EZ Life fantasy

ลำดับตอนที่ #9 : ตอนที่9 ท่าไม้ตายบรรพบุรุษ

“ให้ตายสิๆ วุ่นวายจริงเลย”

ร่างบางที่พุ่งเข้ามาในจังหวะที่เฮเลนกำลังจะตายคือเอ็นริว เพียงแต่สีหน้ายามนี่ของเขานั้นนิ่งมาก

ราวกับความเงียบงัน เปรียบเหมือนฟ้าสางก่อนพายุเข้า เสมือนน้ำทะเลที่ลดลงก่อนสึนามิถาโถม

ความนิ่งและเยือกเย็นเบื้องหน้ายามนี้ แต่ภายในเต็มไปด้วยเปลวไฟร้อนระอุยามโกรธา

เฮเลนยังคงอึ่งอยู่กับที่ราวกับน้ำที่หยุดนิ่ง เสียงที่เข้ามาในหัว กับชายผู้เข้ามาในชีวิตเธอเมื่อไม่นาน ชายผู้ที่รูปร่างเหมือนชายยามที่เธอเห็นเมื่ออยู่ในโลกความฝัน

เอ็นริวไม่ได้มาที่นี่เพื่อช่วยเหลือใครทั้งนั้น ที่เขามาที่นี่มีเพียงเหตุผลเดียวเท่านั้น

คือเธอซึ่งอยู่ข้างหลังเขา สาบานแล้วว่าเขาจะไม่หันหลังหรือทรยศเธอ เขาเกลียดการโกหกดังนั้นเขาจะช่วยเธอให้ได้ แม้ร่างแสนบางของเขาจะแตกละเอียดเฉกเช่นรุ่นก่อนก็ตาม

“เคียวโตริว กระบวนท่ารุกที่แปด ระบำดาบ”

เอ็นริวยกสองมือขึ้นตวัดเป็นรูปตัวXเบิกทางไปยังประตูทางเข้า แล้วหมุนตัวคว้าร่างของเฮเลนเหวี้ยงตัวเธอออกจากวงล้อม

ทันทีที่เธอลอยอยู่กลางอากาศ เอ็นริวก็ใช้ระบำดาบต่อทันที การย่างก้าวราวกับการเต้นรำ รวดเร็ว เงียบงัน เงียบเฉียบ และดุดัน

ก็อปลินทุกตัวแม้ตัววิวัฒนาการแล้วก็ไม่สามารถหลุดรอดคมดาบของนักดาบผู้นี่ได้

เพียงพริบตาของเฮเลนเท่านั้น ยังไม่ทันที่ร่างของเธอจะถึงพื้นด้วยเลย

โฮก!!!!!

วืด!!

ตัวบอสมิโนทอร์ที่เห็นสถานการณ์ ไม่อยู่เฉยเช่นกัน พุ่งเข้ามาหวังตวัดดาบยักษ์ในมือใส่เขา แต่ประสาทสัมผัสของเขาไวกว่า สามารถตีลังกาหลบได้ทันท่วงที

“ท่าไม้ตาเตียวโตริวรุ่นที่7 ยาซึริ ชิจิกะ ฮะจิเร็ตสึ ไค!!!”

การเหวี้ยงดาบที่รุนแรงของมันทำให้ช่วงท้องเปิดว่างทันที เอ็นริวอาศัยจังหวะนั้นย่างเข้าสู่ใต้ท้องของมันแล้วใช้ไม้ตายของผู้สืบทอดรุ่นที่เจ็ดใส่มัน

กระบวนท่าทั้ง7ถูกถาโถมใส่อย่างต่อเนื่องภายในสามวิ เพียงพริบตาร่างของบอสก็หงายหลังไป

“นายมีแรงมหาศาล แต่ใช้ดาบไม่เป็นเอาซะเลย”

เขาเปรียบเปรยมัน หากมีกระบวนท่าดาบสักหน่อยคงทำให้เขารู้สึกสูสีได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

เจ้าตัวนี่คงใช้แต่กลโกงกับพลังอย่างเดียวเท่านั้นเอง เอ็นริวล่ะความสนใจจากซากบอสที่ดรอปของออกมา ก่อนจะเดินไปยังเฮเลนที่อยู่นอกเขตอันตรายนี่

“เข้าใจรึยังละว่า ทำไมฉันถึงไม่ใช่ดาบ”

“อือ แต่ทำไมนายถึงมาที่นี่ ไม่ใช่ว่า..”

“ฉันไม่ได้มาเพื่อช่วยใครทั้งนั้น เหตุผลที่มาเพราะเธอคนเดียวเลยยัยขี้เซา เดินไหวไหม”

เขายื่นโพชั้นระดับสูงของตนให้ แต่มันช่วยแค่ฟื้นบาดแผล แต่ความเหนื่อยล้ายังอยู่เหมือนเดิม

“แน่นอน ฉันลุกไหว”

เธอพยายามดันตัวขึ้นอย่างมั่นคง แต่ก็ล้มลงแทบจะทันที เอ็นริวอดมองไม่ได้ จึงช้อนร่างของเธอขึ้นมาไว้ในท่าเจ้าหญิง

“รีบหาเข็มกลัดเธอแล้วกลับกันได้แล้ว บอสตัวเมื่อกี่ดรอปของที่เราต้องการมาด้วย”

“ขะ เข้าใจแล้ว ปล่อยลงเถอะ”

“ไม่ได้ เธอเดินยังไม่ได้เลยตอนนี่ อายหรือไง”

“อือ มากด้วย”

“ช่วยไม่ได้แหะ”

เอ็นริวเปลี่ยนท่าให้เธอมาอยู่บนหลังเขาแทน แบบนี้เขาก็สามารถเก็บของได้ด้วย

“ขอบคุณนะ”

“เออ ไม่ต้องหรอก”

“หลังนายสบายมากเลย”

“อย่าทำแบบนี่อีกฉันไม่อยาก.. หลับแล้วเหรอ”