เพลย์บอยคนนี้ กำลังรักเธอ(Pop&Pop)[REWRITE]

ลำดับตอนที่ #11 : จูบอีกครั้ง[REWRITE]

  งานเลี้ยงเปิดตัวบริษัท

วันนี้ฉันกับเพื่อนๆต้องมางานเปิดตัวบริษัทที่เพิ่งสร้างเสร็จของพ่อแม่พวกเรา

  

และตอนนี้พวกเราก็อยู่ในงานเลี้ยงเป็นที่เรียบร้อยโดยที่มีพี่จั๋งและพี่เอฟยืนอยู่ด้วย พวก ฉันเดินสำรวจภายในงานไปเรื่อยๆ 

ในงานนี้ตกแต่งแนวคลาสสิกและมีเสียงดนตรีที่ฟังแล้วรู้สึกผ่อนคลายตามไปด้วย

 

ความจริงเราว่าจะใส่ชุดเก่ามาแต่พ่อแม่พวกเราสั่งห้ามเด็ดขาดว่าอย่าใส่ชุดเก่าไปเพราะงานนี้มีทั้งนักข่าวและคนดังมากมายพวกท่านอยากให้เราเป็นที่จับตามอง

ซึ่งตั้งแต่เราเดินเข้าก็มีสายตาหลายคู่จ้องมองมาที่เราตลอดเวลาและฉันรู้มาว่าพ่อแม่ของพวกเราได้เชิญเพื่อนๆของพวกท่านมาร่วมงานด้วยพร้อมกับลูกชายของพวกเขา ทำให้ฉันรู้ทันทีว่าที่พวกเราต้องใส่ชุดสวยๆนี้เพราะพ่อแม่ของพวกเราต้องการจะจับคู่ให้เรา!!

 

พอฉันนึกถึงเรื่องนี้แล้วฉันกับเพื่อนเลยเดินไปถามพวกท่านตรงๆและพวกท่านก็ยอมรับว่าเพราะเรื่องนี้ด้วย

 

พวกท่านได้จับคู่ให้เราเรียบร้อยแต่พวกเขายังมาไม่ถึงพ่อแม่พวกเราก็เลยให้เรานั่งรอจนกว่าพวกเขาจะมาและพวกท่านก็จะพามาแนะนำ

 

"แกฉันอยากกลับบ้านอ่ะ"ยัยแฟนต้าที่ทำหน้าเบื่อโลกอย่างแรงเอ่ยขึ้น

"แกจะบ้าหรอเดียวยังไงพ่อแม่ของพวกเราก็ทำให้พวกเราต้องเจอพวกเขาอยู่ดี"ยัยลูกตาลพูดขัดเพื่อนที่ทำท่าเหมือนจะลุกกลับบ้าน

"เด็กๆรอนานไหมจ้ะ"

พ่อแม่ของพวกเราเดินเข้ามาถามพร้อมกับเพื่อนๆของพวกท่านพวกเราจึงรีบยืนขึ้นเพื่อทักทาย

"สวัสดีค่ะ//"

"สวัสดีจ้ะ//"

"นี่ลูกสาวพวกคุณหรอน่ารักจัง"หญิงสาววัยกลางคนหนึ่งในเพื่อนพวกท่านพูดขึ้น

"แล้วว่าแต่ลูกชายพวกคุณอยู่หรอครับจะได้ให้มาทักทายกัน"พ่อฉันพูดขึ้น

"อ้อ หนุ่มๆจ้ะมานี่หน่อยสิ"

พูดจบหญิงวัยกลางคนคนเดิมก็หันกลับไปข้างหลังเพื่อเรียกลูกชายเขา

 

"พวกนาย//พวกเธอ"เมื่อเห็นหน้ากันแล้วก็อึ้งสิคะ ก็นี่น่ะพวกอีตาบิว!

 

โอ้ยยยย!เป็นลม-..-;!

 

"อ้าวรู้จักกันแล้วหรอ"

เอ่อ...พ่อคะรู้จักจนจะฆ่ากันตายอยู่แล้วค่ะ ดูจากการทักทายที่สนิทสนมก็รู้วว!

"ครับ"

นายบิวตอบพ่อฉันและยังคงยิ้มมาให้ฉัน นี่นายรู้ไหมยิ้มนายจะทำให้ฉันบ้าแล้วนะยะ

"อ้อ"อ้ออะไรคะพ่อ(ToT)

 

จากนั้นพ่อแม่เราทั้งสองฝ่ายก็จับคู่ให้เรา...ไม่ต้องถามนะคะว่าใครคู่ใคร ตามที่คิดเลยค่ะแหมเหมือนรู้เลยเนอะ(T_T)

และแน่นอนว่า....ฟ้ากลั่นแกล้งฉ้านนนนนนน(ㄒoㄒ)(ㄒoㄒ)(ㄒoㄒ)(ㄒoㄒ)(รู้สึกร้องไห้บ่อยไปนะ)

 

