[Fic Kimetsu no Yaiba] ยามเหมันต์หวนคืนกลับมา (AllxOC)

          เธอเป็นเด็กผู้หญิงอายุ15 ปีธรรมดาๆที่ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ช่วงวันจันทร์ถึงวันศุกร์ก็ไปเรียนที่โรงเรียน วันเสาร์ก็เรียนพิเศษเสริม ส่วนวันอาทิตย์ก็ทำกิจวัตรประจำวันเดิมๆ เช่น ทำการบ้าน ทำความสะอาดบ้าน ดูอนิเมะในโทรทัศน์หรือโทรศัพท์ อ่านหนังสือการ์ตูนหรือนิยายอะไรอย่างนี้เพื่อแก้เบื่อ

          ซึ่งวันนี้ก็เป็นวันอาทิตย์

          ร่างของเด็กสาวกำลังนั่งอ่านหนังสือการ์ตูนในโทรศัพท์ในห้องนอนของตัวเอง หนังสือที่เธอกำลังอ่านนั้นเรียกได้ว่าในตอนนี้เป็นที่นิยมอย่างมาก

          หนังสือที่เด็กสาวอ่านนั้นมีชื่อเรื่องว่า ดาบพิฆาตอสูร ซึ่งเป็นกระแสอย่างมากมีทั้งอนิเมะและหนังสือการ์ตูนเลยก็ว่าได้ ในอนิเมะนั้นเธอดูครบหมดทุกตอนแล้ว ตอนที่จบนั้นในโทรศัพท์ของเธอบอกว่าในปีหน้าจะมีเดอะมูฟวี่ด้วยเป็นภาค รถไฟฝันนิรันดร์ และเธอเองก็รู้ด้วยว่ามันเป็นยังไง เพราะเธออ่านในหนังสือการ์ตูนก่อนที่อนิเมะมันจะทำจบซะอีก

          "อยากอ่านอีก!" เด็กสาวพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น เธอพึ่งอ่านหนังสือเล่มล่าสุดในแอปโทรศัพท์ที่อัปเอตออกมา

          เรียกได้ว่าตอนนี้เธอกำลังติดอนิเมะหรือมังงะเรื่องนี้อย่างมาก ตอนแรกเธอก็ไม่ได้สนใจอะไรมันหรอก แต่เห็นเพื่อนๆ ในโทรศัพท์เขาแชร์กันเธอก็เลยลองดูหรืออ่าน แต่ไม่คิดว่ามันจะทำให้เธอติดได้มากถึงขนาดนี้!

          หลังจากที่อ่านเสร็จก็ออกจากหนังสือแอปในโทรศัพท์เพื่อพักสายตาจากการอ่าน พอหลับตาไปได้สักพักก็เริ่มรู้สึกมีแสงสว่างส่องเข้ามาในขณะที่หลับตาอยู่ ผ่านไปได้สักพักก็มีเสียงดังขึ้นมา

          "ยินดีด้วยค่ะ! คุณคือผู้โชคดีที่ได้รับสิทธิไปต่างโลกค่ะ!!!"

          พอเสียงผู้หญิงคนนั้นพูดจบเด็กสาวก็ค่อยๆลืมตามองคนข้างหน้า สิ่งที่เห็นคือหญิงสาวที่มีผมสีทองยาวถึงกลางหลัง ดวงตาสีฟ้า ใส่เสื้อผ้าในชุกกรีกโบราณสีขาวส่งรอยยิ้มมาให้ มือหนึ่งถือเอกสารแนบอกส่วนอีกมือก็ยื่นมาเหมือนแสดงความยินดี โดยพื้นที่รอบข้างนั้นเหมือนมีหมอกควันสีขาวไปทั่ว

          เด็กสาวที่รวบรวมสติได้แล้วก็ค่อยๆถามออกไป "ทะ ที่ว่าได้สิทธิ์ไปต่างโลกเนี้ยหมายความว่ายังไงเหรอคะ?"

          "ก็อย่างที่บอกไปค่ะ ในรอบ 100 ปีในโลกของคุณจะมีแค่ครั้งหนึ่งเท่านั้นนะคะ แต่โดยส่วนใหญ่คนที่ถูกเลือกมาจะเป็นคนหนุ่มสาวทั้งนั้นแหละค่ะ" เธอเว้นช่วงไว้สักพักก่อนจะพูดต่อ "แต่ก่อนที่คนๆ นั้นจะไปต่างโลกกันเนี่ย เราก็ต้องถามความสมัครใจเขาก่อนนะคะ ว่าจะไปหรือไม่ไปก็เท่านั้นเองค่ะ ไม่ทราบว่าคุณสนใจจะไปรึเปล่าคะ?"

