ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : โชคร้าย(รึเปล่า)[REWRITE]
ห้องเรียน
อึ้งสิคะงานนี้ มันเป็นเรื่องที่...เอ่อ...พูดไม่ออก อยากจะบ้าตายนี่แค่ได้เจอกันครั้งแรกก็จะฆ่ากันแล้วนี่ต้องมาติดแหงะทนอยู่ห้องเดียวกันอีกหรอเนี่ยะ
โอ้ยยยย!!อยากจะบ้าตายยยยย อยู่ห้องเดียวกันแล้วหวังว่าจะไม่ต้องมาเป็นบัดดี้กันเลยยย...สาธุ!!
"เจอกันอีกแล้วนะ เมื่อวานเธอทำไว้แสบมาก แอนต้องทำจมูกใหม่ฉันหมดเงินไปไม่ใช่น้อยนะเว้ย"นายบิวเริ่มประโยค
"เอ้า!ก็ช่วยไม่ได้นะ อีกอย่างของปลอมก็งี้แหละอยู่ไม่นานหรอก"ฉันตอบกลับไป
เหอะ!ยัยแอนนั่นน่ะฉันเห็นแค่แวบเดี๋ยวก็รู้แล้วว่าของปลอม อีกอย่างถ้าไม่ใช่เรื่องบังเอิญฉันคิดว่านายบิวนี่จงใจชัดๆเป็นถึงหลานเจ้าของโรงเรียนนาวาทีน(ได้ยินมา)ฉันว่าถ้าเคยรู้จักกันมาก่อนนายนี่ต้องจงใจแน่
"เธอนี่มันปากจัดจังนะ"
นายนี่ก็พูดไม่ดูตัวเองนะ ทำเหมือนกับตัวเองดีเลิศกว่าฉันงั้นแหละ
"นายก็ปากอ้อนบาทาเหมือนกันแหละยะ"ชิ!มาว่าฉัน ขอสวนกลับบ้านเหอะ
"แล้วจะทำไมยัยเอ๋อ"ไอ้บ้านี่ ดูมันว่าฉันเอ๋ออ่ะ
แต่ฉันขี้เกียจพูดกับนสยนี่ละ เปลืองน้ำลาย!
"พอเลยพวกฉันไม่มีอารมณ์ปากต่อคำกันพวกนาย ถอยไปได้แล้ว"ยัยจีน่าพูดขัดก่อนจะลากฉันผ่านนายพวกนั้นออกมาตามด้วยยัยเพื่อนฉันอีกสองคน
"แกนี่ก็ปากไวจริงนะ"ยัยจีน่าแกกล้าว่าฉันหรอ -^-ฉันไม่ผิดนะย้ะ
"ไปเหอะ แกไปสงบสติตรงนั้นก่อนเลย"ยัยแฟนต้าพูดจบก็ดันฉันไปที่สวนนั่งเล่น
ฉันนั่งสงบอารมณ์สักพักก่อนที่ยัยลูกตาลจะเปิดประเด็นขึ้นมา
"แกว่ามันบังเอิญไปไหม ที่พวกเรากับพวกนายนั่นจะได้อยู่ห้องเดียวกันอ่ะ"
"ไม่รู้ดินี่ถ้าได้เป็นบัดดี้กันด้วยนี่คงโครตจะบังเอิญเลยอ่ะ"อืม...มันก็จริงอย่างที่ยัยจีพูดนะ
"ช่างเถอะน่า ถ้าเป็นบัดดี้จริงก็ไม่เห็นต้องไปสนใจเลยนี่"
"นี่แกคิดแง่บวกหรื่อกำลังปลอบใจตัวเองย้ะยัยต้า"ตาลพูด
เรานั่งคุยเรื่องนั้นกันด้วยความสงสัยแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากและก็เปลี่ยนเรื่องนั่งพูดเรื่องนู้นเรื่องนี้คุยกันไปเรื่อยๆจนออดดัง
ออด~
ห้องเรียน
พอเราเข้ามาก็ไม่เห็นพวกนายนั่นแล้วเราก็เลยเข้าไปนั่งที่เเล้วก็เห็นกระเป๋านักเรียนวางอยู่บนโต๊ะข้างๆ สงสัยเป็นของบัดดี้ ฉันไม่ได้สนใจอะไรจนกระทั่ง!!!นายบิวมานั่งข้างๆฉันและเพื่อนของนายบิวอีกสามคนก็นั่งกับเพื่อนของฉัน!!ไม่จริงใช่ไหมนายนั่งผิดที่ใช่ไหม!!
