เพลย์บอยคนนี้ กำลังรักเธอ(Pop&Pop)[REWRITE]

ลำดับตอนที่ #6 : ใครน่ะ[REWRITE]

ในที่สุดก็ผ่านไปอีกวัน ฉันล่ะไม่เข้าใจจริงๆมีเรื่องหนึ่งที่มันค้างคาใจฉันมาก เรื่องอะไรน่ะหรอ ก็อีตาบิวที่นั่งอยู่ข้างๆฉันนี่สิ เป็นอะไรไม่รู้ฉันรู้สึกว่านายนั่นทำตัวแปลกๆหลังจากที่เมื่อเช้ายังกวนประสาทฉันอยู่พอเข้ามาในห้องเรียนฉันรู้สึกว่านายนี่จะแอบหันมามองฉันตลอดเลยอ่ะ และกัดฉันกว่าเดิมด้วยนายนี่บ้าไปแล้วววชีวิตที่โรงเรียนต่อจากนี้เริ่มเหนื่อยใจมากขึ้นแล้วอ่ะ

 

   สองวันก่อนปิดเทอม(ไวดีเนาะ)

นี่ก็ใกล้จะปิดเทอมแล้วเราสอบจนเสร็จแล้วแต่ก็ยังต้องมาโรงเรียนเพื่อเรียนเพิ่มเติมก่อนปิดเทอมแรก การเรียนเพิ่มเติมผ่านไปด้วยดี(มั้งนะ)

 

นี่ก็เป็นวันสุดท้ายแล้วที่เรียนเพิ่มเติมและตอนนี้ฉันอยากร้องไห้ ฮืออออ ╥﹏╥อาจารย์ที่สอนวิชาสังคมให้เราทำรายงานส่งหลังปิดเทอม

ฉันจะไม่มีปัญหาอะไรเลยนะ ถ้าเป็นรายงานเดี่ยวแต่นี่เป็นรายงานกลุ่ม ซึ่ง! อาจารย์จับกลุ่มให้แล้วเสร็จสรรพโชคดีที่เพื่อนฉันทุกคนและฉันอยู่กลุ่มเดียวกันแต่ก็โชคร้ายที่อาจารย์ให้พ่วงบัดดี้มาด้วยซึ่งก็ไม่ใช่ใครที่ไหน...พวกนายบิวนั่นแหละ

 

แต่ปัญหาไม่ได้อยู่แค่นี้ เพราะปัญหาที่ว่าคือเราต้องไปทำรายงานเรื่องจุดเด่นของจังหวัดต่างๆและอาจารย์สุดน่ารักก็ให้ลงพื้นที่ไปเก็บภาพมาด้วยยย(ToT)คนสวยจะบ้าตายยย 

 

ซึ่งเราก็ต้องเดินทางไง แล้วพวกนายบิวก็ด้วยพวกเราจับฉลากได้จังหวัดสุรินทร์แต่ที่เราอยู่คือกรุงเทพฯมันไม่ได้อยู่ใกล้กันไงคะ! 

แต่มันมีข้อดีนะเพราะจังหวัดสุรินทร์ใครๆก็รู้ว่าขึ้นชื่อเรื่องผ้าไหมและจุดเด่นที่ขาดไม่ได้คือช้าง! ช้าง! ช้างงงง!(ซึ่งต้องขอบคุณนายบิวที่ไปจับมาได้-.-)

 

ถึงยังไงเราก็เริ่ม ชินกับความป่วนประสาทของนายพวกนี้กันแล้ว เลยไม่คอยมีปัญหา...(เออฉันโกหก-_-)

 เราตกลงกันแล้วว่าพวกฉันกับพวกนายนั่นจะไปรถตู้ซึ่งพ่อบ้านฉันเป็นคนขับ เลยหมดห่วงไปหลายเรื่อง และจะออกเดินทางในอีกสามวันต่อจากนี้

