เพลย์บอยคนนี้ กำลังรักเธอ(Pop&Pop)[REWRITE]

ลำดับตอนที่ #8 : พี่ชาย[ REWRITE]

ในที่สุดเราก็เสร็จงานสักที เย้ หลังจากที่เราไปเก็บข้อมูลเพิ่มเติมอีกนิดหน่อยที่หมู่บ้านช้างตอนนี้เราก็กำลังเก็บของเพื่อที่จะกลับกันแล้ว

 

   กรุงเทพฯ

เราเดินทางมาถึงกรุงเทพฯได้อย่างปลอดภัยคุณลุงบอกว่าจะมาส่งพวกฉันก่อน

 

"ขอบคุณค่ะลุง"ฉันบอกขอบคุณคุณลุงก่อนจะเดินเข้าบ้านไป

 

เราเอาของขึ้นไปเก็บเรียบร้อยเเล้ว ก็เลยมานั่งเล่นกันที่ห้องนั่งเล่น

 กริ๊งงง

เอ๊ะ!ใครมานะปกติไม่ค่อยมีคนมาหาพวกเรา แล้วใครมากัน

"เดี๋ยวฉันไปดูเอง"ฉันพูดจบก็รีบวิ่งไปเปิดประตูทันที

 

ฉันเดินไปหน้าประตูก็เห็นผู้ชายร่างสูงคนหนึ่งยืนอยู่เขาดูดีมาก แต่ฉันเห็นหน้าเขาไม่ชัดเพราะเขาใส่แว่นกันแดดสีดำสนิท

"มาหาใครค่ะ"

"มาหาน้องอิมค่ะ"เขาพูดพลางถอดแว่นแล้วยิ้มมาให้ฉัน

"0_0"อ่า...หล่อ..หล่อชวนใจละลาย

"อ้าว อิม ทำไมยืนนิ่งงี้ละคะ"

"พี่จั๋ง! "ใช่ค่ะคนตรงหน้านี้ฉันรู้จักเขา...รู้จักดีเลยด้วย

  ฟุบ

ฉันโผเข้ากอดเขาทันทีที่รู้ว่าคนตรงหน้าคือใครและเขาก็กอดตอบฉันกลับ ฉันคิดถึงเขามากเลย เวลาหลายปีที่ไม่ได้เจอกัน

 

"พี่มาถึงเมื่อไหร่คะ แล้วทำไมพี่ไม่โทรบอกอิมล่ะ"

 

"ใจเย็นๆสิคะไปคุยกันในบ้านดีกว่าค่ะ"

"ค่ะ^^"

 

พอเข้ามาถึงในบ้านยัยเพื่อนฉัน พอเห็นพี่จั๋งอาการก็ไม่ต่างจากฉันเลย พากันรีบวิ่งเข้ามาตรงที่เรายืนอยู่แทบจะทันที

"พี่จั๋ง!!"พร้อมเพรียงเห็นม้ะบอกแล้ว

"พี่จั๋งตาลคิดถึงจังเลยค่ะ"

"พี่ก็คิดถึงค่ะ คิดถึงทุกคนเลย"

"งั้นตาลขอกอดหน่อยนะ"

ฟึบ

 

ยัยตาลพูดจบก็ทำท่าจะกระโดดเข้ามากอดพี่จั๋ง แต่มีหรอที่พวกฉันจะยอม พวกฉันพากันจับแขนยัยตาลไว้มั่นไม่ปล่อยให้ยัยเพื่อนตัวดีมีโอกาสได้ลวนลามพี่จั๋ง

"แหมพวกแกอ่ะกอดนิดกอดหน่อยก็ไม่ได้ToT"

"ไม่ได้"<พวกฉัน

"-∆-;"<พี่จั๋ง

"ชิ ปล่อยได้แล้วย่ะ"

   

