คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : MSN 9
9
แมรี่นั่งเคาะนิ้วอยู่กับโต๊ะไม้ของร้านกาแฟโอลด์ดุ๊ค ถ้วยกระเบื้องสีขาวตรงหน้าเธอตอนนี้ว่างเปล่าแล้ว เธอยังไม่ได้ขยับไปไหนเลยตั้งแต่เชสเตอร์สั่งให้เธอรอเขาอยู่ที่นี่ แต่การรอคอยนั้นช่างยาวนาน... นานเสียจนเธอเริ่มรู้สึกกังวล
หญิงสาวทอดสายตาออกไปเบื้องนอก ท้องฟ้าที่สดใสเริ่มเปลี่ยนเป็นสีมืดหม่น เธอเหลือบมองดูนาฬิกาติดผนังบนร้านและเห็นว่าเวลากำลังเข้าใกล้หนึ่งทุ่มเข้าไปทุกที เธอใช้เวลานั่งอยู่ในร้านกาแฟแห่งนี้นานหลายชั่วโมง ปล่อยความเบื่อหน่ายให้ลอยผ่านไปมา ไม่มีวี่แววของแดเนียล แต่ความมืดที่กำลังจะมาเยือนทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเอาเสียเลย
แมรี่ถอนใจ เธอจ่ายค่ากาแฟที่เคาน์เตอร์และนับดูเงินตัวเองที่เหลืออยู่ ดูเหมือนเธอจะยังมีเงินเหลือพอโทรศัพท์ได้อีกหลายครั้ง
เธอเดินออกมาจากร้าน เข้าไปในตู้โทรศัพท์ และกดเบอร์โทรเข้าโทรศัพท์มือถือของเชสเตอร์
ทว่า ไม่มีสัญญาณตอบรับ
แมรี่ลองโทรไปที่ห้องทำงานของเชสเตอร์อีก แต่ก็พบว่าไม่มีใครรับสาย
หญิงสาวเดินออกมาจากตู้โทรศัพท์ด้วยความกระวนกระวายใจ ตอนนี้ท้องฟ้ากำลังส่งเสียงร้องครืนครางอย่างน่าหวาดหวั่น สายลมที่เย็นเยือกก็โหมพัดกระหน่ำรุนแรงขึ้นทุกทีๆ อากาศหนาวบาดแทงผิวหนังของเธอจนทำให้เธอขนลุกชันไปทั้งตัว แมรี่ห่อตัวอยู่กลางลมหนาวนั้น เงยหน้าขึ้นมองดูท้องฟ้าซึ่งบัดนี้ก้อนเมฆสีดำมืดกำลังม้วนกลืนรวมตัวกัน พายุใหญ่คงจะมาถึงในไม่ช้า
เธอไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี จึงกลับเข้าไปในตู้โทรศัพท์เพื่อหนีให้พ้นจากอากาศอันหนาวเหน็บ แต่ระหว่างที่เธอยืนมองแผงหมายเลขโทรศัพท์อย่างเลื่อนลอยอยู่นั้นเอง ความคิดของเธอก็กระจ่างวาบ
แมรี่หยอดเหรียญอีกครั้ง กดเบอร์โทรต่อสายตรงเข้าไปที่สถานีตำรวจพาทริแกน
"สถานีตำรวจพาทริแกนครับ" ชายคนหนึ่งรับสาย
"ขอพูดกับเชสเตอร์ แพ็ดดิงสันค่ะ ดิฉันเป็นเพื่อนเขา !" แมรี่รีบพูด
"เชสเตอร์..." ชายคนที่รับสายลากเสียงยาว "คุณยังไม่รู้ข่าวหรือครับ ?" น้ำเสียงที่พูดประโยคนี้ออกมาฟังดูลังเล
"ข่าว ?" แมรี่ทวนคำอย่างงุนงง
"เชสเตอร์เพิ่งประสบอุบัติเหตุเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนครับ"
แมรี่รู้สึกเหมือนถูกของแข็งกระแทกหน้าอย่างจัง คำพูดของนายตำรวจคนนี้แทบจะทำให้เธอล้มทั้งยืน หญิงสาวพยายามประคองสติไว้ ยืนให้มั่น และส่งเสียงผ่านริมฝีปากที่สั่นเครือออกมา
"เขา... เป็นยังไงบ้างคะ ?"
"ตอนนี้เขาอยู่ในโรงพยาบาลเซนต์แวร์เนสครับ ผมเองก็ไม่ทราบรายละเอียดมากนัก" นายตำรวจคนนั้นว่า "ตอนนี้มีเพื่อนสนิทในกรมของเขาสองสามคนไปดูอาการของเขา แต่พวกนั้นยังไม่กลับมากันเลยครับ"
แมรี่รู้จักโรงพยาบาลเซนต์แวร์เนสดี มันอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากถนนบลูเบย์แห่งนี้นัก นี่หมายความว่าเชสเตอร์จะต้องประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ขณะที่รีบร้อนบึ่งมาหาเธอ และถูกส่งเข้าโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ที่สุดนี้เอง
เธอรู้สึกเจ็บแปลบอย่างไม่สามารถอธิบายได้ ความรู้สึกที่ว่านี่เป็นความผิดของเธอกำลังคงกำลังเริ่มกัดกร่อนหัวใจให้อ่อนแอ
"ดิฉันจะไปเยี่ยมเขาค่ะ" เธอตอบ และวางหูโทรศัพท์ไป
-----------------------------------
ตอนที่ 9 ยังมีต่อครับ...
แต่คิดอีกที เปลี่ยนใจ ขอจบเลยแล้วกัน = ='
ความคิดเห็น