คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คุณเป็นแฟนของผมได้ไหม
บทที่ 3 ุเป็นแฟนอผมไ้ไหม
“ล่วเินแล้ว แ้ผ้าันนานี้ทาเหนือเาถือว่าผิผีันแล้ว”นฤมลพูึ้น
“หมายวามว่าุยัเป็นสาวบริสุทธิ์หรือ”ราเนถามึ้น
“ใ่ ันไม่เยมีแฟน ยัไม่เอนที่อบ อย่าน้อย็่อนะมาพบุ”นฤมลพูึ้น
“นีุ่มล เอาแบบนี้ไหม ในเมื่อุยอมรับว่าุเอ็อบผม”ราเนถามึ้น
“เอาแบบไหน อะไรอุ” นฤมลพูึ้น
“ุับผมนะ เรามาเป็นแฟนันีไหม”
ราเนถามหิสาวรหน้า นฤมลมอที่ใบหน้าอราเน
เธอทำสีหน้าๆ เธอ็อไปั่วะับำพู
“เป็นอะไรไปอีละ”ราเนถามึ้น
“ุำลัอบันเป็นแฟนหรือ” นฤมลถามึ้น
“ใ่ ผมอบุเป็นแฟน”ราเนมอหน้านฤมล
นฤมลมอหน้าราเนอยู่นาน เธอีที่แนอเา
“ันมี้อลนะ ถ้าุทำไ้ันะยอมเป็นแฟนุ
และอบำถามันมา่อน ันอยารู้ว่าุับรถาม
หลัันมาบ่อยๆ โยเว้นระยะราว 20 เมร
ทุๆวัน ทำไปเพื่ออะไร อบันมารๆ แล้วอนที่เห็นัน
รั้แรในร้านสะวื้อเมื่อเือนที่ผ่านมา ้อมอัน
เพราะอะไร อบมารๆิไม่ีับันหรือเปล่า” นฤมลาั้น
“ที่เห็นหน้าในร้านสะวื้อ ็มอว่าผู้หินนี้น่ารัี ส่วนที่ับรถ
ามหลัุบ่อยๆนั่น็เพราะ….”ราเนพูไม่เ็มปา
“เพราะอะไร อบมา”นฤมลาั้น
“ริๆผมอบรอยยิ้มอุนะ ผมเห็นุมาเือบสอเือนแล้ว
ผมแวะื้อาแฟที่ร้านสะวื้ออนเ้าเือบทุวัน ผมเห็น
ุบ่อย แ่ไม่มีโอาสไุ้ยัน ผมพูวามริแล้วนะ” ราเนพูึ้น
“ทีุ่เล่ามาทั้หมนี่ือ ุะบอว่าุแอบอบันหรือ”
นฤมลพูึ้นอย่าอารม์ี
“ไปนอนไ้แล้ว่ะ ันเริ่ม่วแล้ว”นฤมลพูึ้น เธอแอบเิน
ับำอบอราเน
“ผมมีำถามะถามุบ้านะ ถามไ้ไหมรับ”ราเนถามึ้น
“็ไ้ ให้ถามไ้แ่ 2 ำถามนะ แ่ห้ามทะลึ่นะ ถ้าำถามแนวลาม
ันไม่อบนะ” นฤมลพูึ้น
“ล ำถามแรทำไหมถึไม่ปิเสธนอื่นที่บอว่าเราสอน
เป็นสามีภรรยาันล่ะ อบรๆนะ”
“นีุ่เน เอนเือบทุนที่บอว่าเราเป็นสามีภรรยาัน
ไม่แปลใบ้าหรือ ัน้ออธิบายับทุนเลยหรือว่าเราสอน
ไม่ไ้เป็นสามีภรรยาัน” นฤมลอบำถามแบบเลี่ยๆ
“แล้วำถาม้อที่ 2 ล่ะะ”นฤมลาั้น