พอปล่อยยัยตาลแล้วพวกเราก็พาพี่จั๋งมานั่งคุยที่โซฟาตรงห้องนั่งเล่น

"เออ ว่าแต่พี่จั๋งกลับมาเมื่อไหร่คะ"ฉันถามพี่จั๋ง

"คือความจริงพี่กลับมาได้สองวันแล้วแต่พอไปหาคุณน้า คุณน้าก็บอกว่าอิมไปต่างจังหวัดกับเพื่อน พี่ก็เลยคิดว่าจะมาหาตอนที่กลับมาถึงกันแล้ว"

"แล้วทำไมพี่ไม่โทรมาล่ะคะ"

"พี่กะว่าจะมาเซอร์ไพร เลยไม่ได้โทรบอก"

 

เอ๊ะ ลืมอะไรน้าาา อ๋อลืมแนะนำ ผู้ชายสุดหล่อคนนี้ชื่อจั๋งเป็นลูกพี่ลูกน้องฉันเอง ฉันกับเขาอายุห่างกันปีเดียวเราสนิทกันมาก แต่พี่จั๋งต้องไปเรียนต่างประเทศเราก็เลยไม่ได้เจอกัน

 เราโทรคุยกันบ้างแต่ไม่ค่อยบ่อย ส่วนยัยเพื่อนฉันก็รู้จักพี่จั๋งอยู่แล้ว เพราะฉันเป็นคนแนะนำให้รู้จัก แต่ยัยตาลนี่สิบอกว่าชอบพี่จั๋งมากกกฉันว่ายัยนี่ชอบญาติฉันหมดแหละก็บังเอิญว่าตระกูลฉันน่ะหน้าตาดีไม่เป็นสองรองใคร พอยัยนี่เจอญาติฉันที่หน้าตาหล่อขั้นเทพทีไรมักวิ่งเข้าหาตลอด

 และอีกอย่างที่พี่จั๋งพูด คะ/ค่ะ เนี้ย พี่เขาไม่ได้เป็นนะ (หล่อล่ำขนาดนี้ถ้าเป็นนี่นกกันทั่วหน้าแหง) แต่เขาแค่ชอบพูดเวลาอยู่กับพวกฉันเท่านั้นแหละ แล้วก็พูดแค่บางทีอ่ะนะ ถ้าหญิงคนไหนอยากได้ยินก็ต้องฝันไปก่อนนะ

"อ้อ!พี่มีอะไรจะบอก พี่จะมาอยู่ด้วยเพราะคุณน้าอยากให้พี่มาคอยดูแลพวกเราแล้วก็ พี่ก็จะมาเรียนที่โรงเรียนที่ทุกคนเรียนอยู่ด้วยล่ะ"

 

ก็อย่างที่บอกพี่จั๋งอายุห่างจากฉันปีหนึ่งแล้วเพราะว่าพ่อฉันเป็นหุ้นส่วนของโรงเรียนที่ฉันเรียนอยู่ด้วยพี่จั๋งก็คงเข้าได้ไม่ยากเท่าไหร่

"ว้าว!ดีจังเลยค่ะ"ยัยต้าร้องออกมา

อ้อ!แล้วก็ที่พี่จั๋งมาอยู่ด้วยคงเป็นเพราะพ่อกับแม่อยากให้มาดูแลพวกเราจริงๆ และบ้านที่เราอยู่พ่อแม่ของพวกเราให้ต่อเติมสร้างห้องเพิ่มขึ้นมาอีกสองห้อง พี่จั๋งก็เลยมาอยู่ได้

"งั้นพี่เอาของไปไว้ก่อนนะแล้วเดี๋ยวพี่ไปห้างพรุ่งนี้กัน โอเคไหมคะ"

"โอเคค่าา"<พวกฉัน

 

พอพี่จั๋งทำการจัดเก็บของเสร็จก็มานั่งเล่นกับพวกเราที่ห้องนั่งเล่น เราก็พากันคุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปทั่ว ไม่ได้เจอกันนานก็ต้องเรื่องคุยเยอะเป็นธรรมดาล่ะนะ