          เด็กสาวที่ได้ฟังอย่างนั้นก็ยังงงๆ อยู่บ้าง แต่ก็พอสรุปขึ้นมาได้ ถ้าเธอตอบไม่ไปเธอก็จะกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมในชีวิตประจำวันที่ผ่านมาวนลูปไปแบบนั้นซ้ำๆ มา จนเธอเริ่มคิดว่ามันเริ่มจะน่าเบื่อและว่างเปล่าขึ้นมา

          แต่เธอไม่อยากใช้ชีวิตแบบนั้นอีกแล้ว

          เพราะฉะนั้นเธอขอเลือก...

          "ฉันจะไปค่ะ"

          "จะไม่เปลี่ยนใจนะคะ?" หญิงสาวถามเพื่อความแน่ใจ

          "ฉันตัดสินใจแล้วค่ะ" เด็กสาวตอบไปโดยไร้ความลังเล

          "ถ้าอย่างนั้นฉันจะบอกโลกที่คุณจะไปอยู่นะคะ..." เด็กสาวที่ได้ยินอย่างนั้นก็พยักหน้าตอบกลับไป

          "โลกที่คุณจะไปอยู่นั้นเป็นโลกอนิเมะค่ะ มีชื่อเรื่องว่า ดาบพิฆาตอสูร ค่ะ!"

          เด็กสาวที่ได้ยินอย่างนั้นดวงตาก็เปล่งประกายขึ้นมา "จริงเหรอคะ?!"

           "จริงสิค่ะ!" หญิงสาวหลับตายิ้มก่อนจะนึกบางอย่างขึ้นมาได้ก็ชูสองนิ้วขึ้นมา "แต่ฉันมีภารกิจสองอย่างให้คุณทำตอนที่อยู่โลกนั้นด้วยนะคะ"

          "ภารกิจสองอย่างอะไรเหรอคะ?" เด็กสาวที่ได้ยินอย่างนั้นก็นึกสงสัยขึ้นมา

          "ค่ะ ภารกิจแรกคือ คุณต้องช่วยเสาหลักทุกคนให้มีชีวิตอยู่ค่ะ"

          ช่วยให้เสาหลักมีชีวิตทุกคน จะไม่ไปเปลี่ยนเนื้อเรื่องเอาเหรอ เด็กสาวที่คิดได้อย่างนั้นจึงถามกลับไป

          "แต่การช่วยเสาหลักทุกคนให้มีชีวิตอยู่จะไม่เป็นการเปลี่ยนเนื้อเรื่องเหรอคะ?" เด็กสาวคิดอย่างวิตกกังวล หากเปลี่ยนเนื้อเรื่องอาจจะมีผลต่อจุดเปลี่ยนของเรื่องเลยก็ได้...

          "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ โลกที่คุณไปอยู่นั้นเป็นโลกคู่ขนานกันค่ะ เป็นโลกคู่ขนานนี้เนื้อเรื่องยังคงดำเนินไปตามในเนื้อเรื่องค่ะ แต่คุณสามารถเปลี่ยนมันได้ แต่ว่ามีข้อระวังของมันอยู่นะคะ..." เธอบอกให้เด็กสาวอย่างสบายใจก่อนจะบอกข้อระวัง "ข้อระวังของมันก็คือ คุณไม่ควรเปลี่ยนมันไปทั้งหมดเพราะมันจะทำให้โลกคู่ขนานนั้นบิดเบือนไปจากแต่ก่อนนะคะ"

          เด็กสาวที่ได้ยินอย่างนั้นก็พยักหน้าอย่างเข้าใจและคิดตาม

          ถ้าเปลี่ยนมันมากไปมันก็ไม่ดีเหมือนกันสินะ...