“ผมถามไปแล้ว แุ่ยัไม่อบ ำถามเมื่ออนเย็น ุอบ
ผู้ายแบบไหน”ราเนถามึ้น
“อยารู้ริหรือ ันะเล่าให้ฟั มีผู้ายนหนึ่ที่เาอบับรถ
ามันไปที่ทำานและอนลับห้อ และ็เพิ่ะับันแ้ผ้า
เมื่อี้นั่นละ ผู้ายที่ันแอบอบ” นฤมลพูึ้น
“ุหลอ่าผมเหรอ”ราเนพูึ้น
“ันเป็นผู้หินะ มีผู้ายมาทำัวแปลๆเือบสอเือน โย
ไม่แสัวัเน ิว่าันะไม่รู้สึหรือว่ามีนับรถามหลั
หรือแอบมออนื้อาแฟ ันอาะไม่เยมีแฟน็ริ แ่ัน
ไม่ไ้โ่นะุ ไปนอนไ้แล้ว ัน่วแล้ว รบสอำถามแล้ว
พรุ่นี้อนุาให้ถามเพิ่มอี 2 ำถาม”นฤมลพูึ้น
“็ไ้”ราเนเินมาปิไฟที่้าเียผู้ป่วย เาปิไฟ
และเินไปแะหน้าผาอนฤมล อุหภูมิร่าายปิ
ราเนแอบมอหน้าอนฤมล
“ฝันีนะรับ แฟน” ราเนพูึ้น
“็ุบอเอว่า ุ็อบผม อีอย่าเราผิผีัน
แล้วอย่าทีุ่บอ”ราเนยัิ้วให้
นฤมลอหมั่นไส้เาไม่ไ้ เธอีแนอเาเบาๆ
“ไปนอนไ้แล้ว ทำัวีๆหน่อย อย่าื้อ”
นฤมลพูึ้นราเนยิ้มหวานให้นฤมล่อนะเินไป
นอนหลับที่โฟา เาหลับไปอย่ามีวามสุ
เ้าแล้ว นฤมลื่นึ้น เธอหันมามอราเน เายัหลับสบาย
บนโฟา วันนี้เป็นวันหยุเาะื่นสาย นฤมลิถึเหุาร์
เมื่อืน อนนี้เธอรู้แล้วว่าราเนแอบอบเธอ และเาเอ็รู้แล้ว
ว่าเธอเอ็แอบอบเา วันนี้้ออบำถามเาแล้วว่าะบ
ันเป็นแฟนหรือไม่ ะที่เธอิอะไรเพลินๆ ราเน็ื่นึ้น
“ื่นเ้าันะรับุมล”ราเนทัทายนฤมล
“่ะ ื่นึ้นมาูนี้เา”นฤมลแอบเหน็บเาเบาๆ
“วันนี้เป็นวันหยุนะ ผมเลยื่นสาย”ราเนบอ
“่ะันรู้ ันะเ้าห้อน้ำไปล้าหน้าแปรฟันนะ มาพยุันไปหน่อย”
นฤมลอยาไปทำธุระส่วนัว
“ไ้สิรับ”ราเนรีบไปพยุนฤมล อาารโยรวมอเธอีึ้นมา
“ุออไป่อนนะ ันะแ้มประูเอาไว้ ทำธุระเสร็แล้วันะเรีย”
นฤมลบอเา
“ไ้รับ”ราเนรับปา ผ่านไปเือบ 15 นาที
“ุเน มาพยุันลับเียหน่อย”นฤมลพูึ้น
“ไ้รับ ุแฟน”ราเนประอนฤมลมาที่เีย
เาใ้ระาษทิู่ับราบน้ำที่ิามใบหน้าและเส้นผมให้ับนฤมล
เธอแอบมอหน้าเา
“ผมไปเปิประู่อนนะ เผื่อพยาบาละเอาอาหารมาใหุ้” ราเนบอ
เารีบเินไปเปิลอนและลายล็อลูบิประู