 

พอเริ่มค่ำฉันก็ทำอาหารค่ำให้ทุกคนกิน เสร็จแล้วเราก็ไปเตรียมอาบน้ำและเข้านอนเพื่อรอไปห้างพรุ่งนี้กัน

ก๊อกๆๆ

ฉันกำลังจะเข้านอนเพราะพึ่งอาบน้ำเสร็จ ก็มีเสียงคนมาเคาะประตูห้อง ฉันก็เลยต้องเดินไปเปิดเพื่อดูว่าใครมา แต่ก็คงไม่พ้นยัยเพื่อนรักสักคน ที่ตอนนี้คงพอกหน้าขาววอกยืนรอให้ฉันไปเปิดประตูหรอก

แอด~

แต่ฉันคิดผิด คนที่ฉันเปิดประตูมาเจอคือพี่จั๋ง ไม่ใช่ยัยเพื่อนรักหน้าวอกทั้งหลาย มันก็เลยทำให้ฉันงงนิดหน่อยว่าพี่เขามาทำอะไร

"มีอะไรหรอคะพี่จั๋ง"

ฉันเอ่ยถามออกไปเพราะไม่อยากให้พี่จั๋งรอฉันงงนานๆ

"พี่มีเรื่องจะคุยด้วยนิดหน่อย ขอเข้าไปได้ไหมคะ"

"อ..อ้อ ได้ค่ะ เข้ามาเลย"

ฉันตกใจนิดหน่อยที่พี่จั๋งขอเข้ามาคุยในห้องแทนที่จะเป็นข้างนอก แต่ฉันก็ยอมให้เขาเข้ามาเพราะยังไงพี่จั๋งก็ไว้ใจได้อยู่แล้ว

"พี่มีอะไรจะคุยกับอิมหรอคะ...อ้ะ!ว้าย!"

ฟึบ!ตุ้บ!

"..."

"พ...พี่จั๋ง ท..ทำอะไรคะ>///<"

ฉันถามพี่จั๋งด้วยเสียงที่ติดขัด เพราะพอเราเข้ามาในห้องพี่จั๋งก็โผเข้ากอดฉันทันทีจนเราล้มลงบนเตียงกันทั้งคู่ และตอนนี้พี่จั๋งก็ทับฉันอยู่

ฉันรู้สึกหัวใจทำงานไม่ปกติ...อีกแล้ว และตอนนี้มันเต้นแรงกว่าตอนที่อยู่กับนายบิวเสียอีก

"...คิดถึงค่ะ"

พี่จั๋งที่เงียบไปนานเอ่ยขึ้น และการที่พี่จั๋งพูดแบบนี้ถึงจะเป็นคำสั้นๆ แต่ก็ดูมีอิทธิพลกับใจฉันมาก ตอนนี้ฉันสัมผัสได้ว่าหน้าฉันมันต้องแดงมากแน่ๆเลยล่ะ

"อ..เอ่อ"

"หอมจังเลยค่ะ"

พี่จั๋งพูดขึ้นทั้งที่ใบหน้ายังซุกอยู่บริเวณซอกคอของฉัน ฉันทำอะไรไม่ถูกเลยตอนนี้ได้แต่เขินและหน้าแดงขึ้นเรื่อยๆ

ฉันยอมรับว่าแต่ก่อนฉันชอบพี่จั๋งมากซึ่งตอนนี้ความรู้สึกนั้นก็ยังไม่หายไป และฉันรู้ด้วยว่ามันไม่มีทางเป็นไปได้

 ตอนนี้แทนที่ฉันจะดันเขาออกไป แต่ฉันกลับนอนอยู่นิ่งๆปล่อยให้พี่จั๋งกอดอยู่อย่างนั้นโดยไม่ผลักไสเขา

"-///-"

