Castle of origin (คลังตัวละคร)

ลำดับตอนที่ #12 : Aileen Brandeanna (ว่าง)

Application

บท :: 

"งั้นเหรอคะ? ต้องขอโทษแทนพวกเขาด้วยนะคะ"

"ทุกคน!มาพยายามด้วยกันเถอะค่ะ! "

Part 1

ชื่อ - สกุล ::  ไอรีน   แบรนเดียนน่า [ Aileen  Brandeanna]

ชื่อเล่น :: ไอรีน ทุกคนมักจะเรียกชื่อนี้ ไม่ว่าคนที่สนิทหรือไม่สนิท

ความหมายของชื่อ :: แสงสว่าง

อายุ :: 16

วันเกิด :: 8 เมษายน (วันอีสเตอร์)

สัญชาติ :: อังกฤษ

หมู่เลือด :: A

รูปร่าง ลักษณะหน้าตา :: รูปร่างเปราะบาง ไม่ผอมจนเกินไป ผมสีบลอน์ยาวถึงไหล่ กระทบแสงให้กลายเป็นสีทอง ตาสีฟ้าที่เหมือนอัญมณีที่สะท้อนในยามค่ำคืน สูง 167 น้ำหนัก 49

Part 2

นิสัย :: ไอรีนเป็นคนที่เรียบร้อยที่สุด เป็นคนที่จริงจังกับการทำผิดของคนอื่นอยู่เสมอ และรัศมีของไอรีนนนั้นแสบตา? เสมือนเป็นดวงอาทิตย์น้อยๆมีส่องแสงอยู่เสมอๆ เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับหน้าที่มากกว่าตัวเอง มักจะเห็นอกเห็นใจคนอื่นเสมอ และรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง มักจะมองข้ามตัวเองทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนที่เจ็บปวดคนอื่น เมื่อเห็นอีกฝ่ายยิ้มให้เธอ แค่นี้ไอรีนก็มีความสุขแล้วค่ะ 

ปากบอกไม่เป็นไรแต่ความจริงแล้วไม่ใช่ เธอกำลังปิดบังความรู้สึกของตัวเองอยู่

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทำแผลให้เขาก่อนก็ได้ค่ะ " ความจริงแล้วไอรีนเจ็บปวดเจียนตายอยู่แล้ว

วุฒิภาวะสูงที่สุดในรุ่น ไอรีนเป็นคนที่มีความรับผิดชอบอยู่เสมอ ในเมื่อกล้าทำก็ต้องรับผิด นั่นเป็นเหตุที่ไอรีนไม่ค่อยโดนลงโทษเท่าไหร่เพราะการพูดความจริงของเธอนี่แหละ

"อาจารย์คะ ดิฉันเป็นคนทำเองแหละค่ะ โปรดลงโทษดิฉันด้วยนะคะ"  ไอรีนยกมือขึ้น เมื่อเห็นคนอื่นไม่ยอมยกมือกัน

เป็นคนที่ดูเหมือนจะเป็นคนที่นิสัยโลกสวย ธรรมดาๆ ขอบอกว่าคุณคิดผิดค่ะ ขอบอกเลยว่าไอรีนน่ะเป็นคนที่ไม่ค่อยจะเปิดเผยนิสัยซักเท่าไร เธอเป็นคนที่รักอิสระถ้าลงมือทำอะไรซักอย่างแล้วจะลงมือทำได้เต็มที่แบบไม่มีลิมิต เรื่องไหนทำไม่ได้ก็จะไม่แตะ  เพราะไม่อยากจะเป็นตัวถ่วง เป็นคนที่ไม่ชอบให้คนอื่นมายุ่งเรื่องของตัวเองซักเท่าไร

นิสัยเสียของเธอก็คือ เธอไม่ยอมแพ้ใคร ถ้าทำทุกวิถีทางเธอก็จะทำทุกวิธีทางที่ถูกต้องเพื่อเอาชนะ รักความยุติธรรมและความถูกต้อง และดูเหมือนเธอไม่ได้ใสซื่อจนรับไม่ได้ แต่เข้าขั้นผู้ใหญ่ที่ผ่านโลกมานาน จนคนอื่นยังต้องระแวงความเป็นผู้ใหญ่ของเธอนี่แหล่ะ 

"ฉันน่ะ ขอไม่ยอมแพ้ง่ายๆแบบนั้นหรอกค่ะ!"

ชื่นชอบในการเล่นดนตรี โดยเฉพาะพิณและเปียโน ชอบในบทเพลงต่างๆ ไม่ว่ามันจะดีหรือแย่เธอก็มองเป็นเพลงหมด 

ชื่นชอบในการยิงธนู ไอรีนนั้นฝึกยิงธนูมาตั้งแต่เด็กๆ โดยเฉพาะความแม่นยำของเธอสูงมากจนเชื่อว่านี่อาจจะสืบทอดสายเลือดของตระกูลก็เป็นได้

ถ้าไอรีนทำอะไรแล้วเกิดวามผิดพลาด เพราะไม่ค่อยได้ทำอะไรผิดพลาด เลยพอเกิดความผิดพลาดสามารถฟื้นฟูได้ยากและประสิทธิภาพของอบิเกลจะลดฮวบในทันที

ถ้าเพื่อนๆของไอรีนร้องไห้ เธอก็จะซึมด้วยเพราะความรู้สึกของเธอและเพื่อนมันมีบางอย่างที่เชื่อมต่อกันอยู่ แต่ถ้าคนนั้นเป็นคนไม่รู้จักด้วย หรือไม่เคยเจอหน้ากันมาก่อน ความรู้สึกของไอรีนนั้นก็คือความว่างเปล่า 