          "และภารกิจสุดท้ายคือ คุณต้องตามหาความทรงจำของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งค่ะ"

          ความทรงจำ? เด็กผู้หญิง? เด็กสาวที่ได้ยินอย่างนั้นก็แสดงสีหน้าสงสัยออกไป ส่วนหญิงสาวที่เห็นสีหน้าของเด็กสาวก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ก็มีสีหน้าลนลานขึ้นมาทันที

          "ต้องขอโทษด้วยนะคะ! ฉันยังไม่ได้บอกเรื่องสำคัญอีกอย่างเลยสินะคะ!? ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ!!!" หญิงสาวพูดพลางโค้งหลังหลายครั้ง

          เด็กสาวที่เห็นอย่างนั้นก็ส่ายมือไปมา "ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ไม่ต้องคิดมากหรอก"

          "จริงนะคะ?" หญิงสาวมีน้ำตาคลอเล็กน้อยอันเนื่องมาจากการที่ตนเกือบลืมเรื่องสำคัญไป เด็กให้การยืนยันโดยการพยักหน้ากลับไป

          หญิงสาวยืนหลังตรงทันทีและเริ่มทำสีหน้าจริงจังขึ้นมาทันที "ถ้าอย่างนั้นฉันจะบอกเรื่องสำคัญอีกอย่างให้ฟังนะคะ"

          หญิงสาวทำสีหน้าหนักใจก่อนจะพูดออกไป "...ถึงจะบอกว่าคุณได้ไปต่างโลกก็เถอะค่ะ แต่จริงๆแล้วคุณต้องไปสิงร่างของเด็กผู้หญิงที่ฉันบอกไปนะคะ"

          "หมายความว่ายังไงเหรอคะ?"

          "ถ้าจะพูดให้ถูกคือเด็กคนนั้นตายไปแล้วนะคะ"

          "ตายไปแล้ว!!!?" เด็กสาวตกใจอย่างมากที่ได้ยินอย่างนั้น

          "ค่ะ เด็กคนนั้นตายไปแล้ว แต่มีปัญหาอยู่อีกอย่างนะคะ คือวิญญาณของเธอไม่สามารถไปโลกฝั่งคนตายได้นะคะ เพราะว่าความทรงจำของเธอได้หายไป ถ้าจะพูดให้ถูกก็คือร่างกายของเธอไม่มีความทรงจำค่ะ เพียงแต่วิญญาณของเธอกลับจำได้ ถ้าหากร่างกายจดจำไม่ได้วิญญาณของเธอก็ไม่สามารถไปโลกฝั่งคนตายได้ค่ะ"

          "ทำไมความทรงจำของเด็กคนนั้นถึงได้หายไปละคะ?"

          "คงเพราะมีเหตุการณ์บางอย่างส่งผลต่อกระทบจิตใจของเด็กคนนั้นนะคะ เลยทำให้ความทรงจำของเธอหายไป"

          เด็กสาวที่พอสรุปเรื่องราวได้จึงพูดออกไป "เพราะอย่างนั้นคุณถึงให้ภารกิจที่สองกับฉันเพื่อให้ไปตามหาความทรงจำของเด็กคนนั้นสินะคะ"

          "ใช่ค่ะ การตามหาความทรงจำของเด็กผู้หญิงคนนั้นมีทั้งหมด 15 ชิ้นส่วนค่ะ 9 ชิ้นส่วนนั้นคุณจะได้มันมาเมื่อทำภารกิจร่วมกับเสาหลักค่ะ ส่วนอีก 6 ชิ้นนั้นคุณจะได้ก็ต่อเมื่อทำภารกิจร่วมกันกับเด็ก 6 คนค่ะ"

          เด็ก 6 คน? คงจะหมายถึงตัวละครที่สอบผ่านการคัดเลือก 5 คน กับคนที่กลายเป็นอสูรสินะ...

          "อ๊ะ! จริงสิ! ฉันยังไม่ได้บอกชื่อของร่างเด็กผู้หญิงคนนั้นที่คุณจะไปอยู่สินะคะ" เด็กสาวพยักหน้าตอบกลับไป

          "ชื่อของเด็กคนนั้นคือ นิชิคิโนะ มิยูกิ ค่ะ เธอเป็นลูกสาวผู้ใช้ปราณเหมันต์คนสุดท้ายนะคะ อายุ 12 ปี นี่คือข้อมูลคร่าวๆ ที่ฉันสามารถบอกคุณได้ในตอนนี้ค่ะ"

          ผู้ใช้ปราณเหมันต์คนสุดท้ายเหรอ? เด็กสาวที่คิดอย่างนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรออกไปและถามอีกอย่างขึ้นมา

          "มีแค่สองภารกิจนี้สินะคะ?" เด็กสาวถามเพื่อความแน่ใจ

           "ค่ะ และก็มีอีกอย่างหนึ่งนะคะ คุณจะได้รับพรสองข้อจากฉันไปด้วยนะคะ"

          "พรสองข้อ?"