จังหวัดสุรินทร์

 

เพราะพ่อบ้านฉันเป็นผู้ชำนาญเส้นทางและการขับรถ เราจึงมาถึงเร็วกว่าที่คิด

 

เรานำสัมภาระไปเก็บที่ห้องพักที่เราจองไว้ ห้องพักของเราเป็นห้องพักที่เป็นห้องชุดและเราอยู่กันคนละห้องแต่ติดกันรวมถึงพวกนายบิวก็ด้วย

 

เราออกมาหาอะไรใส่ท้องกันก่อนที่จะไปสำรวจจังหวัดสุรินทร์กันสักหน่อยเมื่อรู้ว่าต้องไปที่ไหนเราก็กลับไปเตรียมของที่ห้องก่อน

พอเราเก็บกระเป๋าเสร็จเราก็รีบขึ้นรถและเดินทางมาที่หมู่บ้านช้างเพื่อจะได้ไม่เป็นการเสียเวลา

 

เราติดต่อไกด์นำเที่ยวไว้แล้วจึงไม่มีปัญหาเรื่องเก็บข้อมูล

 

"ที่นี่สุดยอดเลยอ่ะแก มีช้างเยอะมากเลยอ่ะ"ยัยลูกตาลพูดด้วยท่าทางตื่นเต้นพร้อมมองไปรอบๆ

"นั่นสิ น่าทึ่งมาก"ยัยแฟนต้าพูดด้วยความตื่นเต้นเช่นกัน

 

เราแบ่งหน้าที่กันเรียบร้อยแล้วพวกผู้ชายจะทำหน้าที่เก็บภาพส่วนผู้หญิงจะทำหน้าที่เก็บข้อมูล

 

"เด็กๆลองไปอาบน้ำช้างกันดูมั้ย"เสียงพี่จ้ะไกด์นำเที่ยวของเราพูดขึ้น

"ไปค่าาา/ครับบบ"แหมพร้อมเพรียงสามัคคีเชียวนะ

"แล้วอาบที่ไหนหรอคะ"ยัยจีน่าถามพี่จ้ะ

"อ๋อ!เราต้องขึ้นหลังช้างไปที่แม่น้ำเพื่ออาบจะได้อาบน้ำให้ช้างกัน"

"ขึ้นหลังช้างหรอคะ!ว้าวตื่นเต้นจัง><"

 

จากนั้นพวกเราก็ไปขึ้นหลังช้างเพื่อไปอาบน้ำช้างกันที่แม่น้ำ ฉันเห็นยัยเพื่อนๆฉันนี่ดูท่าทางตื่นเต้นกันใหญ่เชียวล่ะ 

ก็จะไม่ให้ตื่นเต้นได้ไงขนาดฉันยังตื่นเต้นเลย ได้ขี่หลังช้างเชียวนะ ขี่หลังช้างงง พวกเธอเคยมั้ย~

 

"นั่นไงถึงแม่น้ำแล้ว!"ยัยลูกตาลตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้น

 

ฉันเห็นทุกคนมีความสุขกันใหญ่เลย ฉันว่าก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่ที่ได้มาทำรายงานช่วงปิดเทอมที่นี่ทุกคนมีความสุขกันมาเลยรวมถึงฉันเองก็ด้วย นี่แค่วันแรกยังสนุกขนาดนี้ แล้ววันต่อไปจะขนาดไหน~

 

เราทำกิจกรรมมากมายในหมู่บ้านช้างกันเกือบทั้งวัน จากนั้นเราก็เดินทางกลับที่พักกัน

 

   ที่พัก

เราต่างคนต่างเข้าห้องอาบน้ำเปลี่ยนชุด แล้วออกมากินอาหารกันข้างนอก วันนี้มีตลาดนัดพอดีเราจึงพากันออกมาหาซื้อของกินกัน

"ว้าวน่ากินทั้งนั้นเลยเนาะยัยอิม"