ความอดทนอดกลั้นของไอรีนนั้นสูงลิว! ไม่ว่าคุณจะยั่วหรือทำตัวงอแงและน่ารำคาญเท่าไร ไอรีนก็จะยิ้มตอบกลับไปด้วยร้อยยิ้มที่ว่างเปล่า ไม่หือไม่อืออะไรทั้งนั้น แต่อย่าเรียกร้องความสนใจบ่อยนักเพราะไอรีนนั้นก็มีจุดพังทลายได้หมือนกัน  

"งั้นเหรอค่ะ"//ยิ้ม

"แล้วยังไงต่อคะ?"//ยิ้ม

ถึงจิตใจของเธอจะสูงส่งและดีงามขนาดไหน แต่เธอก็ยังมีความโหดร้ายอยู่เนื่องๆ ไม่ยอมใครบ้างล่ะ ทำตามกฏจนเรียกได้ว่าน่ากลัว และความเป็นผู้ใหญ่ของเธออีก

ประวัติ :: 

ลักษณะคำพูด ::ลักษณะคำพูดของอบิเกลนั้นจะลงท้ายด้วยคำพูดว่าคะ/ค่ะอยู่เสมอ ว่าเป็นเพื่อน รุ่นพี่ รุ่นน้อง หรือผู้อาวุโส แต่ทุกอย่างจะบ่งบอกด้วยน้ำเสียงว่าฟังดูแข็งกระด้างขนาดไหนก็ยังลงท้าย

Part 3

ชอบ :: การนั่งอ่านหนังสือ จิบชาในยามบ่าย ไอรีนเป็นคนที่ชอบความสงบ นั่งเงียบๆบ้าง จิบชาดูคนอื่นๆว่ากำลังทำอะไรอยู่

การยิงธนู มันทำให้เธอได้สมาธิ และฝึกความแมนยำอยู่เสมอ ขนาดหลับตาและใช้ความรู้สึก ก็คงยังยิงถูก

การเล่นดนตรี หรือเสียงดนตรีทุกชนิด  

ความยุติธรรม 

ไม่ชอบ :: การเล่นพนัน  เห็นอย่า

เกลียด ::

กลัว ::

เพิ่มเติมอื่นๆ ::

RP

     ตั้งแต่เช้ายันเกือบสี่โมงเย็น อบิเกลหญิงสาวผู้ที่มีผมสีบลอน์ตาสีฟ้าราวกับอัญมณีที่เจิดจรัส นั่งกับเก้าอี้ แล้วก้มหน้าก้มตาอ่านข้อสอบจนจะเป็นบ้าตายอยู่แล้ว รู้สึกเหมือนหัวสมองขาวโพลนเหลือเกิน ขณะเดียวกันสายตาคู่นี้ก็เหลือบมองไปที่โต๊ะลงทะเบียนเข้าสอบ ท่ามกลางเสียงพูดคุยและการจัดเก็บโต๊ะ

     ผู้หญิงเรือนผมสีมะกอก ใบหน้านิ่ง หากแต่สง่างาม...

     เธอชื่ออะไรหรือ?

     เธอ หันซ้ายหันขวา คล้ายมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น อยู่ๆเสียงของผู้หญิงก็แวบเข้ามาในหัวสมอง 

     ตลกจัง ไม่ต้องหาหรอก ข้าอยู่ตรงหน้าไง เอาล่ะ ตอบชื่อของเจ้ามาได้แล้ว

     "ขอโทษที่ดิฉันไม่เห็นคุณนะคะ ฉันมีชื่อว่า อบิเกล แบรนเดียนน่า ยินดีที่ได้คุยกับคุณนะคะ"  อบิเกลหัวเรอะแหะๆ ก่อนที่จะพยายามเพ่งเล็งตรงหน้าแต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ดี

     

     อื้ม...ข้าหวังว่าจะได้พบเจ้าอีกครั้งนะ

     สิ้นเสียงนั้นในหัว  เธอยกมือขึ้นมาดีดนิ้วก่อนจะหายไปกับอากาศ อบิเกลยยกมือขึ้นมาขยี้ตาของตัวเองคล้ายไม่แน่ใจในสิ่งที่เกิดนัก

Talk Mawnum

สวัสดีค่ะ ไรท์เตอร์ชื่อแมวน้ำนะคะ! ยินดีที่ได้รู้จัก ท่านผปค.ชื่ออะไรเอ่ย---

:: Atomsklค่ะ

ทำไมถึงเลือกสมัครบทนี้เอ่ย มีอะไรเป็นแรงบันดาลใจระหว่างที่เขียนรึเปล่าคะ?

:: ไม่เลยค่ะ

อยากทราบนิยามของตัวละครตัวนี้หน่อยค่า ❤

:: 

เอ่ออออ ถามอะไรต่อดี... เอ... รักแมวน้ำไหมคะ---- แค่ก (จะตอบอะไรไม่รู้ แต่แมวน้ำรักทุกคนนะ //บิด)

:: รักค่ะ--แค่กแต่งงานกันเถอะ

ถ้ามีการดองเกิดขึ้น ช่วยให้อภัยกันหน่อยนะคะ ฮาาาา

::รอค่ะ-- หัวอกคนดองนิยาย

ยังไงก็สู้ๆ โชคดีนะคะ!

::ขอบคุณค่ะ!