"ฮะๆบังเอิญอะไรอย่างนี้เนอะใช่ไหม(^v^)"นายบิวหันมายิ้มมุมปากให้ฉันแต่ฉันไม่สนใจ
ฉันว่ามันแปลกอ่ะอะไรจะบังเอิญขนาดนี้นะอยากบ้าตาย ฟ้าไม่เห็นใจฉันเลยต่อจากนี้ชีวิตฉันปั่นป่วนแน่อ่ะฮือออออ(ToT)
"นี่เธอไม่ดีใจหรอมีหนุ่มหล่ออย่างฉันนั่งข้างๆอ่ะ"
"แหวะหลงตัวเอง"คิดได้ไงว้ะ-_-
"ก็คนมันหล่อช่วยไม่ได้"
"นายนี่บ้ารึเปล่าหลงตัวเองอยู่ได้"
"แล้วเธอสวยนักรึไงห้ะ"
"หึ...ฉันน่ะสวยอยู่แล้ว"
"เห็นม้ะ..."
"อะไรยะ"
"เธอก็หลงตัวเองเหมือนกันนั่นแหละ"
โอ้ย!กวนบาทาที่สุด นายนี่นั่งหุบปากเฉยๆไม่เป็นรึไง!
"นี่นาย!..."
ฉันยังไม่ทันออกปากด่านายนั่นอาจารย์ประจำชั้นเรียนของเราก็เดินเข้ามาพอดีทำให้ฉันต้องเงียบ
และไม่วายที่นายหลงตัวเองข้างๆฉันจะหันมายิ้มเยาะ หึ!ค่อยดูเถอะฉันเอาคืนแน่
อาจารย์ให้แต่ละคนแนะนำชื่อจริงและชื่อเล่นให้ทุกคนรู้จัก ฯลฯ
พอแนะนำกันเสร็จหมดฉันก็เลยได้รู้จักเพื่อนนายบิวจนครบคนที่หนึ่งชื่อแม็ก คนที่สองชื่อแจ็ก คนที่สามชื่อพาวน์
เราเรียนกันจนในที่สุดคาบสุดท้ายก็จบลงด้วยความราบรื่น(มั้ง)ไม่มีการทะเลาะเบาะแว้ง(ที่ไหนล่ะ)และไม่มีปัญหาใดๆทั้งสิ้น(โกหก)
โอ้ยยยย!!ฉันอยากจะบ้าตายนี่ฉันต้องทนเห็นหน้าไอบ้านี่จนเรียนจบหรอเนี่ยะ!ขืนอยู่อย่างนี้มีหวังได้ตายกันไปข้างแน่!
บ้าน
พวกเรากลับมาถึงบ้านด้วยสภาพที่หมดแรงอย่างมากกก ก็เพื่อนนายบิวแต่ละคนนี่เงียบที่ไหนฉันสังเกตเห็นว่าเพื่อนนายบิวกับเพื่อนฉันไม่มีใครเข้ากันได้ร่วมถึงฉันกับนายบิวนั่นด้วยแก็งค์นายนั่นนี่กวนประสาททั้งแก็งค์อ่ะ หลงตัวเองสุดๆด้วย
"เอาล่ะๆ พวกแกรีบไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปเตรียมของไปเที่ยวกันจะได้ไม่ต้องมานั่งหมดแรงแบบนี้ลุกๆๆ"ยัยแฟนต้าลุกขึ้นแล้วพยายามบอกให้พวกฉันขึ้นไปอาบน้ำ
พวกเราอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็พากันบึ่งรถ(ยัยลูกตาล)ไปที่ผับทันทีไม่รอช้า เพราะเรื่องเที่ยวทะเลของฉันต้องถูกพับเก็บไว้ก่อนเนื่องจากอาคารเรียนทั้งหลายปรับปรุงไวกว่ากำหนดจึงไม่มีวันหยุดยาวเลย เสียใจT^T
ผับJee club
ผับนี้เราเข้ามาได้โดยไม่ต้องตรวจบัตรใดๆทั้งสิ้นเพราะเจ้าของผับเป็นพ่อของยัยจีเราก็เลยไม่มีปัญหาในการเข้าออก
"แกวันนี้คนเยอะจังเนอะ"ยัยแฟนต้าที่เดินมานั่งข้างๆฉันพูดพร้อมกับมองไปรอบๆ