“ทำไหมุไม่อยู่บ้านพัรูแบบนอื่นละรับ”
ราเนถามึ้น
“หอพัรูมันเ็มนะุ อีอย่ามันูเ่า และรูที่อยู่ส่วนให่เาอยู่ัน
แบบรอบรัวมีสามี ภรรยาและลู ถ้าห้อว่าัน็อาะไม่ไปอยู่นะ
ันลัวะไม่ปลอภัย นเราทุวันนี้รู้หน้าไม่รู้ใทั้นั้น” นฤมลพูึ้น
“ถ้าั้น่อไป็ย้ายไปอยู่ห้อผมสิ ะไ้ไม่้อลัว
ประหยั่าใ้่าย้วย” ราเนรีบเสนอ สายาอเา้อมอ
ที่ใบหน้าอนฤมล
“นี่แน่ะ อเป็นแฟนันแบบนี้เหรอ”นฤมลีที่มืออราเนเบาๆ
๊อ ๊อ ๊อ เสียเาะประูัึ้น พยาบาลนำอาหารเ้ามาให้เธอ
พร้อมยา
“ทานยา่อนอาหารแล้ว ทานอาหารไ้เลย่ะ อีสัพัพี่ะเอายา
หลัอาหารมาให้ทาน แล้วประมา 09.30 หมอะมารวอีรั้นะ่ะ
วันนี้มีรวMRI อีรั้่ะ เพื่อเ็วามผิปิอระู
ถ้าพบว่าปิ ไม่มีภาวะแทร้อน็สามารถลับบ้านไ้่ะ”
พยาบาลบอั้นอนารรวรัษา
“อบุนะรับพี่”ราเนล่าวอบุพยาบาล
ราเนัแให้นฤมลทานยาและทานอาหารเ้าาม้วยน้ำื่ม
และเปิทีวีให้เธอู่าวเพื่อลายเรีย ่อนที่พยาบาลนเิม
ะเอายาหลัอาหารมาให้
“ุเน ว่าหมอะมาเือบั่วโมแน่ะ ุไปทาน้าวที่โรอาหาร
อโรพยาบาลสิ ทานให้อิ่มนะ ันอยู่ไ้ มีอะไร่วนันะรีบโทรหา”
นฤมลบอราเน
ราเนพยัหน้าเห็น้วยามที่นฤมลบอ
“เี่ยวผมลับมานะ”ราเนเอามือับแ้มอนฤมลเบาๆ ่อนะเิน
ออาประูไป ราเนแวะไปบอพี่ๆพยาบาลให้่วยูแลนฤมล้วย
เาอัวไปทานอาหารมื้อเ้า
“ไม่้อเป็นห่วนะ เี่ยวพี่ไปอยู่เป็นเพื่อนแฟนให้”
พยาบาลนหนึ่พูึ้น
“อบุมานะรับพี่”ราเนยมือไหว้อบุ
“น่าอิาน้อนฤมลันะะ แฟนมาเฝ้าไม่ห่าเลย
เมื่อะี้ไปบอพี่ให้มาอยู่เป็นเพื่อน บอว่าผมะทานอาหารเ้า
ผมฝาแฟน้วยนะรับ”พยาบาลนนั้นพูให้ฟั นฤมลแอบยิ้ม
“ ราเนเป็นนน่ารัะ มีมารยาท และมีิใี”
นฤมลล่าวื่นมราเน
ผ่านไปเือบ 30 นาที ราเนเินึ้นมาพร้อมถุผลไม้
“ำลันั่นินทาุราเนอยู่พอีเลยะ”พยาบาลนัล่าวเล่าให้ฟั
ราเนยิ้มให้
“พี่รับ ผมื้อผลไม้มาฝาพี่นะ อบุที่มาอยู่เป็นเพื่อนยายัวแสบ”
ราเนพูึ้น
“อบุนะะ ถ้าั้นพี่อัว่อน เี่ยวะมาพร้อมุหมอนะะ อีรึ่ั่วโม”