"นี่แกกะจะซื้อทั้งหมดเลยรึไง ยัยตาล"ฉันมองเพื่อนรักที่มีอาหารเต็มมือไปหมด

"นี่เธอจะกินให้อ้วนเลยรึไง แค่นี้อ้วนมากแล้วป้ะ"

"หุบปากไปเลยนายแจ็กนายก็ไม่ต่างจากฉันหรอกย่ะ นี่อ่ะ อะไร ห้ะๆๆ"ยัยลูกตาลพูดพร้อมกับชี้ไปที่ถุงของกินมากมายในมือนายแจ็ก

"ฉันซื้อไปฝากที่บ้านเว้ย"นายแจ็กเถียงกลับอย่างไม่ลดละ

"นายคงไม่รู้ ว่าลูกชิ้นทอดในมือนายอ่ะเก็บไว้ไม่ได้ งั้นฉันช่วยกินแทนเอง เอามาๆๆ~"

"เรื่องอะไรๆ ฉันกินเองได้ไม่ต้องมาหวังดี"

พูดจบนายแจ็กก็เอื้อมมือมาดันหน้าผากยัยตาลที่กำลังจะเข้าไปหยิบลูกชิ้นที่อยู่ในมือนายแจ็กทันที

"นี่~ปล่อยฉานนน ฉานจากิน~"

ยายตาลที่โดนดันไว้ก็ไม่ยอม พยายามเอื้อมมือไปให้ถึงลูกชิ้นของนายแจ็กให้ได้ เรื่องของกินนี่ไม่ยอมใครเชียวนะเพื่อนฉัน-.-

"พอแล้วสองคนเลย พอๆกันนั้นแหละ"ฉันพูดห้ามไว้ก่อนไม่งั้นไม่มีใครจบแน่

 

"งั้นกลับกันเถอะนี่เราก็เดินมารอบหนึ่งแล้ว"ฉันพูด

 

"โหยแก~ฉันยังซื้อไม่ครบเลยน้า"

"พอเลยแก"ยัยจีน่าพูด

"นั้นสิ นี่ก็เต็มมือหมดแล้วนะ"ยัยต้าเสริม

"แต่..."

ยังไม่ทันที่ยัยตาลจะเถียงนายแจ็กก็แทรกขึ้นมาก่อน

"เดี๋ยวฉันไปกับเพื่อนเธอเอง ยังมีของที่ฉันต้องซื้ออีกนิดหน่อย"

"เย้~พวกแกกลับก่อนเลยนะ เดี๋ยวฉันกับนายแจ็กกลับแท็กซี่เอง อ้อ! อ้ะ ฝากเก็บด้วยนะ"

พูดจบยัยตาลก็เอาของในมือส่งให้ฉันพร้อมกับหันไปหยิบของในมือนายแจ็กมาให้ฉันถืออีกจากนั้นก็ลากนายแจ็กออกไปทันที

ทีอย่างนี้เห็นผู้ชายดีกว่าเพื่อนเลยนะ-.-

แล้วในมือฉันมันอะไรเนี้ยะ! หนักจนกระดูกแทบหักอยู่ละ ยัยจีน่ากับยัยต้าก็เนียนเดินไปนู่นละ รักเพื่อนกันจริงๆเล้ยยย!

ฟึบ

"อ้ะ!..."

ยังไม่ทันที่ฉันจะได้เดินต่อนายบิวก็เอื้ิอมมือมาหยิบถุงมากมายที่อยู่ในมือฉันไปถือเองทั้งหมดคนเดียวแล้วเดินนำไปทันที

"ยืนบื้ออะไรอยู่ห้ะ ไปได้แล้ว"

พอเห็นฉันไม่เดินตามไปสักทีนายบิวก็หันมาเรียกก่อนจะเดินต่อไป

"อ้ะ! เดี๋ยวสิ"

พอตั้งตัวได้ฉันก็วิ่งตามนายบิวที่เดินนำไปก่อน

"..."

