เพื่อนซี้สี่ขา กับ ระบบสุ่มกาชาสุดเจ๋ง

ลำดับตอนที่ #15 : เคลียร์​พื้นที่​

​"ทะ โทมัส​นายเปิดประตู​ทำไมงั้นเหรอ" คาร่าจ้องมองหน้าโทมัส​ด้วยความกังวลใจ​ แถมมีพวกซอมบี้วิ่งมามากมายที่ประตู​หน้าบ้าน

"เดี๋ยวเราจะไปทำบางสิ่งด้านนอก​ แต่ตอนนี้ต้องเคลียร์​พวกซอมบี้ที่อยู่​รอบบ้านให้หมดก่อน"

โทมัสพูดบอกน้ำเสียง​เบา แล้วเอาป้อมปืน​กลออกมาวางอีกอันหนึ่ง มันจะได้ช่วยกันยิงเร็วขึ้นอีก ไม่ต้องเสียเวลารอนาน

 แถมพวกซอมบี้ภายในกำแพง​รอบบ้าน ก็พากันวิ่งตามเสียงปืนมาที่หน้าประตูบ้าน​หมดแล้ว คงจะใช้เวลาสักพักหนึ่ง กว่าจะเคลียร์​พื้นที่แถวนี้จนหมดสิ้น

"โมจินายเตรียม​ความพร้อม​เอาไว้นะ เดี๋ยว​เราจะไปเล่นด้านนอกกัน" โทมัส​ลูบหัวโมจิไปมาเบาๆด้วยรอยยิ้ม​ชั่วร้าย

"โฮ่งๆ" โมจิตอบกับท่าทาง​ตื่นเต้น​ส่ายหางไปมา

"เดี๋ยว​มีงานใหญ่​ต้องทำ พวกเรามาพักเอาแรงกันก่อนเถอะ​"

 โทมัส​เอาขนมและน้ำออกมาวางบนพื้น แล้วนั่งกินไปพลางนอนเล่นไปพลาง เล่าแผนปฏิบัติการให้ทั้งสองคนฟังรวมถึงโมจิ

 เพียง​ไม่นานหนึ่งชั่วโมง​ผ่าน ป้อม​ปืนหยุดลั่นกระสุน โทมัส​ลุกขึ้นกวาดสายตาตรวจสอบ​รอบนอกบ้านอย่างคร่าว​ๆ ก็ไม่เห็นวี่แวว​ของพวกซอมบี้ที่เดินเพ่นพ่าน​กันแล้ว 

แต่ในเขตกำแพง​มันยังมีบ้านเรือน​อยู่​หลายหลัง น่าจะซอมบี้ไม่กี่ตัวที่หลบซ่อน​อยู่​ เขาเก็บป้อม​ปืนกลทั้งสองกระบอกเข้าคลังก่อน ต้องออกไปเคลียร์​มันให้หมดสิ้น

"คาร่าและอาเธอร์​ ภารกิจ​ในวันนี้ให้ทั้งสองคนช่วยกันควักเอาหินในตัวพวกซอมบี้ออกมาให้หมด" โทมัส​พูดบอกน้ำเสียง​จริงจัง พลันยื่นมีดสั้นของระบบให้กับทั้งสองคนไปในทันที

"ไปกันเถอะพี่สาว กัปตัน​สั่งมาแล้ว" อาเธอร์​ท่าทางกระตือรือร้น​ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

"เห้อ คงช่วยไม่ได้​ละนะ หากขัดคำสั่ง​เจ้าบ้านคงไม่มีที่อยู่​"

 คาร่าทำใจเดินลงบันไดไปอย่างช่วยไม่ได้​ เธอก็ยังไม่เคยฆ่าสัตว์​เลยสักตัว จะให้ไปควักหัวใจซอมบี้ออกมา มันก็น่ากลัว​อยู่​หน่อยๆ

"โมจิพวกเราก็ไปกันเถอะ " 

โทมัส​กระโดด​ลงจากด่านฟ้าในทันที เมื่อสิ้นเสียง​ หากจะเดินลงบันไดก็ช้าจนเกินไป​ ที่หน้าประตู​ก็หน้าหวาดหวั่น​เล็กน้อย มีแต่เลือดและซากซอมบี้กว่าร้อยตัว ซึ่งพวกมันถูกยิงตายไปแล้วไม่น่าจะมี​ปัญหา​อะไร 

