ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : การโจมตีสู่การทะลุมิติ
"โอ้ๆ เรื่อาที่ประุมมใ่ไหมรับ ร." นิถามถึร.าลอส้วยท่าทาที่สุภาพ และร.เลยอบว่า
"ใ่แล้วแหละ ในบันทึนี้ เาบอไว้หม เาบอ้วยว่าไอ้เ้าที่มาโมีเรือไม่นานมานี้น่ะ มีื่อว่า ไโนอิททิโอูัส เ๋ใ่ไหมล่ะ ฮ่าฮ่า"
นิถึับทำหน้าเบ้ เมื่อไ้ยินเสียร.หัวเราะ เาเลยอบลับไปว่า "รับ..ร. แ่เสียหัวเราะไม่่อยเ๋เท่าไหร่นะรับ"
ร.ไ้ยินันั้น เลยยิ่ำเ้าไปให่ "ฮ่าฮ่าฮ่า โฮ่โฮ่ เสียันเนี่ยนะ ไม่เ๋ ฮ่าฮ่า"
ไม่นานเท่าไหร่....็มีหนุ่มนัสัววิทยาและนับรรพีวินวิทยาสาวรีบเ้าไปในห้อร.้วยท่าทาที่เร่รีบ โยนผู้ายือ ิม ัน ลูรึ่อเมริัน-เาหลีที่ระาใสาวไ้มา และ นผู้หิือ แอนน์ ผู้เี่ยวา้านไโนเสาร์และสัว์เลื้อยลานบินไ้
"แย่แล้วๆ อนนี้มีเหุเิึ้นที่ายฝั่ทะเลอแลิฟอร์เนีย" ิมรีบพูับร.พร้อมเอา่าวาในมือถือมาใหู้ นิถึับพูึ้นมา "ิม....มันอาเป็นพว่าวหลอลว็ไ้ แบบว่าสิ่ที่เิึ้นเนี่ย ไม่าฝันว่าะเป็นอะไร ามมาู่อ อะไรแบบเนี่ย"
แ่ร.าลอส็ล่าวับนิและทุนในห้อว่า "ันว่าน่าะเป็นเรื่อรินะ เรา้อรีบไปโย่วน!! นิ! ิม! เรียมอมา " ทำให้ทานิและิมรีบไปที่ห้อพัอพวเา และเอาเป้ใส่อที่ำเป็นมาอย่าว่อไว ะเียวัน แอนน์็พยายามะวิ่ามิมไป้วย "ิม...ะทิ้ันไปไม่ไ้นะ เราไม่ไ้ออเทันเลย" ิมเลยบอับเธอ "ันไม่ใ่ทหารไปรบนะเฟ้ย!! รออยู่รนี้ีว่า ปลอภัยสุ"
านั้น ร.าลอส,นิ และ ิม ออาสมิธโเนียนไปที่บริเวถนน้านนอ ึ่มียานพาหนะร่อนไ้ไร้นับอรออยู่ เรียว่า "เอโรอปเอร์" โยพวเา้อึ้นไปูเหุาร์ที่แลิฟอร์เนียทันที
ฟิ้าวววววววว ฟิ้าวววววว ฟิ้าวววววว ฟิ้าวววววววว
เสียเอโรอปเอร์ัอย่าถี่ๆ เมื่อมันำลั่อยๆลอยบนฟ้า และพุ่ไปฝั่ะวันในที่สุ
นิ:มัน่าวอะไรเนี่ย..เราไปทำไมล่ะ
ิม:มีนพบวาฬสเปิร์ม(วาฬหัวทุย) วัยรุ่นเยื้นายรายฝั่ใล้เมือานฟรานิสโไปราวๆ 10 ม. น่ะ
นิ:โธ่....ที่แท้็วาฬาย แล้วเราไปเ็บัวอย่ามันหาสาเหุ น่าเบื่อว่ะ
นิ:แ่..ันลืมบอไปว่า มีร่อรอยารั รอยแผลนาให่ำนวนมาอยู่ามัวอวาฬ ึ่ไม่ใ่รอยอหมึยัษ์ ลาม หรือวาฬพวเียวันแ่อย่าไร
ร.าลอส:ันั้น เรา็เลย้อไปไล่ะนิ และอาะเี่ยว้อับสัว์ลึลับที่ปราัวไปโมีเรือรบ้วย
นิ:อืม.....น่าสสัยริๆ หรืออาเป็นเมะโลอนที่ยัหลเหลืออยู่ใ้ทะเลลึ
ิม:ในทะเลอนนี้ สภาพแวล้อมไม่น่าะเหมาะให้สัว์อย่าเมะโลอนอยู่ไ้หรอนะ ถ้าริ อนนี้็พบบ้าแล้วล่ะ
2 ม. ผ่านไปเอโรอปเอร์ลอที่ายฝั่ที่เิเหุ และร.็รีบลไปูาวาฬทันที พร้อมทั้นิับิม็ไปเ็บรวอย่าที่น่าสนใ้วย
รอบๆาวาฬสเปิร์ม มีนท.และนัวิทยาศาสร์หลายนมารวสอบ้วย ที่เหลือ็เป็นนั่าวับาวบ้านในพื้นที่ที่มามุู
นระทั้....ไม่นานนับาเอโรอปเอร์ลอ...