พอจับคู่ให้เราแล้วพ่อแม่ของพวกเราก็ให้เราไปเต้นรำเปิดฟลอ ยัยเพื่อนฉันก็ส่งสายตาให้ฉันช่วย แล้วฉันจะช่วยอะไรได้ยะขนาดฉันยังเอาตัวรอดยังไม่ได้เล้ยยย

"สงสัยเราจะเป็นเนื้อคู่"นั้นไงนายบิวเริ่มและ

"บ้านนายสิยะ"

"บ้านฉันเนี้ยะแหละ"ดูดิฉันคิดว่าสงครามจะเกิดขึ้นแล้วล่ะ

"..."ฉันไม่ได้พูดอะไรออกไปเพราะไม่อยากหาเรื่องให้ตัวเองเมื่อยปาก

"เธอนี่ชอบมาเจอฉันบ่อยนะ"ฉันเนี้ยะนะ!อยากด่ากลับจริงๆแต่ฉันต้องเงียบไว้ วันนี้ฉันต้องเป็นเด็กสาวที่น่าร้ากกก

"..."

"เป็นแฟนฉันได้ยัง"

ห้ะ! พูดไม่ออกอยู่ๆก็มาถามนายนี่ถ้าจะเพี้ยนเพิ่งบอกจะมาจีบฉันนี่ยังไม่ถึงอาทิตย์มาขอเป็นแฟนเนี้ยะนะ! บ้า! บ้าไปแล้วพูดเลยยย

"นายจะบ้าหรอ"

"ทำไมก็ฉันชอบเธออ่ะ"

   ตึกตัก ตึกตัก

อ้ายยยแล้วทำไมฉันต้องหวั่นไหวด้วย บางทีนายนั่นอาจจะแสแสร้งก็ได้ใครจะไปรู้ ไอหัวใจไม่รักดีเดี๋ยวนายนี่ก็ได้ยินหรอก(~(^з^)-♡:หัวใจ)

"เธอหน้าแดงอ่ะชอบฉันก็บอกมา(^.^)"

อ้าว! เวรแล้วไงเห็นอีกรึ-_-;

"บ้า!ฉันร้อนต่างหาก"

"จริงดิ"

"จริง"

 

พอคนเริ่มเข้ามาเต้นรำฉันก็รีบปลีกตัวออกมาจากตรงนั้น แต่ก็ยังไม่พ้นนายบิวอยู่ดี

 

"มานี่ดิ"

 

"ไปไหน...ว้ายย!"

 

พูดยังไม่ทันจบนายบิวก็ดึงฉันออกมาจากในงานทันทีโดยที่ไม่คิดจะถามฉันเลยว่าเต็มใจมาด้วยรึเปล่า

 

"นี่นายพาฉันออกมาทำไม"

 

"ฉันแค่เห็นดาวสวยดีเลยพามาดู"พูดจบนายบิวก็มองขึ้นดูดาวฉันจึงมองตาม

 

ว้าว!ดาวคืนนี้ดาวสวยจัง*_*

 

"สวยจัง"อยู่ๆนายบิวก็โพล่งขึ้นมา

 

"อืมดาวสวยจัง"-////-;เขินทำไมเนี้ยะเขาชมดาวอย่ามั่ว

 

"ฉันไม่ได้หมายถึงดาวสักหน่อย"

 

"อ้าว!แล้วนายหมายถึงอะไรอ่ะ"ไม่ได้หมายถึงฉันใช่ไหมห้ะ

 

"เธอไง"พูดจบนายบิวก็ส่งยิ้มมาให้ฉัน

 

"เอ่อ...-/////-"

 

   ตึกตัก ตึกตัก

แล้วทำไมฉันต้องตื่นเต้นเนี้ยะรู้สึกตอนนี้หน้าฉันร้อนไปหมดและฉันคิดว่ามันคงแดงมากด้วยล่ะ

 

"น่ารัก"

 

"ห...ห้ะ!"

 

  จุ๊บ!!

OxO

พอฉันหันมาทางนายบิวปากของเราก็แตะกันแล้วฉันไม่รู้เลยว่านายบิวเอาหน้ามาใกล้ฉันตอนไหน

 

   ฟึบ

ฉันรีบหันหน้าไปทางอื่นเพราะกลัวคนข้างๆจะเห็นว่าฉันหน้าแดงแค่ไหน

 

   ขวับ

นายบิวจับแขนให้ฉันหันไปทางเขาจากนั้นเขาก็ค่อยๆก้มหน้าลงมาใกล้ฉันเรื่อยๆฉันได้แต่หลับตาปี๋

 ฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนๆที่เป่ารดหน้าฉันและเข้าใกล้มาเรื่อยๆจนกระทั่งริมฝีปากของเราสัมผัสกันเขาเปลี่ยนจากที่จับแขนฉันเป็นกอดเอวฉันแทนและมืออีกข้างหนึ่งของเขาก็จับที่ท้ายทอยของฉัน นี่เป็นจูบครั้งที่สามของฉันที่เขาได้ไป

เขาถอนจูบออกเพื่อให้ฉันพักหายใจก่อนที่เขาจะบรรจงจูบลงมาอีกคร้้งแต่ครั้งนี้ไม่เหมื่อนเดิมเขาเริ่มเลียที่ริมฝีปากฉันก่อนที่เขาจะพยายามใช้ลิ้นสากของเขาสำรวจไปทั่วปากฉัน

"อื้อ"ฉันครางออกมาเบาๆเพราะเขากัดริมฝีปากฉันจนฉันรู้สึกถึงรสชาติของเลือดที่ไหลซิบๆอยู่

 

"พ...พอ ได้แล้ว"

 

"..."