ปล่อย​ให้ทั้งสองคนจัดการ​กันเอาเอง ส่วนเขาก็ออกไปด้านนอกทางประตู​เล็ก แล้ววางป้อมปืนกล​เอาไว้ด้านหน้า เพื่อความปลอดภัย​ของทั้งสองคน พลันออกคำสั่ง

"โมจิได้เวลาออกล่าแล้ว แปลงร่าง"

"โฮ่งๆ" โมจิตอบกับสองคราแล้วแปลงร่าง​ตามคำสั่ง​ในทันที

"นายไปทางซ้ายเราจะไปทางขวา หากเจอพวกซอมบี้ก็ขยี้​มันให้หมดเลยนะ" โทมัส​มอบภารกิจ​ให้กับสหาย​สายบู๊​อย่างจริงจัง​

ทันใดโมจิคำรามเสียง​ดังลั่น พลันวิ่งออกไปทางซ้ายตามคำสั่งเจ้าบ้านอย่างรวดเร็ว​

"โทมัส​เมื่อกี้โมจิงั้นเหรอ" คาร่าดวงหน้าซีดหมอง นึกย้อนกับไปเมื่อคืนนั้น หากโทมัส​ออกมาไม่ทันโมจิคงจะเขมือบ​หัวเธอไปแล้ว

"ใช่แล้วล่ะ แต่เธอไม่ต้องกลัวไปหรอก โมจิจะไม่เขมือบเธอแน่นอน" 

โทมัส​พูดบอก​น้ำเสียง​เบา เธอพึ่งเคยเห็นโมจิในร่างนี้ จะหวาดกลัวก็​ไม่ใช่เรื่องแปลก​อะไร หากเขาเป็นเธอคงจะมีความรู้​สึกไม่ต่างกันเท่าไหร่​นัก

 โทมัส​เอามีดสั้นออกมาจากคลังระบบ แล้ววิ่งไปในทางขวาอย่างรวดเร็ว​  ซึ่งภายในกำแพงนี้​มันกว้าง​ใหญ่พอสมควร​ มีบ้านเล็ก​ใหญ่​อยู่​หลายหลังไม่รู้​บ้านใครต่อใคร​ แต่ตอนนี้พวกมันกลายเป็นบ้านของเขาหมดแล้ว มันน่าจะใช้ประโยชน์​ได้หลายอย่าง

โทมัส​เดินเข้าบ้านสองชั้นไปตรวจสอบ​ดูอย่างระมัดระวัง​ เหมือนมัน​จะอยู่ด้านบนสองตัว พอได้ยินเสียง​มันครางอยู่ เมื่อเขาขึ้นไปด้านบนมันก็พุ่งเข้ามาหาเขาอย่างบ้าคลั่ง​

ทว่าโทมัส​เคลื่อน​ไหวมือขวาอย่าง​รวดเร็ว​ จับมีดสั้นสะบั้น​คอขาดเลือดสาดกระจาย อีกตัวหนึ่งเป็นชายเหมือน​จะเป็นสามี ซึ่งมีสีหน้าโกรธ​เกรี้ยว​คำรามเสียง​ดัง เขาจึงยิงหัวมันด้วยหน้าไม้ เพื่อส่งมันไปหาภรรยา​ที่นรก

 เพราะ​ความสามารถ​ของเขาในตอนนี้ มันเป็นเรื่อง​ง่ายมาก ที่จะจัดการ​กับซอมบี้ระดับ​นี้ ที่มีเพียงแค่​ไม่กี่ตัว หลังจากนั้นเขาก็ควักเอาหินในตัวของมันออกมา และค้นปล้นของในบ้าน 

ส่วนใหญ่​ที่เขาต้องการ​คือทองคำและอาหาร​ที่หลงเหลือ​อยู่​ แต่หินที่เขาได้มายังไม่รู้ว่าจะเอาไปใช้ทำอะไรได้บ้าง แต่ค่อยเอาไปตรวจสอบ​มันดูในภายหลัง

"รีบไปดูหลังต่อไปก่อนดีกว่า จะได้เสร็จ​ไวๆ"