" เฮือ!! ไม่ริใ่ไหม" นิใมา เมื่อพบรอยีาที่มีเี้ยวนาให่ิอยู่าหนัวาฬ เาึมันออมาู ิมรีบเอาแว่นยายส่อูอีที พวเาถึับสั้นไป10วินาที้วย้ำ "เ้าอัวที่่าวาฬเนี่ย ไม่น่าะธรรมาแน่นอน เพราะฟันล้ายฟันระเ้ แ่ให่ว่ามา และมีรอยหยัเล็ๆรปลายฟัน บาที.....ในทะเละมีสัว์นิใหม่รอเราสำรวแน่นอนแล้วล่ะ" ิมพูเบาๆับนิ
เวลาเียวัน ที่บริเวทะเลใล้ับายฝั่ที่พวนิับร.าลอสไปอยู่ นท.รัษาวามปลอภัยทาทะเล็ลาะเวนูวามปลอภัยามปิ
นท.1:ทะเลสบีนะ
นท.2:นั้นสิ....แ่ันรู้สึแปลๆ เหมือนะมี็อิลลาอยู่ใ้เรือเรา
นท.1:ไอ้บ้าเอ้ย!! ็อิลล ็อิลลาอะไร ไม่มีหรอ แถวนี้มีแ่ไอ้หลาม
นท.2:แ่....เอ็ะ! นายพูถึไอ้หลาม พวนนานวล พวนระสา และ็ไอ้ปลาะันี้ระโหนีไปเลย
นท.1:้อรีบประสานไปให้หน่วยเรารุอื่นให้ไ้รู้ล่ะ....
พวนท.รัษาวามปลอภัยทาทะเล รู้สึัวว่ามีภยันรายอยู่ใล้ๆัว แ่ไม่รู้ว่ามันือสัว์โบราที่้ามมิิาเาะพาราไ์มาแหวว่ายน้ำเล่นในมิิโลปัุบันนี้ ึ่ัวที่ทำ็ไม่ใ่ใรที่ไหน เ้า "ไโนอิททิโอูัส" ัวเิมนี่เอ
้า!!
"แว้!! ลามลายพันธุ์เป็นไอ้เ้ รีบเผ่นเร็ว" นท.ฯรีบแล่นเรือออไปอย่าไม่รีรอ เมื่อเ้าไโนฯระโนเือบเ้าไปใน้าใน ึ่่อนหน้านั้น มัน็ว่ายลไปใ้ทะเลลึ และสัหารวาฬสเปิร์มไปัวหนึ่ แถมเมือบหมึยัษ์ที่ยัไม่โเ็มวัยอีเป็นฝู้วย
่วที่นท.ฯแล่นเรือหนี หนึ่ในนั้น็ิ่อทาารบริเวใล้ายฝั่ให้หม และทำให้ายหาหลายแห่ในเวลา่อมา้อปิให้บริาร รวมทั้ายหาที่มีวาฬมาาย้วย แ่อย่าไร็ี ไโนอิททโอูัส็ระโึ้นไปับนท.ฯทีเียว 2 น และว่ายลไปในน้ำ้วยวามระหายเลือ เป็นอันว่าพวเาายในหน้าที่เลยทีเียว
"แย่แล้วพวเธอ เ้าสัว์ลึลับัวเิมเิอาวะวาในทะเล แถมราวนี้ินนท.รัษาวามปลอภัยไป2 เรา้อามมันไปูล่ะ" ร.าลอสรีบไปปุ่มเปิให้เอโรอปเอร์ทำาน และันัวิมับนิึ้นไปที่เรื่อ พร้อมทั้รัเ็มัให้ี เพราะร.ะปุ่มเร่วามเร็วระับสูสุ!!
