กลอน กล๊อน กลอน~

ลำดับตอนที่ #5 : จากลูกถึงพ่อ..

พ่อ\'ll never waik alone...  10/11/05

หมู่ดาราเดียรดาษบนฟากฟ้า
ท้องนภาเงียบสงบโลกสุขใส
ค่ำคืนนี้รัตติกาลช่างยาวไกล
ดวงหทัยต่างเรียวร้อยคำผูกพันธ์

ลูกนั่งนับ พ่อนั่งเฝ้าคอยจับจ้อง
จิ้งหรีดร้องก้องหล้าพาสุขสันต์
ลูกกับพ่อช่วยกันนับดาวด้วยกัน
หวังสักวันดวงดาวนั้นส่องสว่างไกล

หนึ่งดวงดาวเปรียบเหมือนหนึ่งความคิด
ร่วมประดิษฐ์ความทรงจำสุดหรรษา
ที่ลูกนั้นกับพ่อร่วมสร้างมา
ดวงดารา ความทรงจำ ในหทัย

ไม่ว่าพ่อจะอยู่ ณ หนไหน
ลูกจะให้ดวงดาวช่วยตามหา
ไม่ว่าที่ใดใดในโลกา
ดวงดาราคือใจสื่อถึงกัน

ไม่ว่าพ่อจะทุกข์หรือจะสุข
ลูกจะร่วมรู้สึกไปกับท่าน
เราจะร่วมก้าวเดินไปด้วยกัน
สายสัมพันธ์ที่มิอาจพังทลาย

แม้วันนี้ฝนจะตกฟ้าจะครึ้ม
หมอกอึมครึมเมฆลอยเป็นสายหนา
หากวันใดฟ้าปลอดโปร่งโล่งขึ้นมา
ท้องนภาจะคราคร่ำด้วยหมู่ดาว