          "ค่ะ เนื่องจากโลกที่คุณจะไปอยู่นั้นเป็นโลกที่อันตรายเป็นอย่างมาก ฉันเลยต้องให้พรกับคุณเพื่อให้คุณช่วยชีวิตตัวเองและช่วยเสาหลักด้วยนะคะ"

          เด็กสาวที่ได้ยินอย่างนั้นก็คิดตาม มันก็จริงในโลกของดาบพิฆาตอสูรมันอันตรายอย่างมาก จากที่เธอดูในอนิเมะหรืออ่านมังงะมาแล้วเนี้ย...

          มันก็มีแต่เรื่องอันตรายจริงๆ นั้นแหละ!!!

          "แล้วพรสองข้อเนี่ย มันมีอะไรบ้างเหรอคะ?"

          "ข้อแรก คุณจะมีพละกำลังและความทนทานร่างกาย 2 เท่าค่ะ

          ข้อสอง คุณจะมีพลังในการรักษาตัวเองและคนอื่น แต่พลังรักษานั้นจะขึ้นอยู่กับประสิทธิภาพและสภาพร่างกายของคุณค่ะ"

          เด็กสาวที่ได้ยินอย่างนั้นก็ได้แต่คิด พรสองข้อนี้เรียกได้ว่ามีประโยชน์อย่างมาก! ขอบคุณมากค่ะ! ท่านเทพธิดา(?)

          "พรสองข้อที่ฉันให้ก็มีแค่นี้ละค่ะ คุณพร้อมที่จะไปรึยังคะ?"

          เด็กสาวที่รอคอยคำถามนี้มานานก็ตอบกลับด้วยความตื่นเต้นและดวงตาเปล่งประกายทันที

          "พร้อมค่ะ!!!"

          "ถ้าอย่างนั้นฉันขอให้คุณมีความสุขและใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่านะคะ ขอให้โชคดีค่ะ!"

          จากนั้นก็มีแสงสว่างโผล่มาจากหลังของผู้หญิงคนนั้นจนฉันต้องปิดตาทันทีและแสงสว่างนั้นก็โอบล้อมตัวเธอจนหายไปจากตรงนั้น

ยามที่สารทฤดูได้หมดลงไปคือ

ยามที่เหมันต์ฤดูได้พัดผ่านมาอีกครั้งหนึ่งและยามที่เหมันต์ฤดูได้หมดลงไปคือ

ยามที่ผู้ใช้ปราณเหมันต์ได้ปรากฎตัวอีกครั้งหนึ่ง

ชื่อ-นามสกุล : นิชิคิโนะ มิยูกิ (Nishikino Miyuki)

เผ่าพันธุ์ : มนุษย์

เพศ : หญิง

อายุ : 15 ปี (ตอนเข้าร่างอายุ 12 ปี)

วันเกิด : 15/10/19XX

น้ำหนัก/ส่วนสูง : 45/158

เชื้อชาติ : ญี่ปุ่น

นกสื่อสารประจำตัว : อีกาเผือก ยูคิ

ปราณที่ใช้ : ปราณเหมันต์

ชื่อ-นามสกุล : นิชิคิโนะ ยูกิโตะ (Nishikino Yukito)

เผ่าพันธ์ุ : มนุษย์

เพศ : ชาย

อายุ : 22 ปี (เสียชีวิตแล้ว)

วันเกิด : 15/10/19XX

น้ำหนัก/ส่วนสูง : 80/185

เชื้อชาติ : ญี่ปุ่น

นกสื่อสารประจำตัว : อีกาเผือก ยูคิ

ปราณที่ใช้ : ปราณเหมันต์

เป็นพี่ชายคนเดียวของมิยูกิและเป็นอดีตเสาหลักเหมันต์

ให้โดเนทกับไรท์แล้วแต่ตามศรัทธาเลยค่ะ จะกี่บาทก็ได้

..............................................................................

สวัสดีค่ะ นี่ก็เป็นนิยายเรื่องที่สามแล้ว อีกสองเรื่องนั้นไรท์ก็ยังแต่งไม่เสร็จเลย ช่วงนี้ติดเรียนอาจจะอัพไม่บ่อยเท่าไรนัก บางตอนอาจจะคิดชื่อไม่ออกคงไม่ว่ากันนะคะ