โดรณแห่งโชคชะตา

ลำดับตอนที่ #3 : อดีตที่เปิดเผย 17%

บทที่ II อดีตที่เปิดเผย





  สมัยก่อนข้าเป็นเพียงเด็กผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่ง..



  พ่อของข้าเป็นขุนนางที่ไม่เคยสนใจไยดีแม่และข้าเลยแม้แต่นิดเดียว



  ผิดไหมที่ข้า...เกลียดพ่อ..



พ่อชอบทุบตีทำร้ายแม่ยามเมามายไม่ได้สติ..



แม้ในยามปกติเขาก็มักพูดจาถากถางข้าและแม่อยู่เสมอๆ



ข้าไม่รู้หรอกว่าพ่อบริภาษข้าด้วยเรื่องอะไร ข้ายังเด็กนัก.. แต่ถึงกระนั้นก็ยังดูออกจากน้ำเสียงและการกระทำ



     นามของข้าคือ เซรีส  หมายถึง ผ้าแพรสีแดง.. ข้าเคยถามแม่ว่าเหตุใดจึงตั้งชื่อนี้ แม่ไม่ตอบ..หากก้มหน้าลงแล้วกล่าวกับข้าว่าผ้าแพรสีแดงเป็นอาภรณ์ของเหล่าเทพธิดา ในขณะที่พ่อมองข้าอย่างเยาะๆแล้วพูดจาเป็นทำนองว่าข้าหาใช่เทพธิดาหรอก หากเป็นมนุษย์ชั้นต่ำมากกว่า สายตาของพ่อที่จ้องมามองข้านั้นทำให้ข้ารับรู้ได้ทันทีว่าเขาไม่เคยมีความรักให้ข้าเลยแม้แต่น้อย..

และแล้ว.. ในวันเกิดครบรอบเจ็ดปีของข้านั้นเอง พ่อก็จากข้าไป...



     ข้าจ้องมองภาพของพ่อที่หายใจรวยรินดั่งใบไม้แห้งเหลืองที่พร้อมจะปลิดปลิวหลุดออกจากขั้วได้ทุกเมื่ออย่างเฉยชา..  พ่อจากไปอย่างเงียบๆ หากพิธีศพกลับจัดเตรียมอย่างยิ่งใหญ่สมฐานะ มีการเชิญผู้ทรงศีลจากทั่วทุกสารทิศมากมายมาร่วมประกอบพิธี



     จำได้ว่าตอนนั้นข้าจ้องมองพิธีอันยิ่งใหญ่อย่างตระการตาตระการใจ หากแม่กลับเป็นกังวล เนื่องด้วยเหล่าญาติฝ่ายพ่อนั้นริษยาแม่ ต่างจับจ้องสมบัติของพ่อตาเป็นมัน



     สุดท้าย..แม่และข้าจำต้องละทิ้งสมบัติ บ้าน และทุกสิ่งทุกอย่างไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ในที่ที่ห่างไกลจากผู้คนเพราะทนแรงกดดันจากคนรอบข้างไม่ไหว



    ทุกคนกล่าวหาว่าแม่ฆ่าพ่อ....



     ข้าอยากตอกกลับคนเหล่านั้นไปให้สาสมแก่ใจเหลือเกินว่า