"แฮ่กๆ"

พอวิ่งมาถึงนายบิวก็หยุดเดินแล้วหันมามองฉันที่กำลังยืนหอบอยู่ข้างๆ

"แล้วจะวิ่งทำไมเนี้ย เอ้า!น้ำ"

พูดจบนายบิวก็ยื่นน้ำในถุงที่ถืออยู่มาให้

"ขอบคุณ"

ฉันรับมาดื่มทันทีแก้อาการกระหาย

"วิ่งเอาเหรียญโอลิมปิกรึไง บอกไว้ก่อนนะว่าฉันไม่มีให้"

"บ้านนายสิ ก็นายอยากเดินเร็วทำไมเล่า"

"บ้าป้ะ ฉันก็เดินปกติ เธอนั้นแหละขาสั้น"

-..-นิดหน่อยก็จะเอาให้ได้เลยนะ ไม่กวนฉันสักวันมันจะเป็นไรห้ะ เอออ ฉันขามันสั้น!

"เออไง รู้แล้วก็ช่วยเดินให้มันช้ากว่านี้หน่อยไม่ได้รึไง"

พูดจบฉันก็ยื่นมือไปข้างหน้านายบิว เพื่อจะให้นายนั่นส่งของในมือมาให้ฉันถือบ้าง

"อะไร"

"ก็เอาของในมือมา"

"ไม่ต้องอ่ะฉันถือได้"

พูดจบนายบิวก็ทำท่าจะเดินออกไปโดยไม่สนใจฉันที่ยืนแบอยู่อย่างนั้น

"เอามาน่า มันหนักนะ"

ฉันพูดย้ำอีกครั้งก่อนที่นายบิวจะได้เดินออกไป

"ฉันถือได้น่า"นายบิวยังคงไม่ยอมให้ฉันถือ

"ตามใจแล้วกัน"

ในเมื่อไม่ให้ถือ ฉันไม่ตื้อละ เก่งนักก็ถือไปเองแล้วกันย่ะ

"นี่"

พอเดินไปสักพักนายบิวก็เรียกฉันไว้ ฉันก็เลยหันไปมอง

"อะไร เปลี่ยนใจรึไง" เมื่อยแล้วล่ะสิ เป็นไงล่ะอวดดีนัก

"เปล่า"

อ่าว..ถ้าไม่เรียกให้ถือแล้วเรียกทำไมล่ะเนี้ย คนก็ว่าจะช่วย

"แล้วมีอะไร"

"ไปซื้อนั้นให้กินหน่อยดิ"

พูดจบนายบิวก็พยักเพยิดไปทางร้านสายไหมที่อยู่ไม่ไกลเท่าไหร่

"สายไหม?"

"อือ"

คนอย่างนายนี่กินสายไหมเป็นด้วยหรอเนี้ย ไม่อยากจะเชื่อเลยแหะ

จากนั้นเราก็เดินไปทางร้านสายไหมกัน พอได้แล้วเราก็เดินไปที่รถต่อ ร้านนี้ทำได้น่ากินมากเลยนะใส่ได้ตั้งหลายสี แถมทำเป็นรูปได้ด้วย! 

แต่ตอนที่ฉันกับนายบิวไปซื้อลุงเขาใส่สีโทนชมพูมาให้แล้วทำรูปหัวใจแบบใหญ่พิเศษให้นี่สิแถมให้ราคาถูกพิเศษด้วย

 ลุงเขาบอกว่าทำแบบนี้ให้เฉพาะคู่รักเท่านั้นเพราะอยู่ในช่วงวาเลนไทน์ ฉันก็ไม่ขัดลุงเขาหรอกนะ เพราะฉันว่ามันคุ้มดีเลยปล่อยไป(ฉันไม่ได้เห็นแก่กินนะ)

