Fleur de l’amour

"ทุกครั้งที่พบคุณ ผมรู้สึกเหมือนกับว่าโลกนี้มันสวยงามขึ้น" ฟรองซัวร์พูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความอบอุ่น ขณะพวกเขาที่นั่งอยู่ในร้านกาแฟ

กอหญ้าหันไปมองเขาที่นั่งอยู่ข้างๆ รู้สึกถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ในคำพูดนั้น แม้จะเป็นเพียงประโยคคลาสสิคที่ใครๆ ก็มักจะพูด แต่มันกลับทำให้หัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นอย่างไม่คาดคิด ท่ามกลางความเงียบสงบของโพรวองซ์ ที่มีแต่เสียงลมอ่อนๆ พัดผ่านทุ่งลาเวนเดอร์ที่กว้างใหญ่

"ดีใจที่คุณรู้สึกแบบนั้น" กอหญ้าตอบด้วยน้ำเสียงนุ่ม ก่อนจะหันไปมองทุ่งลาเวนเดอร์ที่ทอดยาวไปจนสุดสายตา กลีบดอกลาเวนเดอร์ที่ปลิวไปตามลมทำให้เธอรู้สึกเหมือนกับได้หลุดออกจากโลกที่เคยวุ่นวาย และถูกดึงเข้าไปในอีกโลกหนึ่งที่เต็มไปด้วยความสงบ

ฟรองซัวร์เห็นท่าทางของเธอที่กำลังเหม่อลอย แล้วยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดขึ้นอีกครั้ง "ในโพรวองซ์ ความรักอบอวลยิ่งกว่าลาเวนเดอร์"

ประโยคนี้ฟังดูอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก… เหมือนกับมีพลังบางอย่างซ่อนอยู่