เพลย์บอยคนนี้ กำลังรักเธอ(Pop&Pop)[REWRITE]

ลำดับตอนที่ #9 : หึง??[REWRITE]

  ห้างพาราริน

พี่ชายลูกพี่ลูกน้องได้พาสาวๆมาเที่ยวที่ห้างที่อยู่ไม่ไกลจากบ้านนักเพราะเขาได้บอกสาวๆว่าจะพามาในวันนี้

พวกเธอเดินช๊อปปิ้งกันอย่างสนุกสนานและคิดว่าจะพากันไปกินอาหารที่ร้านของพี่เอฟที่ตั้งอยู่ในห้างนี้

"พวกแกฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"ลูกตาลพูดกับเพื่อนของเธอ

"เออๆงั้นเจอกันที่ร้านพี่เอฟนะ"แฟนต้าพูดกับเพื่อนที่ดูต้องการเข้าห้องน้ำเต็มที

"เค"ลูกตาลตอบรับเพื่อนแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำ

เมื่อลูกตาลทำธุระส่วนตัวเสร็จเธอก็รีบไปหาเพื่อนเธอทันทีแต่

ตื้ดดดตื้ดดด~

เสียงโทรศัพท์ดังเธอจึงค่อยๆเดินเพื่อหาโทรศัพท์เธอจึงเดินไปก้มหาโทรศัพท์ไปโดยไม่ทันมองจึงเดินไปชนคนใครเข้าก็ไม่รู้

ตุ้บ!

"อ้ะ!ขอโทษค่ะ"เสียงลูกตาลกล่าวด้วยน้ำเสียงเร่งรีบซักพักเสียงโทรศัพท์ก็เงียบไป 

ลูกตาลเลยเงยหน้าขึ้นทำให้เธอเห็นหน้าคนที่เธอเดินชนชัดเจน เธอรู้จักเขา...แจ็ก

"คนอย่างเธอก็มีมารยาทกับคนอื่นเขาด้วยอ๋อ"แจ็กพูดขึ้นอย่างกวนประสาท

"นี่นายอย่ามาชวนหาเรื่องน่า วันนี้ฉันอารมณ์ดีอยู่ไม่อยากมาหัวเสียตอนนี้"ลูกตาลพูดกับแจ็กด้วยน้ำเสียงดูร่าเริง 

"นี่เธอไปกินอะไรผิดมาป้ะ ดูมีความสุขเชียว"แจ็กถามกลับอย่างนึกสงสัยในสีหน้าที่ดูมีความสุขอย่างปิดไม่มิดของลูกตาล

ทั้งที่ก่อนหน้านี้พอเธอเห็นหน้าเขาทีไร ก็มีเรื่องมาแขวะกันได้ทุกครั้ง

"เรื่องของฉัน ไปละนะเดี๋ยวพี่เขาสงสัย"พูดจบลูกตาลก็เดินออกไป

'พี่?พี่ไหนวะ'แจ็กนึกสงสัย

แจ็กคว้าแขนของลูกตาลมาแล้วดึงเข้าหาตัวทำให้ร่างเล็กซบกับอกแกร่งทันทีพร้อมกับที่แจ็กตวัดแขนมารั้งตัวลูกตาลไว้

"อะไรของนายเนี้ย! ปล่อย ฉันอึดอัด"

"พี่ไหน"

"ห้ะ!0_0"

"เธอจะไปหาพี่ไหน"แจ็กย้ำ

"อะไรของนาย"

"เออ ตอบมาเหอะน้า"

"ปล่อย"

"ไม่"

"โอ้ยยย ปล่อยย"

ฟึบ

ลูกตาลพยายามดิ้นให้ออกจากอ้อมแขนแกร่งได้จนสำเร็จ

"ตอบ"แจ็กทำหน้าตายพร้อมกับย้ำคำถามเดิม

"ทำไม"ลูกตาลเหมือนนึกอะไรขึ้นได้จึงย้ินถามกลับไป

"เออน่า ตอบมาดิ"แจ็กไม่ตอบ แต่กลับค้าดคั้นเอาคำตอบจากลูกตาลแทน

"ไม่บอก แบร่~"พูดจบลูกตาลก็แลบลิ้นใส่แจ็กก่อนจะวิ่งออกไปทันที

   ร้านพี่เอฟ

พอลูกตาลมาถึงที่ร้านลูกตาลก็เดินไปที่โต๊ะที่มีเพื่อนเธอนั่งอยู่ก่อนแล้ว

"ตกส้วมหรอยะ"แฟนต้าที่เห็นเพื่อนพึ่งมาจึงพูดขึ้น

"บ้านแกสิยะ"

ึ"ก็หลังเดียวกันปะว่ะ"

"พอเลยสองคนแล้วทำไมแกมาช้าจัง"อิมที่เห็นเพื่อนมาช้าก็เลยถามขึ้น

"เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะ"

"แล้วแกเป็นไรป่ะเนี้ยะ"จีน่าที่รู้สึกเป็นห่วงเพื่อนถามขึ้นมา

"เปล่าๆไม่เป็นไร แล้วสั่งอะไรยังอ่ะ"

"สั่งแล้วสั่งให้แกแล้วด้วย"จีน่าตอบ

หลังจากที่กินเสร็จสาวๆก็เดินไปเลือกชุดที่จะไปงานเปิดตัวบริษัทใหญ่ของพ่อแม่พวกเธอในคืนพรุ่งนี้

พอเดินเลือกชุดเสร็จพวกเธอก็ขึ้นรถกลับบ้านไปโดยที่ไม่เลยว่ามีคนจ้องมองพวกเธออยู่

Biew talk.

ผมกับเพื่อนผมกำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่ที่ร้านๆหนึ่งในห้างพารารินผมกับเพื่อนนั่งดืมกาแฟไปเรื่อยๆจนมีบางอย่างที่ร้องเรียกความสนใจของผมกับเพื่อน

"ไอบิวนั่นพวกยัยอิมนี่หว่า แล้วผู้ชายคนนั้นเป็นใครวะ หล่อว่ะ พูดเลย"แม็กที่นั่งมองอยู่ด้วยพูดขึ้น

    ใช่!ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร แม่งมีจับมือกันด้วย?

"กูว่าไม่ธรรมดา แล้วว่ะมึง"พาวน์ที่นั่งอยู่พูดเสริม

"เออนั่นดิ มึงมีคู่แข่งแล้วว่ะ555"

"สู้ๆนะมึง555"

ผมยังคงจ้องไปทางที่อิมและเพื่อนเดินอยู่ โดยที่ในหัวก็ยังคิดตามที่เพื่อนพูด

แม่ง!คู่แข่งหรอว้ะ หึ...เทียบผมไม่ติดหรอกว่ะ

โว้ย!แล้วแม่งจะจับมือกันอะไรนักหนาว้ะ กลัวปลิวหายรึไง! เห็นแล้วหงุดหงิดว่ะ!

แล้วผมจะหงุดหงิดทำไมว้ะ ไม่ได้จริงจังอะไรขนาดนั้นนี่หว่า

ชักเริ่มบ้าขึ้นทุกวันแล้วผมเนี้ย ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่ะ 

พอๆเลิกคิด คิดบ้าไรรกสมองเปล่าๆ

___________

มาแล้ว~>/\<