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
"อ้า เวียนหัวเศียรเล้า อ้า" นิะโนออมา้วยอาารเวียนหัวลอทา นเอโรอปเอร์มาถึุที่เ้าไโนฯอยู่ มัน็หยุเร่เรื่อ
ร.าลอส:โหมพราัว!! ามมันไปะ
นิ:โห! นี่น่ะหรอ ไโนอิททิโอูัส ูอย่าไร็็อิลลามีรีบัๆ
ิม:ันเห็น้วยับแนะ แ่ไม่นึว่าเราะไ้สัมผัสัวเป็นๆถึนานี้ ื่นเ้นๆ
ร.าลอส:ูท่าทามันะรีบลนลานอะไรบาอย่านะ
นิ:้าหลัเราไ เรือำน้ำับเรือสะเทินน้ำสะเทินบออทัพ
ไม่ใ่แ่ร.าลอส นิ และ ิมเท่านั้นที่ามเ้าอสูรร้ายัวนี้ไป แ่เรือำน้ำับเรือสะเทินน้ำสะเทินบที่อทัพอเมริาส่มาัาร็ามมาิๆเ่นัน
ิม:พวเาะเห็นเราไหม...
ร.าลอส:ไม่้อห่ว...เรายัอยู่ในโหมพราัวอยู่น่ะ
ิม:เฮ้อ.....่อยยัั่ว
บรู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
เรือำน้ำยิอร์ปิโิๆ 5 ลู ใส่ัวเ้าไโนอิททิโอูัสไปแบบเ็มๆ ทำให้มันเหมือนะหายไปในน้ำ
ทหาร1:เฮ้!! ภาริสำเร็!!
ทหาร2: ราวนี้ะไม่ไ้้อมารุรานนอีแล้วนะ
ทหาร3:วันนี้ ันเลี้ยสเ็วัวเอ
ทหาร2:เย้!! อโปรัน
้า...้า....้า.....
ทหาร1:อ้ะ.....มันยัไม่ายหรอ?
ทหาร3:อะไรัน มันายแล้ว
้า
ทหาร1-3:อ้า มันแร่เินาริๆว่ะ
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!
พวทหารที่ยิอร์ปิโไป ิว่าไโนอิททิโอูัสายแล้ว แ่มันแ่รีบไปหลบในโหินใ้ทะเลลึ และพุ่ัวเ้ามานเรือำน้ำ้วยแรมาที่สุเท่าที่มันเยมี และทำให้เรือำน้ำพุ่ไปนับเรือสะเทินบสะเทินน้ำ ผลที่ไ้ือ เหล่าทหารพาันึ้นเรือูีพันแบบไม่ทันั้ัว และผ่านไป12 วินาที ระเบิ็สนั่นทั่วน่านน้ำ ทหารเือบทั้หมเสียีวิในหน้าที่
ร.าลอส:ท่าทา ราวนี้ ไโนอิททิโอูัสะนะแล้วล่ะ
นิ:มนุษย์ผู้รุรานรัแสิ่มีีวิ ราวนี้ัวเอทำเอ็โนเอ
ิม:เี๋ยวนะๆ อยู่ีๆมันมีหลุมสีาวแปลๆโผล่ออมาไ้ไ ูสิไอ้หมอนั้น็ว่ายเ้าไป้วย
ร.าลอส:สสัยะเป็นหลุมมิิในบันทึลับฯละมั้ ที่ะพาเราเ้าไปเาะยัษ์ในำนาน.....
นิ:อปุ่มสีรุ้นี่นะ
ิม/ร.ฯ:ไม่นะ!!
นิ:เาเียนว่าปุ่มวาร์ป ็้อสิ
ฟิ้าววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
บรู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ร.าลอส:ไอ้ั่เอ้ย!! เอโรอปเอร์เราลายเป็นยานเอนเอร์ไพรส์เลย อ้า
นิ:็บอว่า ะเ้าไปามไโนอิททิโอูัสไม่ใ่หรอ?
ร.าลอส:ใ่ไ...แ่ เรา้อ่อยๆไปสิ แบบนี้เี๋ยวยานะเสีย่ายโว้ย!
เผอิว่า เ้านิไปปุ่มวาร์ป ึ่เป็นปุ่ม้อห้ามอเอโรอปเอร์ แ่เาันไป ทำให้เอโรอปเอร์พุ่ัวแเ้าไโนฯไปอย่ารวเร็ว ผ่านหลุมมิิในำนาน.....