เรามานั่งตรงโซนVIPที่เป็นที่ประจำตรงนี้มีเครื่องมือไฮเทคคอยบริการตลอดอยากได้อะไรก็แค่กดปุ่มแล้วสั่งก็จะมีคนเอาเครื่องดืมมาส่ง
"ขอกามิแล้วกัน"ยัยต้ากดปุ่มสั่งเครื่องดืม
"ฉันค๊อกเทล"
"ฉันขอแค่พั้นช์นะ"
"ฉันขอมาร์ตินี่"จากนั้นฉันกับเพื่อนก็เริ่มสั่งเครื่องดื่มมา
"แกฉันไปแดนซ์นะ"พูดจบยัยตาลก็วิ่งไปทันทีจริงๆเล้ยยยจะรีบไปไหนเนี้ยะ
"แกรอด้วย!!"แหม~ยัยต้าก็อีกคนหลุดลุคใสๆตัวเองเลยนะ
"แกไม่ไปหรอ"
"ไม่อ่ะแกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบ"
"เออว่ะ"
"แกนี่ก็อยู่กับฉันตั้งนานลืมรึไง"
"เออน่าแต่อย่างแกไม่ไปแดนซ์ก็ดีแล้วเดี๋ยวหาเรื่องวิ่งกัดคนอื่น"
"เอ๊ะ!แกนี่เดี๋ยวระวังจะล้มโดยไม่รู้ตัวนะยะ"
"ล้มเพราะกลิ่นปากแกหรอ"อ้ายยยดูมันพูด
"แกนี่มัน"โว้ย!ไม่คุยแล้วTT
"โอเคๆหยุดแล้วอย่างอนน้าาา~"
"อือออ"
แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อยๆเรื่องนู้นเรื่องนี้
บลาๆๆๆ~
"แก!ดูนั้น"ฉันหันไปตามนิ้วของยัยจี
"เฮ้ย!!อีกแล้วหรอว่ะ"
"ไปเร็วแก!!!"
ไม่ต้องสงสัยหรอกว่าเกิดอะไรขึ้นจะเล่าให้ฟังเดี๋ยวนี้แหละ ก็ตอนนี้ยัยตาลกับยัยต้าถูกผู้ชายสี่คนพาออกมาจาผับความจริงเรื่องนี้เกิดขึ้นบ่อยมากเวลาเรามาที่นี้เราทุกคนเคยถูกมอมเหล้าแล้วถูกพาออกมาจากผับแต่โชคดีทุกครั้งที่มีการ์ดอยู่แถวนั้นจึงรอดมาได้
แต่ตอนนี้ออกมาไม่เห็นการ์ดสักคนไม่รู้มุดหัวอยู่ไหนกันฉันกีบยัยจีจึงรีบวิ่งตามยัยต้ายัยตาลไปจนถึงลานจอดรถ
"หยุดนะ!!พวกแกจะพาเพื่อนฉันไปไหน"
"เฮ้ย!ดูดิมีสาวสวยอีกสองว่ะ"
"เฮ้ยทินไปเอาสองสาวมาดิว่ะ"หนึ่งในพวกนั้นสั่งคนชื่อทินมาจับตัวพวกเราไว้
"หยุดนะ!!"
พลัก!!
ยัยจีเตะเป้านายทินอย่างแรงจนมันนั่งฟุบลงไป พวกฉันทุกคนเคยไปเรียนวิชาป้องกันตัวเพราะพ่อแม่พวกเราเป็นห่วงจึงให้ไปเรียนก็ได้ใช้บ่อยรวมถึงตอนนี้แต่ยัยต้ากับยัยตาลคงเสียท่าให้พวกมันก็เลยเป็นแบบนี้
"แสบนักนะไอคิวไปจับมันมา"
คนชื่อคิววิ่งมาจะจับฉันและตอนนั้นนายทินก็วิ่งมาจับพวกฉันด้วยพวกฉันป้องกันตัวได้ไม่นานก็เสียท่าให้มัน มันต่อยท้องฉันสองคนแล้วพยายามพาไปที่รถแต่ก็มีคนขว้างพวกมันไว้ก่อน
___________
มาอีกตอนนนน
ช่วงนี้กำลังว่างๆก็อัพเรื่อยๆอ่ะเนาะ~
คิดถึงรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคน(ยังไม่อยู่กันรึเปล่า)
เพื่อชดเชยที่หายไปนานไรท์จะอัพบ่อยๆให้เลย
ด้วยรักและmiss you????
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น