จากตอนแรกที่มันควรจะเป็นของนายบิว ตอนนี้กลับกลายเป็นฉันที่ถือกินซะเอง(ฉันไม่ได้แย่งนะมือนายบิวไม่ว่างเอง)

"นี่ ใจคอเธอจะไม่ให้ฉันกินเลยรึไง"

"ก็มือนายไม่ว่างนี่~"

"ก็ป้อนดิ"

"ห้ะ!.."ฉันชะงักไปทันทีที่นายบิวพูดออกมาแบบนั้น

"ป้อนไงป้อนอ่ะ นั่นมันเงินฉันนะเว้ย"

"อ..อือ"

ฉันฉีกสายไหมออกก่อนที่จะหันไปป้อนนายบิวที่ยืนอยู่ข้างๆ

งับ

นายบิวงับกินชิ้นสายไหมที่ติดกับนิ้วฉันไป และตอนนั้นเองที่นายบิวเงยหน้าขึ้นมาพอดีทำให้เราเผลอสบตากันอย่างเลี่ยงไม่ได้

"0////0"

จู่ๆฉันก็รู้สึกหน้าร้อนเห่อขึ้นมาและรู้สึกทำตัวไม่ถูกกับสายตาที่จ้องมองมาของนายบิว เราจ้องตากันอยู่อย่างนั้นก่อนที่จะเป็นฉันเองที่เป็นฝ่ายหันหลบออกมาก่อน

ตึกตักๆ

เสียงหัวใจฉันเต้นรัวจนสัมผัสได้ มันเต้นเร็วซะจนฉันคิดว่ามันจะกระเด็นออกมา

ฉันเป็นอะไรเนี้ย

เราเดินมาเรื่อยๆจนถึงที่ๆรถเราจอดอยู่ ก่อนหน้านั้นหลังจากที่ฉันรู้สึกแปลกๆ และหัวใจเต้นเร็วไม่นานนักก็(เกือบ)กลับมาสงบอีกครั้ง 

ฉันก็เดินคุยและป้อนสายไหมนายบิวเหมือนเดิม แต่แค่ครั้งนี้ฉันไม่กล้าสบตาหมอนั่นก็เท่านั้น 

"นี่ ทำไมเดินช้ากันนัก พวกเรารอนานแล้วนะ"พอเราเดินมาถึงยัยจีก็พูดขึ้นมาเป็นคนแรก

"ก็ของมันเยอะ แล้วก็เดินไปเจอร้านสาย

ไหมอ่ะ คิวก็ยาวด้วยเลยต้องรอหน่อย"ฉันตอบกลับไป

จากนั้นเราก็เอาของเก็บไว้ในรถและออกเดินทางกลับที่พักทันที

พอเรากลับมาถึงก็แยกย้ายกันกลับห้อง ฉันเข้าห้องเพื่อที่จะได้นอนพักผ่อนเพราะตอนนี้ก็เวลาก็ปาไปสี่ทุ่มแล้ว

ฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็ล้มตัวลงนอนทันทีเพราะความเมื่อยล้า

 

  กุกกักๆๆ

 

"หืม เสียงอะไรน่ะ"

ฉันเด้งตัวขึ้นจากเตียงมองหาต้นเสียงไปรอบๆห้อง แล้วฉันก็เห็นเงาของใครบางคนอยู่ที่ประตู!!หรือว่า..!!โจร!!

"กรี๊ดดด!!"ฉันร้องกรี๊ดด้วยความตกใจแต่โจรก็เข้ามาปิดปากฉันไว้!!ฉันพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดจากมือโจรนั่น

 

____________

น่ากลัวอ่ะ!!!

อิมของไรท์ จะเป็นอะไรไหมนะ!

ไอโจรบ้าอย่ามาทำอะไรอิมของฉันนะ!

ใครก็ได้มาช่วยอิมที~

มารอลุ้นกันจากนี้จะมีเรื่องราวน่าอะไรเพิ่มขึ้น