"ใ่แล้วแหละ ในบันทึนี้ เาบอไว้หม เาบอ้วยว่าไอ้เ้าที่มาโ
นิถึับทำหน้าเบ้ เมื่อไ้ยินเสียร.หัวเราะ
ร.ไ้ยินันั้น เลยยิ่ำเ้าไปให่ "ฮ่าฮ่าฮ่า โฮ่โฮ่ เสียันเนี่ยนะ ไม่เ๋ ฮ่าฮ่า"
ไม่นานเท่าไหร่....็มีหนุ่
"แย่แล้วๆ อนนี้มีเหุเิึ้นที่าย
แ่ร.าลอส็ล่าวับนิแล
านั้น ร.าลอส,นิ และ ิม ออาสมิธโเนียนไปที่บริเ
ฟิ้าวววววววว ฟิ้าวววววว ฟิ้าวววววว ฟิ้าวววววววว
เสียเอโรอปเอร์ัอย่าถ
นิ:มัน่าวอะไรเนี่ย..เราไ
ิม:มีนพบวาฬสเปิร์ม(วาฬหั
นิ:โธ่....ที่แท้็วาฬาย แล้วเราไปเ็บัวอย่ามันหา
นิ:แ่..ันลืมบอไปว่า มีร่อรอยารั รอยแผลนาให่ำนวนมาอยู่
ร.าลอส:ันั้น เรา็เลย้อไปไล่ะนิ และอาะเี่ยว้อับสัว์
นิ:อืม.....น่าสสัยริๆ หรืออาเป็นเมะโลอนที่ยั
ิม:ในทะเลอนนี้ สภาพแวล้อมไม่น่าะเหมาะให
2 ม. ผ่านไปเอโรอปเอร์ลอที่
รอบๆาวาฬสเปิร์ม มีนท.และนัวิทยาศาสร์หลา
นระทั้....ไม่นานนับาเ
" เฮือ!! ไม่ริใ่ไหม" นิใมา เมื่อพบรอยีาที่มีเี้ย
เวลาเียวัน ที่บริเวทะเลใล้ับายฝั่
นท.1:ทะเลสบีนะ
นท.2:นั้นสิ....แ่ันรู้ส
นท.1:ไอ้บ้าเอ้ย!! ็อิลล ็อิลลาอะไร ไม่มีหรอ แถวนี้มีแ่ไอ้หลาม
นท.2:แ่....เอ็ะ! นายพูถึไอ้หลาม พวนนานวล พวนระสา และ็ไอ้ปลาะันี้ระโห
นท.1:้อรีบประสานไปให้หน
พวนท.รัษาวามปลอภัยทา
้า
"แว้!! ลามลายพันธุ์เป็นไอ้เ้ รีบเผ่นเร็ว" นท.ฯรีบแล่นเรือออไปอย่า
่วที่นท.ฯแล่นเรือหนี หนึ่ในนั้น็ิ่อทาารบ
"แย่แล้วพวเธอ เ้าสัว์ลึลับัวเิมเิ
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
"อ้า เวียนหัวเศียรเล้า อ้า" นิะโนออมา้วยอาารเวีย
ร.าลอส:โหมพราัว!! ามมันไปะ
นิ:โห! นี่น่ะหรอ ไโนอิททิโอูัส ูอย่าไร็็อิลลามีรีบ
ิม:ันเห็น้วยับแนะ แ่ไม่นึว่าเราะไ้สัมผัส
ร.าลอส:ูท่าทามันะรี
นิ:้าหลัเราไ เรือำน้ำับเรือสะเทินน้ำส
ไม่ใ่แ่ร.าลอส นิ และ ิมเท่านั้นที่ามเ้าอสูรร
ิม:พวเาะเห็นเราไหม...
ร.าลอส:ไม่้อห่ว...เรา
ิม:เฮ้อ.....่อยยัั่ว
บรู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
เรือำน้ำยิอร์ปิโิๆ 5 ลู ใส่ัวเ้าไโนอิททิโอูัส
ทหาร1:เฮ้!! ภาริสำเร็!!
ทหาร2: ราวนี้ะไม่ไ้้อมารุรา
ทหาร3:วันนี้ ันเลี้ยสเ็วัวเอ
ทหาร2:เย้!! อโปรัน
้า...้า....้า....
ทหาร1:อ้ะ.....มันยัไม่าย
ทหาร3:อะไรัน มันายแล้ว
้า
ทหาร1-3:อ้า มันแร่เินาริๆว่ะ
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
พวทหารที่ยิอร์ปิโไป ิว่าไโนอิททิโอูัสายแ
ร.าลอส:ท่าทา ราวนี้ ไโนอิททิโอูัสะนะแล้
นิ:มนุษย์ผู้รุรานรัแสิ
ิม:เี๋ยวนะๆ อยู่ีๆมันมีหลุมสีาวแปลๆ
ร.าลอส:สสัยะเป็นหลุมมิ
นิ:อปุ่มสีรุ้นี่นะ
ิม/ร.ฯ:ไม่นะ!!
นิ:เาเียนว่าปุ่มวาร์ป ็้อสิ
ฟิ้าวววววววววววววววววววววว
ู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
บรู้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ร.าลอส:ไอ้ั่เอ้ย!! เอโรอปเอร์เราลายเป็นยาน
นิ:็บอว่า ะเ้าไปามไโนอิททิโอูั
ร.าลอส:ใ่ไ...แ่ เรา้อ่อยๆไปสิ แบบนี้เี๋ยวยานะเสีย่ายโ
เผอิว่า เ้านิไปปุ่มวาร์ป ึ่เป็นปุ่ม้อห้ามอเอโ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น