"จะเป็นอะไรไหมถ้าพี่จะกอดอิมแบบนี้...สักพัก"

"ก...ก็ ไม่เป็นไรค่ะ-///-"

กรี๊ดดด ฉันพูดอารายยยออกกกปายย! เขินค่ะ!เขินมาก!พูดเลย

"หึ..ถ้างั้นถึงเช้าเลยได้ไหมคะ"

พี่จั๋งหัวเราะในลำคอก่อนจะเงยหน้าขึ้นหันมาพูดกับฉัน และสบตา..กับฉัน แต่เป็นฉันเองที่หันหน้าหนีออกไปก่อน 

ฉันทนกับสายตาแบบนั้นของพี่จั๋งได้ไม่นานหรอก เพราะมันจะทำให้ให้ฉันละลาย-///-!

กรี๊ดดดดด อยากจะกรี๊ดดังๆแต่ตอนนี้ทำได้แค่ในใจT////T

"ม...ไม่ดีมั้งคะ ด..เดี๋ยวยัยเพื่อนอิมก็มาเห็นนะ"

"หรอคะ"

พี่จั๋งพูดพร้อมกับหันหน้าตามฉันทำให้เราสบตากันอีกครั้ง

"ช..ใช่ค่ะ-////-"

"555ดูหน้าอิมสิแดงหมดแล้วนะ"

"พ..พี่จั๋งก็อย่าแกล้งอิมสิคะT////T"

"ทำไมคะ"

ดูสิดู ฉันรู้นะว่าเขารู้ว่าฉันรู้สึกยังไงกับเขา(ฉันเคยบอกเขาน่ะ) แต่ก็ยังมาทำให้ฉันหวั่นไหวอยู่ได้ อยากหายจากตรงนี้จริงๆ

"พี่จั๋งอ่ะ!"

"555โอเคค่ะ ไม่แกล้งแล้ว"

"-///-"

"แต่พี่ก็รู้สึกกับอิมเหมือนที่อิมรู้สึกกับพี่นะ"

พี่จั๋งพูดประโยคนั้นด้วยท่าทางจริงจังกว่าตอนแรกขึ้นมา มันทำให้ฉันไปต่อไม่ถูกเลยจริงๆความรู้สึกมากมายปะปนกันไปหมด ทั้งดีใจ ตกใจ คาดไม่ถึง มีความสุข มันปนกันไปหมด

"..."

"ถึงมันจะเป็นไปไม่ได้ แต่พี่ก็จะทำหน้าที่พี่ให้ดีที่สุด ถ้าอิมมีคนมาจีบ พี่ก็จะคัดให้มั่นใจว่าคนๆนั้นรักอิมจริง พี่จะไม่ปล่อยให้ใครมันมาทำให้อิมเสียใจเด็ดขาด"

ฉันไม่รู้จะพูดอะไรดี ได้แต่ยิ้มและกอดตอบพี่จั๋งไป ตอนนี้มันคงจะชัดเจนแล้วว่าต่อไปเราสองคนก็ยังคงเป็นพี่น้องที่รักกันเหมือนเดิม 

แต่ที่เปลี่ยนก็คงเป็นความรักแบบพี่น้องเท่านั้นที่เราจะให้กัน ถึงฉันจะต้องพยายามยอมรับมันแบบจริงๆจังๆให้ได้สักทีก็เถอะ

ฉันว่ามันคงจะง่ายขึ้น ถ้ามีใครสักคนมาแทนความรู้สึกที่ฉันมีต่อพี่จั๋งในเร็วๆนี้ได้ก็คงดี

_______

ง่อววว พึ่งมาถึงก็รุกแรงงนะคะพี่จั๋งขาาา

พี่จั๋งคะ มาหาไรท์แทนก็ได้นะไรท์ยิินดี~~~

ยินดีถวายทุกอย่างค่าาาา ทั้งตัว และหัวใจ

อร้ายยยย(มโนจัด-.-)