"นี่!..."

"เป็นแฟนกันนะ"

"ฉันจะไว้ใจนายได้ยังไง"

"ฉันจะพิสูจน์ให้เธอเห็นในระหว่างที่เราคบกัน  ว่าฉันรักเธอจริง"

"ทำไมต้องระหว่างที่คบกัน"

"ก็เราจะได้เรียนรู้ไปพร้อมๆกันไง"นายบิวพูดขึ้น

"..."

"เป็นแฟนกับฉันนะ"สายตาที่ดูจริงจังของนายบิวทำเอาฉันไม่กล้าปฏิเสธ

"อืมก็ได้ "

ไม่ใช่ว่าฉันใจง่ายนะ ถึงฉันจะมีหวั่นไหวบ้างก็เถอะ แต่ฉันแค่อยากจะรู้ว่าพวกผู้ชายแบบนาย นี่ จะรักษาคำพูดได้รึเปล่าก็แค่นั้น(แต่ถ้าทำได้จริงก็คงดูต่อไปล่ะนะ) ความจริงเขาก็คงจะมีอะไรดีอยู่บ้างล่ะมั้ง

"จริงดิ"

จากแววตาที่ดูจริงจังเปลี่ยนเป็นแววตาที่มีความสุขขึ้นมาทันทีเห็นได้ชัด นี่ฉันคิดผิดรึเปล่าเนี้ยะ

"แต่..."

"แต่อะไรอ่ะ"

"นายห้ามนอกใจฉันเด็ดขาดไม่งั้นก็ทางใครทางมัน"

"อืมฉันสัญญา แต่ถ้ามันเกิดเป็นเรื่องเข้าใจผิดเธอก็ต้องฟังฉันอธิบาย เข้าใจ๋"

"คำแก้ตัวของนายงั้นสิ"

"เธอเห็นฉันเป็นคนยังไงห้ะ"

"กล้าถามเนอะ"

"เออๆถ้าฉันผิดจริงฉันยอมให้ทำอะไรฉันก็ได้เลย พอใจยัง แต่ถ้ามันมีเหตุจำเป็นก็ฟังฉันด้วย"

"หรอ งั้นหลังจากที่ฉันบอกเลิกนายแล้วกันนะ"

แหม เหตุผลงั้นหรอ มันมีเหตุผลที่ต้องทำอย่างนั้นด้วยรึไงนะ แค่คิดก็ฉุนละฉันเนี้ย

"โห ใจร้ายว่ะ"

"ทำไม"

"ไม่เถียงละๆ เดี๋ยวแฟนไม่รัก"

นายบิวพูดคำว่าแฟนออกมาได้น่าตาเฉย ทำเอาฉันไปไม่เป็นเลย

"-0+"

"อะไรๆ ทำหน้าอะไรอย่างนั้นห้ะ ป้ะๆเข้าไปในงานกัน"

พูดจบนายบิวก็พาฉันเข้าไปในงานแล้วบอกเรื่องนี้กับทุกคนทันที พ่อแม่ของเราดีใจกันมากและเพื่อนฉันก็ดีใจกับฉันด้วยถึงจะดูระแวงนายบิวมากกว่าก็เถอะ

พอจะกลับนายบิวก็อาสามาส่งฉันที่บ้าน ส่วนเพื่อนคนอื่นๆของฉันก็กลับกับพี่จั๋งและพี่เอฟความจริงฉันบอกกับนายบิวแล้วนะว่าไม่ต้องแต่เขาก็ยืนยันจะมาส่งให้ได้ ไม่รู้จะเก็บคะแนนความไว้ใจรึไง

ถึงจะคบกันแต่ปัญหามากมายมันอยู่หลังจากนี้สินะ แล้วฉันก็ยังไม่รู้หรอกว่าจะคบกับนายบิวได้นานแค่ไหน

ตอนนี้ความรู้สึกอาจจะแค่หวั่นไหว แต่ถ้ามันมากกว่านั้นแล้วถ้ามีเหตุต้องเลิกกันมันก็คงทำใจลำบากล่ะนะ

เพราะงั้นถ้านายนี่จะออกลายเมื่อไหร่ ขอแค่ตอนนั้นยังอยู่ในช่วงหวั่นไหวแค่นั้นก็คงจะดี

_________

อัพแล้ววววววว

ว้าวฟินในที่สุดก็ได้เป็นแฟนกัน

แต่เรื่องราวยังไม่จบนะจ้ะ

ความกังวลของอิมนี่น่าคิดนะ

บิวจะทำได้อย่างที่พูดรึเปล่านะ

เอาอิมอิมมาฝากกก