 พอตัดสินใจ​ได้แบบนั้น โทมัส​ก็รีบออกไปตรวจสอบ​บ้านอื่นๆในระแวก​ใกล้ๆ ไล่สังหาร​พวกซอมบี้ที่หลบซ่อนอยู่ ​และปล้นของที่สำคัญ​เหมือน​เดิม เขาใช้เวลาไปพักใหญ่ ​ในการสำรวจทุกบ้านภายในอานาเขตของกำแพง จนมาพบกับโมจิอีกฝั่ง​หนึ่ง​ที่กำลังขย้ำซอมบี้จนเละเทะ​

 โทมัส​จึงปล่อยให้โมจิได้เล่นสนุก​คลายเครียด​ และเขาเข้าไปตรวจสอบ​บ้านที่โมจิเคยเข้าไปทุกหลัง ดูทุกตารางนิ้ว​ตรวจสอบ​ให้ถี่ถ้วน​แล้วปล้นของที่จำเป็น ไม่นาน

ก็ไม่เหลือพวกซอมบี้ในเขตนี้เลยสักตัว ทว่าตอนนี้มีเพียง​กำแพง ยังไม่มีประตู​เข้า แต่ค่อยมาสร้างมันในภายหลัง เพราะ​ประตู​เข้าออกมันซับซ้อน ​ต้องคิดหาวิธีให้ดีก่อนที่จะติดตั้ง​มัน

"กลับบ้านกันเถอะโมจิ"

โมจิเปล่งเสียง​คำรามแล้วคืนร่างเดิม ค่อยๆวิ่งกับบ้านไปพร้อมกับเจ้านายอย่างร่าเริง​ ราวกับ​ได้มาปลดปล่อย​อย่างไร​อย่างนั้น​

พอโทมัส​วิ่งมาถึงบ้านพร้อมกับ​โมจิ ทั้งสองคนคาร่าและอาเธอร์ ​เหมือน​จะควักเอาหินออกมากันหมดแล้ว เขาจึงบอกกล่าวว่า

"ทั้งสองคนไปอาบน้ำ​ล้างตัวกันก่อน ​ซอมบี้พวกมันมีเชื้อ​ไวรัสอยู่​"

"เรารู้สึก​เหนียว​ตัวอยู่พอดี แล้วนายจะเอาหินพวกนี้ไปทำอะไรงั้นเหรอ.. ? " คาร่ายื่นถุงหินที่รวบรวมจากพวกซอมบี้​มา ให้กับโทมัส​ไปด้วยความสงสัย..

โทมัส​ส่ายหัวไปมา "เราก็ยังไม่รู้​เหมือนกัน​ แต่เรารู้สึก​ว่ามันน่าจะใช้ทำอะไรบางอย่างได้ พวกเธอไปล้างตัว​กันก่อน เดี๋ยว​เราจะเคลียร์​ศพพวกนี้เอง"

โทมัส​รับถุงหินแล้ววิ่งไปที่บ้านหลังหนึ่งทางซ้าย ก่อนหน้านี้เห็นรถบรรทุก​อยู่​คันหนึ่ง ​เขาพอจะจำวิธีการ​ขับรถจากเน็ตเวิร์ค​มาได้บ้าง หลังจากนั้นโทมัส​ก็หัดขับรถบรรทุก​สีขาวครู่หนึ่ง.. 

ชนไปแล้วหลายครั้ง แต่ก็ยังปลอดภัย​อยู่​ พอชนครั้งที่ห้าเขาก็เริ่มขับรถเป็น จนขับมาถึงหน้าบ้าน แล้วโทมัส​ก็ลงมาจากรถไปเปิดประตู​หลัง มันมีกล่องข้าวของมากมายอยู่ด้านในไม่รู้คืออะไร เขาจึงดูดพวกมันเก็บเข้าคลัง​เอาไว้ก่อน ค่อยไปตรวจสอบ​มันดูในภายหลัง

แล้วโทมัสก็ลงมาเก็บซากศพพวกซอมบี้ จับโยนขึ้นหลังรถไปทีละตัวอย่างง่ายดาย​ ตอนนี้เขาอยู่​ในระดับสอง ซึ่งเขามีกำลังมากกว่าเดิมหลายเท่า​ตัว และใช้เวลาไปพักหนึ่งกับศพทั้งหมดกว่าร้อยตัว..