลายตัวบนถนน แต่พวกมันก็อยู่ในที่ห่างไกล​ ยังปลอดภัย​อยู่​

"เป็นอย่างไรบ้างโทมัส" คาร่าแหงนมองโทมัส​หลับตาปริบๆ

"ไม่มีปัญหา​น่าจะทันอยู่"

โทมัส​กระโดด​ลงกำแพงอย่างเร่งรีบ​ และคิดในหัวจินตนาการ​ให้กำแพงส่วนหนึ่ง ลดลงมากว้างกว่าประตู​เหล็ก​เล็กน้อย

"เธอยกฝั่งนั้นนะเดี๋ยวเรายกด้านนี้ พอไปถึงกึ่งกลางกำแพงเธอวางลงแล้วออกมาเลยนะ"

โทมัส​อธิบาย​ให้คาร่าได้เข้าใจคร่าวๆ แล้วยกประตู​เหล็กขึ้น​พร้อมกัน และพาไปวางกึ่งกลางของกำแพง​ พอคาร่าวางลงพื้นแล้วออกมา เขาก็วางลงพื้นแต่ยังจับประคอง​ตั้งตรงเอาไว้อยู่​ แล้วจินตนาการ​อีกครั้งหนึ่ง 

โดยให้กำแพงขึ้นมาห่อหุ้มขอบ​ประตูเหล็ก​ด้านของคาร่าเอาไว้ แต่มันเป็นทรงสี่เหลี่ยม​เสาขนาด​ห้าสิบเซนเพื่อความแข็งแรง​  พอด้านหนึ่งถูกยึดติดจนมั่นคงแล้ว

 โทมัส​รีบเดินออกไปอยู่ให้ห่างกำแพง ​ใช้วิธีการ​เดิมให้กำแพงขึ้นมาห่อหุ้ม​ ซึ่งสองฝั่งขอบประตู​เหล็ก​จะเป็นเสาหินติดกับกำแพง​ยาวทั้งสองด้าน

"นี้ก็ความสามารถ​ของนายงั้นเหรอ ดูง่ายดีนะ" คาร่าพูดชมกับความสามารถ​อันแปลกประหลาด ​ของโทมัส​และเธอยิ้มเล็กน้อย

"อืมม.. ดง่ายจริงๆนั่นแหละ"

โทมัส​คลี่ยิ้มจางๆ พลางเดินไปล็อกกลอนด้านในเอาไว้ก่อนเพื่อความปลอดภัย​ หากเป็นช่างปกติ​คงจะใช้เวลาพอสมควร​ในการทำ

"แล้วประตู​อีกอันนายจะเอาไปติดตรงไหน​งั้นเหรอ" คาร่าจ้องมองหน้าโทมัส​ด้วยความสงสัย​

"ตรงนี้แหละ​ แต่เราจะทำเป็นประตู​ป้องกัน​หน่ะ" โทมัส​หยิบกระดาษ​และปากกามาเขียน​แบบให้คาร่าได้ดู

 

"ประมาณ​นี้แหละ​ เธอออกห่างจากกำแพงหน่อย เดี๋ยวเราจะสร้าง​บล็อก​ขึ้นมาสำหรับ​ติดตั้งประตู​ที่สอง"

โทมัส​เริ่มทำงานอย่างตั้งใจ เมื่อคาร่าออกห่างจากกำแพงแล้ว เขาก็ได้สร้างตัวกำแพงขึ้นมาสองฝั่งซ้ายขวา ซึ่งทั้งสองคนก็ช่วยกันยกประตูบานที่สองไปติดตั้ง​เหมือน​เดิม

"พวกเรา​ไปทางทิศตะวันตก​กันเถอะ​ จะได้ติดตั้งอีกจุด​หนึ่ง​ให้เสร็จ​ไวๆ" พอสิ้นเสียง​โทมัส​ได้ชั่วครู่​

ทั้งสองคนพากันวิ่งไปในทางทิศตะวันตก​ในทันที และใช้เวลาไปพักหนึ่งในการเดินทาง พวกเขาช่วยกันทำงานอย่างเข้าขา ได้ติดตั้ง​ประตู​เหล็ก​อีกสองบานจนเสร็จ​ในเวลาไม่นาน

"นายไม่สร้าง​หอคอยเอาไว้ดูด้านนอกหน่อยเหรอ"คาร่าแนะนำ​เล็กน้อย​

"ความคิดดี เอาขนมไปเลย" 

โทมัส​ชื่นชม​คาร่าสำหรับ​ความคิดสร้างสรรค์​ มอบขนมอบกรอบให้เธอไปกินเล่นหนึ่งห่อ และเขาก็ได้จินตนาการ​สร้างสรรค์ ​หอคอย​ทรงสี่เหลี่ยม​ขึ้นมาข้างๆประตู​ทั้งสองแห่ง ค่อยไปติดตั้ง​ป้อมปืน​ในภายหลัง

"พวกเรากลับบ้านกันเถอะ​ ใกล้จะมืดแล้ว เธอทำกับข้าว​เป็นหรือเปล่า​" โทมัส​หันขวาจ้องมองคาร่าอย่างมีความหวัง​

"เราก็พอทำได้บ้าง นายอยากกินอะไรงั้นเหรอ"คาร่าทัดผมเขินอาย​เล็กน้อย

"พวกเรามาทำหม้อไฟกินกันเถอะ​ในวันนี้ "

โทมัส​ยิ้มแย้ม​อารมณ์​ดีที่มีแม่ครัว​ แล้วพูดคุย​กับ​คาร่าไปมาระหว่างทาง​เดินกลับบ้าน​อย่างช้าๆ และทั้งสองคนมาถึงบ้านในเวลาไม่นาน

โทมัส​จึงได้จัดเตรียม​ทุกอย่าง​เอาไว้บนด่านฟ้า ไม่ว่ากุ้งหอยปูปลาอาหาร​สดและอุปกรณ์​ต่างๆ ได้นำออกมาวางไว้ให้แม่ครัว​ผู้น่ารักคาร่าได้จัดการ ​โชว์​ฝีมือ​ทำอาหาร​ในเย็นนี้..