พยาบาลนัล่าวพูึ้น เธอเินออไปาห้อ
“ว่าัยรับ นินทาอะไรผมหรือ”ราเนถามึ้น
“็พี่พยาบาลเามว่าุนะเป็นสามีที่น่ารั”
นฤมลเล่าให้ราเนฟั
“ั้นอราวัลหน่อยนะ”ราเนพูึ้น ่อนะประบูบปา
อนฤมล แบบไม่ให้เธอทันั้ัว นฤมลเผลอับแนอราเนแน่น
“นีุ่ โรพยาบาลนะ”นฤมลีแนอราเนเบาๆ
“ุทำแบบนี้อีแล้ว เมื่อืน็ับันแ้ผ้า เ้านี้็มาแอบโมยูบอี”
นฤมลัพ้อราเน
“็เราเป็นแฟนันแล้วนี่นา หรือุว่าไม่ใ่”
ราเนพูึ้น นฤมลมอหน้าราเน
“ยัไม่ไ้ลเป็นแฟนัน ่วยทำัวีๆหน่อย ให้เียริันบ้า
ิแ่ะลวนลามใ่ไหม”นฤมลพูึ้น
“ป่าวนะ ไม่ไ้ิแบบนั้นสะหน่อย”ราเนพูึ้น
เาไปนั่ที่โฟาเียบๆ หยิบโทรศัพท์มือถือึ้นมาเล่น
นฤมลแอบำเลือที่ราเน เาแอบน้อยใำพูอเธอ
หมอมารวอาารอนฤมล เบื้อ้นอาารีึ้นมา ้อรอผลาร
รว MRI อีรั้เพื่อยืนยันผลารรัษา
“อน 10.00 น.หมอะใหุ้ไปรว MRI ถ้าอาารปิีแล้ว ะเหลือ
เพียอาารปวเมื่อยที่าและสะโพ หมอะอนุาให้ลับไปรัษาัว
ที่บ้านไ้อน11.00 น.หมอะให้พยาบาลมาแ้อีทีนะ่ะ”
“อบุรับุหมอ”ราเนยมือไหว้หมอ
“อบุมาะหมอ”นฤมลยมือไหว้อบุ
ไม่นานพนัานประำึผู้ป่วยมารับัวนฤมลไปรว MRI
ที่แผน X-Ray ะที่เ้าหน้าที่เวรเปลำลัะเ้ามาอุ้มร่าอนฤมล
เพื่อวาบนรถเ็
“อย่าเพิ่ะ อให้แฟนันมาอุ้มีว่า”นฤมลวัมือเรียราเน
ราเนอุ้มร่านฤมลวาบนรถเ็
“อโทษนะรับ แฟนผมเาไม่อบให้ใรมาโนัวเานะรับ”ราเนพูึ้น
เ้าหน้าที่เวรพยัหน้าเ้าใ ผู้หิบานถือเรื่อพวนี้ นอาสามี
แล้วไม่ยอมให้นอื่นมาโนัว
ผลารรว MRI ออมาแล้ว นฤมลสามารถลับบ้านไ้ แ่หมอให้ทานยา
่อนว่าะหายปวที่าและสะโพ และหลีเลี่ยอาหารรสั ราเน
ัารเรื่อใบรับรอแพทย์ เพื่อให้นฤมลอหยุาน 4 วัน ให้อาารป่วย
หายี แล้วึะไปสอนนัเรียนามปิ
ราเนพานฤมลลับไปที่ห้อพิเศษ เาัแเ็บอและ่วยนฤมล
เปลี่ยนเสื้อผ้า
“ุเน่ะ ล๊อประูห้อหรือยั”ผมล็อแล้ว
“ุเอาระโปรหรือาเมาให้ันะ”นฤมลถามึ้น
“ระโปรนะ ะไ้เิน่ายๆ”ราเนพูึ้น
“ีแล้วะ”นฤมลพูึ้น
ความคิดเห็น